Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

το ροδο της ανατολης

Πορφυρό βαθύ κι η σιωπή βυθός,
φως από ηλιοτρόπια κι αργός χορός 
στα χέρια.

Φτερουγάει καθώς πάει να λυτρωθεί
η ζωή απ' το θάνατο
κι αρπάζεται απ' τ' αστέρια

Για τ' όνειρο και ποιος ζωή δε δίνει
μα μόνο ό,τι σε σκλάβωσε σε λύνει.
Σε κάποιο υπόγειο της Pigalle
τ' αστέρι αυτό κι αν έπεσε χορεύει.
Το ρόδο της ανατολής
την τύχη του, που θ' άλλαζε, γυρεύει.

Και ποιος ζωή, για τ' όνειρο, δε δίνει-
αφέντης της ανάσας του να γίνει
Την πιο κρυμμένη σου πλευρά
γυρεύει σαν πλαγιάζει ο έρωτάς σου,
μα για να πάει ψηλά η φωτιά
να μάθεις να λυγάς τα γόνατά σου.

Για τ' όνειρο, και ποιος ζωή δε δίνει
για μια στιγμή είσαι αθάνατος και σβήνει...

"Το ρόδο της Ανατολής"

(πρωτότυπος τίτλος: "La flor de Estambul")

Μουσική: Eric Satie
Ελληνικοί στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Ερμηνεύει η Δήμητρα Γαλάνη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου