Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

Πέρασα (απόσπασμα)



Πόσο εύκολα γυρίζει η κλειδαριά των
αισθημάτων μ' ένα οποιοδήποτε κλειδί της λησμονιάς...


(....)
Περπάτησα πολύ στα αισθήματα,
τα δικά μου και των άλλων,
κι έμενε πάντα χώρος ανάμεσα τους
να περάσει ο πλατύς χρόνος.
Πέρασα από ταχυδρομεία και ξαναπέρασα.
Έγραψα γράμματα και ξαναέγραψα
και στο θεό της απαντήσεως προσευχήθηκα άκοπα.
Έλαβα κάρτες σύντομες:
εγκάρδιο αποχαιρετιστήριο από την Πάτρα
και κάτι χαιρετίσματα
απο τον Πύργο της Πίζας που γέρνει.
Όχι,δεν είμαι λυπημένη που γέρνει η μέρα.

Mίλησα πολύ.Στους ανθρώπους,
στους φανοστάτες,στις φωτογραφίες.
Και πολύ στις αλυσίδες.
Έμαθα να διαβάζω χέρια
και να χάνω χέρια.
Όχι,δεν είμαι λυπημένη.

Ταξίδεψα μάλιστα.
Πήγα κι από εδώ,πήγα και από εκεί...
Παντού έτοιμος να γεράσει ο κόσμος.
Έχασα κι από εδώ,έχασα κι από κεί.
Κι από την προσοχή μου μέσα έχασα
κι από την απροσεξία μου.
Πήγα και στη θάλασσα.
Μου οφειλόταν ένα πλάτος.Πές πως το πήρα.
Φοβήθηκα τη μοναξιά
και φαντάστηκα ανθρώπους.
Τους είδα να πέφτουν
από το χέρι μιας ήσυχης σκόνης,
που διέτρεχε μιάν ηλιαχτίδα
κι άλλους από τον ήχο μιας καμπάνας ελάχιστης.
Και ηχήθηκα σε κωδωνοκρουσίες
ορθόδοξης ερημιάς.
Όχι,δεν είμαι λυπημένη. 


(....)


Κική Δημουλά

4 σχόλια:

  1. Παντα εκπληκτικη ηΔημουλά!!!!
    Eιχα καιρο να περασω απο εδω και επανορθωνω αφήνοντας ευχες για εναν καλο και ησυχο μηνα με τα λιγοτερα προβληματα.Να εισαι καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανταποδίδω με χαρά! :)
    Καλό μήνα με αισιοδοξία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπέρα @iris. Εξαιρετική η ανάρτησή σου. Η Δημουλά είναι η αγαπημένη μου ποιήτρια. Δεν υπάρχει ποίημα της που να έχω διαβάσει και να μη με έχει αγγίξει. Σε ευχαριστώ για την όμορφη ανάρτηση. Χαίρομαι για τα κοινά μας αναγνώσματα και ακούσματα. Χαίρομαι που ανήκω στους αναγνώστες σου, καλό απόγευμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. :) Είναι εξαιρετική !
    Κάθε της στίχος με αγγίζει απόλυτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή