Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Dεν είχε χώρο πια... σε ότι την πόνεσε!


Φυσούσε απόψε, νοτιάς!
Δεν ήταν το κρύο που την έκανε να τυλιχτεί πιο καλά στη ζακέτα της. Ασυναίσθητα. Ο αέρας της θύμιζε χειμώνα. Κι ας ήταν ζεστός, γεμάτος υγρασία αυτός ο νοτιάς. 
Δάκρυα της θύμισε η υγρασία του.
Συγκράτησε τα δικά της.
Το φεγγάτι καρφωμένο στον ουρανό, λες και απόψε συνωμοτούσε γλυκά, να της φωτίζει τις σκέψεις της....
Πήρε βιαστικά το σκύλο για μια βόλτα. Πρόφαση, να το σκάσει. 
Να περπατήσει.
Να βάλει τις σκέψεις της σε σειρά.
Πνιγόταν.
Χρειαζόταν κι άλλον αέρα.
Γύρισε έπειτα από μια μακριά βόλτα. Ο σκύλος την κοίταζε με απορία. Ούτε μια λέξη δεν του είχε απευθύνει... Κάτι είχε, ήταν σίγουρος, την ένιωθε, την ήξερε πια καλά.....
Μπήκε στο σπίτι κι άρχισε την ιεροτελεστία, με τη γνωστή σειρά..
Απόψε την είχε πιότερο ανάγκη από ποτέ....
Άναψε τα κεριά, τα λάδια- πορτοκάλι με κανέλα... ( υπέροχα σκέφτηκε) - έβαλε στο καυτό νερό το καλύτερο αφρόλουτρο, τα άλατα και όταν πια ήταν έτοιμο βυθίστηκε με αργές κινήσεις στο νερό.....
Έκλεισε τα μάτια.... Κενό!
Πήρε στα χείλη της λίγο από το κόκκινο κρασί της....αγίασμα της φάνηκε!
Σε λίγα λεπτά δεν θυμόταν... Τι, πώς, γιατί; Ερωτήματα που χάθηκαν κάτω από το καυτό νερό......
Η κούραση της ημέρας λες και είχε χαθεί μαγικά.... 
"Να είναι έτσι ή το φαντάζομαι;", αναρωτήθηκε.
Δεν προλάβαινε να απαντήσει.... Όμορφες εικόνες είχαν εισβάλλει ...δεν είχε χώρο πια σε ότι την πόνεσε!



Καλό σας βράδυ 
airis


18 σχόλια:

  1. Γα τον αέρα που φυσούσε Δυο σ’αυτόν τον δρόμο, Δύο τα χέρια τα ενωμένα για τις σκέψεις της και Δύο τα χείλη που ενώνονται για την σιωπή της. Και γέμισαν τα στήθη της απ’την ανάσα την δική του και οι σκέψεις της στροβίλισαν στον αέρα, πέταξαν και μπήκαν μέσα του και ο πόνος μοιράσθηκε για να τον πολεμήσουν και οι Δύο ξάφνου, γίναν ένα.
    Μα και αν ακόμα φαντασία ειναι, απόλαυση χρειάζεται γλυκιά μου. Ενα φεγγάρι, Δύο και ένας δρόμος που δεν θα κουρασθούν να περπατούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μα και αν ακόμα φαντασία ειναι, απόλαυση χρειάζεται...
    Κρατάω αυτό...
    Κάπου μέσα σου ...αναρωιέσαι τι είναι αλήθεια και τι φαντασία....
    Καλό σου βράδυ γλυκέ μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το κορίτσι ξέρουμε τι κάνει. Το αγόρι που είναι;

    Βάγια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το έπνιξε στις μπουρμπουλήθρες! χιχιχιχι
      Καλημέρα Βαγιούλα μου!
      Κάτι απορίες που έχεις! <3
      Φιλάκια

      Διαγραφή
  4. Όμορφες σκέψεις... όμορφα λόγια που όταν βγαίνουν μέσα απ΄ τα βάθη της ψυχής μας, κάνουν ένα υπέροχο κοκτέιλ με τα θέλω και τα όνειρά μας... αρκεί να μην κάνουμε πίσω σ΄ αυτά.Προχώρα το βιβλίο σου καλή μου όπως και τις επιθυμίες σου!Χαρούμενη βραδιά!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το έπιασες ότι είναι από το βιβλίο μου ε;
      Καλημέρα !
      Φιλιά!
      ΥΓ: Χτες ήμουν χώμα ....ούτε βόλτα στην μπλογκογειτονιά δεν είχα δύναμη να κάνω!

      Διαγραφή
  5. Στα μεγάλα μου ζόρια μου δόθηκε κι εμένα αυτή η συνταγή αλλά δεν απέδωσε. ΄
    Απέδωσε όμως όταν πήρα μεγάλη και βαθιά ανάσα, σήκωσα το τηλέφωνο έβγαλα από μέσα μου ότι ήταν ταφόπετρα στην ψυχή μου, με όποιο τίμημα και μετά η συνταγή του καυτού μπάνιου και της χαλάρωσης έπιασε. Το συνιστώ σε όποιον νοιώθει χάλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω... σε μένα έχει λειτουργήσει άψογα σαν θεραπεία, σαν παρέα, σαν μαγεία....
      ΚΙ εγώ το συνιστώ ανεπιφύλακτα!
      Φιλιά γλυκιά μου!

      Διαγραφή
  6. Τι γλυκιές και όμορφες εικόνες!!!
    Φιλιά:):)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όταν τα συναισθήματα αναλύονται σε λέξεις κι εικόνες...βγαίνουν οι ομορφότερες ιστορίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τι ομορφα κ τρυφερα κ πονεμενα τα εγραψες καλη μου αποψε....
    Μμμ! Αυτο με τα κερια κ την γεματη μπανιερα....καιρο εχω να το προσφερω στον εαυτο μου...
    Νομιζω οτι μου χρειαζεται λιγο κανακεμα...
    Ετσι,λιγο...για οταν ποναει η καρδουλα....
    Αγκαλιτσα? Δυνατηηη! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ θυμάμαι που λες να το κάνω τακτικά ...σαν δοσολογία φαρμάκου ένα πράμα! :)))
      Τα κανακέματα τα έχει ανάγκη η ψυχή ....σαν χάδια.....

      Διαγραφή
  9. Ωωω! Μα έχεις κι εσύ σκυλάκι!!
    Εχουμε πολλά κοινά τελικά...
    Ομορφες εικόνες... κράτα τες μέσα σου οποτε νιώθεις πως λοξοδρομεί η σκέψη σε μονοπάτια επικίνδυνα...
    Εγώ δε συνηθίζω να βάζω προσωπικές φωτογραφίες στο μπλογκ μου αλλά θα σου βγάλω φωτο το δικό μου μπάνιο και θα στο στείλω...για τα μάτια σου μονο... :)
    Φιλιά ζεστα λιακαδένια !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι πάντα είχα! Τώρα έχω δύο! Ένα θηλυκό κι ένα αρσενικό!
      Ούτε εγώ συνήθιζα να βάζω προσωπικές φωτό!
      Ήταν να μη γίνει η αρχή! Προσέχω πάντως ως τώρα να δίνω κομμάτια...όχι το σύνολο!
      Θα περιμένω αισιόδοξη κοπέλα! :)

      Διαγραφή
  10. Υ.Γ Ξεχασα να σου πω... ακριβως την ίδια ιεροτελεστία έχουμε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή