Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Κάνε μια άσκηση...


Αφιερωμένο σε έναν φίλο που χρειάζεται να αντέξει!

Σε όλους μας συμβαίνει κατά καιρούς να περνάμε δυσκολίες ή να ζούμε καταστάσεις που μας στενοχωρούν, μας βγάζουν από το δρόμο της ευτυχίας, μας ακινητοποιούν, μας συνθλίβουν.
Όταν νιώθεις ότι είσαι εγκλωβισμένος σε μια κατάσταση που δεν σε ικανοποιεί ή δεν σε καλύπτει κάνε μια άσκηση σε παρακαλώ : βρες τι σε ευχαριστεί
Σκέψου ή γράψε σε ένα κομμάτι χαρτί, τους λόγους για τους οποίους νιώθεις ευγνωμοσύνη που ζεις! Δεν μπορεί , κάτι θα υπάρχει.
Σκέψου για λίγο μόνο αυτό κι όχι τι σου λείπει! Σκέψου τι έχεις!
Πίστεψέ με πολλοί θα ήθελαν να ήταν στη θέση σου!


Ένα παγκάκι. Μοναχικό. Ίσως εγκαταλειμμένο. Το βλέπει κάποιος και θλίβεται. 
Πονάει. 
"Ω! Πόσο έρημο είναι το κακόμοιρο"! σκέφτεται.
Το βλέπει  ένας άλλος και μονολογεί: "α! Τι όμορφη, τι ήρεμη εικόνα! Περιμένει να φιλοξενήσει αγάπη, πολλή αγάπη πάνω του!"

Καθυστερημένη καλημέρα !
airis

15 σχόλια:

  1. Καλημέρα!!
    Όσο ανακύκλωνα τα προβλήματά μου το μόνο που κατάφερνα ήταν να πονάω ακόμα περισσότερο.
    Από την στιγμή που άρχισα να χρησιμοποιώ την μέθοδο που προτείνεις κέρδισα πολλά μέσα μου. Τα προβλήματα είναι όλα εδώ, δεν έχει λυθεί κανένα αλλά τα αντιμετωπίζω με ένα τελείως διαφορετικό τρόπο. Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Παρασκευή μου! :)))
      Τα προβλήματα εξακολουθούν να είναι όλα εδώ, όντως!
      Απλά αλλάζει ο τρόπος που τα βλέπουμε!
      Και μετά αλλάζει κι ο τρόπος που τα αντιμετωπίζουμε!
      Έτσι!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  2. Όλα θέλουν το χρόνο τους... μ΄ αντάλλαγμα την υπομονή μας.Σ΄ αυτές τις καταστάσεις καλύτερα είναι να μη λες τίποτα, γιατί μπορεί να προκαλέσεις ατύχημα και να ξυπνήσεις κατά λάθος κάτι άσχημο.Το μόνο που ΄χεσαι είναι να περάσει γρήγορα.
    Χαρούμενη καλημέρα να περάσεις καλή μου!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα κι από δω Σοφία μου! :))
      Δύναμη και καθαρό μυαλό να έχουμε. Και τη σοφία να απολαμβάνουμε τα απλά!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα...
    Η αλήθεια είναι ότι τα προβλήματα, ήταν, είναι και θα είναι εδώ...Ο τρόπος που τα αντιμετωπίζουμε μετράει και ποιά πραγματικά υπάρχει λόγος να βιώνουμε και ποιά όχι..
    Πολύ σωστή σε βρίσκω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα!
      Ένα λέω πάντα εγώ: να εκτιμάμε ότι έχουμε ..... να γιορτάζουμε κάθε μέρα και μόνο το γεγονός ότι ζούμε! :))))
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  4. Σου ορκίζομαι ότι αυτό που θα γράψω παρακάτω είναι αληθινό.
    Σε κάποια δύσκολη στιγμή της ζωής μου,
    με μάτια κόκκινα και πρησμένα απ' το κλάμα,
    βρήκα μπροστά μου ένα παγκάκι, κάθισα,
    έκανα το σταυρό μου και είπα
    "Θεέ μου σ' ευχαριστώ που μου φανέρωσες αυτό το παγκάκι
    να ακουμπήσω τον πόνο μου και να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη".
    Καμιά φορά φτάνει μόνο ένα παγκάκι για να γεμίσει την άδεια μας ζωή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω! Τι συγκλονιστική ιστορία!
      Φλώρα μου ανατρίχιασα! Σε ευχαριστώ πολύ πολύ που την μοιράστηκες μαζί μας!
      Ήταν το καλύτερο συμπλήρωμα στο δικό μου κείμενο!
      Σε φιλώ! :))))
      Καλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  5. Όμορφο το παγκάκι σου...όμορφη και η αφιέρωσή σου.
    Mε αφορμή την χθεσινή μου ανάρτηση, φαντάζομαι δεν θα πείραζε εσένα και του φίλου να επεκταθώ λίγο ώς αναφορά εμένα...ίσως να μιλήσω και για εκείνον.
    Έχω αναλώσει, που λες, χρόνο και ψυχή αξιολογώντας αυτά που έχω εδώ που βρίσκομαι και συχνά βάζω στην ζυγαριά τα θετικά. Όμως διαφέρει η μοναξιά που νιώθω απ’αυτά που βρίσκω. Όπως κάπου έχω γράψει, όταν μου λείπει ο άνθρωπός μου βρίσκω κάποιον άλλον, όταν μου λείπουν οι δρόμοι μου βρίσκω νέους κτλ κτλ αλλά όλα αυτά δεν μπορούν ν’αναπληρώσουν τα προηγούμενα. Θαρρείς πως και εγώ δεν γράφω όπου βρώ, δεν σκιτσάρω όπου βρώ, δεν περπατώ συνεχώς δίπλα στη θάλασσα, δεν την αφουγκράζομαι, δεν κολυμπώ, δεν συζητώ, δεν αθλούμαι έξω και μέσα σ’αυτή ? Όμορφα όλα αυτά και μάλιστα όταν καθημερινά βρίσκομαι σ’αυτό που με αναζωoγονοποιεί είναι εξαιρετικά. Όμως έρχονται στιγμές, ώρες ίσως, ή και μέρες που δεν αντέχω τον αγώνα και εκεί με χτυπά η μοναξιά και η απουσία ανθρώπων που έχουν μια ιδιαίτερη θέση μέσα μου. Κι εκεί θες να ουρλιάξεις να βγάλεις ότι δύναμη έχεις μέσα σου...ποιός δεν είχε ποτέ αυτή την ανάγκη ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διάβασα προσεκτικά όλα όσα έγραψες καλέ μου ναυαγέ!
      Νιώθω ότι έχεις ναυαγήσει σε ένα υπέροχο μέρος! Η φύση γύρω σου είναι πανέμορφη! Πυκνή βλάστηση, νερά κρυσταλλένια που τρέχουν σε καταρράκτες και καταλήγουν σε γαλάζιες λίμνες και πλούσια φυσική τροφή. Όλα είναι ιδανικά...αλλά δεν έχεις με ποιον να μοιραστείς όλη αυτή την ομορφιά! Και θλίβεσαι!
      Τη νιώθω ... πίστεψέ με!
      Αλλά μαραζώνεις και βουρκώνεις...Κι όσο περνάει ο καιρός και μέχρι να περάσει το ευλογημένο πλοίο που θα σε σώσει (ή μέχρι να αποφασίσεις να φτιάξεις μια σχεδία πρόχειρη και να ξανοιχτείς στο πέλαγος) εσύ χάνεσαι στις σκέψεις, και ξεχνάς να απολαύσεις όλα αυτά που απλώνονται μπροστά σου!
      Και ένα παιδάκι στην Αφρική σε ένα μέρος με πολλή ξηρασία ας πούμε ( δική μου η φαντασίωση ό,τι θέλω υποθέτω) που βλέπει σε ντοκιμαντέρ( να σου θυμίσω ότι δική μου είναι η φαντασίωση;) τη ζωή σου στο νησί και βλέπει τις γαλάζιες λίμνες και τα νερά ....και πόσο διψάει αυτό το παιδάκι... που λες αυτό το παιδάκι αναρωτιέται πόσα κιλά βλάκας είσαι ( σόρρυ για τη λέξη - το παιδάκι τη σκέφτηκε) και τι μπορεί να κάνει για να αλλάξετε θέσεις!
      Μέχρι να περάσει το πλοίο γλυκέ μου ναυαγέ ΖΗΣΕ και να ευγνωμονείς το θεό που σε έσωσε σε αυτή την όμορφη γωνιά της γης και που σου δίνει δύναμη να αντέχεις μακριά από όλους αγαπάς! Είναι κάπου εκεί και σε περιμένουν να επιστρέψεις. Γιατί θα επιστρέψεις!
      Σου γλύκανα καθόλου την απουσία στη ψυχή σου καλέ μου ή τσάμπα έγραφα τόση ώρα;
      ΥΓ: Ούτε το σενάριο ταινίας να έγραφα! :)))
      Φιλιά!

      Διαγραφή
    2. Δεν περίμενα κάτι διαφορετικό απο σένα και καλώς βέβαια πράττεις :) Όλα εδώ καλλωπίζονται και μεταμορφώνονται όπως ο νούς,τα μάτια και η ψυχή σου τα βλέπει. Άλλωστε αυτη ειναι η ομορφιά σου.
      Δεν θα ήθελα να έχω "όμως" στην δευτεραπάντησή μου και θα την αποφύγω αυτή την λέξη.
      Ωστόσο λοιπόν (στην έφερα) να σου υπενθυμίσω ότι απολαμβάνω όσο μπορώ αυτά που μου έχουν δοθεί ή και που "διεκδικώ". Απλά είναι εκείνες οι στιγμές...
      Δεν θα αναφερθώ στην φαντασίωσή σου για τον απλούστατο λόγο, που δεν τον ξέρεις, ότι αποφεύγω να συγκρίνω θέματα.
      Αν με γλύκανες ? Η απασχόλησή σου και μόνο, φτάνει.
      Καλό σου βράδυ

      Διαγραφή
    3. ααααααα
      και πές σ'αυτό το παιδάκι να μη βλέπει πολύ τηλεόραση...παραπλήροφόρηση ειναι.
      Άκου τώρα φαντασίωση. Παιδάκι στην Αφρική που δεν έχει νερό να πιεί και βλέπει πρωινάδικα...!
      Τι να πώ ?

      Διαγραφή
    4. αχαχαχα! Νομίζω ότι τελικά εσύ ζεις ένα πρωινάδικο και δεν το παραδέχεσαι! Το παιδάκι το έβαλαν να δει ένα ντοκιμαντέρ (έτσι έγραψα)...ορίστε σε αναβάθμισα σε ντοκιμαντέρ και παραπονιέσαι κιόλας!
      Βρε μέσα στους καταρράκτες σε έβαλα ...η Μπρουκ Σιλντς απουσίαζε μόνο....
      Τώρα πέρα από την πλάκα (το καταδιασκέδασα φυσικά) χαίρομαι που συνεννοηθήκαμε! ;-)
      Φιλιά πολλά !♥

      Διαγραφή
  6. Πάντα έτσι λειτουργούσα από ένστικτο..κι ελπίζω να συνεχίσω έτσι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή