Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Η ιστορία μιας... ιστορίας!

Η παρακάτω ιστορία γράφτηκε για να συμμετάσχει σε έναν διαγωνισμό. Αυτό της αγαπητής μας Φλώρας στο blog TEXNIS STORIES. Για κάποιο άγνωστο λόγο δεν έφτασε ποτέ στο ταχυδρομικό κουτί της Φλώρας. Κι έτσι δεν θα λάβει μέρος η πρώτη μου ιστορία στο διαγωνισμό. Οι όροι ήταν οι εξής: Δίνονταν πέντε λέξεις (από τον νικητής του προηγούμενου διαγωνισμού) και έπρεπε οι συμμετέχοντες να γράψουν μια ιστορία έως 500 λέξεις το πολύ που να περιλαμβάνει και τις πέντε αυτές λέξεις αυτούσιες.
Δεν πειράζει γλυκιά μου Φλώρα. Σημασία δεν έχει η νίκη , ή ένα βραβείο. Σημασία έχει που με έστρωσες να γράψω μια σύντομη ιστορία και να το απολαύσω. Κι εγώ σήμερα τη δίνω εδώ να τη διαβάσετε. 
( οι πέντε λέξεις ήταν : κάρβουνο, ασήμι, μουσούδα, χτύπος, σοφία)


Τι θα αποφάσιζε;

Είναι απόψε από εκείνες τις φορές που θέλει κάπου να ξεσπάσει.
Δεν χρειάζεται να έχει γίνει κάτι συνταρακτικό.
Ίσως είναι αυτή η νηνεμία που τη τσακίζει. Που δεν κινείται φύλλο τη στιγμή που έχει ανάγκη ένα αεράκι ή ακόμα ακόμα έναν αγέρα βαρύ, να περονιάσει ως το κόκκαλο , να αισθανθεί το τσούξιμο στα χείλη, να αισθανθεί λιγάκι ζωντανή!
Είναι που όλα κυλούν ήρεμα και δεν τη θέλει για πολύ την ηρεμία.Κάτι ουρλιάζει βαθιά μέσα της... Κουράστηκε τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις, τα ίδια πρόσωπα, καλημέρα το πρωί, καλησπέρα το απόγευμα "πώς είσαι;" "μια χαρά"...
"Όχι ! τίποτα δεν είναι μια χαρά" σκέφτεται....Τίποτα δεν πάει καλά! Όλα είναι λάθος σε αυτόν τον πίνακα της ζωής. Όλα είναι ζωγραφισμένα με  κάρβουνο!
Κι αυτή λάτρευε τόσο τα χρώματα. Λάτρευε το χρυσό και το ασήμι! Μα η ζωή της δεν είχε πια χρώμα , ούτε και λάμψη! Από τότε που έμεινε μόνη ένα πρωί... Λες και χάθηκε η ευτυχία ως δια μαγείας. Τη μια γελούσε ...την άλλη δεν είχε δικαίωμα να γελάσει. Της το έκλεψαν!
Ξαφνικά, ένας χτύπος στην πόρτα τερμάτισε πρόωρα τις σκέψεις της... Σηκώθηκε να δει , μα δεν έβλεπε κάτι...
Χρειάστηκε να κατεβάσει τα μάτια χαμηλά και να δει μια μουσούδα παραπονεμένη να ξεπροβάλει στο άνοιγμα της πόρτας. Ένα ταλαιπωρημένο , αναμαλλιασμένο σκυλάκι την κοιτούσε με τα θλιμμένα ματάκια του λες κι εκλιπαρούσε για βοήθεια....  Οι σκέψεις που την είχαν βυθίσει σε μελαγχολία λίγη ώρα πριν, χάθηκαν με μιας ...όπως κάποτε και η ευτυχία της ! Δεν είχε χρόνο για αναπολήσεις και απολογισμούς! Μια ψυχούλα είχε την ανάγκη της.... Του έβαλε αμέσως σ'ένα πιατάκι λίγο κρέας από το μεσημεριανό της που δεν είχε αγγίξει καθόλου.
Το σκυλάκι εξαφάνισε με λαιμαργία το έδεσμα που αυτή είχε περιφρονήσει!
Την κοίταζε με απορία.... Τι θα αποφάσιζε;
Ξαφνικά θυμήθηκε τι διάβαζε τις προάλλες...."Όταν ζητάς σοφία η ζωή σε γεμίζει με προβλήματα για να τα λύσεις" Κι όταν μένεις μόνος; Όταν μένεις μόνος η  ζωή σου στέλνει ένα γλυκύτατο πλάσμα για να δώσεις όλη την αγάπη που δεν έχεις πού να τη διαθέσεις!
Το σκυλάκι δεν θα ήταν πια μόνο! Ή μήπως αυτή;....


Καλή Κυριακή !
airis

21 σχόλια:

  1. Καλημέρα
    Κρίμα που δεν ήταν ανάμεσα στις άλλες ιστορίες του παιχνιδιού. Είναι πολύ καλογραμμένη και θα έπαιρνε καλή βαθμολογία. Δεν πειράζει...στο επόμενο παιχνίδι.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω! Σε ευχαριστώ πολύ καλή μου! Να΄σαι καλά!
      Δεν πειράζει , το απόλαυσα και μόνο που έγραψα!
      Ναι ...πάμε για άλλα!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  2. Τώρα είναι που στεναχωριέμαι ακόμη περισσότερο που η ιστορία σου δεν μπήκε ανάμεσα στις άλλες για να βαθμολογηθεί.
    Ωστόσο είναι τόσο ξεχωριστή που ίσως δεν της άξιζε να διαβαστεί ανάμεσα σε πολλές άλλες. Για μένα είναι η καλύτερη, γιατί με εξιτάρουν οι ιστορίες που αγγίζουν στιγμές και συναισθήματα των ανθρώπων.
    Είναι τόσο όμορφη και τόσο αληθινή η ιστορία σου που ταιριάζει γάντι σε πολλούς ανθρώπους.
    Είναι σαν να ακούω μια φίλη μου που στο δρόμο μου είπε την περίληψη της ιστορίας σου με δυο λόγια "Αν δεν ήταν το σκυλάκι, που μου έφεραν τα παιδιά, δεν θα είχα βγει από το σπίτι μετά το διαζύγιο".
    Βέβαια όλο το συναίσθημα ταιριάζει και σε άλλους ανθρώπους που μπορεί να βρίσκονται σε σχέση αλλά η σχέση για κάποιο λόγο δημιουργεί κενά...
    Αυτά τα κενά μπορεί να τα καλύψει μια ψυχούλα με μουσουδίτσα.
    Καλημέρα και συγνώμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Φλώρα μου! Δεν θέλω να μου στεναχωριέσαι. Σου είπα πρόσκαιρα κι εγώ λυπήθηκα που δεν είδα την ιστορία μου ανάμεσα στις άλλες. Αλλά μου πέρασε αμέσως! Σημασία έχει ότι κι εγώ συγκινήθηκα όταν την έγραφα! Μπήκα στο πετσί της ιστορίας κι ας ήταν τόσο σύντομη. Έχω δεθεί με τα σκυλάκια μου κι εγώ η ίδια στο παρελθόν. Μεγάλωσα δύο μέσα στο σπίτι μου κι όσοι με γνωρίζουν το θεωρούν απίστευτο που άντεξα την ατσαλιά και τα ατυχήματά τους μέσα στο σπίτι! Αλλά αυτά που πήρα από το δέσιμο μαζί τους με υπερκάλυψαν!
      Για μένα το καλύτερο βραβείο ήταν που σου άρεσε!
      Μου αρκεί και μου περισσεύει!
      Την επόμενη φορά ναι;
      Φιλιά.
      Να έχεις μια υπέροχη Κυριακή!

      Διαγραφή
  3. Πολύ όμορφη κι ευαίσθητη ιστορία σαν αληθινή!Δε διάβασα τις υπόλοιπες, αλλά πιστεύω ότι θα ξεχώριζε!Την επόμενη φορά... δεν πειράζει καλή μου!
    Να ΄σαι πάντα καλά!
    Χαρούμενη Κυριακή(κι ας βρέχει)!:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Σοφία μου και ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Α! Έχω ήδη διαβάσει μερικές ...θα τις διαβάσω όλες γιατί θέλω να βαθμολογήσω σωστά!
      Ναι , φυσικά θα προσπαθήσω ξανά γιατί μου αρέσει πολύ η ιδέα και το κάνει όλο αυτό με κόπο και μεράκι η Φλώρα! Να την παρακολουθείς ...Είναι υπέροχη!
      Εύχομαι και εσύ να έχεις μια υπέροχη Κυριακή!
      Πάω να συνεχίσω με το σπίτι! Έχω το δέντρο σήμερα! :)))

      Διαγραφή
  4. Μοιάζουν οι λιγοστές σου λέξεις, για κάποιους, πέρασμα ζωής.
    Απλά, αληθινό...
    Και καθετί αληθινό ειναι και δυνατό.

    Καλή συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ καλέ μου ναυαγέ!
      Έγραψα με την καρδιά!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  5. Κρίμα που δεν την έστειλες.. Σε ευχαριστούμε που την μοιράστηκες μαζί μας όμως!Πολύ δυνατό κείμενο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι την έστειλα! Για κάποιο λόγο δεν την έλαβε η Φλώρα , και την πιστεύω!:)
      Σε ευχαριστώ Κατερινάκι μου!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  6. Στενοχωρήθηκα που μια τόσο όμορφη ιστορία δεν θα πάρει μέρος...ελπίζω αυτό το λάθος να μην σε αποθαρρύνει και να γράψεις πάλι κάτι όμορφο για την επόμενη φορά..
    Η Φλώρα θα στενοχωρήθηκε κι αυτή πάρα πολύ..ποιος ξέρει που την έστειλε την ιστορία ο δαίμων της τεχνολογίας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι η γλυκιά μου στενοχωρήθηκε πάρα πολύ κι αισθάνομαι άσχημα κι εγώ τώρα! Όχι δεν αποθαρρύνομαι! Απλά ελπίζω να έχω έμπνευση και την επόμενη φορά!
      Φιλιά και ευχαριστώ πολύ Μαρία μου!

      Διαγραφή
  7. πολύ όμορφη ιστορία!!! εγώ πάλι που την ετοίμασα και ξέχασα να τη στείλω γιατί μου είχε κολλήσει στο μυαλό πως έληγε 5 Δεκέμβρη???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α! καλή είσαι εσύ! :))))
      Την επόμενη και εσυ φορά! Είμαστε άτυχες!

      Διαγραφή
  8. Όμορφη και συγκινητική ιστορία! Θα έλεγα κρίμα που δεν συμμετείχε, αλλά δεν το λέω γιατί είχαμε την ευκαιρία να την απολαύσουμε νωρίτερα! Φιλάκια! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. βρήκε ζεστή αποδοχή και είμαι χαρούμενη για αυτό!
      Σε ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  9. Καθε εμποδιο για καλο! Ετσι απολαυσαμε εμεις το αστειρευτο συγγραφικο σου ταλεντο:)
    Καλη εβδομαδα Αριστεα ψυχαρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ τώρα είδα αυτό το σχόλιο! Ακριβώς: κάθε εμπόδιο σε καλό! :)
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  10. Πολύ τρυφερή ιστορία!!!!
    Κρίμα που δεν έλαβε μέρος!Είμαι σίγουρη οτι θα έπαιρνε μια εξαιρετική θέση!!!
    Δεν πειράζει όμως!!
    Την απολαύσαμε εδώ:)
    Φιλάκια:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
      Τελικά ναι, είδε τα φώτα της δημοσιότητας και έτσι!
      Φιλιά!

      Διαγραφή