Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

Ανοίγοντας το συρτάρι...# 7

πηγή

Ήταν κάποτε...

Ήταν κάποτε ένα κορίτσι.
Και ήταν κι ένα αγόρι.
Η μοίρα το' θελε να σμίξουν
αχόρταγα!
Μοίρασαν στα δυο 
αγάπη, κορμιά, χρόνο, κουβέντες
κι ενώθηκαν ...
Με έναν έρωτα βαθιά ηδονικό,
με έναν Έρωτα λυτρωτικό!
Με τη νιότη
να τρέχει σε όλο το κορμί..
Με τα όνειρα παραμάσχαλα..
και τη λαχτάρα να χορτάσουν!
Και πέρασαν χρόνοι πολλοί '
εξακολουθητικοί, παρελθοντικοί, στιγμιαίοι!
Και ήρθαν κάποτε κι οι τετελεσμένοι!
Και το  κορίτσι πήρε το δρόμο του
και το αγόρι, τον δικό του....

Ήταν κάποτε ένα κορίτσι
που μεγάλωσε!
Που μάζεψε τελειωμένες ιστορίες κ έπλεξε παλτό!
Και δε κρυώνει τις νύχτες του χειμώνα !
Γιατί έτρεξε με τη νιότη και την ξεπέρασε..
Γιατί αγάπησε !

*
Δεν σας πήγα πολύ σήμερα πίσω στο χρόνο
Γραμμένο πριν ενάμιση χρόνο...
Από τα αγαπημένα μου...

Καλή Κυριακή να έχετε
@ριστέα
___________________________________________


Στο μπλογκ της αγαπημένης μας Φλώρας  
δημοσιεύτηκαν ήδη, σε τρεις αναρτήσεις, οι ιστορίες του 12ου Παιχνιδιού.
Όποιος θέλει να διαβάσει 22 αξιόλογες δουλειές, ιστορίες και ποιήματα,
που κοινό τους σημείο είναι 5 δοσμένες λέξεις κι η αγάπη τους
για το γράψιμο & την ευγενή άμιλλα,
μπορεί να περάσει έως και την Παρασκευή 26/7/13 πατώντας 
εδώ    TEXNIS STORIES
και να ψηφίσει τις τρεις καλύτερες.

42 σχόλια:

  1. είναι μεγάλο πράγμα ο έρωτας,συναίσθημα μεθυστικό όταν δύο νέοι το ανακαλύψουν!!!πόσα χρόνια πίσω πήγες Αριστούλα μου?καταλαβαίνω ότι ήταν μια όμορφη περίοδος!Ένας ακόμα μικρός θυσαυρός βγήκε απο το συρτάρι σου σήμερα και δεν μας κούρασες καθόλου αντιθέτως μας ταξίδεψες πίσω......να κοιτάξουμε και λίγο εκεί!!!
    πολλά φιλάκια γλυκιά μου Αριστέα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, σε ευχαριστώ πολύ ! Να'σαι καλά!
      Ήταν ένας κύκλος μαγικός...που έκλεισε κι αυτός!
      Κι έχει τόσους πολλούς η ζωή....
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  2. Ε! Ρε...Πασχάλης που σου χρειάζεται!!!

    http://www.youtube.com/watch?v=vAIjWIJV-30

    Σε φιλώ και πάλι! Περιμένω τα νέα που λέγαμε... ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχα! Έλιωσα στα γέλια πάλι! Σε καλό μου! Τι ωραίο κομμάτι! Μια χαρά μου πήγαινε!
      Να τα πούμε! Αμέ!
      Μάκια!

      Διαγραφή
  3. Αριστέα μου δεν το πιστεύω αυτό που διάβασα σήμερα....
    Είδα μπροστά μου έναν άνθρωπο γεμάτο, χορτασμένο, που ανεβαίνει τα σκαλιά του χρόνου με ένα χαμόγελο στα χείλη.
    Κι αυτό το πουλόβερ... ζεστό, χνουδάτο, απαλό... να το φοράς και να χαίρεσαι....
    Το νιώθω ήδη επάνω μου....
    Για κάτι τέτοια είμαι ευγνώμων που σε γνώρισα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ τι να πω για σένα; Ε; Με έλιωσες με τα λόγια σου τα τρυφερά πασταφλωρίτσα μου γλυκιά!
      Σε ευχαριστώ από καρδιάς.... Για όλα! ♥

      Διαγραφή
  4. Αχ, τί κρύβουν αυτά τα συρτάρια μας!!
    Σου έχω ξαναπεί ότι γράφεις υπέροχα ?????
    Πολλά φιλιά και να περνάς καλά όπου κι αν είσαι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριάννα μου σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου!
      Να'σαι καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Πολύ όμορφο. Έτσι είναι, το όμορφο παρελθόν μπορεί να γεμίζει, να ζεσταίνει το παρόν μας - ακόμα και αν πέρασε κάτι, σημασία έχει ότι υπήρξε. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω φυσικά έχει τεράστια σημασία ότι υπήρξε. Κάθε άνθρωπος, κάθε σχέση στη ζωή μας μας πάει και λίγο παραπέρα. Το αφήνουμε πίσω και κρατάμε τα όμορφα!
      Καλά να περνάς τρελό μου κουνέλι ! :)))

      Διαγραφή
  6. Οτι και να χεις περάσει στη ζωη σου, ο τρόπος που μας το μεταφέρεις ειναι τόσο "χορταστικος" να το πω ... "ζωντανός" ... σαν παραμύθι.
    Ειναι όμορφο και δυνατό συναίσθημα ο έρωτας και τυχερός οποίος τον βιώνει και το απολαμβάνει και τον κρατάει σαν θυσαυρό στην καρδια του και στο συρτάρι του :)

    Τα Φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στέλλα μου με τιμούν τα λόγια σου! Σε ευχαριστώ πολύ γλυκό μου κορίτσι!
      Φιλάκια πολλά πολλά!

      Διαγραφή
  7. Φίλτατη αγαποπλέχτρα Αριστέα, που τόλμησες να παραβγείς τη νιότη σου!
    Στις καρδιές που δεν δειλιάζουν να παραδοθούν στον Έρωτα, την πρώτη νιότη δεν διαδέχεται η παρακμή, αλλά... μια δεύτερη νιότη, πιο ώριμη και βαθυστόχαστη.
    Πάρε φόρα ξανά, να παραβγείς την δεύτερη νιότη σου.
    Και πλέξε μια καινούρια ιστορία, να ντύσεις μ'αυτήν τις μέρες της Άνοιξης, που πάντα έρχεται μετά τον Χειμώνα. Αφουγκράσου την, δεν την ακούς;
    Πλέξε την καινούρια φορεσιά σου.
    Μπορεί να σου πηγαίνει καλύτερα... :-)
    Σε γλυκοφιλώ.
    Άννα Πάρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι όμορφα που τα γράφεις Αννούλα μου γλυκιά.... Τα λόγια σου με ταξίδεψαν....Σε ευχαριστώ από καρδιάς για τις ευχές-προτροπές!
      Φιλάκια πολλά!
      Καλή εβδομάδα :))

      Διαγραφή
  8. Αριστέα μου νομίζω πως οι άνθρωποι μετριούνται όταν τελειώσει μια σχέση κι όχι κατά τη διάρκεια. Κι όταν αυτό που μένει δεν είναι πικρία και πικρόχολες σκέψεις, αλλά ένα εξαιρετικό στιχούργημα ψυχής σαν το δικό σου, αυτό δείχνει μεγαλείο και ανωτερότητα.

    Φιλιά πολλά, με συγκίνησες κι απόψε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου κι εγώ αυτό πιστεύω! Το πώς χωρίζουν δυο άνθρωποι αλλά και τι σχέση διατηρούν έπειτα μαρτυρά πολλά !
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου! Κι εμένα με συγκινείς!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  9. Δεν ξέρω αλλά μου έβγαλε τόση μελαγχολία όλο αυτό..
    ειδικά το παλτό...
    Θα έλεγα να αφήσουμε τα παλτά στην ντουλάπα και να βάλουμε
    κανένα μακό μπλουζάκι με σορτσάκι...καλοκαιράκι έχουμε, κοντεύει κι η πανσέληνος..ουφ!
    Καλό σου βράδυ..:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φταίει η εποχή που το έγραψα φαίνεται! Θα κρύωνα;! :-p
      Η ουσία είναι ότι ακόμα και στα δύσκολα υπάρχει ζεστασιά για τη ψυχή!
      Να το βάλουμε και το φανελάκι όμως ! Γιατί όχι! :)))
      Καλό ξημέρωμα γλυκέ μου !

      Διαγραφή
  10. Όμορφες αναμνήσεις γεμάτες αγάπη! Φιλάκια και καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Κική μου! Να'σαι καλά!
      Καλό ξημέρωμα! :)))

      Διαγραφή
  11. Καλησπέρα Αριστέα μου!! Διάβασα το ποίημά σου το πρωί και ο κακός μπλόγκερ δεν με άφηνε να σου αφήσω σχόλιο. Μου άρεσε πολύ αλλά με μελαγχόλησε κιόλας! Το πλεκτό παλτό μου φάνηκε πολύ βαρύ μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού. Ώρα να πλέξεις κάτι πιο αέρινο με την δεύτερη νιότη σου! :))
    Καλό βράδυ!! Φιλάκια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Παρασκευούλα μου! Συγκίνηση θα έλεγα εγώ! Το "κορίτσι" καμία μελαγχολία και πίκρα δεν έχει! :)) Τρέχει χαρούμενο και δεν λέει να σταματήσει! Κι αέρινα θα βάλει! Σου χαλάω εγώ χατίρι;
      Φιλάκια!
      Καλό ξημέρωμα χαρά μου!

      Διαγραφή
  12. "Που μάζεψε τελειωμένες ιστορίες κ έπλεξε παλτό!
    Και δε κρυώνει τις νύχτες του χειμώνα !"

    Αυτές τις δύο γραμμές.. τις θαυμάζω ιδιαίτερα.. και όλο είναι ένα αριστούργημα!

    Καλό βράδυ! Φιλιά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου! Κι εμένα μου αρέσουν αυτές οι δύο σειρές! Σημαίνουν τόσα πολλά! Για μένα είναι γεμάτες αισιοδοξία! :)))
      Φιλιά πολλά!
      Καλό σου ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  13. Εγω παλι γιατι εχω την εντυπωση
    πως και με το παλτο παλι τουρτουριζει
    καποιος μονος του?
    "Πηδηματακια" ,παιδια....οσο μπορουμε
    "πηδηματακια" για να μην κρυωνουμε...
    Ναι...και καλοκαιριατικα...you χαβ probλεμ?

    Καλοξημερωμενολουλουδακι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιατί είναι περιπτώσεις που υπάρχουν πολύ κρυουλιάρηδες! Εμένα πάλι μου αρκεί το παλτό !
      Καλά μου ακούγονται όμως τα ¨πηδηματάκια"!
      Πολλά φιλιά!
      Καλημερακαληεβδομαδαναέχουμε! ♥

      Διαγραφή
  14. Ήταν κάποτε το αγόρι και το κορίτσι, την πάτησαν λόγῳ νιότης και στο τέλος μείνανε μόνοι τους...
    Αφού οι περισσότεροι άνθρωποι στο τέλος θέλουν να χωρίζουν και ρέπουν στη μοναξιά γιατί κάνουν σχέσεις και μπλέκουν σε κουραστικές περιπέτειες; Επιλέγεις εξ αρχής τη μοναξιά και έχεις ήσυχο το κεφάλι σου...
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρ'όλο τον πόνο αξίζει τον κόπο!
      Πίστεψε με! Ένεκα των σταχοχώραφων θα έλεγε η αλεπού στον μικρό Πρίγκιπα...
      Θα κάνω ανάρτηση σύντομα με το θέμα για να ξεδιπλώσουμε τις.... αντίθετες απόψεις μας!
      αχαχα! :)))
      Καλημέρα!

      Διαγραφή
  15. Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο ! !
    Δε λέω τίποτα άλλο..δε θέλω να χαλάσω τη μαγεία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Να εισαι γεμάτος στην ψυχη και μετα απο χρονια να μη λες αυτο δεν το εζησα , αυτο ειναι να εισαι πληρης, Αριστέα μου τι ζεστο παλτό ειναι αυτο που εχεις στους ώμους , μακαρι ολοι οι ανθρωποι να αισθάνονταν ετσι, φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου, να'σαι καλά! Να μην έχεις απωθημένα, να καλοδέχεσαι όλα όσα σου φέρνει η ζωή... Αυτό έχω πάντα στο νου!
      Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  17. Και πολύ καλά κάνεις και είναι από τα αγαπημένα σου...πράγματι έχει κάτι το διαφορετικό αυτό σου το ποίημα, το γράψιμο, τα λόγια, το νόημα...με παρέσυρε και μένα μαζί του σαν να τα έζησα κι εγώ
    η επιλογή της φωτος μου άρεσε
    και η αναφορά στην αγαπημένη μας Φλώρα , επίσης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ γλυκό μου κορίτσι! Χαίρομαι που στάθηκες και στην εικόνα η οποία για μένα είχε τον συμβολισμό της! :)))
      Να'σαι καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  18. Αριστεα μου μαλλον θα πρεπει να αλλαξεις τον τιτλο. Αυτο δεν ειναι συρταρι, μαγικο σεντουκι με θησαυρους ειναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με σλαβώνεις με το σχόλιο σου!
      Σε ευχαριστώ από καρδιάς!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  19. Καλή εβδομάδα Αριστέα μου!
    Είτε τότε, είτε τώρα ότι γράφεις έχει βαθύ νόημα και μας ταξιδεύει!
    Πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επίσης Κατερινάκι μου!
      Χαρούμενη εβδομάδα!
      Σε ευχαριστώ καρδούλα μου! Να'σαι καλά!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  20. Πόσο υπέροχο;;!! Σαν βήμα & φιγούρα από μια χορογραφία, ο θησαυρός που έχεις φυλαγμένος και τον κατέγραψες τόσο μοναδικά, που συνθέτουν ένα υπέροχο tango, κι ας ήταν το τελευταίο, αποχαιρετιστήριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ ! Πανέμορφα τα λόγια σου! Με ταξίδεψαν!
      Φιλιά!

      Διαγραφή