Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Σας παρακαλώ...σχεδιάστε μου ένα πρόβατο!


Η σημερινή ανάρτηση δεν ήταν προγραμματισμένη . Ούτε καν είχα σκεφτεί ότι θα σας έγραφα ποτέ για το Μικρό πρίγκιπα και τη Μάυρα, (όπως θα δείτε παρακάτω). Προέκυψε εντελώς ξαφνικά στο μπλογκ της αγαπημένης μου Πέτρας. Σαν ιδέα! 
Γενικά θεωρώ ότι πολλοί στο παρελθόν έχουν ασχοληθεί σε πάρα πολλά μπλογκς με τον Μικρό Πρίγκιπα. Και παρά τη μεγάλη μου αγάπη δεν ήθελα ποτέ να κάνω μία ακόμα ανάρτηση μιλώντας για αλεπούδες, για  τριαντάφυλλα κι εξημέρωση. Αν κι όσοι τον λατρεύετε θα ξέρετε ότι ποτέ άλλοτε δεν έχει μιλήσει κάποιος με τόσο απλά λόγια για τη φιλία, τις σχέσεις και τη δημιουργία δεσμών!
Η Πέτρα χτες με ξάφνιασε υπέροχα γιατί έπλεξε τον μύθο με την πραγματικότητα κι έδωσε ένα αφιέρωμα διαφορετικό για μια ύπαρξη που λατρεύει. Για όσους έχασαν τη δημοσίευση τη βρίσκετε εδώ.
Στα σχόλια της χτεσινής της ανάρτησης προέκυψε ένα θέμα. Κατά πόσο όταν είσαι μικρός μπορείς να κατανοήσεις το πλήρες νόημα του Μικρού Πρίγκιπα!
Επειδή το έχω δει στην πράξη να πω ότι εγώ δίνω θετική απάντηση. Και μάλιστα σε δύο περιπτώσεις. Επειδή η μία είναι ο μεγάλος μου ανιψιός (όταν ήταν μικρούλης) κι επειδή δεν θέλω να του κάνω ένα ακόμα αφιέρωμα, θα αναφερθώ στη Μάυρα.

Η Μάυρα ήταν ένα συμπαθέστατο δευτεράκι (προς το τέλος της χρονιάς της). Πανέξυπνο παιδί αλλά έδειχνε αδιαφορία για πολλά πράγματα και κυρίως για τα μαθήματα του σχολείου. Επειδή η μητέρα της είχε καταλάβει ότι από τα τέσσερα παιδιά της ήταν το πιο ευαίσθητο, αλλά κι ότι ήταν πολύ έξυπνη για να την αφήσει στην τύχη της, απευθύνθηκε σε μένα και μου ζήτησε αν μπορούσα να τη βοηθήσω. Περνώντας λίγο χρόνο μαζί της είχα ήδη διακρίνει ένα μυαλό που περίμενε απλά τροφή!. Τότε ζήτησα από τη μητέρα την άδεια να ασχοληθώ μαζί της αντισυμβατικά. Τι σήμαινε αυτό; Δεν θα κάναμε την ύλη του σχολείου αλλά θα περνούσαμε χρόνο μαζί, θα της έβαζα ασκήσεις σε μορφή παιχνιδιού και θα κάναμε εξάσκηση στη γλώσσα και στην ελεύθερη γραφή μέσα από παραμύθια κι άλλες ιστορίες.
Και τότε είχα την ιδέα για το Μικρό Πρίγκιπα. 
Ξεκινώντας και πριν διαβάσουμε το οτιδήποτε της έδειξα το σχέδιο Νο1 του ήρωα-συγγραφέα Εξιπερύ το οποίο έδειχνε σε όσους συναντούσε και τους θεωρούσε κάπως ξεχωριστούς, να του πουν  τι έβλεπε ο καθένας κοιτώντας αυτή τη ζωγραφιά...
Hat
Ας θυμηθούμε πρώτα τι είχε γράψει ο συγγραφέας στην αρχή του Μικρού Πρίγκιπα για αυτή ακριβώς τη ζωγραφιά.
Όταν ακόμη ήμουν έξη χρονών, είδα μια υπέροχη ζωγραφιά σ' ένα βιβλίο για το Άγριο Δάσος, που είχε τον τίτλο «Αληθινές Ιστορίες». Έδειχνε ένα τεράστιο φίδι, το βόα, που καταβρόχθιζε κάποιο αγρίμι. Να ένα αντίγραφο κείνης της ζωγραφιάς.Στο βιβλίο έγραφε: «Οι βόες καταπίνουν τη λεία τους ολόκληρη, χωρίς να τη μασήσουν. Ύστερα, καθώς δεν μπορούν μήτε να σαλέψουν, βυθίζονται σε ύπνο για έξη μήνες μέχρι να χωνέψουν».Στοχάστηκα τότε πολύ πάνω στις περιπέτειες στη ζούγκλα και, με τη σειρά μου, πέτυχα να σκαρώσω την πρώτη μου ζωγραφιά μ' ένα χρωματιστό μολύβι. Τη ζωγραφιά νούμερο 1.Έδειξα το αριστούργημά μου σε μερικούς μεγάλους και τους ρώτησα αν τους φόβιζε.Εκείνοι μου απάντησαν: Γιατί να μας φοβίσει ένα καπέλο; Το σχέδιό μου δεν έδειχνε ένα καπέλο. Έδειχνε ένα βόα που χώνευε ένα ελέφαντα. Τότε κι εγώ ζωγράφισα την εσωτερική μεριά του βόα, για να μπορέσουν οι μεγάλοι να καταλάβουν. Πάντα τους χρειάζονται εξηγήσεις για να καταλάβουν. Η ζωγραφιά μου νούμερο 2 ήταν κάπως έτσι:
Elephant inside the boa
Οι μεγάλοι με συμβούλευσαν να παρατήσω τις ζωγραφιές με τους βόες ανοιχτούς ή κλειστούς και ν' ασχοληθώ καλύτερα με τη γεωγραφία, την ιστορία, την αριθμητική και τη γραμματική.Έτσι, στα έξη μου χρόνια, εγκατέλειψα μια λαμπρή καριέρα ζωγράφου. Είχα απογοητευθεί από την αποτυχία της ζωγραφιάς μου νούμερο 1 και της ζωγραφιάς μου νούμερο 2. Από μόνοι τους οι μεγάλοι δεν καταλαβαίνουν ποτέ τίποτε κι είναι πολύ κουραστικό για τα παιδιά να τους δίνουν κάθε φορά εξηγήσεις.Αναγκάστηκα, λοιπόν, να διαλέξω ένα άλλο επάγγελμα κι έτσι έμαθα να οδηγώ αεροπλάνο. Λίγο πολύ πέταξα παντού σ' όλο τον κόσμο. Και η γεωγραφία, αυτό είναι αλήθεια, πολύ μου χρησίμεψε. Μπορούσα ν' αναγνωρίσω με τη πρώτη ματιά την Κίνα από την Αριζόνα.Αυτό είναι κάτι πολύ χρήσιμο, ιδιαίτερα μάλιστα σαν τυχαίνει να 'χεις χάσει το δρόμο σου τη νύχτα.Έτσι, στη ζωή μου, γνωρίστηκα με χίλιους δυο ανθρώπους σοβαρούς. Πέρασα χρόνια και χρόνια με μεγάλους και, μάλιστα, τους έζησα από πολύ κοντά. Ωστόσο, αυτό δεν καλυτέρεψε και πολύ τη γνώμη μου για την αφεντιά τους.Όταν κάποτε τύχαινε να συναντήσω κάποιον που μου φαινόταν ότι του έκοβε κάπως περισσότερο, πειραματιζόμουν πάνω του με τη ζωγραφιά νούμερο 1 που την είχα πάντα μαζί μου. Ήθελα να ξέρω αν πραγματικά έβλεπε πέρα από τη μύτη του. Μα κείνος πάντα μου απαντούσε: «Είναι ένα καπέλο». Κι εγώ τότε δεν του μιλούσα ούτε για βόες, ούτε για παρθένα δάση, ούτε γι' αστέρια. Πήγαινα με τα νερά του, γινόμουν σαν κι αυτόν. Του μιλούσα για γέφυρες, για γκολφ, για πολιτική και για γραβάτες. Κι ο μεγάλος έδειχνε πολύ ευχαριστημένος που είχε γνωρίσει ένα το ίδιο σαν κι αυτόν λογικό άνθρωπο. Πηγή
Είχα λοιπόν τη φαεινή ιδέα να ρωτήσω τη γλυκύτατη μαθήτρια μου τι έβλεπε. Η απάντηση της με είχε κάνει να αναπηδήσω! "Μπορεί να είναι ένα φίδι που έχει καταπιεί κάτι μεγάλο" Για να είμαι βέβαιη τη ρώτησα: "Δεν θα μπορούσε ας πούμε να είναι ένα καπέλο"; Και το κορίτσι μου είχε γελάσει! Μα δεν είναι έτσι το καπέλο! Και μου σχεδίασε ένα σχέδιο και μου είπε : "Να έτσι είναι τα καπέλα"!

Από κείνη τη μέρα διαβάζαμε Μικρό Πρίγκιπα. Διάβαζε μέχρι που της έλεγα "αύριο πάλι" κι η Μάυρα ζητούσε κι άλλο. Το εκπληκτικό είναι  ότι συζητούσαμε έπειτα τι διαβάσαμε. Και παρά τις άγνωστες λέξεις που είχε, καταλάβαινε αμέσως το νόημα. Δεν μπορώ να το εξηγήσω με λόγια: το έβλεπες στα μάτια της ...Ήταν μια λάμψη ! Ήταν που ένιωθα ότι είχα απέναντί μου το Μικρό Πρίγκιπα και μου ζητούσε τρυφερά : "Σας παρακαλώ...σχεδιάστε μου ένα πρόβατο".

Τα παιδιά καταλαβαίνουν. Έχουν ανάγκη να πιστεύουμε σε αυτά και να τους δίνουμε εξηγήσεις όπως στους μεγάλους. Ίσως τον Μικρό Πρίγκιπα να μην τον καταλάβουν όπως εμείς στα 25 μας ή στα 35 μας ή και πιο μετά.  Υπάρχουν όμως ενήλικες που ακόμα και στα 50 τους δεν πρόκειται να νιώσουν τη γοητεία του, να τον ακολουθήσουν στα ταξίδια του, να γνωρίσουν έναν αεροπόρο που ζωγράφιζε κλειστούς κι ανοιχτούς βόες , να ανησυχήσουν για το τριαντάφυλλο του που έμεινε πίσω μοναχό του σε έναν μικρό πλανήτη,να αγαπήσουν μαζί του μια αλεπού και να μιλήσουν μαζί της για την εξημέρωση και την αγάπη.... Υπάρχουν ενήλικες που δεν θα ξεχωρίσουν ποτέ το δικό τους αγαπημένο τριαντάφυλλο ανάμεσα σε εκατό ίδια. Που γεννήθηκαν και θα πεθάνουν χωρίς να αγαπήσουν αληθινά ποτέ....

Τα παιδιά καταλαβαίνουν. Αφήνονται και κάνουν σχέσεις τόσο εύκολα. Ανοίγουν την καρδιά τους χωρίς να ντρέπονται, μοιράζουν τα λίγα που έχουν, χαμογελούν αγνά και γελούν αβίαστα...
Μεγαλώνοντας υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να χάσουν όλα αυτά που είχαν όταν ήταν μικρά. 
Θα γίνουν ίσως σοβαροί, ίσως επαγγελματίες, ίσως οικογενειάρχες. Και θα ξεχάσουν τη χαρά του "εμπιστεύομαι στην έρημο μία άγνωστη αλεπού". 

Βοηθήστε τα παιδιά σας πιστεύοντας στις άπειρες δυνατότητες που έχουν. Πιστέψτε πραγματικά ότι καταλαβαίνουν. Η Μάυρα ήταν πολύ έξυπνη για την ηλικία της. Και βαριόταν αφάνταστα στο σχολείο της. Κανείς δεν είχε πιστέψει στο μυαλό που έκρυβε. Τι ευτύχημα που η μαμά της ήταν μια μητέρα με ανησυχίες κι αγάπη αληθινή!  

Ασχολήθηκα λίγους μήνες μαζί της. Μετά το τέλος του σχολείου περάσαμε μαζί και το καλοκαίρι. Και δούλευα μαζί της χωρίς να δουλεύω ουσιαστικά. Την έπαιρνα μαζί μου στη θάλασσα με την κολλητή μου ....Την είχε λατρέψει κι αυτή! Ακόμα μιλάμε για το κορίτσι μου με τα πιο γλυκά λόγια! Ήταν όλη μια τεράστια αγκαλιά, με δυο μεγάλα μάτια που πετούσαν φλόγες. Ζωγραφίζαμε μαζί, παίζαμε μαζί. Και μέσα από το παιχνίδι δίδασκα. Αβίαστα.
Κι έπειτα τελείωσε το καλοκαίρι και μαζί και το έργο μου.
Η Μάυρα με είχε εξημερώσει. 
Και θα την έχω πάντα σαν φωτεινό παράδειγμα!

Βλέπετε κάποιες σχέσεις τελειώνουν για πολλούς λόγους. Οι δεσμοί όμως δεν σπάνε μέσα σου ποτέ!


Καλή σας μέρα
@ριστέα

ΥΓ: Πέτρα μου σε ευχαριστώ ! :)))

66 σχόλια:

  1. Καλημέρα, Πατρίδα. Τα παιδιά είναι το μέλλον μας και ποιος θα μπορούσε να το ξέρει καλύτερα αν όχι εμείς οι δυο; Αυτά τα αγνά μάθια τση ψυχής.. αλλά κι εκείνα τα χέρια που καταγράφουν τούτες τις αληθινές ιστορίες. Ιστορίες που απλά έπρεπε να γραφτούν, να διαβασθούν, να αγγίξουν. Άρρηκτοι δεσμοί που πλέον ταξιδεύουν και στο διαδίκτυο!

    Φιλιά από την βροχερή Μελβούρνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άντε, σου έκανα και το ποδαρικό για σήμερα! Χα χα.
      Να'χεις μια όμορφη μέρα, ε;

      Διαγραφή
    2. Καλημέρα ξενιτεμένο μου πουλί! ♥
      Χαίρομαι που με νιώθεις ...δεν το πίστευα ότι θα έβρισκα κάποιον που θα είχαμε τον ίδιο τρόπο σκέψης πάνω στη δουλειά μας με τα παιδιά! Εγώ τα χρόνια που ασχολήθηκα με τα παιδιά έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου και το μυαλό μου! Τώρα είναι η σειρά σου....Κι είμαι σίγουρη ότι εσύ πετάς ακόμα πιο μακριά! :))))

      ΣΛ!
      Φιλιά από τον ηλιόλουστο Πύργο!

      Διαγραφή
    3. αχαχα! Γράφαμε ταυτόχρονα!
      Υπέροχο ποδαρικό!
      Πιο όμορφο δεν γινόταν! ♥

      Διαγραφή
  2. Νομίζω πως θα έπρεπε να συνεχίσεις να εργάζεσαι με τα παιδιά .... ναι ναι γνωρίζω πως μάλλον είναι κάτι άπιαστο στην σημερινή ειδικά εποχή και πολύ περισσότερο στην Ελλάδα μας .... αλλά θα σου γράψω ένα παράδειγμα κι ας ξεφεύγω από το θέμα. Όταν ο ξάδελφός μου που παντρεύτηκε Σουηδέζα και έχουν δυο παιδιά τα μάζεψε κι έφυγε από την Ελλάδα πριν πέντε χρόνια και πήγε στην πατρίδα της γυναίκας του, εκεί τον έβαλαν υποχρεωτικά σε σχολείο να τελειοποιήσει την γλώσσα και μετά κάποιο πρωινό πήγε να πάρει τον μικρό από το νηπιαγωγείο κι άρχισε να μιλά στα παιδιά για την μυθολογία της χώρας μας. Οι δάσκαλοι του ζήτησαν να ξαναπάει , ξανά και ξανά και τελικά τον διόρισαν λοιπόν στο σχολείο αυτό για να μαθαίνει στα παιδιά την Ελλάδα παρ όλο που η πραγματική δουλειά του ήταν φωτογράφος.
    Ξέρω πως αυτό στην Ελλάδα δεν θα γίνει ποτέ και τα ταλέντα θα παραμείνουν πίσω από την σκιά πολιτικών σκοπιμοτήτων, όμως όσο διάβαζα αυτό που έγραψες δεν σκεφτόμουν το παιδί αλλά εκείνη που δούλευε με αυτό και τώρα απλά κάθεται πίσω από ένα γραφείο με διαφορετικό αντικείμενο αντί να συνεχίζει να εργάζεται με τις παιδικές ψυχές.

    Καλημέρα Αριστέα
    μακάρι να ήταν διαφορετικά τα πράγματα για σένα και
    για την κάθε Αριστέα που για άλλο τάχτηκε κι άλλο η
    ζωή της έφερε να κάνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Λεβίνα μου. Έδωσες μόνη σου τις απαντήσεις. Ακόμα και μέσα από το παράδειγμα του εξάδελφου σου. Τι καλά θα ήταν να ήμασταν όπως στη Σουηδία; Νομίζεις ότι εγώ δεν θα ήθελα να προσφέρω ακόμα στα παιδιά;
      Η δουλειά μου δεν πληρωνόταν και δεν την έκανα για τα χρήματα. Ήταν μεράκι. Ήταν εποχές που ήμουν νέα, είχα χρόνο και καλυμμένες τις υπόλοιπες ανάγκες μου. Δεν χρωστούσα πουθενά κι ό,τι έβγαζα ήταν ένα καλό χαρτζιλίκι για να περνάω ακόμα καλύτερα.
      Μακάρι να ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Πόσο πολύ θα το ήθελα....

      Σε ευχαριστώ για τα υπέροχα λόγια σου!
      Καλό απόγευμα κοπέλα μου γλυκιά! ♥

      Διαγραφή
  3. Αναρτησάρα!!!

    Να είσαι σίγουρη πως κι εσύ την εξημέρωσες. Δεν εξημερώθηκες μόνο εσύ. Το πιο υπέροχο "ξημέρωμα", όταν υπάρχουν στοιχεία από κοινού και σε ταξιδεύουν, μέσα απ' το όχημα της χημείας, σε μονοπάτια ανεξερεύνητα.

    -Ήταν υπέροχο που ήσασταν στο ίδιο βαγόνι και κάνατε κι οι δυο ό,τι καλύτερο μπορούσατε για να γίνει απολαυστικότερο το κοινό σας ταξίδι. Ομορφύνατε το άλμπουμ της ψυχής σας.

    ΥΓ. Συγχαρητήρια γι' αυτό που είσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ από καρδιάς κορίτσι μου γλυκό! Η εξημέρωση δεν είναι ποτέ μονόπλευρη, έτσι κι αλλιώς. Είναι σαν να παίρνεις λίγο γλυκό από το βάζο της γιαγιάς και να το δίνεις σε κάποιον άλλον: δε μπορεί, όλο και κάτι θα κολλήσει στα δάχτυλά σου :)))
      Τα λόγια σου με συγκίνησαν!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
    2. Πόσο όμορφη παρομοίωση, το έθεσες υπέροχα. Έτσι ακριβώς είναι, Αριστέα μου. Κρατώ τα λόγια σου.

      Διαγραφή
    3. Εσύ που είσαι πιτσιρίκα ( με την έννοια των νιάτων) θέλω να βάζεις στην ακρούλα σου αυτά τα λόγια και κάποτε ως γονιός ή ως άνθρωπος που θα έρθεις κοντά στα παιδιά να τα θυμάσαι! Να βοηθήσουμε τις επόμενες γενιές....
      Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
    4. I'll do it. :)

      Επίσης, θα ήθελα να σου παραθέσω αυτό το βιντεάκι. Μόλις το είδα και σε σκέφτηκα, και ξέρω ότι θα σε αγγίξει και δεν θα το προσπεράσεις στο ντούκου.

      http://www.youtube.com/watch?v=AIB2ewQXzkA&feature=youtu.be

      Εύχομαι ένα γλυκό & ήρεμο βράδυ. <3

      Διαγραφή
    5. Ω! Σε ευχαριστώ για το βιντεάκι! Υπέροχο! :))
      Να΄σαι καλά! :)))
      Σε φιλώ κορίτσι μου! ♥
      Καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  4. Ναι, ασφαλώς πολλοί "μεγάλοι" δεν θα γνωρίσουν ΠΟΤΕ το ξεχωριστό τους τριαντάφυλλο... [Αντίθετα, θα συνεχίσουν να κάνουν τα πάντα για να νιώθουν οι άλλοι τον πόνο από τα δικά τους αγκάθια]...
    Θα συμφωνήσω με τη Levina: Ειλικρινά, άνθρωποι σαν εσένα, λείπουν από αυτό το λειτούργημα... Προς Θεού, δεν θέλω να μειώσω κανέναν, αλλά έχω την αίσθηση πως είσαι ένα φωτεινό παράδειγμα αγάπης...
    Σε φιλώ πολύ-πολύ, Αριστέα μου!!!
    (Νομίζω πως αυτή η ανάρτηση απέκτησε πολύ ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου...)
    _______________________________
    "Οι μεγάλοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα από μόνοι τους, και είναι κουραστικό για τα παιδιά να προσπαθούν πάντα και συνέχεια να τους εξηγούν τα πράγματα".

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννα μου υπάρχουν άπειροι αφανείς ήρωες. Το πιστεύω αυτό. Αν δεν είχα σκεφτεί να μοιραστώ κάποια στιγμή τις εμπειρίες με μόνο σκοπό να πάει και παρά πέρα το καλό, κανείς δεν θα μάθαινε...Χωρίς να θέλω να πω ότι ήμουν ήρωας! Προς θεού. Ήμουν κάποια που της άρεσε αυτό που είχε επιλέξει να κάνει....
      Σε ευχαριστώ για όλα!

      Υπέροχα πραγματικά τα λόγια που ξεχώρισες!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  5. Τα παιδιά βλέπουν πάντα καλύτερα από μας- έχοντας μια "άλλη" όραση, αυτή που είχαμε κι εμείς ως παιδιά πριν μπουν στα μάτια μας ..σκουπίδια. Και βέβαια καταλαβαίνουν περισσότερα και βαθύτερα. Είναι πιο κοντά στο Θεό..
    Υπέροχα όσα βλέπω εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πριν μπουν στα μάτια μας σκουπίδια! Πολύ όμορφα το έδωσες!
      Καλώς όρισες Τατιάνα! Όμορφη κι η δική σου η γραφή όπως είδα στο μπλογκ σου! Χαίρομαι που συναντήθηκαν οι δρόμοι μας!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  6. Τα παιδια με την αγνη ειλικρινεια
    κρατανε τη γη με τα ακροδαχτυλα τους
    κι εμεις οι μεγαλοι τους κοβουμε τα φτερα
    φοβουμενοι μηοως την παρουν και φυγουν
    γιατι απλα...δεν μας αξιζει!

    Αστο,Αριστεα μου...
    Οταν θα μαθουμε να εξημερωνουμε τα ηδη ήμερα,
    να τα πλησιαζουμε εννοω χωρις εγωπαθειες,
    το συζηταμε και για το λιονταρι.

    Καλοεξημερωμεσημερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα λόγια σου είναι σοφά...
      Γιατί να χάνουμε τόσα πολλά μεγαλώνοντας;
      Ας βοηθήσουμε τα παιδιά μας να κρατούν όση αθωότητα κι αγνότητα μπορούν...
      Όχι στην εγωπάθεια...
      Καλομεσημερολούλουδο!
      Σε φιλώ γλυκά μελένια μου!

      Διαγραφή
  7. Λιγο πολυ ολοι ειμαστε παιδια και πιστευουμε σε εναν μικρο Πριγκιπα!
    Καθομαι και διαβαζω το μπλογκ χωρις να κανω σχολιο εδω και 5' μονο και μονο για να ακουσω το playlist. Μαγεια!
    xo
    Anastasia
    http://natbeesfashion.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναστασία μου κι εγώ μαγεύομαι με τη μουσική κι είναι ο μόνος λόγος που την κρατάω αν και δυσκολεύει πολλούς: ταξιδεύω τόσο που αν δεν την ακούσω θα νιώσω στέρηση!
      Σε ευχαριστώ πολύ που πέρασες!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  8. Πρέπει να ασχοληθείς και πάλι με τα παιδιά Αριστάκι είσαι τόσο τρυφερό πλάσμα και μιλάς τόσο γλυκά γι΄αυτά.
    Αυτό πρέπει να κάνεις!!
    Οσο για την ανάρτηση αν μπορούσαμε να ανοιξουμε το μυαλό μας και να βοηθούσαμε και τα παιδιά μας να το κάνουν θα ήταν ο κόσμος μας καλύτερος!
    Φιλιά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα σε παραπέμψω σε όσα έγραψα στο Λεβινάκι μας!
      Μερικές φορές είναι πάνω από τις δυνάμεις μας...
      Πάντα μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας ακόμα και μικρά μικρά βηματάκια κάθε φορά...
      Μακάρι οι ιστορίες μου να πηγαίνουν το μυαλό μας λίγο πιο πέρα!
      Φιλάκια πολλά κοπέλα μου! ♥

      Διαγραφή
  9. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚ0!!!!!!!Αριστέα μου δεν έχω λόγια !!! φιλάκιααααα <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεωργία μου, σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
      Να'σαι καλά!
      Καλό απόγευμα! :)))

      Διαγραφή
  10. Παντα το λατρευα αυτο το βιβλιο! Μαλιστα φετος ετυχε να το ξαναδιαβασω, μαζι με πολλες λεπτομερειες για το συγγραφεα και την εποχη που γραφτηκε που μου εδωσαν αλλες πτυχες του που σαν παιδι δεν θα φανταζομουν. Αλλα ακομα και τωρα στα 33 το διαβασα ρουφωντας το, το τελειωσα με δακρυα στα ματια...
    Καπως ετσι τελειωσα και τη σημερινη σου αναρτηση! Ενα μονο θα σου πω... Εισαι πολυ τυχερος κι ευλογημενος ανθρωπος, γιατι κανεις αυτο που αγαπας, το κανεις καλα και δεν φοβασαι απο δασκαλα να γινεις μαθητρια, να ανοιχτεις και να αγαπησεις και να μαθεις απο αυτα τα υπεροχα πλασματακια που νομιζουμε οτι μπορουμε να τα διδαξουμε, ενω εχουν εμφυτη τη σοφια της ιδιας της υπαρξης, της ζωης!
    Η εμπειρια μου σαν δασκαλα Αγγλικων, δυστυχως, μου εχει δειξει οτι το συστημα αυτη την εμφυτη σοφια και τη δημιουργικοτητα τη ρουφαει, την απομυζα απο τα παιδια και καταληγουν στα 10 τους να ειναι ηδη ρομποτακια κι ας μην ειναι απολυτα εμφανες ακομα... Οσο ειναι δυνατον ας τους επι(σ)τρεψουμε αυτη την ορμη, εμεις θα κερδισουμε πιο πολλα!
    Σε φιλω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω ότι έχω χάσει το μέτρημα των αναγνώσεων πια.... Κάθε φορά η ίδια συγκίνηση, κάθε φορά ακόμα μεγαλύτερη χαρά ! :)))
      Κοπέλα μου, σε ευχαριστώ από καρδιάς για τα λόγια σου!
      Το σύστημα είναι απλό : τρώει τα παιδιά του! Και μάλλον οφείλω καιρό τώρα μια τέτοια ανάρτηση για το σύστημα! :))))
      Μακάρι να δουλεύαμε εξατομικευμένα με κάθε παιδί! Όνειρο θα'ταν!
      Φιλάκια πολλά πολλά!

      Διαγραφή
  11. Πραγματικά μοναδικός ο τρόπος που σκέφτονται τα μικρά παιδιά...και αυτό με κάνει να απορώ που το χάσαμε εμείς μεγαλώνοντας....?
    Και πάλι μπράβο που πίστεψες στην μικρή και ασχολήθηκες μαζί της....καλό σου απόγευμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν το χάνουμε εμείς κοπέλα μου! Μας το χα΄νουν! Μας το κλέβουν! Δεν είναι κρίμα κι άδικο;
      Σε ευχαριστώ πολύ, να'σαι καλά!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  12. τα μάτια των παιδιών είναι καθαρά , φωτεινά. Έτσι ήταν και τα δικά μας μάτια.Φορτίζουμε το παιδί με γνώσεις , μεριμνούμε για την ενδοσχολική κι εξωσχολική του παιδεία ,αγωνιούμε για το θεμα της ''απαραίτητης'' ξένης γλώσσας ,ενώ δεν έχουμε μάθει τη γλώσσα του παιδιού μας ή το παιδί τη δική μας γλώσσα....
    καλό βράδυ Αριστέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι όμορφα που το έθεσες Νάσια μου! Δεν μαθαίνουμε τη γλώσσα του παιδιού μας...δεν προλαβαίνουμε, δεν μας περνά ούτε καν από το νου ότι θα ήταν τόσο απλά τα πράγματα αν το ακούγαμε και μαθαίναμε από αυτό! Σε ευχαριστώ που βρήκες χρόνο σήμερα που γιορτάζεις και πέρασες! Χρόνια σου πολλά και πάλι κοπέλα μου!

      Διαγραφή
  13. Τι να σου πω εγώ τώρα;
    Απ' τη μια λυπάμαι γιατί είσαι ένα χρυσωρυχείο ανεκμετάλλευτο. Θα μπορούσαν κι άλλα παιδιά να "πλουτίσουν" κοντά σου.
    Απ' την άλλη, κατανοώ τους λόγους που αναφέρεις κι ελπίζω να έχεις κοντά σου ανθρώπους που φωτίζονται απ' τις αξίες σου.
    Συγχαρητήρια και πάλι για την εξαιρετική σου κατάθεση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ότι με καταλαβαίνεις μου είναι πολύτιμο! :)))
      Μακάρι να ήταν διαφορετικά τα πράγματα!
      Θα ήθελα να μπορούσα μόνο να μοιραστώ το πάθος μου για τα παιδιά σε όσους μεγαλώνουν παιδιά μηχανικά! Γίνεται;
      Φιλιά Μαρία μου!
      Πάντα με τιμούν τα λόγια σου!

      Διαγραφή
  14. Θα συμφωνήσω απόλυτα με τη Μαρία από πάνω!!!
    Συγκλονιστική ανάρτηση!!!
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
      Με συγκινείτε όλοι σας με τα καλά σας λόγια!
      Φιλάκια από καρδιάς κοπέλα μου!

      Διαγραφή
  15. Μα τι γλυκούλα που είσαι βρε γλυκούλα μου;....
    Τα...αμορτισέρ το ξέρουν πόσο τυχερά είναι;....
    Σε φιλώ γλυκά και σ' ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου...! Με συγκίνησες ΚΑΙ σήμερα..... :)))))))))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχα! Γελάω με τα αμορτισέρ! Κι αυτές τις μέρες τα φτιάχνω να ξέρεις καταμέτρηση και τα σχετικά! :))) Θα τους το εξομολογηθώ όταν θα τα τακτοποιώ!
      Φιλάκια τρελοκομείο μου! ♥
      Καλό σου ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  16. Αριστέα μου είσαι θησαυρός!!!!
    Όλα όσα μοιράζεσαι είναι μαθήματα!!
    Να μας προτείνεις βιβλία για παιδιά!
    Φιλάκια κοριτσάκι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δέσποινα, σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου! Ωραία η ιδέα σου! Δεν το είχα σκεφτεί α προτείνω παιδαγωγικά βιβλία... Αν δεν μου βγει σε ανάρτηση θα στείλω κάποια λίστα σε mail! :)))
      Φιλιά πολλά !
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
    2. Να σου βγει να σου βγει!!!Να κάνεις μια στήλη με βιβλια ,ιδέες ,δραστηριότητες ξέρεις εσύ!!!!
      Φιλάκια!!

      Διαγραφή
    3. Ναι το βάζω προσεχώς σε εφαρμογή! :)))
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  17. Είτε μικρός είσαι, είτε μεγάλος, όταν κάπου υπάρχει βαθύ νόημα, κάτι θα καταλάβεις. Ανάλογα με με τη διάθεση, τις γνώσεις και την εν γένει μόρφωση που έχει κανείς σε κάθε ηλικιακό στάδιο βρίσκεται.
    Εδώ προκύπτει το ζήτημα κατά πόσο κάποιο έργο έχει βάθος νοήματος. Υπάρχουν έργα που έχουν πολλαπλά νοήματα (σε αρμονική εξάρτηση κυρίως) τα οποία ανάλογα το πότε τα βλέπεις, αποκομίζεις και κάτι περισσότερο. Κάποια άλλα όμως δεν έχουν πολλαπλά νοήματα και το νόημά τους απευθύνεται σε συγκεκριμένη μόρφωση (όχι κατ' ανάγκη ηλικία).

    Το πρόβλημα δεν είναι αν το τα παιδιά καταλαβαίνουν. Απλά περιορίζεται στο πόσο και τι, καταλαβαίνει το κάθε παιδί (δεν έχουν όλα την ίδια μόρφωση, αντιληπτική ικανότητα, εμπειρίες κλπ).
    Το πρόβλημα είναι ότι εμείς έχουμε δυσχέρειες στο να καταλάβουμε τι καταλαβαίνουν τα παιδιά! (αυτό είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα και δεν θα επεκταθώ).
    Επιπλέον, τα αντιμετωπίζουμε όχι σαν παιδιά... και βιαζόμαστε να μας... μοιάσουν! Αγνοώντας ότι όσο μικρότερα είναι τόσο λιγότερο είναι εθισμένα στο κακό!
    (Επί του θέματος θα μακρηγορήσω, οπότε αυτά τα πολύ ολίγα.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια χαρά αυτά τα ολίγα και σε ευχαριστώ πολύ!
      Φυσικά και δεν έχουν όλα τα παιδιά τις ίδιες αντιληπτικές ικανότητες :))
      Και φυσικά όλα είναι σε συνάρτηση με την οικογένεια: πόσο μιλάνε στο παιδί, πόσο το βοηθούν στο γλωσσικό του επίπεδο, αν ασχολούνται μαζί του δημιουργικά αλλά κι αυτό το οποίο ανέφερες κι εσύ, πόσο καταλαβαίνουν τι καταλαβαίνουν τα παιδιά!
      Το μέλλον μας είναι τα παιδιά ....Δεν θα σταματήσω να μοιράζομαι όσο γνωρίζω και να φροντίζω την αφύπνιση έστω κι όσων έρχομαι σε επαφή!
      Φιλιά πολλά !
      Καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  18. Όταν πρωτοδιάβασα τον μικρό πρίγκηπα ήταν πολλά πολλά χρόνια πριν. Δεν μου έφτανε μια φορά...
    Τον διάβασα προσεκτικά, κομμάτι-κομμάτι.
    Από τότε ειλικρινά δεν έχω ξεχάσει τίποτ' απ' όλα αυτά που διάβασα...
    Και με τις δύο σχετικές με αυτό το βιβλίο αναρτήσεις
    γύρισα πίσω και συγκινήθηκα.
    Ποτέ δεν είχε περάσει απ' το μυαλό μου αν αυτό το παραμύθι ήταν για μεγάλους μόνο ή και για μικρούς...
    Όμως είναι τόσο τρυφερό που σίγουρα αγγίζει κάθε ευαίσθητη ψυχή....
    Ξέρεις η ψυχή μάλλον δεν έχει ηλικία.
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι γλυκό σχόλιο Φλώρα μου....Τρυφερότητα μου μετέδωσες και ευαισθησία πολλή!
      Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου: η ψυχή μάλλον δεν έχει ηλικία!
      Φιλιά αγαπημένη μου!
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  19. Χαίρομαι πολύ που με επισκέφθηκες και μου έδωσες την ευκαιρία να σε διαβάσω. Θα προσθέσω το μπλογκ σου στα αγαπημένα.

    Με συγκίνησε πολύ το κείμενό σου. Τόσο επειδή, στα 57 μου, αγαπώ ακόμα τον Μικρό Πρίγκιπα και την αθωότητά του, όσο και εξαιτίας της σχέσης σου με την υπέροχη Μάιρα που περιέγραψες με τέτοια γλαφυρότητα.

    Δεν είσαι δασκάλα; Κρίμα, μεγάλο κρίμα. Για τα παιδιά. Διότι οι κόρες μου έχουν δεινοπαθήσει από ακατάλληλους δασκάλους και καθηγητές.

    Υ.Γ. Κι τα μουσικά κομμάτια που έχεις διαλέξει είναι πολύ ωραία.
    Καλή σου νύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα και σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Οι σπουδές μου ήταν στην Κοινωνική Εργασία κι η ειδίκευσή μου στις μαθησιακές δυσκολίες. Δούλεψα ιδιωτικά για πολλά χρόνια με παιδιά κυρίως με μαθησιακά προβλήματα, αλλά και χαρισματικά παιδιά που ήθελαν ιδιαίτερη φροντίδα για να πραγματώσουν όλο το δυναμικό τους (που σε άλλη περίπτωση θα έμενε αποκοιμισμένο ίσως , λόγω του ηλίθιου συστήματος εκπαίδευσης!)
      Όμως πλέον από τις καταστάσεις δεν μπορούσα να συνεχίσω άλλο.
      Χρειαζόταν χρόνο , κόπο πολύ κι η ανταμοιβή μου ήταν κυρίως ψυχική. Υπέροχη αλλά δεν μπορεί να με ζει :)
      Καλό σου βράδυ :))))

      ΥΓ: Τη Μάυρα την έγραψα με υ γιατί έτσι έγραφε το όνομά της η ίδια ( από Μαύρα)

      Διαγραφή
    2. Α, ναι; Τώρα βλέπω ότι το έγραψα με ι από συνήθεια και όχι σκοπεύοντας να σε διορθωσω. Μαύρα, ε; Από Λευκάδα είναι οι γονείς της;

      Διαγραφή
    3. Καλημέρα! Όχι δεν θίχτηκα! Κανένα πρόβλημα. Βρήκα ευκαιρία να σημειώσω και το λόγο που είναι γραμμένο έτσι το όνομα, γιατί κι εγώ με ι το γνώριζα ως τότε! :)))
      Νομίζω ότι το όνομα δόθηκε από τη νονά της. Οι γονείς της στον Πύργο μένουν. Όπως κι εγώ εξάλλου. :)))

      Διαγραφή
  20. Δεν έχω να πω κάτι που δεν σου το είπανε ήδη, Αριστέα, ή που δεν το ξέρεις! Είσαι απίστευτος άνθρωπος, και κρίμα που οι αξίες σου, η γνώση σου και το μεράκι σου δεν περνούν και σε άλλες ψυχές, όπως παλιότερα..
    Πολλά φιλιά!
    Υ.Γ. Την ιστορία με την ζωγραφιά, δεν την ήξερα! Είδα την πρώτη εικόνα χωρίς να δω την δεύτερη και χωρίς να έχω διαβάσει ακόμη την ιστορία της. Αυτό που εγώ είδα ήταν έναν ελέφαντα καλυμμένο σε ένα πέπλο λάσπης.. Νομίζω η παρέα με το ανιψάκι μου με έχει επηρεάσει θετικά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχα! Χριστινάκι μου σε ευχαριστώ που με κάνεις να κλείσω για απόψε τόσο γλυκά τα σχόλια! Υπέροχη η σκέψη σου! Μάλλον είσαι από τους ξεχωριστούς ανθρώπους! Μπράβο γλυκιά μου!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Καλά να περνάς!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  21. Τελικά Αριστέα μου για πολλούς ο Μικρός Πρίγκηπας είναι σημείο αναφοράς στα μικρά και στα μεγάλα χρόνια μας .
    Το θησαυρό γνώσεων της ψυχής σου εκτιμώ πάνω απ΄όλα , κάθε ανάρτηση έχει κόκκο άμμου από τη ζωή μου .
    Μένω στην μικρή Μαυρα που είναι ένα πανέξυπνο παιδί , που όμως βαριέται πολύ .Αυτή τη στιγμή με συγκίνηση σου γράφω ότι το εγγονάκι μου 7 ετών , ευαίσθητο και πανέξυπνο είναι ακριβώς αυτό . Μόνος του ζήτησε να ασχοληθούμε με την Μυθολογία. Η μαμά του όντως άρχισε μαζί του να διαβάζουν και να συζητούν πολλά !
    Μου ζήτησε να το κάνουμε και μαζί και εγώ δεν είμαι δασκάλα βεβαίως , νομίζω όμως ότι ο μικρός καλύπτει αυτή του την ανάγκη.
    Πόσο όμορφα τα παρουσίασες όλα και πόσο ευχαριστώ γι αυτό.
    Φιλάκια πολλά με την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλ μου, πόσο χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι σαν κι εσένα! Είμαι σίγουρη ότι θα βρεις χρόνο και θα προσφέρεις και στο εγγονάκι σου ότι και στα παιδιά σου! Γιατί η κόρη που ανέφερες που ασχολήθηκε με το παιδί και του έδωσε αυτό που ήθελε είναι ένας άνθρωπος που μεγάλωσε σωστά :))) Από δίπλα στο παιδί λοιπόν! Δώστε του τροφή...όποια κι αν είναι αυτή! Τέτοια μυαλά είναι κρίμα να χάνονται από βαριεμάρα!
      Η έκφραση της δημιουργικότητας είναι επίσης ένας σίγουρος δρόμος.
      Οτιδήποτε χρειαστείς και μπορώ ζήτησε το μου και θα βοηθήσω!
      Φιλιά πολλά !
      Καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
    2. Αριστέα μου είμαι σίγουρη ότι θα απευθυνθώ σε σένα σε ότι αφορά στα παιδιά .
      Ευχαριστώ που μου το προτείνεις , έχω διακρίνει σαν απλός γονιός πόσο αγαπάς τα παιδιά , μέσα από τις βιωματικές σου εμπειρίες και επειδή τυγχάνει να αγαπώ πολύ όλα τα παιδιά , ποτέ δεςν θα άφηνα ένα παιδί στα χέρια οποιουδήποτε.
      Εκτιμώ το έργο σου σαν δασκάλα , γιατί είναι είδος προς εξαφάνιση!
      Καλό Σ/κ
      Σε φιλώ με αγάπη και απέραντη εκτίμηση!

      Διαγραφή
    3. Νικόλ μου σε ευχαριστώ πολύ για τη ψήφο εμπιστοσύνης!
      Πραγματικά ό,τι θελήσεις μακάρι να μπορώ να βοηθήσω ( αν κι αχρείαστη να είμαι!)
      Φιλάκι πολλά πολλά! ♥

      Διαγραφή
  22. Αριστέα μου, όχι, δεν σε ξέχασα απόψε.
    Με αγγίζει βαθύτατα ότι έχει να κάνει με παιδιά κι ο διάλογος σήμερα, ξεχειλίζει από απόψεις διαμάντια.
    Αχ και να 'ξερες, πόσα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες έχει η Πάρος! Δεν έρχεσαι μια βόλτα κατά δω;
    Φιλιά μες τα μεσάνυχτα
    Άννα Πάρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα Αννούλα μου!
      Η αλήθεια είναι πως τα σχόλια ήταν ένα κι ένα και τους ευχαριστώ όλους και εσένα μαζί!
      Σε ευχαριστώ που δεν με ξεχνάς!
      Φιλάκια πολλά πολλά! :)))

      Διαγραφή
  23. Ηρτα και γω...αργοπορημένη αλλά εδώ είμαι..διαβασα το κείμενο σου, αλλά να σου πω την αλήθεια δε πολυκατάλαβα γιατί δεν τον έχω διαβάσει τον ΜΙκρό Πρίγκηπα...ούτε καν είχα το βιβλίο του εννοώ...
    απλά ήθελα να σου γράψω σχόλιο να μη νομίζεις ότι σε ξέχασα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα καλό μου Δελφινούι!
      Εδώ μπορείς να το διαβάσεις όλο:
      http://domeczek.pl/~natko/teaching/wk2011s/MP/el_mp/home.htm
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  24. Αριστεα μου τι υπέροχη ανάρτηση ειναι αυτη! Τι υπέροχος άνθρωπος είσαι εσυ!
    Χαιρομαι πολυ που υπάρχειςπου σε διαβάζω και με κανεις καλύτερο άνθρωπο.
    Εχω ενα μικρούλι 19 μηνων και Μακάρι να εχω την τύχη να μεγαλώσει πλάι με ανθρώπους σαν κι εσένα :)

    Υ.Γ. Οπως είπε η Δεποινα, αν μπορεις πρότεινε μας παιδικά βιβλία! Δεν θα τα χρειαστεί τωρα ... ειναι νωρίς ακόμα Νομίζω, αλλα θα έρθει η ώρα.


    Την Καλημέρα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Στέλλα μου θα βουρκώσω! Σε ευχαριστώ από κδιάς για τα λόγια σου. Με κάνουν να θέλω να συνεχίσω και να σας δίνω ό,τι γνωρίζω και μπορεί να μεταδοθεί!
      Να χαίρεσαι το μικρούλι σου!
      Επειδή είστε πολλές οι καλές φίλες που έχετε μικρά παιδιά θα προσπαθήσω να κάνω κι άλλες δημοσιεύσεις παιδαγωγικού χαρακτήρα.
      Φιλιά πολλά!
      Να έχεις μια υπέροχη μέρα! :)

      Διαγραφή
  25. Τι πανέμορφο κείμενο!!
    Αριστέα μου, ειλικρινά με συγκίνησες πάρα μα πάρα πολύ.
    Είχα κι εγώ κάποτε ένα παιδάκι που του έκανα μάθημα στη Θεσσαλονίκη με τα ίδια χαρακτηριστικά.
    Έχεις απόλυτο δίκιο. Τα παιδιά καταλαβαίνουν την ουσία! Και αυτό, διότι βλέπουν με την ΚΑΡΔΙΑ!!

    Μακάρι να ξαναγίνουμε όλοι μας παιδιά. Μακάρι!

    υγ: Σ'ευχαριστώ που μου την επισήμανες την ανάρτηση αυτή, Αριστέα μου! Μέχρι Οκτώβρη περίπου θα'χω γενικώς πολλά τρεχάματα. Κατόπιν επιστρέφω πάλι σε νορμάλ ρυθμούς. Until then, keep me posted :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σεβάχ μου ήξερα! :)))
      Και μείνε ήσυχος ! Αν κάνω ανάρτηση παιδαγωγική ή ανάλογη θα σε ενημερώνω! :)))
      Σε ευχαριστώ πολύ που ξέκλεψες χρόνο , σε ευχαριστώ για όλα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  26. Εγώ μεγάλωσα δυό παιδιά, άπειρα σχολικά χρονια επαφες με δασκάλες, δασκάλους, καθηγητές στο γυμνασιο , στο Λυκειο, στο Πανεπιστήμιο και ηταν φορές που χρειάστηκα ένα καλό άνθρωπο να ειναι κοντα στο παιδί μου , να το πλησιάσει , να δεί πέρα απο το διάβασε δεν διάβασε, να νοιώσει το χαρακτήρα του παιδού με το οποιο ζει όλη τη χρονιά, να καταλάβει εμένα που προσπαθώ τόσο πολύ και με καλο τροπο να του μεταδώσω πώς είναι το παιδί μου .....θα μπορούσα να πώ κι άλλα.... απλά ρωτάω , πού ήσουνα ? Μια τέτοια δασκάλα θα ήθελα για τα παιδιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Μαίρη μου! Μακάρι να ήταν αλλιώς τα πράγματα! Για αυτό φωνάζω για τις σχολές γονέων! Γιατί όλο και κάτι θα μεταφέρουν σε γονιούς που κοιμούνται! :))) Ή σε εκπαιδευτικούς που δουλεύουν μηχανικά!
      Με τιμάει ο λόγος σου! Πολύ!
      Σε φιλώ πολύ συγκινημένη! ♥

      Διαγραφή