Κυριακή 31 Αυγούστου 2014

Ιστορίες του Καφενέ #2 : Η Κλεψύδρα & το απόσταγμα της βδομάδας #7


Άνοιξε τη τζαμένια πόρτα και μια ζεστασιά τη "χτύπησε" στο πρόσωπο. Όχι,δεν πόνεσε. Είναι από κείνες τις θέρμες που σε κάνουν να νιώθεις ευλογία όταν τυλίγουν το κορμί σου. Ένα κορμί που είχε παγώσει τόση ώρα που περπατούσε στα στενοσόκακα της Πλάκας.
Είχε νυχτώσει νωρίς, τελευταίες μέρες του Οκτώβρη.

"Να θυμηθώ να αλλάξω την ώρα πριν πέσω απόψε" σκέφτηκε την ώρα που έμπαινε στον σχεδόν άδειο καφενέ. 
Τέτοια ώρα μόνο ένας γέροντας, σήμα κατατεθέν της"Κλεψύδρας, καθόταν στη γωνιά του, παίζοντας το κομπολόι του.
Ο γνώριμος ήχος του κεχριμπαριού που χτυπούσε ρυθμικά, συνόδεψε τα βήματα της ως μέσα.
Έψαξε με μια βιαστική ματιά, τη γωνιά της. Άδεια, σαν να την περίμενε.
Ο κυρ Θωμάς που την άκουσε βγήκε περιχαρής να τη συναντήσει...

-Κυρά Φαίδρα μου, σε χάσαμε. Καιρούς και ζαμάνια. Πού είχες εξαφανιστεί μάτια μου κι ανησυχήσαμε , ε;
-Είμαι εδώ τώρα κυρ-Θωμά μου και λαχταρώ να πιω τον μερακλίδικο καφέ σου!
-Έφτασεεεε!

Μετά από λίγη ώρα ένας καφές που άχνιζε, αγκαζέ σχεδόν με δύο σπιτικά μουστοκούλουρα, που ήξερε πόσο της άρεσαν πάντα, σερβιρίζονταν στο τραπέζι της..
-Κάθισε. Σε θέλω κάτι.
-Τι είναι κορίτσι μου; Όλα καλά στη ζωή σου; είπε συνοφρυώνοντας τα φρύδια, όπως σπάνια έκανε το χαρωπό πρόσωπο του καφετζή μας.
-Όλα καλά κυρ-Θωμά μου. Τι καλά δηλαδή; Πιο πάνω κι από τις προσδοκίες μου!
-Α τώρα είναι που θα με σκάσεις! Με το τσιγκέλι θα στα βγάλω μου φαίνεται...
-Θυμάσαι που ερχόμουν μήνες πριν κι έγραφα;
-Αν θυμάμαι λέει...κεφάλι δεν σήκωνες!
-Κυρ Θωμά μου, οι κόποι μου απέδωσαν. Έγιναν βιβλίο. Εκδόθηκε πριν λίγες μέρες. Για αυτό σε θέλω.
-Ε τώρα είναι που δεν καταλαβαίνω. Τα συγχαρητήρια μου κορίτσι μου ..αλλά εμένα τι να με κάνεις ; 
-Να, θέλω να ξέρω αν μπορώ να κάνω εδώ την παρουσίαση του βιβλίου μου. Να αναλάβεις τους καφέδες και τα κεράσματα. Και πόσο θα κοστίσει να κλείσω για μια βραδιά τον καφενέ σου. Υπάρχει λόγος που θέλω να γίνει εδώ!

Ο κυρ Θωμάς έμεινε στήλη άλατος για λίγα λεπτά. Δεν είχε γίνει ξανά κάτι τέτοιο στην Κλεψύδρα του. Για όλα όμως υπάρχει πάντα η πρώτη φορά. Ω και θα ήταν τιμή για τον καφενέ του, σκέφτηκε. Στέκι πολιτισμού, κάτω από την Ακρόπολη... όπως το είχε φανταστεί και το σχεδίαζε κάποτε ο μοναχογιός του. Σκουπίζοντας βιαστικά ένα δάκρυ που πήγε να ξεφύγει, πήρε αμέσως το γνώριμο χαμογελαστό ύφος του και είπε μιλώντας εμφανέστατα με τη ψυχή του..

-Και το ρωτάς κυρά Φαίδρα μου! Με όλη μου τη χαρά! Άκου εκεί πόσο θα στοιχίσει! Δώρο κορίτσι μου! Δώρο κι άκου... ό,τι θέλεις από μένα!  Σαν πατέρα σου θέλω να με νιώθεις. Είσαι δικό μας παιδί! Εννοώ εδώ του καφενέ. Ψυχή που έλειψε για καιρό! Αλλά να που γύρισε κι έφερε μαζί της τόσο καλά νέα! Υπερήφανος νιώθω κορίτσι μου! Μπράβο σου. Δεν ξέρω και τι λένε σε τέτοιες περιπτώσεις...Καλοτάξιδο; Ε; καλά τα πήγα;

-Μια χαρά γλυκέ μου κυρ-Θωμά. Κοίτα! Εδώ σου έχω το πρώτο αντίτυπο. Με αφιέρωση..

Ο κυρ-Θωμάς κοίταξε περίεργα το ολοκαίνουργιο καφετί βιβλίο, που απ'έξω έγραφε με καλλιγραφικά γράμματα, Η Κλεψύδρα και στην αριστερή κάτω γωνιά είχε όντως μια κλεψύδρα ζωγραφισμένη.


Δυο βδομάδες μετά, στο πίσω μέρος του μαγαζιού άκουγε με βουρκωμένα από την υπερηφάνεια μάτια τη φωνή της να διηγείται και να εξηγεί στο κοινό που είχε κατακλύσει τον καφενέ του.

"Μια κλεψύδρα που μετρά το χρόνο μπορεί να γίνει αγχόνη που τυλίγεται όλο και πιο γρήγορα γύρω από το λαιμό σου. Κι όσο βλέπεις τους κόκκους της άμμου να λιγοστεύουν, τόσο το σκοινί σφίγγει όλο και περισσότερο, κλέβοντας σου ανάσες. Πολύτιμες ανάσες.
Όσο περισσότερο στήνεις τα μάτια σου στις ώρες που χάνονται, τόσο περισσότερο αγωνίζεσαι έπειτα απελπισμένα να τρέξεις, να προλάβεις. Αγκομαχάς κι αγωνιάς μαζί, σε ένα ανελέητο κυνηγητό με το χρόνο, τη ζωή, τον τερματισμό!

Κι όμως! Είναι απλό. Πολύ απλό κάποιες φορές. Τόσο απλό. Αρκεί να ηρεμήσεις και με ξεκάθαρο μυαλό να γυρίσεις τη κλεψύδρα ανάποδα!

Ναι φίλοι μου. Γυρίζοντας την ανάποδα αρχίζει εκ νέου το μέτρημα. Ε; Έτσι δεν είναι; Δίνοντας νέα έναρξη! Καινούργιες ανάσες. Πολλές ανάσες. Ανάσες που σώζουν ζωές. Ζωές που φαίνονταν να κρέμονται από μια κλωστή! Χρόνο να αλλάξεις, να αγωνιστείς, να κερδίσεις.Η Έλσα, η ηρωίδα μου, επιζεί, όχι γιατί δεν έχει το σθένος να φύγει, αλλά γιατί βρίσκει τη δύναμη να παλέψει τελικά. Και ο χρόνος που ανανεώνεται σου δίνει τόσες πολλές ευκαιρίες...
Βέβαια, εγώ θα συνιστούσα καλύτερα να πάρεις ένα σφυρί και να τη σπάσεις", είπε χαμογελώντας και όλη η αίθουσα σείστηκε από τα γέλια των συνδαιτυμόνων. 

"Καλύτερα να μην κρατάς χρόνο όταν έχεις να κάνεις με τη ζωή. Γιατί η Ζωή δεν εξαρτάται από το χρόνο που έχεις στη διάθεση σου αλλά από το χρόνο που δίνεις εσύ στη ... διαθεσιμότητά σου"!  είπε κι έκλεισε το μάτι στο σύντροφό της που καθόταν στην πρώτη σειρά του κοινού.
Είχαν κερδίσει τη ζωή! Και το κυριότερο είχαν πάρει όλα τα μαθήματα που χρειάζονταν για να ταξιδέψουν στο χρόνο. Μαζί!

@ριστέα


Αυτή ήταν η δεύτερη συμμετοχή μου κλείνοντας μια ιστορία 
που είχα ξεκινήσει εδώ.

Οι ως τώρα δημοσιευμένες ιστορίες μας είναι οι εξής:

Δημήτρης Ασλάνογλου , Coffee time
Christina Andromeda, Καφεναί
Μαρία Κανελλάκη , Το αυγό του Προέδρου
Γιώργος-Hengeo, το Παζλ των Ψυχών
Κατερίνα Βαλσαμίδη, Ο Τελευταίος καφές !
Χριστίνα (Butterfly) Το χρέος 
Δ. Ασλάνογλου,(2η συμμετοχή) Καφές Γλυκός αλλά Σκέτος
me (maria), Στον καφενέ του Χωριού
@ριστέα, Η κλεψύδρα

____________________________________________________


Θέλοντας να ευχαριστήσω όλους όσοι συμμετείχατε, αύριο 
θα ακολουθήσει κλήρωση κι ένας εκ των 25 (έως και αυτή τη στιγμή,
βγάζοντας έξω τον εαυτό μου φυσικά) 
θα κερδίσει κάτι από τα χεράκια μου.
Πάω να δημιουργήσω τώρα εγώ.....
Ες αύριον τα σπουδαία!

Καλή Κυριακή να έχετε !
Φιλιά 

@ριστέα

56 σχόλια:

  1. Καλημέρα!
    Καθώς το διάβαζα, σιγουρεύτηκα ότι δεν πρόκειται για φιλοξενία.
    "Μύρισε Αριστέα", δηλαδή!
    Από τι;
    Μα από το εύρημα της κλεψύδρας που αναποδογυρίζει!
    Λέω "αυτό το χει γράψει ψυχολόγος"!

    Το μόνο που χρειάζεται κανείς για να αναποδογυρίσει την κλεψύδρα είναι να την κοιτά από τη σωστή πλευρά.
    Γιατί πολλές φορές οι άνθρωποι αναποδογυρίζουμε το βλέμμα μας, για να χουμε την ψευδαίσθηση της γεμάτης κλεψύδρας, αλλά εμείς απλώς την κοιτάζουμε ανάποδα.
    Κι επειδή το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, θα ρθει η ώρα που θα καταλάβουμε πως άδειασε και τότε η κλεψύδρα θα χει γίνει πολυ βαριά για να την αναποδογυρ΄σιουμε, αφού όλο το βάρος θα χει πάει κάτω.
    Επομένως: βλέμμα σταθερό, για να δούμε εγκαίρως το άδειασμα της κλεψύδρας και να την αναποδογυρίσουμε, όσο χρειάζεται μικρός κόπος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρχηγέ, το σχόλιο σου με τιμάει πολύ. Ψυχολόγος δεν είμαι , Κοινωνική Εργασία τελείωσα ;-) Χαίρομαι όμως που φαίνεται η προσπάθεια μου να χρησιμοποιώ τις λίγες γνώσεις μου από τη ψυχολογία :)))
      Μου άρεσε και ο δικός σου τρόπος σκέψης !
      Φυσικά και έχει πάντα να κάνει με τη δική μας θεώρηση απέναντι στα πράγματα. Κάπως όπως με το μισογεμάτο ή το μισοάδειο ποτήρι ε;
      Την καλημέρα μου, και τρέχω γιατί έχω να φτιάξω το έργο του νικητή της αυριανής κλήρωσης :))

      Διαγραφή
    2. Ναι, καλέ. Το ξέρω ότι τέλειωσες Κοινωνικη΄Εργασία.
      Αλλά θεωρώ τους κοινωνικούς λειτουργούς ένα είδος "πρακτικών" Ψυχολόγων

      Διαγραφή
    3. Ότι μπορούμε κάνουμε κι εμείς ;-)
      Καλό μήνα αρχηγέ!

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα Αριστάκι
    Κι ήρθε η δικαίωση κι άλλαξε η ρότα
    κι η ζωή απέκτησε ξανά νόημα
    Τι όμορφα μηνύματα μας πέρασες
    Να είσαι καλά

    πολλά φιλιά ♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπέρα όμορφη! Μου άρεσε πάρα πολύ! Ο τίτλος, η γραφή σου, όλα! Αναμένω να δω τι καλό θα δημιουργήσεις πάλι για τους άλλους συμμετέχοντες. Να περνάς όμορφα φίλη μου και .. δημιουργικά ;) Σε φιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Μαρία μου!
      Αύριο θα έχω την παρουσίαση!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  4. Συγκινήθηκα πολύ με αυτό το κείμενο, όπως και με το πρώτο, γιατί με διαπέρασαν διάφορα συναισθήματα. Η Φαίδρα που αγαπήσαμε στο μέρος α', κατάφερε να βρει το τέλος που θα έδινε τα περισσότερα μηνύματα!
    Τι να πρωτοσχολιάσω... Πόσο αισιόδοξο φάνηκε το να γυρίσει κάποιος την κλεψύδρα, πόσο μάλλον να τη σπάσει! Πόσο αισιόδοξο να επισημαίνει πως η Έλσα βρήκε δύναμη να παλέψει! Η ίδια η Φαίδρα, που ένιωθε πριν καιρό να πνίγεται από τη σχέση με το σύντροφό της, τώρα να μας λέει ότι ανακάλυψαν τον τρόπο για ένα νέο ξεκίνημα!
    Το λάτρεψα! Γράφεις φοβερά, και οι σκέψεις που αποτυπώνεις είναι σπουδαίες!
    Μπράβο Αριστούλι μου! Σε ευχαριστώ για αυτό που διάβασα!
    Φιλάκια πολλάααααα ❤ καλό μεσημέρι!!! :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ καρδούλα μου για το σχόλιο σου!
      Χαίρομαι που σου άρεσε τόσο πολύ! :)
      Φιλάκια πολλά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Υπέροχη η ιστορία σου, τίποτα λιγότερο από το αναμενόμενο! Πάντα οι ιστορίες σου ξεχωρίζουν γιατί εμπριέχουν "ρητά" που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στη ζωή μας..
    Για να δούμε τι θα φτιάξουν πάλι τα θαυματουργά σου χεράκια! :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ όμορφη ιστορία για να κλείσει αυτό το παιχνίδι....!
    Μπράβο Αριστέα μου....ωραίο το μήνυμα με την κλεψύδρα!
    Καλό σου μεσημέρι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όχι ρε φούστη μου! Πάλι δεν πρόλαβα να συμμετάσχω (κι ούτε που προλαβαίνω δλδ, καθότι διάγω ακόμα περίοδον μουργελίτιδος :)) Πάντως μάκια πολλά και καλή.....εβδομάδα λέμε τις Κυριακές! ;) Α! Και καλό μήνα οσονούπω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς τα μάτια μου τα δυο! :)))
      Αλήθεια, τι είναι η μουργελίτιδα;
      Καλή εβδομάδα, καλό μήνα ...καλή επιστροφή!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  8. Η ευρηματική σου κλεψύδρα, ολοκληρώθηκε υπέροχα με το 2ο μέρος της!!!
    Κρατώ το << δεν κρατάμε χρόνο όταν έχουμε να κάνουμε με τη ζωή...>>
    Σπάμε την κλεψύδρα ή μάλλον τη βάζουμε στην κουζίνα, να κρατάει χρόνο μόνο για το φαγητό!
    Όχι στη ζωή!
    Εκεί οφείλουμε να μετατρέπουμε ευχάριστες στιγμές σε αιωνιότητα και στιγμές δυστυχίας σε δευτερόλεπτα!
    Έχω Αριστούλα, πρόταση! Αν εκδίδονταν όλοι οι υπέροχοι καφέδες μας σε ένα βιβλίο, χρυσές δουλειές θα κάναμε!!!!! Τι λες;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σκέφτηκα μόλις και τίτλο...<< ΚΑΦΕΔΩΝ ΑΠΟΣΤΑΓΜΑΤΑ !!>>

      Διαγραφή
    2. Ινώ, τέλεια η ιδέα σου για το βιβλίο και την έχουμε ξαναπεί!!! Ο τίτλος ιδανικός!!!!!
      Μια που χώθηκα εδώ και η απάντησή σου ήταν ακριβώς αυτό που θα έλεγα κι εγώ, δεν θα κάνω ξεχωριστό σχολιασμό αλλού.
      Συμφωνώ κι επαυξάνω με το σπάσιμο της κλεψύδρας... ό,τι είναι να συμβεί, θα συμβεί και δεν χρειαζεται να μετρώ και τον χρόνο του...! Η ζωή είναι για να τη ζεις κι όχι να την χρονομετράς! Το μόνο που θα πρέπει να μην ξεχνάς είναι να έχεις ανοιχτά τα μάτια, ώστε να ξέρεις πού βαδίζεις... Μην την χάσεις!

      Αριστάκι, μου άρεσε πολύ η συνέχεια που έδωσες κι έκλεισες ιδανικά ένα εξαιρετικό κείμενο!!!!
      Εις άλλα σπουδαία με υγεία!!!
      Ευχαριστούμε και πάλι για την άψογη οργάνωση και φιλοξενία!!!

      Διαγραφή
    3. @ Ινώ μου, χαίρομαι που σου άρεσε τόσο πολύ! Η πρόταση σου έχει περάσει από το κεφάλι μου! Για αυτό και το δρώμενο δεν θα σταματήσει αλλά εν καιρώ θα επαναλαμβάνεται! Ε δεν θα βρεθεί κάποιος να μας εκδώσει στο τέλος ; αχαχχαα!

      @Γλαύκη μου συμφωνώ κι εγώ για τον τίτλο και με την γενικότερη ιδέα!
      Σπάμε την Κλεψύδρα! Πάντα μου άρεσαν παρεμβατικές μέθοδοι τύπου "κόβω με το μαχαίρι τον γόρδιο δεσμό"!!!
      Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου!

      Φιλιά και στις δύο ♥

      Διαγραφή
  9. Μου αρεσε παρα πολυ που αποφασισες να δωσεις συνεχεια στην ιστορια της Φαιδρας! Το αξιζε αυτο το τελος, αυτη τη δικαιωση! Μπραβο Αριστεα μου, συγχαρητηρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προέκυψε εντελώς ξαφνικά. Αλλιώς το είχα σκεφτεί την προηγούμενη μέρα αλλιώς μου βγήκε! Πήγε μόνο του το χέρι Χριστίνα μου!
      Φιλάκια πολλά :)

      Διαγραφή
  10. Πολύ τη χάρηκα τη συνέχεια, ειδικά με το τέλος που είχε!!...
    Και ναι, τις κλεψύδρες χρειάζεται να τις γυρνάμε πότε πότε και ίσως κάποτε να χρειαστεί να σπάσουμε και καμιά για να κερδίσουμε ανάσες!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Μαρία μου! Κι εγώ το χάρηκα!
      Φιλάκια πολλά :)

      Διαγραφή
  11. Ελκυστική, αισθηματική, φιλοσοφημένη ανάρτηση. Πειστικό μήνυμα, που ο τρόπος με τον οποίο δίνεται, δεν σου αφήνει περιθώρια να διαφωνήσεις!
    Ένα όμορφο διήγημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Άρη, σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο !
      Να'σαι καλά! :)))

      Διαγραφή
  12. Aριστέα μου έκλεισες τον κύκλο με μία υπέροχη ιστορία, αισιόδοξη, ενδιαφέρουσα , με θετικά μηνύματα και αίσιο τέλος..!!!Την απόλαυσα!!! Φιλιάαααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαίρομαι που σου άρεσε Κλαυδία μου!
      Να'σαι καλά!
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου! ♥

      Διαγραφή
  13. Αριστέα μου πολύ χάρηκα με την συνέχεια της ιστορίας και σου εύχομαι μια μέρα να βρεθείς στη θέση της Φαίδρας καθώς θα παρουσιάζεις εσύ ένα δικό σου βιβλίο.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Too good to be truth!
      Ελένη μου σε ευχαριστώ πολύ πολύ , αν και ποτέ δεν έχω πιστέψει κάτι τέτοιο! Δεν έχω γερή πένα! περιστασιακά γράφω ..αποσπασματικά γράφω! Προτιμώ την ποίηση περισσότερο !

      Σε ευχαριστώ πάντως πολύ πολύ! :)

      Διαγραφή
  14. Διάβασα και την πρώτη ιστορία γιατί δεν την είχα διαβάσει όταν γράφτηκε. Μου αρέσει πολύ η αισιόδοξη κατάληξη της ηρωίδας!! Είναι ωραίο μετά τα εμπόδια να υπάρχει λύση! Οποια κι αν είναι φτάνει να λυτρώνει, σπάζοντας ή ανακινώντας την κλεψύδρα!! Λυτρωτικός καφές!!
    Κι αν λαχταράς Αριστάκι μου ένα συγγραφικό πόνημα να το τολμήσεις!! Με πυγμή και ψυχή!! :))
    Φιλάκια πολλά πολλά μπουκλί μου, καλό μήνα να χεις και καλή βδομάδα!! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν τολμώ να λαχταρήσω Μαρλέν μου! Μου αρκεί που γράφω μία στο τόσο και με διαβάζετε!
      Χαίρομαι αφάνταστα που σου άρεσαν και οι δύο ιστορίες μου!
      Φιλάκια πολλά πολλά :)

      Διαγραφή
  15. "...Γιατί η Ζωή δεν εξαρτάται από το χρόνο που έχεις στη διάθεση σου αλλά από το χρόνο που δίνεις εσύ στη ... διαθεσιμότητά σου" Τι έγραψες, βρε υπέροχο πλάσμα;;;;; Μπράβο Αριστέα μου, πολύ όμορφη ιστορία!!! Σε φιλώ γλυκά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α Ειρήνη μου κι εγώ μετά τα διάβαζα και έλεγα : εγώ τα έγραψα; Δεν έγραφα εγώ ...κάποιος άλλος βγαίνει από μέσα μου και γράφει ;-)
      Σε ευχαριστώ πολύ μάτια μου για όλα!
      Φιλάκια! ♥

      Διαγραφή
  16. Επ να το και το happy end με το αισιόδοξο μήνυμα στο τέλος. Ωραία έκλεισες την αυλαία Αριστάκι. Θα έχουμε να θυμόμαστε κάτι ωραίο.
    Υ.Γ. Και η Φαίδρα τώρα που πήρε τα πάνω της ξεπέρασε εκείνα τα βάσανα που είχε με τη σχέση της; Την ανανέωσε λίγο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ Χριστίνα μου!
      Να΄σαι καλά!
      Φυσικά , το τέλος μας έδειξε πως αποφάσισε να παλεψει γι ατη σχέση της!
      Φιλάκια πολλά !

      Διαγραφή
  17. Ο καλύτερος επίλογος για τη σειρά "Ιστορίες του καφενέ"! Εξαιρετική η ιδέα σου να κλείσεις μ' αυτήν την ιδιαίτερη παρουσίαση του βιβλίου. Μπράβο ρε Αριστέα! Φεύγω με βαριά καρδιά, αλλά και με το αίσθημα της πληρότητας για κάτι πολύ όμορφο που ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία.
    Καλό μήνα να έχεις Αριστάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου ...ήξερα μόνο πώς ήθελα να κάνω ένα καλό φινάλε!
      Άλλα είχα στο νου, άλλα βγήκαν! Ως συνήθως ! χαίρομαι όμως γιατί σας ενθουσίασα όσο κι εμένα! :)))
      Να'σαι καλά και καλό μήνα μάτια μου! ♥

      Διαγραφή
  18. Συγχαρητηρια!!!!Τελειο ηταν!!!!!
    ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫═.♫══♫══♫══♫ (●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)Καιρο ειχα να περασω απο τη μπλοκογειτονια ,αλλα τωρα ηρθα αφηνοντας τις καλυτερες ευχες μου για ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ και ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ!!Να εισαι παντα καλα και να βρισκω ανοιχτο το σπιτικο σου!!♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫═.♫══♫══♫══♫ (●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς τον Σκρουτζάκο!
      Καλό μήνα χαρά μου και σε σένα!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  19. Αριστέα μου πολύ που άρεσε ο αισιοδοξος τρόπος με τον οποίο τελείωσες την ιστορία! Είχα φοβηθεί στην αρχή οτι κατι θα είχε παει στραβά αλλά χαίρομαι πολύ που δεν έγινε έτσι! Και μου αρέσει επίσης που μεσα από τα γραπτά σου στέλνεις τόσο σπουδαία μηνύματα!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ Δεσποινάκι μου! Να΄σαι καλά!
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  20. Ουκ ολίγες φορές, ο χρόνος δεν ανανεώνεται και είναι μια κι έξω! Και όσο και να τον κυνηγάς, η διαθεσιμότητα ποτέ δεν θα επαρκεί... Μακάρι να είχε η μέρα 30 ώρες το 24ώρο...!
    Καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Εμένα πάντως, που είμαι άστα να πάνε στο θέμα χρόνος, με βολεύει αυτό που έγραψες στο τέλος, χαχα!

    Καλή εβδομάδα, καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχα! Κι εγώ μη νομίζεις...τον κυνηγάω ή μ εκυνηγάει! Αλλά άλλες πάλι φορές θυμάμαι να τον αγνοώ επιδεικτικά!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  22. Όμορφη περιγραφή μιάς διάστασης της ζωής μας, όπως είναι ο χρόνος. Εγώ τον χρόνο τον θεωρώ, σαν ένα κύκλο, που μέσα του κλείνει όλους τους ζωντανούς και με τον θάνατο τους βγάζει απ' έξω. Μ' αρέσει να ακούω διαφορετικές απόψεις γιά το χρόνο, όλες μοιάζουν σαν παραμύθια, αφού είναι όλες παραδεκτές κι όλες όμορφες να τις ακούς.
    Καλημέρα καλό μηνα και καλή εβδομάδα Αριστέα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εμένα μου αρέσει αυτό Δημήτρη μου! γενικά θεωρώ ανεξάντλητο θέμα τον χρόνο :)
      Αντεύχομαι γλυκά! ♥

      Διαγραφή
  23. Τα είπαν όλα οι φίλοι!
    Θα ήταν περιττό να επαναλάβω τα ίδια συναισθήματα και διαπιστώσεις για την ευρηματικότητα και τον τρόπο γραφής σου....
    Μόνο ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τεράστιο σου οφείλω και φεύγω "γεμάτη"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Αντιγόνη μου! Σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σ σχόλιο!
      Να'σαι καλά!
      Τα φιλιά μου! ♥

      Διαγραφή
  24. Μου άρεσε Αριστέα μου, το δεύτερο μέρος του κειμένου σου.
    Μου άρεσε ακόμα πιο πολύ που η Φαίδρα, ένιωσε την χαρά της ολοκλήρωσης, νομίζω το είχε ανάγκη.
    Σε γλυκοφιλώ και σου εύχομαι, πάντα εμπνεύσεις τόσο υπέροχες να έχεις! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να΄σαι καλά γλυκό μου Μαρινάκι!
      Χαίρομαι που σου άρεσε!
      Φιλάκια πολλά :)))

      Διαγραφή
  25. Μου άρεσε η αισιοδοξία που ενέπνευσε το κείμενο! Με έκανε να χαμογελάσω. Χάρηκα που η Φαίδρα έβαλε την Έλσα να το παλέψει με κάθε τρόπο, και η ίδια ξαναβρήκε τις ισορροπίες της. Πολύ χαρούμενο τέλος!
    Μακάρι να καταφέρναμε να σπάσουμε όλες τις κλεψύδρες που καμιά φορά με πνίγουν όσο κι οι θηλιές... Δύσκολο, όμως όχι ακατόρθωτο, ε;
    Συγχαρητήρια για την ιστορία σου! Ήταν εξαιρετική, και η γραφή σου έξοχη. Εύχομαι να συνεχίσεις να γράφεις τέτοιου είδους ιστορίες και να περνάς μηνύματα!
    Πολλά φιλιά! :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σε έκανε να χαμογελάσεις Αλέξανδρε!
      Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο! Επιμονή, όρεξη , όραμα χρειάζεται τις περισσότερες φορές!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Να'σαι καλά! ( και πάντα καλότυχος ....αφού είσαι ο νικητής της επόμενης ανάρτησης)

      Διαγραφή
  26. Εγώ τώρα το πήρα χαμπάρι :-(
    Δεν θέλω να γράψω πολλά γιατί θα χαθεί αυτό που νιώθω προσπαθώντας να το βάλω σε λέξεις.
    Καταπληκτική γραφή, απίστευτα ισχυρά τραντάγματα τα μηνύματά σου... Το ίδο άτομο που πάλευε με το θεριό μέσα του που σκότωνε την σχέση της, τώρα με νικημένο τον κακό εαυτό, ατενίζει σε κοινή πορεία το μέλλον.
    Φοβερή, μοναδική Αριστέα!!!
    (υπάρχει κάτι που να μην κάνεις καλά;;;;;;;; )
    :-)))))
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ κορίτσι μου!
      Για όλα τα καλά σου λόγια!
      Φυσικά και υπάρχουν άπειρα πράγματα που δεν κάνω καλά! Προσπαθώ να κάνω καλά ότι αγαπώ πάντως!
      τα φιλιά μου Νίκη μου ♥

      Διαγραφή