Παρασκευή 8 Αυγούστου 2014

Ιστορίες του Καφενέ #2 Φιλοξενία ξανά!


Σήμερα καφέ μας σερβίρει καφέ μια άλλη φιλοξενούμενη μου,
η αγαπημένη μου Ινώ από τη Σκιάθο!
Ο καφές της έχει αύρα Αιγαίου,
κυματάκι που σκάει στα πόδια μας 
και μια ακόμα συγκινητική ιστορία 
σε έναν Παράδεισο που πολύ εζήλεψα η καψερή!

Απολαύστε την!

φωτό: Ινώ
Απογευματινό καφεδάκι

-Σήμερα, σου ‘χω μια έκπληξη! Δε θα πάμε για απογευματινό καφέ στη γνωστή καφετέρια του λιμανιού. Θα πιούμε το καφεδάκι μας στον …Παράδεισο του Παραδείσου!!

Πάλι όρεξη έχει ο Δημήτρης για λογοπαίγνια, σκέφτηκε η Μυρτώ και χαμογέλασε καθώς έκανε ακόμη μια βουτιά στη θάλασσα. Παράδεισος είναι αυτό που ζω τούτη τη στιγμή. Σίγουρα καλύτερο δε θα βρω. Μάλλον, θα είναι ένα παράξενο όνομα κάποιας καινούργιας καφετέριας, που ανακάλυψε ο Δημήτρης στις περιπλανήσεις του με το ποδήλατο. Σιγά μην προσπαθήσω να λύσω γρίφους! Πρέπει να ζήσω τη στιγμή! Οι μέρες των διακοπών κυλάνε γρήγορα και αργούν πολύ να ξανάρθουν. Εξάλλου το απόγευμα δεν είναι μακριά…

Η Μυρτώ και ο Δημήτρης, δυο νέα παιδιά από την Αθήνα, τα τρία τελευταία καλοκαίρια περνούσαν τις διακοπές τους σ’ αυτό το πανέμορφο νησί του Αιγαίου, που το αγάπησαν με την πρώτη ματιά και το θεωρούσαν τον προσωπικό τους παράδεισο!
Το μεσημέρι πέρασε γρήγορα και κατά τις 6.30  το νεαρό ζευγάρι κατηφόρισε προς το μικρό καρνάγιο του νησιού. Το πρώτο μέρος της έκπληξης ήταν εκεί.
Μια μικρή βαρκούλα που ο Δημήτρης είχε νοικιάσει, τους περίμενε σεινάμενη-κουνάμενη για να τους μεταφέρει στον προορισμό τους.
Η Μυρτώ ενθουσιάστηκε με την ιδέα και μπήκε βιαστικά στη βάρκα, μην τυχόν και αλλάξει γνώμη ο Δημήτρης. Ο …καπετάνιος κάθισε στο τιμόνι και έβαλαν πλώρη για το απέναντι νησάκι…

Δεν είχαν πάει ποτέ ξανά εκεί, γιατί η πρόσβαση γινόταν αποκλειστικά με ιδιωτικά μέσα και τακτική συγκοινωνία με καραβάκια δεν υπήρχε. Ο Δημήτρης , της εξήγησε πως το νησάκι είναι αρκετά ‘’ κοσμικό ’’ όλες τις ώρες της ημέρας, εκτός από τις απογευματινές, γιατί εκείνες τις ώρες οι ‘’ σκαφάτοι ‘’ μεταφέρονται στο μεγάλο λιμάνι του νησιού, για να διανυκτερεύσουν. Άρα, αυτή τη στιγμή, σχεδόν έρημη θα είναι η αμμουδιά!
Με τη Μυρτώ να τραγουδά όσα θαλασσινά τραγούδια ήξερε και της ερχότανε στο μυαλό, η διαδρομή έγινε πιο σύντομη και ευχάριστη!
Σε λίγο φάνηκε από μακριά μια αμμουδιά, που όμοιά της  δεν είχαν δει ποτέ ξανά! Ζαφειρένια  νερά αγκάλιαζαν μια ακτή, κατάφυτη από πεύκα που έφταναν μέχρι τα βράχια, τα οποία την οριοθετούσαν και την προστάτευαν αριστερά και δεξιά. Η άμμος ψιλή και ολόχρυση, έλαμπε ακόμα και κάτω από τον απογευματινό ήλιο! Σίγουρα ο Θεός αυτό το νησάκι είχε στο μυαλό Του, όταν έφτιαχνε τον Παράδεισο!!!
Μαγεμένη, βιαζόταν να βγει έξω, όταν το μάτι της πήρε μια παράγκα στην άκρη της ακτής, γεμάτη τραπεζάκια και καρέκλες. Ο Δημήτρης, της είπε πως είναι ένα μικρό καφενεδάκι που ανήκει στον καπετάν Νικόλα. Ήταν τόση η χαρά της που βρισκόταν εκεί, που δεν μπήκε καν στον κόπο να ρωτήσει από πού πήρε ο Δημήτρης τόσες πληροφορίες. Βγήκαν και κατευθύνθηκαν προς τα κει…

Ο χώρος ήταν καταπληκτικός! Όλα φτιαγμένα από ξύλο και στηριγμένα πάνω στην άμμο. Κάθισαν στο πλησιέστερο τραπέζι προς τη θάλασσα και τα πόδια τους σχεδόν βρεχόταν από το κύμα! Όποιος έφτιαξε αυτό το καφενεδάκι, είχε πολύ χρόνο να διαθέσει και σίγουρα πολύ μεράκι να βάλει! Όλα έμοιαζαν βγαλμένα από ταινία άλλης εποχής, όπως και ο ίδιος ο καπετάν Νικόλας που τους πλησίασε χαμογελαστός. Κλασικός νησιώτης με το χαρακτηριστικό ναυτικό καπέλο.
Καλησπέρισε εγκάρδια το ζευγάρι, πήρε την παραγγελία τους , και σε λίγο ξεπρόβαλε κρατώντας μυρωδάτα ελληνικά καφεδάκια, που τα συνόδευε σαν  καλωσόρισμα, γλυκό υποβρύχιο, δηλαδή μαστίχα Χίου βουτηγμένη σε δροσερό νεράκι! Ένα ματσάκι μυρωδάτος βασιλικός, στόλιζε τον δίσκο. Τον πήρε και τον πρόσφερε ευγενικά στην κοπελιά!

Ως δια μαγείας, η Μυρτώ και ο Δημήτρης έχασαν την αίσθηση του χρόνου, ξέχασαν το πολύβουο κοσμικό νησί και απόλαυσαν τον καφέ με τη φιλική συντροφιά του καφετζή!
Ο καπετάν Νικόλας, χρόνια ναυτικός σε ποντοπόρα πλοία, έφαγε τη θάλασσα με το κουτάλι. Όταν πήρε τη σύνταξή του, ανέλαβε το παραδοσιακό καφενείο του πατέρα του, στο λιμάνι του νησιού του. Όμως οι εποχές άλλαξαν και η μόδα επέβαλε οι παραδοσιακοί καφενέδες να γίνουν μπαράκια ή καφετέριες. Ο μοντέρνος αυτός τρόπος ζωής δεν του ταίριαζε καθόλου. Έτσι παρέδωσε το μαγαζί στους γιους του, κι αυτός μόνος, μετά το χαμό της γυναίκας του αποφάσισε να αποσυρθεί στο… νησί του νησιού του, όπως αποκαλούσε το μικρό αυτό νησάκι! Καθόλου δεν τον πείραζε η μοναξιά. Αυτή εξάλλου στα ατέλειωτα ταξίδια της νιότης του, ήταν πάντα ο πιο καλός σύντροφός του. Εδώ τώρα ζούσε αγνή, σχεδόν πρωτόγονη ζωή παρέα με τη φύση και τον Θεό!  Απέναντι πήγαινε τακτικά, για προμήθειες. Για σπίτι του είχε μια ακόμη ξύλινη παράγκα προς το εσωτερικό, που ήταν αθέατη από την ακτή.
Τα παιδιά έμειναν ενθουσιασμένα με τον ξεχωριστό αυτό τρόπο ζωής. Είχαν ανοιχτά μάτια και αυτιά ώστε να πάρουν από αυτόν ό,τι πολυτιμότερο μπορούσε να τους δώσει η καθαρή του καρδιά και η απλότητα της σκέψης του, που έκρυβε μεγάλη σοφία στο λόγο του. Περνούσε καλά εκεί! Ακόμη και τις θρησκευτικές του υποχρεώσεις μπορούσε να εκπληρώνει, γιατί πίστευε, πίστευε πολύ ο καπετάνιος όπως άλλωστε όλοι οι ναυτικοί και οι νησιώτες, επειδή έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τον κίνδυνο που κρύβει η θάλασσα.
Αξιώθηκε να υπηρετεί τον Δημιουργό του φροντίζοντας το μοναδικό ξωκλήσι που υπήρχε στο νησί. Μερικά κουπιά δρόμος που λέει ο λόγος, από την ακτή που βρισκόταν, και πάνω σ’ ένα επιβλητικό βράχο  δέσποζε ένα κάτασπρο σεμνό εκκλησάκι, που το φρόντιζε ο ίδιος και μάλιστα κατά καιρούς γινόταν και πολλοί γάμοι εκεί!

Ο Δημήτρης και η Μυρτώ, επειδή είχε περάσει και η ώρα, αφού ευχαρίστησαν τον καπετάνιο, αποφάσισαν στην επιστροφή να επισκεφτούν το ξωκλήσι…
Μπήκαν στη βαρκούλα, έβαλαν μπροστά τη μηχανή και σε δυο λεπτά ξεπρόβαλε μπροστά τους το ξωκλήσι των ονείρων τους! 
Εκείνη την ώρα ο ήλιος έδυε, βάφοντας τον ουρανό με χρυσοκόκκινα χρώματα. Η δύση όμως του ήλιου, σηματοδοτούσε το δικό τους λυκαυγές! Δεν είπαν τίποτα. Τα λόγια ήταν περιττά… Κοιτάχτηκαν και τα μάτια τους επιβεβαίωσαν όσα η καρδιά τους αποφάσισε! Είχαν ήδη πάρει τη σημαντικότερη απόφασή τους…
Ήταν μια ΑΠΟΦΑΣΗ ΖΩΗΣ!

Τα χρόνια πέρασαν, οι εποχές άλλαξαν, τίποτα δε μένει ίδιο… Κάθε καλοκαίρι όμως στην καρδιά του Αυγούστου, ένα βαρκάκι ξεκινά από το παλιό καρνάγιο του νησιού, βάζοντας πλώρη για το απέναντι νησάκι. Μέσα βρίσκεται ένα αγαπημένο ζευγάρι!
Το απογευματινό τους καφεδάκι, δε θα το πιουν παρέα με τον καπετάνιο πια, αλλά σίγουρα θα τον πιουν ακριβώς στο ίδιο σημείο που κάποτε ήταν η παράγκα του.
Μετά η βαρκούλα πάλι την ίδια πορεία θα χαράξει πάνω στα κύματα… Μερικά κουπιά δρόμος και φτάσαμε εκεί που θα θυμηθούν τα περασμένα και θα ανανεώσουν τα όνειρά τους και τον όρκο τους !

Ινώ  Αύγουστος   2014



Σήμερα καφέ σερβίρουν επίσης η Lysippe/ On the up and up

Μη τις χάσετε!
Καλή σας ημέρα!

@ριστέα

42 σχόλια:

  1. Εξαιρετικη ιστορια! Ολο εικονες εβλεπα μπροστα μου! Δυνατα συναισθηματα! Εναλλαγες! Μπραβο μπραβο στην Ινω! Πολυ μου αρεσε!

    Αριστεα μου οπως παντα εισαι μια αριστη οικοδεσποινα! Τρεχω να διαβασω και την αλλη συμμετοχη!

    Φιλακια πολλα! Καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα και ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια σας!
      Αν η πρώτη μου απόπειρα, τυγχάνει τέτοιας υποδοχής,αυτό με κάνει διπλά χαρούμενη!

      Διαγραφή
  2. Ένας υπέροχος πίνακας. Η θαλασσογραφία μιάς ρομαντικής βαρκάδας με προορισμό έναν Παράδεισο, που όλοι μας ονειρευόμαστε αλλά συνεχώς ψάχνουμε τα χρώματα που το απαρτίζουν. Τα είδαμε τα χρώματα στις λέξεις της Ινούς, νοιώσαμε τη μυρωδιά του φρεσκοκομμένου βασιλικού, πήραμε τη γεύση της μοναδικής μαστίχας και νοσταλγήσαμε έναν έρωτα παραμυθένιο γιά όλους μας, που ταμένος γυρίζει γύρω - γύρω από τα λουλούδια που τον αναζοωγονούν και τον ΄κάνουν να διαβιώνει ήρεμα κι απλά.
    Η διήγηση μου επαλήθευσε αυτό που πάντα πιστεύω...
    «Ίσως ανάμεσά μας, να υπάρχουν πολλά κομμάτια,
    από ένα σπασμένο Παράδεισο.
    Αν τα βρούμε και τα ενώσουμε, ίσως να νοιώσουμε την αίγλη του».
    Νάσαι καλά Ινώ να μας ταξιδεύεις πάντα με τις λέξεις σου.
    Νάσαι καλά Αριστέα να μας φέρνεις στα πόδια μας τη θάλασσα με τις όμορφες αλήθειες των λόγων που φιλοξενείς.
    Τα φιλιά μου και στις Δύο σας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν δεν έχεις πείρα, αυτά παθαίνεις !!! Η απάντησή μου πήγε λίγο παρακάτω! Δεν το κατάλαβα πώς έγινε...

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα κορίτσια! Ινώ, η ιστορία σου όμορφη και ρομαντική, γεμάτη εικόνες από το πανέμορφο νησί σου. Πριν δέκα μέρες ήμουν εκεί και διαβάζοντάς σε, επέστρεψα και πάλι κι ένιωσα να ξαναζωντανεύουν μπροστά μου όσα είδα. Το νησάκι στο οποίο αναφέρεσαι είναι ο Τσουγκριάς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα και από μένα! Χάρηκα που ήρθες, ελπίζω να πέρασες καλά! Η Σκιάθος εκτός από τον Τσουγκριά, έχει και άλλα νησάκια! Στο μυαλό μου είχα την Άρκο, γιατί είναι πιο ερημική, η περιγραφή που έδωσα ταιριάζει όμως στον Τσουγκριά!!!
      Και τη φωτογραφία από εκεί την τράβηξα...
      Η ιστορία βέβαια είναι φανταστική.

      Διαγραφή
  4. Κύριε Δημήτρη, απολαμβάνοντας τον δικό σας τρόπο γραφής , το μόνο που μπορώ να σας πω αυτή τη στιγμή,είναι ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ! Καλή σας μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γεια σας κορίτσια μου
    Ταξιδιάρικη η ιστορία σου Ινώ
    ανέπνευσα την αύρα της θάλασσας
    μύρισα τον βασιλικό βυθίστηκα στους πευκώνες
    κι ένοιωσα ακέραιη την λαμπρότητα του Έρωτα

    Σας γλυκοφιλώ ♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ! Πρωταρχικός μου σκοπός ήταν να δημιουργήσω στους αναγνώστες ευχάριστη διάθεση και
      ζωντανές εικόνες! Νομίζω ,κρίνοντας από τα σχόλια, το πέτυχα...

      Διαγραφή
  6. Πάρα πολύ ωραία ιστορία και πάρα πολύ καλοκαιρινή θα έλεγα....είναι παράδεισος τα νησιά μας.....!!!!
    Καλό συνέχεια... :)))

    υ.γ. έξυπνη η ιδέα με τις αυτοτελής ιστορίες η μια είναι καλύτερη απ' την άλλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ευχαριστώ για τα θετικά σχόλια! Συμφωνώ απόλυτα με την ιδέα του Καφενέ... Μπράβο στους εμπνευστές και σε όσους τον στηρίζουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αυτός παράδεισος είναι παρών στα ονειρά μου....!!! Τη χάρηκα την όμορφη ιστορία σου, με γαλήνεψε η απλότητα και η αλήθεια της....αισθάνομαι αληθινό δέος μπροστά στην ομορφιά των ερημικών όρμων, των πευκόφυτων ακρογιαλιών, των απόκρημνων βράχων που στολίζονται με μικρά κάτασπρα ξωκλήσια.....
    Φιλιά σε σένα και την υπέροχη οικοδέσποινα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς η Ελλάδα μας, είναι γεμάτη με τέτοιους παραδείσους!
      Πολλά μάτια τους αντικρίζουν καθημερινά,λίγοι όμως αισθάνονται ΄΄δέος΄΄ όπως εύστοχα επισημαίνεις!
      Σ' ευχαριστώ πολύ Κλαυδία, με το ξεχωριστό όνομα!

      Διαγραφή
  9. Πόσο ομορφη και ρομαντική ιστορία.!!!!! Ινώ μου σίγουρα μπορεί να είναι . αληθινή η ιστορία σου.. τι πιο απλό και όμορφο απο το να βρισκεις την ευτυχία στα απλα και στα ομορφα.. πράγματα..!!! φιλακια πολλα Ινω μου και φιλακια στην άξια οικοδέσποινα.. την αγαπη μου και στις δύο...!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα και σ' ευχαριστώ! Η έμπνευση προήλθε από πραγματικό νησί...του νησιού μου, αγαπημένο προορισμό για μπάνιο. Όμως η ιστορία είναι εντελώς φανταστική και προήλθε από την ανάγκη μου να ευχαριστήσω την Αριστέα που πίστεψε σε μένα και με παρότρυνε να ασχοληθώ περισσότερο με ποίηση και πεζό λόγο.
      Αν λοιπόν βγει κάτι καλό, για όλα...φταίει η Αριστέα!!

      Διαγραφή
  10. Ολοζώντανη η περιγραφή σου, Ινώ μου. Μας γέμισες πανέμορφες εικόνες και μυρωδιές, με φόντο έναν Παράδεσο που έκλεινε στις αγκάλες του έναν μικρότερο, αυτόν του ζεύγους. Πολλά συγχαρητήρια για την ιστορία/συμμετοχή σου - που είδα ότι ήταν και το πρώτο σου εγχείρημα, άρα εις διπλούν οι έπαινοι.

    Φιλιά πολλά και στις δυο σας...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eυχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!! Όλα τα σχόλια είναι πολύτιμα για μένα και κυριολεκτικά τα ρουφάω!!!

      Διαγραφή
  11. Φωτιές μας άναψε ο καφενές στη Σκιάθο! Αχ ωραία ήταν η βόλτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφού έκανες,έστω και νοερά, ένα ταξιδάκι εξ' αιτίας μου, αυτό με κάνει χαρούμενη! Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  12. Περίεργη η μέρα η σημερινή για εμένα και μπήκα Αριστέα μου να δω τι μας έχεις σερβίρει σήμερα στον καφενέ σου, να χαλαρώσω λίγο. Και βρήκα κέρασμα από την Ινώ, μια ιστορία γλυκιά και ταξιδιάρικη για δυο ανθρώπους νέους που βρήκαν τον δικό τους Παράδεισο επί γης, όταν άλλοι νομίζουν πως είναι απλώς μια ουτοπία. Σε ένα νησάκι μικρό που άλλοι δεν θα κοίταζαν κι όμως για αυτούς ήταν πολύτιμο.
    Υπέροχη ιστορία, με άφησε με ένα χαμόγελο στα χείλη μα και με ένα δάκρυ μικρό που δεν ήθελε να τρέξει, μονάχα να υπάρξει για όλες εκείνες τις εποχές που άλλαξαν, για αυτό το τίποτα που ποτέ δεν μένει ίδιο και για εκείνους που ίσως ποτέ δεν θα βρουν τον παράδεισο τους!
    Σας φιλώ γλυκά και τις δυο! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα είπες όλα τόσο όμορφα Μαρίνα, που το μόνο που μένει σε μένα να πω, είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ!!! Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  13. Ένα κείμενο γεμάτο τρυφερότητα, υπέροχες εικόνες, θαλασσινό αεράκι και μυρωδιά βασιλικού!!! Ευχαριστήθηκα το καφεδάκι σου Ινώ!!! Φιλιά πολλά, γλυκά κορίτσια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα, Ειρήνη!! Είναι ωραίο να σε συνοδεύουν ποικίλες αναμνήσεις, πίνοντας τον καφέ σου...
      Εύχομαι να ευχαριστιέσαι όλους τους καφέδες σου και να τους νιώθεις..θαλασσινούς και μυρωδάτους! Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

      Διαγραφή
  14. Τι όμορφη ιστορία!!! Δε χρειάζεται να πω πολλά... μία υπέροχη, καλογραμμένη ιστορία που είναι ευχάριστη στον αναγνώστη με ζωντανές εικόνες.. Συγχαρητήρια Ινώ!

    * Αριστέα, η ιστορία μου είναι έτοιμη. Μπορείς να τη βρεις εδώ:http://giwtatotongi.blogspot.gr/2014/08/blog-post.html

    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώτα, καλημέρα!!!! Πριν απαντήσω στο σχόλιό σου ,διάβασα προσεχτικά την ιστορία σου και πραγματικά μου άρεσε πολύ!
      Στο τέλος κατάλαβα πως έχουμε κάτι κοινό!
      Την πρώτη μας απόπειρα. Εσύ, σε τέτοιου είδους ιστορίες και εγώ γενικά στη συγγραφή.
      Πρέπει να θεωρούμε δεδομένη λοιπόν την κατανόηση των αναγνωστών..
      Όπως μια μάνα, επειδή λατρεύει το παιδί της, μπορεί να μη βλέπει κάποια ''στραβά'',έτσι και μεις μπορεί να κάναμε μικρολαθάκια..
      Αλλά γι' αυτό έχουμε την Αριστέα!!! Να μας δίνει ευκαιρίες βελτίωσης !!!!
      Σ' ευχαριστώ!!!

      Διαγραφή
  15. Υπέροχη η βόλτα .....στον επίγειο Παράδεισο που μας ταξίδεψες , Ινώ !!!Απόλαυσα την καλοκαιρινή ρομαντική ιστορία σου !!! Γράφεις πολύ όμορφα !!!! Να είσαι καλά και να απολαύσουμε στο μέλλον κι άλλες ιστορίες σου !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια και την ωραία ευχή! Μακάρι αυτή η αρχή να έχει συνέχεια...Καλό Σαββατόβραδο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ήρθε και η δική μου η σειρά να γράψω δυο λόγια προς την αγαπημένη μου Ινώ!
    Αισθάνομαι τυχερή που η τύχη μας έφερε κοντά! Μου αρέσει που σε βλέπω να ξεκλειδώνεσαι! Εγώ δεν κάνω τίποτα καρδιά μου ... απλά όπως ένας γονιός βοηθά το παιδί του να έχει ελευθερία και αποδοχή, σου δίνω το βήμα και εσύ βγάζεις αυτό που είχες μέσα σου και ίσως δεν το γνώριζες! Και είμαι τόσο σίγουρη πως έχεις πολλά ακόμα άγνωστα μονοπάτια να εξερευνήσεις! Εύχομαι κάποια στιγμή να κάνεις και το δικό σου ιστολόγιο, όχι γιατί έχω πρόβλημα( κάθε άλλο και το ξέρεις) αλλά γιατί έχοντας πλέον την εμπειρία 3 και βάλε χρόνων βλέπω εμένα...
    Νομίζω ότι πάρα πολλά ποτέ δεν θα είχαν γραφτεί αν δεν είχα κίνητρα από τα διάφορα διαδικτυακά μας δρώμενα αλλά και γιατί είναι ένα βήμα έκφρασης σκέψεων και όχι μόνο!
    Φιλάκια πολλά γλυκιά μου Ινώ !

    Και μην σταματάς να γράφεις! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Άπαπα, δεν σε προλαβαίνω Αριστέα, λίγες μέρες έλειψα και βρήκα 5 αναρτήσεις, γράφεις πιο γρήγορα από την σκιά σου (κάτι σαν το πυροβολεί πιο γρήγορα από τη σκιά του του Λούκυ Λουκ) χαχαχα!

    Ξεχωριστοί και οι δύο "καφέδες" που σέρβιρες, απόλαυσα και τις δύο συμμετοχές!

    Καλή εβδομάδα και καλά να περνάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχχαα!
      Να'σαι καλά Γιώργο! Σε ευχαριστώ πολύ για το πέρασμα!
      Καλά να περνάς!

      Διαγραφή
  19. Πολύ ωραία ιστορία!
    Φιλια σ όλους και απο μενα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Υπεροχο, καλοκαιρινο κ ρομαντικο! Καλημερες κ στις δυο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Σ' ευχαριστούμε και ευχόμαστε να έχεις μια υπέροχη ζωή, που θα κυλάει σαν ένα ατελείωτο ρομαντικό καλοκαίρι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ινώ πάρα πολύ ωραία ιστορία!!! Βούτηξα σε κρυστάλλινα νερά, ταξίδεψα με το βαρκάκι και με χτύπησε το θαλασσινό αεράκι και η αρμύρα κόλλησε πάνω μου. Ήπια και το καφεδάκι με τον καπετάνιο, μα δάκρυσα και νοσταλγικά, για τις στιγμές που χάρησε το "γραφικό" αυτό πρόσωπο στο όμορφο ζευγάρι, που χρόνια μετά πήγαν να πιουν τον καφέ τους στο ίδιο σημείο προς τιμήν!!!!
    ¨Ομορφη, καλοκαιρινή, ρομαντική, νοσταλγική ιστορία!
    Αριστέα μπράβο σου για τις υπέροχες φιλοξενίες σου!
    Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Όταν γράφονται τόσα ωραία σχόλια, το μόνο που μένει να πω, είναι ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!! Να είσαι καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Τι όμορφη ιστορία και πόσο ρομαντική... Έχεις ένα τρόπο να μας ταξιδεύεις πάντα Αριστέα και η Ινώ μέσα από την ιστορία της τα κατάφερε μια χαρά... Θα ήθελα να πάω κι εγώ στο Παραδεισένιο αυτό νησί και να πιω το καφεδάκι μου δίπλα στη θάλασσα... Πόσο ηρεμία μας χρειάζεται! Η Ελλάδα μας έχει να προσθέρει τόσα πολλά και η περιγραφή της ιστορίας μυρίζει Ελλάδα... Να στε καλά, καλό υπόλοιπο καλοκαιριού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε αλλά που σε είδα και πάλι εδώ!
      Καλά να περνάς!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  25. Aν επιθυμούμε κάτι πολύ, δεν πρέπει να περιμένουμε να συνωμοτήσει το σύμπαν...Κάνουμε κι εμείς κάτι! Κοίταξε δίπλα σου και θα δεις τον Παράδεισο! Πού ξέρεις;Μπορεί να είσαι ήδη μέσα!!!!
    Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ που με διάβασες!! Μου αρέσει που σου άρεσα!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Θελω κι εγώ βρε παιδιά να πάω σε ενα τέτοιο ερημονήσι, να ακούω δυνατά τις σκέψεις που χορεύουν στο κεφάλι μου! Πολύ ωραία η ιστορία σου Ινώ, τι εξαίσια τύχη να ταξιδεύουμε με τόσους πολλούς τρόπους μέσα από αυτές τις ιστορίες!
    Καλό ξημέρωμα΄Αριστέα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Πολλές φορές τα ταξίδια του μυαλού είναι πιο απολαυστικά....
    Χαίρομαι που το ευχαριστήθηκες !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή