Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

Τα παιχνίδια που αγάπησα ....



Ανταποκρίνομαι στο κάλεσμα της Αλεξάνδρας (Woman in blogs)
μα και της Μαρίας (Maria Kat)
που ζήτησαν να μάθουν τα παιδικά μας μυστικά!
Η μεν Αλεξάνδρα μας ζήτησε να μιλήσουμε 
για εκείνο το παιχνίδι που μας έκλεψε την καρδιά όταν ήμαστε μικρά,
η δε Μαρία να κάνουμε διάλογο με ένα παιχνίδι μας.
Εντάξει, τα πήρα και τα δυο μαζί.... και με σήκωσαν!
Δεν προέκυψε διάλογος, ούτε ένα μόνο παιχνίδι !
Πληθωρική όπως πάντα!

Θαμμένα ήταν για χρόνια πολλά
μα τώρα τα βγάζω με περισσή χαρά!
Μικρά και μεγάλα, θαμπά μυστικά
Στο φως θα αστράψουν και πάλι ξανά!.

Θα σε πάω πίσω...
Ένα ταξίδι στο χρόνο..
1974, καλοκαιράκι
Αυτό το μπουκλί κρατάει ένα νινί!
Στο αεροδρόμιο.
Ένα ταξίδι, από τα πολλά, όταν ήμουν μικρή στην Ελλάδα.
Από το Σικάγο.
Κρατάω το πιο αγαπημένο μου παιχνίδι τότε.
Το μωρό μου.
Μου το είχε φέρει ο Άγιος Βασίλης, τα περασμένα Χριστούγεννα.
Το είχα δει στις διαφημίσεις από τον προηγούμενο χρόνο
(τότε ήμουν πολύ μικρή...
παρασυρόμουν βλέπετε από τις διαφημίσεις)
και ήθελα το δικό μου μωρό.
Είχε έναν μηχανισμό με σχοινάκι πίσω στην πλάτη 
και η κοτσίδα της κούκλας μάκραινε και μάζευε.

Αυτή η κούκλα υπάρχει ακόμα και σήμερα...
Να, αν δεν με πιστεύεις!
Δίχως βρακί, μη ζητάς πολλά κι εσύ μανούλα μου,
και τα μαλλιά ταλαιπωρημένα πολύ,
αφού εκεί δοκίμασα τις ικανότητες μου στο κούρεμα
(δεν είναι τυχαίο που από το 1987 κουρεύομαι μόνη μου ε;)
*
Να και μερικές λεπτομέρειες...ζουμ λοιπόν
στο άλμπουμ και στο πίσω μέρος της κούκλας μου
Η κούκλα μου είχε κυκλοφορήσει το 1972, (έχει και τη σφραγίδα της!) 
μα εγώ χρειάστηκε 
να κάνω υπομονή έναν ολόκληρο χρόνο μέχρι να την αποκτήσω.
Από τότε είχα εκπαιδευτεί να υπομένω! 
Η χαζέα! ☺
*
Πιο μικρή βέβαια βολευόμουν με διάφορα, αδιάφορα παιχνίδια
ελικοπτεράκι, πιανάκι, ότι μου έδιναν αγάπη μου!
Έλα! Κόψε τα γέλια!
Ακόμα δεν είχα μάθει να ποζάρω. Ντάξει;
*
Νομίζω ότι η μικρή @ριστούλα
δεν σταμάτησε ποτέ της να παίζει!
Ακόμα και όταν η μαμά-κέρβερος (τότε!)
φώναζε, τιμωρούσε, κατέστρεφε τα παιχνίδια μου,
γιατί πίστευε ότι με αποσπούσαν από το διάβασμα,
εγώ πάντα έβρισκα τρόπους!
Θυμάμαι στο γυμνάσιο είχα φτιάξει τη δική μου σκακιέρα,
από χοντρό χαρτόνι κι όλα τα παρελκόμενα of course
κι έπαιζα μόνη μου και τους δύο αντιπάλους (μην το ψάχνεις...
σχιζοφρενικές τάσεις και διπλή προσωπικότητα από τότε)
Συνήθως τα παιχνίδια μου μεγαλώνοντας ... τα κατασκεύαζα μόνη μου!
Σπιτάκια, γραφείο, σχολείο, εστιατόριο,
(φυσικά εγώ ήμουν αντίστοιχα, η νοικοκυρά, η διευθύντρια,
η δασκάλα, η μαγείρισσα...)
 ενώ ένα φεγγάρι είχα φτιάξει και θίασο με τις φιλενάδες μου
και ήμουν η συγγραφέας, η σκηνοθέτρια, η πρωταγωνίστρια
και ο παραγωγός μαζί!
Μόνο το θεατή δεν έκανα μανούλα μου!
*
Μεγαλώνοντας 
το παιχνίδι αντικαταστάθηκε από τα χαδάκια, τα ερωτικά,
όπως κάνει κάθε ενήλικας 
που ντρέπεται να παίξει πια γιατί θα παρεξηγηθεί!
Από τον καιρό όμως που βγήκαν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια
 και τα παιχνίδια στο ίντερνετ/ φέις κλπ
εκεί να δεις ξεσάλωμα!
*
Παρ'ότι έχω βγάλει πολλές ώρες τα ματάκια μου
σε τέτοιου είδους παιχνίδια
πιστεύω ότι χρειάζονται μέτρο.
Είναι εθιστικά, σε απομονώνουν από το περιβάλλον σου,
μπορεί και να σε αποχαυνώνουν!
Ξέρω ότι όσες φορές έμπλεξα μαζί τους το έκανα 
γιατί κάτι άλλο δεν πήγαινε καλά στη ζωή μου!
Τώρα και να ήθελα... δεν προλαβαίνω καρδιά μου!
*
Όμως σου είπα ότι δεν σταμάτησα να παίζω ποτέ
ακόμα και σήμερα κοτζαμάν γαϊδάρα!
Τώρα το παίζω καλλιτέχνης,ζωγράφος, ντεκουπατζού
χοχοχο!
Αύριο ...Who knows!

@

όπως λέμε @ριστούλα 
"η παιχνιδιάρα!"

Σας φιλώ!


79 σχόλια:

  1. Υπεροχη η τελευταια φωτογραφια που εισαι παιδακι!
    Με ταξιδεψες σημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πολύ όμορφη ,παιδική ,παιχνιδιάρα ανάρτηση! Και συγκινητική!
    Τόσο που λεω να στα φερω τα τερατάκια μου ,να παιξετε παρεα!
    καληνύχτα Αριστέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να τα φέρεις, αφού εξάλλου εγώ στο ζήτησα!
      χεχε! Θα περιμένω!
      Φιλιά!♥

      Διαγραφή
  3. Δεν θέλω να σχολιάσω κάτι συγκεκριμένο...
    Απλά, να το πάρεις πολύ πάνω σου, ειδικά σήμερα που με έκανες να χαμογελάσω, με αυτό το υπέροχο, νοσταλγικό και παιχνιδιάρικο ταξίδι στο χρόνο!
    ΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, Αριστάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ το ευχαριστήθηκα τρελοσυριανάκι μου!
      Φιλάκια! :))

      Διαγραφή
  4. Αριστέα μήπως σου βρίσκεται εκείνο το ελικοπτεράκι;
    Για να το στείλουμε στον φύλαρχο... ξέρεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χοχοχοχο Να φύγει τρέχοντας που θα τον στείλουμε και με βοήθεια!
      Φιλιάαααα! ☺

      Διαγραφή
  5. Αχ, πόσο με ταξίδεψες! Αυτά τα παιδικά χρόνια, που "παιδικά χρόνια και εφηβεία" δεν θυμάμαι, εκτός από ένα πράγμα!
    Κια αυτή η φωτο εμ την κούκλα σου στην πολυθρόνα, με τρομάζει μάνα μου! Μου θυμίαζει την γνωστή κούκλα στις ταινίες τρόμου!
    Καλό Σαββατοκύριακο αγαπημένη μου @ριστέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιατί καλέ; Μια χαρά κούκλα είναι! Λίγο το μαλλί της είναι ...μην πω ! Εμένα ποτέ δεν με τρόμαξε!
      Φιλάκια πολλά Μαρία μου :))

      Διαγραφή
  6. Η κούκλα σου και 'μενα θρίλερ μου θυμίζει σόρρυ!!
    Πάντως καλοσυντηρημενη την έχεις!Να την χαίρεσαι λοιπόν να σου θυμίζει τις ένδοξες μέρες που έζησες μαζί της
    Καλό Σαββατοκύριακο!!
    ΦΙλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α λίγα για το νινί μου! Από κοντά είναι πιο ωραίο! αχαχαχχαα!
      Ναι , καλά την έχω για 41 χρόνια ε;
      Φιλάκια πολλά Λάουρα! ☺

      Διαγραφή
  7. Συγνώμη κιόλας, επιτρέπεται εσύ τώρα, κοτζαμάν κορίτσι/ντεκουπατζού(!) και να μην ντεκουπαζάρεις εκεί πέρα, ένα βρακάκι της προκοπής, στην κούκλα; Εδώ κοτζαμάν (ξανά!) Ηλιόπουλος και στις κυρίες της αυλής ζωγράφιζε κουμπί στο παλτό του μικρού! Αχαχα! Φιλιά πολλά και καλό σ/κ :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχα Κάποτε της είχα ράψει ένα βρακάκι αλλά δεν ξέρω πού χάθηκε πάλι! όλο το έχανε το βρακάκι της ☺
      Τι μου θύμισες με τον Ηλιόπουλο ☺ αχαχα!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  8. Στ΄αλήθεια, αγαπητή μου φίλη, υπέροχη η αφήγηση των παιδικών σου χρόνων.
    Καλές γιορτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Να ΜΗ φορέσει βρακί η κουκλα!!! να την αφήσεις να παρει αερα!!! χαχαχαχαχ
    υπεροχη αναρτηση Αριστέα μου..νοσταλγική και ταξιδιάρικη!!! Χαίρομαι πολύ που ανταποκρίθηκες με το δικο σου τροπο :) Σε φιλώ πολύ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχα! Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου! Διάλογος δεν μου ερχόταν χτες ...αν προκύψει καμιά φιλοσοφημένη κουβέντα με το νινί , θα την ανεβάσω!
      Χαίρομαι που σου άρεσε!
      Φιλιά ♥

      Διαγραφή
  10. Τι νοσταλγική ανάρτηση!...
    Να σου πω ότι δεν χαλούσα παιχνίδια... αλλά στις κούκλες μου ένα κουρεματάκι το 'κανα κι εγώ όποτε έβρισκα ψαλίδι εύκαιρο! Δεν ξέρω γιατί!

    Για το βρακάκι θα συμφωνήσω με την Πέτρα! Μα... τέλος πάντων... Το 'βγαλες γυμνό το μικρό στο διαδίκτυο! Τσ, τσ, τσ!

    Θα συμφωνήσω και για τα κάθε λογής παιχνίδια που έχουμε / επιλέγουμε, μεγαλώνοντας... Και τα κανονικά... κι εκείνα, τα άλλα, που τα λέμε χόμπι... Που μέσα απ' αυτά μας ψάχνουμε... κάπου μας βρίσκουμε... κάπου ο δρόμος (τους) μας τραβά παραπέρα...

    Φιλιά πολλά, Αριστέα μου!
    Καλό, όμορφο και δημιουργικό Σαββατοκύριακο! ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχα! ότι θα γινόταν τέτοιο θέμα με τη ξεβράκωτη κούκλα μου ούτε που το είχα φανταστεί!
      Πάντως είχαν ταλαιπωρηθεί κι άλλες κούκλες μου από το ψαλίδι μου και τις ικανότητες μου στην κομμωτικήν!
      Συμφωνούμε απόλυτα όσον αφορά το παιχνίδι!
      Φιλάκια πολλά Ρούλα μου♥

      Διαγραφή
  11. Τι; Η κούκλα δε φορούσε βρακί;;;
    τς τς τς
    Ανηθικότητες!
    :-Ρ

    Εμένα το αγαπημένο μου παιχνίδι ήταν ένα αεροπλανάκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένα μόνο αεροπλανάκι; Πιλότος ήθελες να γίνεις αρχηγέ;
      αχαχαχα! Ακόμα αναρωτιέμαι πού χάθηκε το βρακί της κούκλας μου!
      Φιλιά! :)))

      Διαγραφή
  12. Συντάσομαι με τους φίλους που θέλουν την κουκλίτσα ντυμένη. Είπαμε οι κουκλίτσες κρυώνουν και θέλουν φροντίδα!

    Σκάκι έπαιζα κι εγω μόνη μου, για ένα φεγγάρι ειδικά την είχα δει μανιώδης σκακίστρια αλλά μετά ανακάλυψα το τάβλι (το οποίο έκανα μέγιστη βλακεία που δε το ανέφερα) και με απορόφησαν τα τουρνουά. Και μάλιστα τη δευτέα θα παω να παίξω ένα μαραθώνιο να γουστάρω! ( ε θα κάνω και αφιέρωμα Β τέλος!)

    Τα φεισμπουκίστικα παιχνίδια για ένα πολύ μεγάλο διάστημα με είχαν αποροφήσει τόσο πολύ! Ειδικά εκείνο το sims που έφτιαχνες σπίτια ή το restaurant city που διακοσμούσες το εστιατόριό σου. Σου μιλάω φρικιό. 3 χρόνια έφυγαν στο έτσι... (οκ σχεδόν στο έτσι) και μια μέρα φρόντισε ο καλός Θεούλης να φτιάξω το ισολόγιο και έγινα ξανά άνθρωπος!

    Φιλούμπες!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μανιώδης σκακίστρια ήμουν κι εγώ μικρή, τάβλι δεν έμαθα όμως ποτέ! Κι εγώ με το μπλογκ σταμάτησα σιγά σιγά τα ιντερνιακά παιχνίδια!
      Φιλάκια πολλά κοριτσάρα μου :)))

      Διαγραφή
  13. Απο μικρο ήσουν γλυκάκι Αριστεα μου! Ερωτας οι κουκλες αυτου του ειδους για μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αχ αυτές οι αναμνήσεις Αριστέα.......! και ξέρεις τι θυμήθηκα τώρα ε ;;; τον τίτλο "Αχ αυτά τα φαντάσματα"....! το θεατρικό του Εντουάρντο ντε Φίλιππο....!
    Αυτά τα παλιά αγαπημένα παιχνίδια......! πόσες και πόσες εικόνες δεν φέρνουν στην επιφάνειά μας....
    Μάλιστα καθώς λέει η Χριστίνα από ...πάνω ήταν επιτραπέζια που τα έπαιζα ....μονάχος σαν παιδί.....!
    Όμορφες εικόνες.....όμορφες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, δεν ήμουν η μόνη που έπαιζα επιτραπέζια με τον εαυτό μου ε; αχαχα!
      Σε ευχαριστώ για το πέρασμα και το σχόλιο Γιάννη! :))

      Διαγραφή
  15. Παίζε Αριστέα μου, ως τα βαθιά γεράματα.
    Μόνο έτσι θα κρατήσεις το παιδί μέσα σου...
    Η κούκλα η ξεμαλλιασμένη μου θυμίζει τη δική μου
    που της είχαν μείνει λίγες τρίχες μόνο και τα μάτια της ήταν μαύρα σαν κατράμι όταν αποφάσισα να της τα βάψω με στυλό....

    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χεχε! Κι εγώ έβαφα με στυλό νύχια , μάτια, ό,τι έβρισκα πασταφλωρίτσα μου!
      Προσπαθώ να κρατήσω το παιδί ...αλλιώς δεν βγαίνει μάτια μου!
      Φιλιά! ♥

      Διαγραφή
  16. Παιχνιδιάρικο μπουκλί, εγώ θυμάμαι μια Κούκλα που μου είχε φέρει η Νονά μου από Γερμανία που της έδινες να πιει νερό και ύστερα αυτή κατουρούσε. Δεν είχε κυκλοφορήσει στην Ελλάδα όταν την απέκτησα. Οι φίλες μου είχαν ξετρελαθεί. Εγώ πάλι μέσα στον εκνευρισμό, διότι δεν μπορούσα να τρέχω κάθε τρεις και λίγο στο νεροχύτη.
    Και τώρα... τώρα νοσταλγώ τα προβλήματα που είχα μικρή.
    Όσο για σένα μια λεπτομέρεια δεν μας αποκάλυψες Αριστούλα μου, τα σχολεία, τα γραφεία, τα σπιτάκια κτλ τα ντεκουπάριζες; Πάντως από μικρή ήσουν ταλέντο αν επιδιδόσουν σε τέτοιες ενασχολήσεις.
    Σε θαυμάζω!
    Σε φιλώ γλυκά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α τις ήξερα αυτές τις κούκλες, αλλά ήμουν πια μεγάλη για να τις αποκτήσω :-D
      Αν ήξερα τότε ντεκουπάζ να είσαι σίγουρη ότι θα τα είχα ντεκουπάρει όλα! Ζωγράφιζα όμως διάφορα πχ: σε ένα κομμάτι λευκό μάρμαρο σχεδίαζα τηλέφωνο (και με ακουστικό παρακαλώ) σχεδίαζα την ηλεκτρική κουζίνα πάνω σε ξύλο ( δόξα τω θεώ είχα ξύλα, κασέλες , κλούβες και μάρμαρα πολλά στην αποθήκη της μαμάς! :))
      Φιλάκια πολλά Μαρίνα μου! ☺

      Διαγραφή
  17. οοο νοσταλγικη και συγκινητικη αναρτηση! πολυ μου αρεσε!
    καλημερα και καλο σκ να εχεις αγαπημενη μου!

    * συντομα θα λαβεις στο σπιτακι σου και κατι δικο μου!!!! :)
    φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε Κικίτσα μου, τι πήγες κι έκανες; Με σκλαβώνετε όλοι σας με την αγάπη σας! :)))
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  18. Πόσο υπέροχη ανάρτηση, συγκίνηση μόνο!! καλημέρα καλό σκ αριστέα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πόσο μου αρέσουν αυτά τα ταξίδια πίσω στο χρόνο...εκεί που όμορφα κοριτσάκια κρατάνε αγκαλιά μια αγαπημένη κούκλα και παίζουν με παιχνίδια που δημιουργούν τα ίδια!
    Κοίτα να δεις όμως που ο χρόνος που πέρασε μέχρι και το βρακί της πήρε της κούκλας!
    Ελπίζω να μην έχει πάρει τίποτα άλλο...και στο μυαλό μας, να ζωντανεύουν οι παιδικές παραστάσεις, τα ατέλειωτα παιχνίδια και οι όμορφες φιλίες πάντα!
    Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανέμελα χρόνια τότε.....
      .
      Ευτυχώς που το γύρισες μετά γιατί θα με έπιαναν τα ζουμιά από τη συγκίνηση και τη μελαγχολία Μαρία μου!
      Φιλάκια πολλά :)))

      Διαγραφή
  20. Καλημέρα Αριστάκι μου
    Τι χαριτωμένο παιδάκι ήσουν όχι ότι δεν είσαι σήμερα αλλά εκείνο
    το αθώο βλέμμα σκλαβώνει!
    Είχα κι εγώ σαν παιδί μια τρέλα για τις κούκλες
    δεινοπαθούσαν στα χέρια μου και δεν την αποχωριζόμουν
    τις λάτρευα!

    Σε φιλώ γλυκά ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για το όμορφο σχόλιο σου Ελένη μου!
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου♥

      Διαγραφή
  21. Περίμενα η κούκλανα έχει ντεκουπαριστεί κάπως στο π΄έρασμα των χρόνων, γιατί... δεν είναι και τόσο... φιλική....
    Αχ, έχω παίξει κι εγώ με εμένα (και κάναμε πολύ καλή παρέα)!!!
    Έχεις ωστόσο εξελίξει το παιχνίδι κι αυτό είναι ΤΕΛΕΙΟ, Αριστέα!!!!!
    Σ' ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή σου!!!!!
    (Στο Σικάγο μεγάλωσες;;;;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άλλη μία του club του selfgaming ε; αχαχαχα!
      Εγώ σε ευχαριστώ χωρίς την ιδέα δεν θα είχα κάνει αυτό το νοσταλγικό ταξίδι!
      Στο Σικάγο γεννήθηκα και πέρασα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου. Ένα καλοκαίρι πήγα ξανά το 78 και μετά δεν ξαναπήγα! Ο μπαμπάς πήρε μέχρι και σύνταξη όμως για να μας έρθει μόνιμα!
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
    2. Μη σου πω ότι είμαι ο αρχηγός του κλαμπ!!!!!
      Πολλά γιορτινά φιλιά σου αφήνω, Αριστέα!

      Διαγραφή
    3. αχαχαχα! Τελικά είμαστε πολλές του κλαμπ! :)))
      Φιλούρες!

      Διαγραφή
  22. Είδα κι εγώ ποστ με παιχνίδι, ήλθα μέσα στην καλή χαρά και τι ανακαλύπτω;
    Ότι πιθανόν να έχω σχιζοφρενικές τάσεις και διπλή προσωπικότητα!
    Ναι. Κι εγώ παίζω σκραμπλ μόνη μου, όταν βαριούνται οι υπόλοιποι.
    Η Αθηνά και η "άλλη" παίζουμε.
    Εσύ ξέρεις το δεύτερό μου όνομα.
    Ε, αυτή είναι η "άλλη".
    Το πιο τραγικό είναι ότι η "άλλη" με κερδίζει!
    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμένα στο σκραμπλ η "άλλη" έχει πάντα τα καλύτερα γράμματα....

      Διαγραφή
    2. Είστε απίστευτες και οι δυο σας! Έλιωσα στα γέλια!
      @Αθηνά μου α εγώ πήγαινα με την κερδισμένη... εξ' ου και η διπλή προσωπικότητα! :)))αχαχαχα!

      Φιλούρες! ♥

      Διαγραφή
  23. Πολύ γλυκειά ανάρτηση για τα παιχνίδια σου Αριστέα μου!!!
    Η ξεβράκωτη κούκλα, όλα τα λεφτά, χαχαχα!!!!!
    Φιλάκια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαριάννα μου! Να'σαι καλά!
      Τα φιλιά μου♥

      Διαγραφή
  24. Ωραία, νοσταλγική ανάρτηση! Και ωραίες οι παιδικές φωτό σου!
    Τα δικά μου αγαπημένα παιχνίδια είχαν να κάνουν με αυτοκινητάκια, πάλι... Playmobil και μεταλλικές σβούρες. Τις κούκλες τις ξεμάλλιαζα!
    (μάλλον θα πρέπει να το κοιτάξω αυτό...)
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχ Αγορίστικες τάσεις Έλλη μου;
      Ψυχανάλυση ...γρήγορα :-ρ
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  25. Πολύ τρυφερή ανάρτηση, γλυκιά, στάζει μέλι!!!
    Δε θα σταθώ στα ρούχα της κούκλας σου, αλλά στη φινετσάτη, κομψή κυρία που στέκεται δίπλα σου και μου τράβηξε την προσοχή!!!
    Αν είναι η μαμά σου, να της μεταβιβάσεις τους χαιρετισμούς και τον θαυμασμό μου!!!!
    Εξαιρετική χάρη στο κράτημα της τσάντας, το δε λευκό, μάλλον σας έβαζε με την επιβίβαση στο κλίμα του ελληνικού καλοκαιριού...
    Μαζί με το παιδικό σου παιχνίδι,παρουσίασες και το λάιφ-στάιλ μιας εποχής...
    Έχεις τα νοσταλγικά φιλιά, της παιδικής μου ηλικίας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πήρα τηλέφωνο τη μαμά και της διάβασα το σχόλιο! Σε ευχαριστεί πολύ Ινώ μου! (Εκεί να έβλεπες...μάλλον να άκουγες καμάρι).
      Και τώρα βεβαιώθηκα από πού έχω κληρονομήσει το ψώνιο μέσα μου!
      αχαχαχα!
      Να'σαι καλά , χαίρομαι που πρόσεξες το λάιφ στάιλ.
      Φιλάκια!!! :))))) ☺

      Διαγραφή
    2. α μισό!
      Να πω εδώ:

      τα ρούχα τα είχε ράψει η μαμά ( και των τριων μας - μιλάω για τη φωτογραφία την μακρινή όπου φαίνονται οι τρεις γυναικείες υπάρξεις της οικογένειας.

      Κι επίσης..πρόσεξες τα παπούτσια; φορούσαμε και οι τρεις τα ίδια! :)))

      Η μαμά εκείνη την εποχή είχε πατρόν και έραβε με καταιγιστικούς ρυθμούς!
      Τα έκαψε όμως όλα όταν εγώ πήγαινα στο γυμνάσιο! :(((

      Διαγραφή
  26. Εγώ πάλι όσο θυμάμαι τον εαυτό μου δεν είχα ούτε ένα κουκλί, ούτε καν ξεβράκωτο. Είχα άλλα κουνελάκια, αρκουδάκια ...
    Ωραία, νοσταλγική ανάρτηση.
    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Τι θα ήμασταν χωρίς τις αναμνήσεις μας; Μάλλον, ένα τίποτα...
    Όμορφη ανάρτηση Αριστέα!!
    Καλές γιορτές σου εύχομαι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Η δικιά μου, η αγαπημένη κούκλα την λένε (ακόμα) Κατερίνα (είναι το μόνο παιχνίδι που κράτησα, στο πατάρι!) έχει αληθινά μαλλιά και φοράει ακόμα το βρακί της!!! Νομίζω δε, πως είναι πια συλλεκτική! ;-)
    Πολύ μου άρεσε η φωτό που κρατάς αγκαλιά την κούκλα σου!

    ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α την έχεις ακόμα κι εσύ Στεφανία μου... Μου αρέσει που έχω ακόμα κάτι τόσο παλιό! :)))
      Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου!
      Τα φιλιά μου ♥

      Διαγραφή
  29. αστέρι, και στα παιγνίδια..μπραβο... !!!! εντυπωσιακό επισης που κρατάς την παληά σου κουκλα...μπραβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Τιιιιιιιιιι.. χωρίς βρακί την άφησες την κουκλα σου βρε μάνα μου; ακου να σε λεω εγώ μανα μου μου το κολησες Αριστακι μου... το μαλί της παντως το έχει ακομα ....χι.χι κουκλί ήσουν απο τοτε.. συναγωνιζόσουν την κούκλα σου.. έ;.τι αναμνησειες λες ; αφου και τωρα ακομα παίζεις..!!! και να μην σταματήσεις..κούκλα μου..!!! φιλακιααααααα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχα μανούλα μου τι είσ' συ!
      Κάθε φορά μου χαρίσεις πολλά χαμόγελα Ρουλίτσα μου γλυκιά!
      Να'σαι καλά μάτια μου!
      ♥ Φιλάκια♥

      Διαγραφή
  31. Στους φίλους τους αγαπητούς
    Πού χουν μεγάλη αξία
    Εύχομαι "Χρόνια πολλά!"
    Μα πάνω απ΄όλα υγεία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Όμορφες αναμνήσεις που μόνο χαρά προσφέρουν!Μέσα απ' αυτές ανακαλύψαμε τις αξίες για να παραμείνουμε Άνθρωποι!Κι εσύ Αριστέα μου έχεις αρκετές!Ευτυχισμένοι όσοι πέρασαν παρόμοια ξεχωριστά νοσταλγικά ταξίδια!
    Καταπληκτικός ο λόγος με τη σκέψη σου... όπως κι η παιδική ζωή σου!!!
    Να 'σαι πάντα καλά Αριστέα μου και χαρούμενες γιορτές να περάσεις!!!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εσύ να 'σαι πάντα καλά Νίκο μου!
      Με υγεία πάνω απ' όλα και αγάπη !
      Τα φιλιά μου! :))

      Διαγραφή
  33. Τα πιο όμορφα παιδιά... δεν είναι πλέον παιδιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ όμως θα τα βλέπω σαν παιδιά (μου - κι ας είναι ανίψια!)
      Καλώς ήλθες Ονειροφερμένε ! :))

      Διαγραφή
    2. Αλλά θα παίζουν σαν παιδιά! :))
      Καλώς ήλθες Ονειροφερμένε !

      Διαγραφή
  34. Πόσο νοσταλγική ανάρτηση! Αυτά τα παιχνίδια είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε να κρατήσουμε σαν αναμνήσεις... είναι που τα συνδέουμε με τα αθώα χρόνια της παιδικής ηλικίας μας... Τι ωραία! :)))
    Γλυκούλα ήσουν σαν παιδάκι και γλυκούλα παρέμεινες Αριστέα μου!!!! ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια εποχή αθωότητας που χάθηκε....
      Να'σαι καλά Αναστασάκι μου γλυκό!
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  35. Α εγώ νομίζω ντάμα,τζένγκα και μονόπολυ έχω παίξει μόνη μου!!! Αχαχα!! Αλλά παλιά!! Πολύ γλυκούλα ήσουν Αριστέα μου!! Σημασία έχει που έβρισκες τρόπους ευφάνταστους να περνάς την ώρα σου και τώρα έχεις τόσες όμορφες αναμνήσεις!!
    Σε φιλώ και καλό ξημέρωμα!!! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άλλη μία στο κλαμπ των τρελών! αχαχαχα!!
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα Μαρλέν μου!
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  36. χαχαχαχαχα πέθανα στο γέλιο με το θίασο....βασικά με την ατάκα "μόνο τον θεατή δεν έκανα"
    Το παιχνίδι είναι χαρά και η χαρά είναι ζωή...!
    Μη σταματήσεις ποτέ τα παιχνίδια :)))
    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνούμε απόλυτα Ωραιοζήλη μου!
      Και σε σένα το ίδιο εύχομαι :))) Συνέχισε κι εσύ να παίζεις κρατώντας ζωντανό το παιδί μέσα σου!
      Φιλάκια♥

      Διαγραφή
  37. τα δυο κουκλίνια θα βαζα τίτλο!!! χιχι...τέλειες οι παιδικές σου φωτό!!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή