Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Παιδί και διατροφή. ( Μέρος 2ο)


Έκανα πρόσφατα μια ανάρτηση, με αφορμή μία άλλη
φίλης bogger, εστιάζοντας κυρίως στο κολατσιό των παιδιών στο σχολείο 
και καταλήγοντας ότι (και) το θέμα Παιδί και διατροφή
 είναι θέμα Παιδείας.
Αυτή είναι συνέχεια της πρώτης, οπότε διαβάζονται παρέα.

Στα σχόλια (της πρώτης ανάρτησης) συνάντησα ποικιλία αντιδράσεων.
Δεν απάντησα ξεχωριστά σε καθέναν σας. 
Σκοπεύω να το κάνω εδώ, λύνοντας απορίες
και τακτοποιώντας σκέψεις, εμπειρίες, και θεωρία.
Εξάλλου το θέμα είναι τεράστιο, μας καίει όλους
κι εγώ δεν έπιασα παρά μόνο την κορυφή του παγόβουνου.
Μπορεί και το κρυμμένο μέρος.
Πάντως όχι όλο το βουνό! ☺


Στη δουλειά μου με τους γονείς έμαθα να συναντώ αντιδράσεις,
μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι τις περίμενα.
Το πιο εύκολο όταν θίγεται ο ρόλος μας (όποιος κι αν είναι αυτός)
είναι να κάνουμε εκλογικεύσεις.
Νιώθουμε μια αόρατη επίθεση.
Κι οι άνθρωποι συνηθίζουμε από άμυνα, να αντιδρούμε.

Στην παιδαγωγική έχω συναντήσει μια σφοδρότατη επίθεση 
από πολλούς, κυρίως από άγνοια ή από αισθήματα ανεπάρκειας.
Συνήθως κρύβεται πίσω από λόγια του τύπου
"μα οι γονείς μας δεν ήξεραν τίποτα σχεδόν- μια χαρά δεν 
μας μεγάλωσαν;"
Επίσης έχω συνηθίσει να ακούω ότι πολλοί ψυχολόγοι, παιδαγωγοί
αλλά κι εκπαιδευτικοί έχουν διαλυμένη οικογένεια
και παιδιά με προβλήματα.

Να πω ότι και οι ειδικοί είναι άνθρωποι.
Η θεωρία από μόνη της δεν αρκεί.
Η πράξη είναι αυτή που μας δοκιμάζει και μας σμιλεύει.
Αυτό όμως δεν αναιρεί την ανάγκη για γνώση.
Επίσης κάποιος γιατρός, ας πούμε ο οδοντίατρος σου,
μπορεί να έχει χαλασμένα δόντια γιατί αμελεί τον εαυτό του. 
Αυτό δεν τον εμποδίζει από το να φτιάξει τα δικά σου. ☺


Ξεκινώντας από το τελευταίο σχόλιο 
"Εύκολα λέμε την καραμέλα «είναι θέμα Παιδείας». Διαφωνώ. Παιδεία υπάρχει. 
Οι περισσότεροι γνωρίζουμε πάνω κάτω τι είναι υγιεινό ή τι δεν είναι. 
Το ζήτημα είναι αν το πράττουμε! "
να πω ότι ο ίδιος ο φίλος δίνει και την απάντηση
Παιδεία δεν είναι η γνώση. 
Παιδεία είναι η εφαρμογή.
Λίγο έως πολύ σήμερα δεν υπάρχει άγνοια για πολλά θέματα.
Η εσωτερική παρακίνηση, τα σωστά κίνητρα 
και ο σεβασμός είναι αυτά που απουσιάζουν.

Σε πολλά σχόλια αναφέρθηκε ότι δεν υπάρχουν κανόνες,
δεν ισχύει ότι οι γονείς δίνουν το παράδειγμα,
αφού στην ίδια οικογένεια υπάρχουν σημαντικές αποκλίσεις.

Δεν διαφωνώ καθόλου ότι υπάρχουν αποκλίσεις από αδέρφι σε αδέρφι.
Χωρίς να έχει πράξει φαινομενικά διαφορετικά ο γονιός.
(κράτησε το αυτό το φαινομενικά).
Αυτός όμως δεν είναι λόγος να απορρίπτουμε τη θεωρία 
ότι η οικογένεια μαθαίνει στο παιδί το σωστό.
Αυτός είναι ο ρόλος της.
Από κει ξεκινούν τα πάντα.
Αν στην πορεία χαλάσουν, δεν είμαστε πάντα (δυστυχώς)
στη θέση να τα προλάβουμε.
Βλέπετε δεν ζουν τα παιδιά μας κλεισμένα σε γυάλες.
Στο σχολείο μαθαίνουν κι από τις άλλες συμπεριφορές.
Η τηλεόραση και οι διαφημίσεις μολύνουν το μικρό κεφαλάκι
(εδώ έχουν ξεπλύνει εντελώς των μεγάλων)
αφήστε δε που όταν μεγαλώσει το παιδί και κυκλοφορεί έξω 
με την ύπαρξη τόσων πολλών φάστφουντ 
 τις μυρωδιές από τις πίτσες και τα σουβλάκια να του σπάνε τη μύτη, 
α, και τη τσέπη γεμάτη χαρτζιλίκι άντε να μείνει μετά αναμάρτητο.


Καταλήγουμε έτσι στην απελπισία...
Δεν υπάρχει σωτηρία...

Μισό, πάμε πίσω...
Στην πορεία και μεγαλώνοντας το θέμα διατροφή αφορά εμάς 
κι όχι τους άλλους.
Καθένας μας έχει την ευθύνη της υγείας του.

Εγώ εστιάζω στη σωστή διαπαιδαγώγηση που οφείλουν να 
εφαρμόζουν οι γονείς που έχουν την ευθύνη των παιδιών τους
αφού (κι όταν) αυτά δεν ξέρουν το σωστό.
Καταλάβαμε;

Η ευθύνη μας είναι να διδάξουμε το σωστό.
Με το παράδειγμά μας πρωτίστως
Με τις διατροφικές μας συνήθειες.
Με τις διατροφικές μας προμήθειες μέσα στο σπίτι.
Μία στο τόσο δεν χάθηκε ο κόσμος ...θα γίνει και το στραβό και η λιχουδιά. 
Όλα ξεκινούν όμως μέσα από το σπίτι.


Από κει και πέρα υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι που θέλω να θίξω.
Από την πλευρά της ψυχολογίας.
Το θέμα Διατροφή μπορεί να είναι και ψυχολογικό.
Πολλά παιδιά αρνούνται την τροφή τους,
παίζουν με αυτήν με τις ώρες,
παρουσιάζουν περίεργες αντιδράσεις, 
άλλες φορές συνεργάζονται, μα άλλες φορές δεν το κάνουν,
ζητούν ιδιαίτερα φαγητά,
μένουν ολόκληρη μέρα νηστικά και δείχνουν να μην πεινούν με τίποτα,
ενώ κάποια άλλα κλαίνε και απαιτούν μόνο απ΄έξω φαγητό
(πχ σουβλάκι) ή μόνο γλυκά, μπισκότα και σοκολάτες.
Ο γονιός δοκιμάζει διάφορα κολπάκια, 
παρακαλάει, φωνάζει, αγριεύει, μετά ξαναπαρακαλάει, 
και μετά πολλές φορές "πέφτει" εξαντλημένος στα παράλογα 
αιτήματα του παιδιού- "προκειμένου να μείνει νηστικό
ας φάει το κρουασάν που θέλει!"
(υπήρξα τέτοιο παιδί και γνωρίζω από πρώτο χέρι τι έκανα
αλλά και γιατί το έκανα στη μανούλα μου!)

Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι σε τέτοιες περιπτώσεις κάτι τρέχει.
Μπορεί ο γονιός να διατείνεται ότι μαγειρεύει και τρώει υγιεινά,
ότι τα άλλα του παιδιά δεν έχουν τέτοια θέματα.
Πάντως κάτι τρέχει.

Το φαγητό για το παιδί μας μπορεί να αποτελέσει 
εργαλείο ελέγχου της γονεϊκής εξουσίας.

Βέβαια αναφέρομαι στις περιπτώσεις που κάτι τρέχει.
Εκεί που έχουν χαθεί τα όρια.
Ένα τέτοιο παιδί που μεγαλώνει χωρίς τα σωστά όρια
θέλει να κυριαρχήσει, γιατί νιώθει ανασφαλές.
Δεν έχει λοιπόν πολλούς τρόπους για να εξουσιάσει αυτό τον γονιό του.
Οι ελάχιστοι που έχει, αφού υπάρχει διαφορά μυικού δυναμικού,
έχουν να κάνουν με τα απλά πράγματα που του ζητάει να κάνει ο γονιός του.
Ένα από αυτά είναι το φαγητό.
(Μπορεί επίσης να είναι άρνηση να τον ακούσει γενικότερα, 
να κάνει το αντίθετο,
να μην πηγαίνει για ύπνο
να είναι αμελής στα μαθήματα του αργότερα κ.α.).

Αυτό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο που δεν μπορώ να το εξαντλήσω 
σε αυτή την ανάρτηση.
Προβληματιστείτε και τα λέμε πάλι.

Καλή σας μέρα.
Καλή εβδομάδα.

@ριστέα

__________________________

Συνεχίζουμε να ψηφίζουμε στο άλλαξέ το 
και να γράφουμε για το 9ο Συμπόσιο Ποίησης.







40 σχόλια:

  1. ΣΥΜΦΩΝΩ απόλυτα, Αριστέα μου!!!
    Να προσθέσω μόνο την αγάπη μου κι ένα γλυκό φιλί!
    Καλημέρα, καλή εβδομάδα
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το φαγητό των παιδιών στο σχολείο εξαρτάται από πολλά πράγματα. Πρώτον τι φαγητό ή σκουπίδια σερβίρει το κυλικείο του σχολείου. Δεύτερον το αν και πόσα χρήματα έχει το παιδί πάνω του (κατά την γνώμη μου δεν χρειάζεται ούτε μισό ευρώ να έχει). Τρίτον το αν υπάρχει χώρος φύλαξης τροφών στο σχολείο και τραπεζαρία για να τρώνε μεσημεριανό. Αν δεν υπάρχουν αυτά δεν μπορείς να δώσεις ταπεράκι με όσπρια ή λαδερο στο παιδί. ΠΟυ και πως θα το φάει; Θα πρέπει να του έχεις αναγκαστικά κάτι σε τόστ ή κέικ.

    Και βέβαια η καλή διατροφή πρέπει να έχει ξεκινήσει από το σπίτι. Δεν μπορεί εκεί να παίζει συνέχεια πίτσα σουβλάκι και μετά να περιμένεις στο σχολείο να ΄φαει κάτι υγιεινό.

    Βέβαια για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, την καλή διατροφή που κάναμε τα παλιότερα χρόνια δύσκολα μπορούμε σήμερα. Αφενός είναι πολλοί οι πειρασμοί, αφετέρου και με τους 2 γονιούς εργαζόμενους το φρεσκομαγειρεμένο και καλό φαγητό κάθε μέρα είναι σχεδόν αδύνατο να το καταφέρεις.

    Πάντως Αριστέα μου το θέμα είναι όντως ανεξάντλητο. Καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκο, όντως το θέμα είναι ανεξάντλητο και βρίσκει αρκετές αντιδράσεις.
      Πολύ σωστά επισημαίνεις συμπεριφορές και καταστάσεις (κι εγώ συμφωνώ μαζί σου, ένα μικρό παιδί δεν πρέπει να έχει δικά του χρήματα ΠΑΝΩ του).
      Οι σύγχρονες οικογένειες βολεύονται πολύ εύκολα από τα γρήγορα φαγητά, μέσα κι έξω από το σπίτι και είναι πολύ ενοχλητικό όταν τους κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου οι ειδικοί. Δεν θέλουν να αλλάξουν συνήθειες!
      Θα συνεχίσω πάντως γιατί νιώθω ότι πρέπει να ξεβολευόμαστε αν θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο!
      Την καλημέρα μου :)

      Διαγραφή
  3. εγώ χτες το βράδυ που ο σύζυγος είχε βγει έξω για να δει ποδόσφαιρο του παρήγγειλα πιτούλα και πριν έρθει τα έβαλα για ύπνο και την χλαπάκιασα με την ησυχία μου! Επίσης δεν πήγα να δω το προηγούμενό μου σχόλιο ,αλλά θυμάμαι δεν έφερα αντιρρήσεις....σύμφωνα με αυτά ''βαδίζω'' καλά Αριστέα;
    Καλημέραααααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά βρε αθεοφοβη... Παρήγγειλες μόνο μία πιτούλα? Και στην έφερε?

      Αυτό θα πει να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει...

      Διαγραφή
    2. γιατί να μη μου φέρει; Ηταν και κεμπάπ και ειναι χορταστική μωρέ!Πόσες να φαω;

      Διαγραφή
    3. @Τρελοκομείο μου θες να σχολιάσω σοβαρά;
      Μου αρέσει που δεν έφερες αντιρρήσεις. Σου έχουν πει ότι πρέπει να λες στην άλλη τρελή (εμένα) "ναι σε όλα";
      Βαδίζεις καλά όχι γιατί δεν έφερες αντιδράσεις, αλλά γιατί σε ξέρω (όσο έχουμε συζητήσει εκ του σύνεγγυς) και παρά τις διαφορετικές συμπεριφορές του μεγάλου σου ( από τα μικρά) και παρά τις μαλακίες που κάνεις ΕΣΥ στον εαυτό σου διατροφικά ( και που δεν παίρνεις γραμμάριο και ΣΚΑΩ από τη ζήλια μου!!!) απέναντι στα μικρά είσαι σωστή. Για αυτό και δεν έχει σημασία τι θα κάνουν τα ίδια μεγαλώνοντας. Σημασία έχει ότι εσύ σαν μάνα τώρα που είναι η σωστή εποχή είσαι υπεύθυνη. Μου αρκεί.

      Και δεν χαϊδεύω αυτιά. Αν έβλεπα ή αν δω κάτι στραβό και πάλι, αν θελήσεις θα στο επισημάνω!
      Φιλιά! :))

      Διαγραφή
    4. παρά τις διαφορετικές συμπεριφορές ...διαφορές ήθελα να γράψω...βαριέμαι να σβήνω και να ξαναγράφω

      Διαγραφή
  4. Μεγάλο κι' ανεξάντλητο θέμα, με συγκρούσεις, με πρακτικές δυσκολίες και κάπως όλα αυτά πρέπει να τα συνδυάσεις.
    Καλημέρες και καλή βδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Διάβασα και τις άλλες αναρτήσεις!
    Δε διαφωνώ με όσα λες, ίσα ίσα, και σε προηγούμενες αναρτήσεις που έκανες, τόνιζα μόνο την υπερβολή που σε όποια κατεύθυνση κι αν πάει μόνο κακό προκαλεί.
    Κι ο "άρρωστος" γονιός με τη διατροφή (είτε την "καλή", είτε την κακή) μόνο αρνητικά αποτελέσματα έχει.
    Η καλή μπορεί να είναι κι αυτή κακή πολλές φορές...έχουμε δει τις υπερβολές που γίνονται τελευταία σε όλα τα θέματα, σιγά μην τη γλίτωνε η διατροφή!
    Υπάρχουν οι σωστές βάσεις που μπορεί να πατήσει κάθε γονιός και πράγματα που πρέπει να τηρεί...εν τω μεταξύ ήμουν απόλυτα τυχερή με τα παιδιά μου γιατί έτρωγαν τα πάντα με μια αδυναμία στα λαχανικά και στα όσπρια αξιοζήλευτη (να σκεφτείς εγώ όταν τρώω φακές τις τρώω τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνω να καθήσω στο τραπέζι κι όχι γιατί μου αρέσουν)...τις τρώω όμως δεν τις σιχαίνομαι όπως το τυρί...
    Τα παιδιά μου λατρεύουν τις φακές και τρώνε και τυριά...οπότε το τι τρώει ο γονιός λίγο ρόλο παίζει, αρκεί να φροντίζει να εφοδιάζει το οικογενειακό τραπέζι με σωστά πράγματα!
    Το έχω ξαναπεί η μεσογειακή διατροφή είναι σωτήρια για μας και το ελαιόλαδο (το σωστό, το άθερμο) δεν είναι δύσκολο να αποτελεί τη βάση της διατροφής μας!
    Όσο για τους ειδικούς, προσωπικά μια και το έχω πει παλιότερα και το υποστηρίζω ακόμα, ο ειδικός που δεν ακολουθεί τις ίδιες του τις θεωρίες δεν είναι ειδικός...είναι άστα να πάνε!!
    Φιλιά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η υπερβολή πάντα κάνει κακό. Μόνο το μέτρο μπορεί να βοηθήσει και στη διατροφή!
      Εννοείται πως (παρ όλο που εγώ είμαι άρρωστη☺ με την υγιεινή διατροφή) ο γονιός πρέπει να είναι ελαστικός και να βοηθάει το παιδί του να διαμορφώσει σωστούς κανόνες, όχι σπαρτιατικό πρόγραμμα! :))

      Το τι τρώει ο γονιός δεν θα αποτελέσει πρότυπο και το παιδί θα τον αντιγράψει στα καλά! Η μαμά μου έτρωγε και τρώει τα πάντα. Εγώ πάλι δεν έτρωγα τίποτα κι έμαθα σε μεγάλη ηλικία να τρώω κάποιες τροφές που για χρόνια μισούσα!

      Όταν λέω ότι το παιδί μαθαίνει από την οικογένεια Μαρία μου μιλάω για το σύνολο και στιγματίζω την κακή συμπεριφορά. εννοώ τις κακές συνήθειες, το τζανκ φουντ (μόνο) ως ευκολία και άλλα γνωστά διατροφικά παράλογα. Συνηθίζουν τα παιδιά να έχουν ροπή στο να αντιγράφουν τις άσχημες συνήθειες.... :)))

      Υπάρχει ακόμα στις μέρες μας η μεσογειακή διατροφή; εννοώ από τις νέες οικογένειες; Οι έρευνες δείχνουν μάλλον το αντίθετο. οπότε καταλαβαίνεις από ποια πλευρά καταπιάνομαι με το θέμα....


      Τέλος για τους ειδικούς...Το ότι γνωρίζει κάποιος τη θεωρία, δεν σημαίνει ότι την εφαρμόζει πάντα. Είχα μια φίλη που είχε διαβάσει όλα τα βιβλία παιδαγωγικής που είχα και όμως έκανε ακριβώς τα αντίθετα. Αρκετοί ψυχολόγοι μπορεί να έχουν προβληματικά παιδιά . Αυτό δεν σημαίνει ότι η Παιδαγωγική είναι άχρηστοι, ότι οι γνώσεις δεν μπορούν να βοηθήσουν ή ότι οι ψυχολόγοι είναι άχρηστοι. Παντού υπάρχουν οι εξαιρέσεις. Και το μεγαλύτερο σχολείο είναι η καρδιά και το βίωμα!

      Πολλά γλυκά φιλιά! :)


      Διαγραφή
  6. Καλησπέρα Αριστάκι
    Και βέβαια ο πρωταρχικός λίθος είναι
    το σπίτι κι η επιμονή σ' αυτό που υποστηρίζουμε
    Είναι παιδιά που αποκλείουν γιατί δεν τα έχουν καν γευτεί
    πολλά είδη διατροφής (όπως όσπρια λαχανικά σαλάτες κλπ)
    σε εμάς έγκειται να προβάλλουμε το εναλλακτικό κι υγιεινό
    και πιστεύω πως στο τέλος θα δικαιωθούμε!!!

    Αυτά τα ολίγα....σε φιλώ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Ελλέν μου για το σχόλιο σου!
      Αυτή τη δικαίωση τη νιώθει όποιος πασχίζει από αληθινό ενδιαφέρον κι αγάπη. Α κι από ευθύνη!
      Φιλάκια πολλά μάτια μου :))

      Διαγραφή
  7. Φυσικά και συμφωνώ ξανά πως όλα ξεκινούν από το σπίτι!! Είναι από τους θεμελιώδεις λίθους για την μετέπειτα πορεία ενός παιδιού, άρα η παιδεία που θα πάρει και στην διατροφή θα χει σίγουρα πατήματα από το σπίτι. Τώρα μεγαλώνοντας το παιδί, κι ειδικά στην εφηβεία αν θα συνεχίσει να εφαρμόζει αυτολεξεί ότι έμαθε αυτό νομίζω δεν είναι σίγουρο, πάντως σημασία έχει να μπουν σωστές βάσεις!!
    Θα συμφωνήσω πως είναι πραγματικά ανεξάντλητο θέμα συζήτησης πάντως καλό είναι να κάνουν όλοι την αυτοκριτική τους, κι οι γονείς και τα παιδιά. Το θέμα ειδικοί δεν το αγγίζω γιατί πάντα εξαρτάται από τον άνθρωπο, ένα χαρτί δεν καθιστά κάποιον ντε και καλά ειδικό.
    Φιλάκια Αριστάκι μου και καλή βδομάδα να χεις!! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω μεγαλώνοντας πολύ πιθανόν να αλλάξει Μαρλέν μου. Είναι τόσες πολλές οι επιρροές, τα βιώματα, τι θα συμβεί στη ζωή του κάθε ανθρώπου, μπορεί να χρησιμοποιήσει το φαγητό ως ψυχολογική τροφή και τόσα άλλα ...απρόβλεπτα.
      Αυτό δεν αναιρεί τη θεωρία και τη γνώση. Τη σωστή διαπαιδαγώγηση και στο φαγητό αλλά και γενικότερα.
      Και τέλος ένα χαρτί δεν καθιστά κανέναν αυθεντία. Αλλά ας μην τους απορρίπτουμε όλους, Σαν να αμφισβητούμε όλους τους παθολόγους γιατί ένας δεν μας πρόσεξε καλά (για παράδειγμα!)
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  8. Λοιπόν, διάβασα και το μέρος (α) και το μέρος (β), της πραγματείας περί διατροφής. Και τα σχόλια. Και δεν διαφωνώ σχεδόν με κανέναν και τίποτα. Γιατί όλα υπάρχουν. Και ο παράγοντας χαρακτήρας του παιδιού και η επίδραση από το περιβάλλον (οικογενειακό αλλά και ευρύτερο).
    Έτσι, δεν κατηγορώ κανέναν γονιό, που ενώ προσπάθησε δεν κατάφερε να αναπτύξει τις διατροφικές συνήθειες των ονείρων του στο βλαστάρι του. Κατηγορώ όμως το να βαριέσαι να προσπαθήσεις.
    Κι επειδή τυγχάνω εργαζόμενη μαμά, με ένα παιδί που δεν πρέπει να έχει το ταίρι του σε δυσκολίες στην διατροφή του και ακόμα ένα που τρώει σχεδόν τα πάντα, έχω να κάνω σε ομοιοπαθείς μαμάδες τις παρακάτω δοκιμασμένες προτάσεις σχολικού κολατσιού:
    Κέικ με μήλο / κέικ μπανάνας/ κριτσίνια καρότου/χάμπουργκερ με μπιφτέκι που περιέχει "κρυμμένα" αλεσμένα λαχανικά / αυγόφετες / μπολάκι με σταφύλια ή κεράσια ή φράουλες / σπιτικό κρουασανάκι με ζύμη μαγιάς και σοκολάτα υγείας και άλλα πολλά που κι εσείς θα έχετε δοκιμάσει.
    (κάθε ιδέα για να κάνεις έναν παράξενο νεαρό να φάει σαλάτα, δεκτή!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω χαίρομαι Αννούλα μου που βάζεις στο παιχνίδι το θέμα "βαριέμαι να προσπαθήσω". πόσοι και πόσοι βαριούνται ή αδιαφορούν να ασχοληθούν ουσιαστικά.
      Υπέροχες οι προτάσεις σου κι έξυπνες ;-)
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  9. Tρίτη φορά που αφήνω σχόλιο για να δούμε, θα με πετάξει έξω;;;;
    Καλησπέρα Αριστέα μου. Φυσικά είναι θέμα παιδείας η σωστή διατροφή και η διαπαιδαγώγηση- θα πω εγώ- των παιδιών να αγαπούν τον εαυτό τους και την υγεία τους. Όμως το σχολείο, οι συναναστροφές, το έξω περιβάλλον αλλοιώνουν όσα ο γονιός ''φύτεψε και περιμένει να καρποφορήσουν''. Στο λέω από προσωπική πείρα. Σήμερα που η διατροφή και η αντίληψη για το υγιεινό έχει αλλάξει έγιναν καλύτερα τα πράγματα και πιο εύκολα για τους γονείς. Όχι όμως πως είναι εύκολα.Τελικά όπως όλα, ένας αγώνας είναι για να διδάξεις το παιδί σωστά. Επειδή το παιδί πάει κόντρα σε ό,τι οι γονείς του λένε καλό θα ήταν να έμπαινε στο σχολείο μάθημα διατροφολογίας λέω εγώ.
    Καλή εβδομάδα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοίτα σύμπτωση.... και το δικό μου σχόλιο χάθηκε :(((
      Έγραφα ότι ναι καλά έκανες κι ανέφερες αυτούς τους αστάθμητους παράγοντες Άννα μου. όμως για αυτούς ακριβώς τους παράγοντες ο γονιός οφείλει να μεγαλώνει σωστά τα παιδιά του με το σεβασμό , ευθύνη και ....όρια.
      Η ασυδοσία μόνο ζημιά κάνει. παντού!
      Πολύ ωραία η πρόταση σου... Αναρωτιέμαι αν θα τη δούμε ποτέ ως μάθημα στα σχολεία...
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  10. Δίκιο έχεις. ... Μια χαρά προβληματιζομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μεγάλο κεφάλαιο αυτό πράγματι! Η σωστή διατροφή συμφωνώ πως είναι θέμα παιδείας, όπως και πολλά άλλα άλλωστε...τα πάντα ξεκινούν από την οικογένεια. Αν οι βάσεις είναι καλές όλα τα άλλα έρχονται δεύτερα. Τα φιλιά μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ χαρά μου για το σχόλιο σου!
      Φιλάκια πολλά :)))

      Διαγραφή
  12. Μηπως Αριστακι μου .να γινοταν και ενα μαθημα υγειινής διατροφής στα σχόλεια; τι λεω τωρα ε; παντως εχει γινει σε αρκετα σχολεια στα κυλικια εχουν πιο υγειινα σνακ τωρα τελευταια παιζει και αυτό... γενικα ειμαστε οτι τρωμε.... νομιζω.. καμια φορα μεγαλωνοντας ενα παιδι καταλαβαινει καποια πραγματα και αλλάζει απόψεις γενικα με το φαγητό...υπαρχει μετα η .εφηβεία εκει που γίνονται πιο φιλαρεσκα τα παιδιά να αρεσουν στο αλλο φύλο .. αλλάζουν πορεία μετα και γευσεις προπαντως αν εχουν προβλημα κιλών... έχω περασει απο σαραντα κυματα ..και ξερω.. τωρα ολοι εναι σε σωστο δρομο ..και χαιρομαι που συνβαίνει εστω και τωρα ..μεγαλο θεμα η διατροφή και η παιδεία επίσης... καλο σου βραδυ σε γλυκοφιλώ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ μακάρι να το βλέπαμε να γινόταν μάθημα στα σχολειά μας Ρούλα μου, αλλά δεν νομίζω ...
      Αμ δεν γίνονται όλα φιλάρεσκα τα παιδιά. οι έρευνες δείχνουν ότι η παχυσαρκία στα απιδιά αυξάνεται με τα χρόνια στατιστικά.
      Φιλάκια πολλά Ρούλα μου!

      Διαγραφή
  13. Ενα θέμα τεράστιο για όλους μας η διατροφή !! Και καλά είναι να μαθαίνουμε στα παιδιά μας από μικρά γιατί η παιδική παχυσαρκία εμπεριέχει κινδύνους !! Το παιδί μπορεί να εκβιάσει την κάθε κατάσταση αλλά πόσο υποχωρητικοί γίνονται οι γονείς.. Η ζωή μας είναι δύσκολη . τουλάχιστον ας φροντίσουμε το σώμα που θα μεταφέρει το μυαλό του παιδιού μας !
    Καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για αυτό και ασχολούμαι με τη σωστή διαπαιδαγώγηση Νικόλ μου. Γιατί οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά. Το έλεγαν και οι πρόγονοι μας,,,νους υγιής εν σώματι... όμως υγιές!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  14. καλημερα αγαπημενη μου
    καλη εβδομαδα
    εχεις δικιο σε οσα ανεφερες και παντα μας βοηθας με τις πολυτιμες συμβουλες σου. ποσο μαλλον εδω που αναφερεσαι στα παιδακια
    ευχαριστουμε πολυ
    φιλακια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Παν μέτρον άριστον νομίζω.. Πάντως δεν έπρεπε να σε διαβάσω μεσημεριάτικα, πεινάω κι η φωτό με την πίτσα δεν είναι καλός σύμβουλος! Χαχα :) Παρεμπιπτόντως, όσα έχεις αναρτήσει σήμερα ως "κυβίστρια", τα βρίσκω υ-πέ-ρο-χα-! Προχώρα λέμε! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι Πετρούλα μου! Μέτρο! :)))
      Να'σαι καλά. Χαίρομαι που σου άρεσαν οι κυβιστικές μου απόπειρες!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  16. Τα έχεις πει και γράψει όλα Αριστέα μου! Συμφωνώ απόλυτα!
    Με ώριμη σκέψη, γνώση και συμβουλευτική διάθεση!
    Να είσαι καλά και πάντα με... "κυβιστική" έμπνευση, σου πάει!
    Φιλιά πολλά με μια φθινοπωρινή αγκαλιά!:))❤️

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Κατερίνα μου!
      τα φιλιά μου και την αγάπη μου! :))

      Διαγραφή
  17. Επανερχόμενοι στο μεγάλο σου θέμα Αριστέα, είχα τοποθετηθεί και στο πρώτο μέρος.
    Το θέμα "διατροφή και παιδί" είναι άρρηκτα δεμένο με το θέμα "σύγχρονη διατροφή".
    Ως εκ τούτου στην Κοινωνία του delivery, ΜΗΝ ψάχνετε για νησίδα σωτηρίας.
    Έχω μια ξαδέλφη κάπου 50+ Σύγχρονη απελευθερωμένη Γυναίκα και συνάμα μητέρα δύο νεαρών κοριτσιών.
    Προχτές έκανε παράπονα ότι "μας έχουν λεηλατήσει τις ζωές με ώρες ολάκερες στο μαγαζί".
    Μαγαζί η ίδια, μαγαζί και ο σύζυγος...
    Κοιτάξτε αδέλφια: Η Επιλογή είναι συγκεκριμένη. Δεν νομίζω να είχε την ζωτική ανάγκη να ανοίξει μαγαζί και εκείνη και να αναιρέσει το ρόλο της μητέρας και συνάμα όλα τα επακόλουθα, φαγητό στο πόδι για τα παιδιά κλπ κλπ.
    Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι όλα είναι ζήτημα ΕΠΙΛΟΓΗΣ στη ζωή μας.
    Τα σέβη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη αν και πολλοί θα πουν για αναχρονιστικές ιδέες, με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη μαζί σου!
      Καταναλωτισμός, κακές συνήθειες, έλλειψη χρόνου, είναι πολλοί οι λόγοι που καθιστούν τους γονείς θεατές στο μεγάλωμα των παιδιών τους σήμερα!
      Ζήτημα επιλογής. Πόσο σωστά το έθεσες!
      τα φιλιά μου και την αγάπη μου :)))

      Διαγραφή
  18. πολύ σημαντικές σκέψεις και προβληματισμοι, νομίζω ότι όλοι προσπαθούμε πολύ να μάθουν τα παιδιά μας στη σωστή και ισορροπημένη διατροφή απο νωρίς, εμάς μας έχει βοηθήσει πολύ και η babysitter με χρήσιμες συμβουλές και γνώσεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή