Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

Δεν θέλω φαγητό από το σπίτι!.



Η σημερινή ανάρτηση πήρε αφορμή από αυτή την ανάρτηση 
της Νάσιας.
Παιδί και διατροφή το θέμα μου.
Μεγάλο βάσανο για τους γονείς.

Ξέρω Νάσια ... Θα μου πεις, 
"έλα κάνε καλά ένα παιδί 17 χρόνων να πάρει φαγητό από το σπίτι
μαζί του στο σχολείο",
ή ακόμα ακόμα να βοσκήσει πρασινάδα στο σπίτι.

Γιατί τα παιδιά κατά κύριο λόγο στις μέρες μας δεν τρώνε όσπρια,
λαχανικά, λαδερά, 
ενώ είναι διαπιστωμένο με έρευνες ότι προτιμούν τα ντιλίβερι, 
το junk food, οτιδήποτε σε γλυκό, κρουασάν, ή σοκολατοειδές.

Τόνισα το "στις μέρες μας".
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί παλιά δεν συνέβαινε σε μας, 
που τα έχουμε τα χρονάκια μας;
Εγώ θυμάμαι πώς και σουβλάκι θα τρώγαμε και παγωτά το καλοκαίρι, 
αλλά θα ήταν στην έξοδο μας, μία στο τόσο,
και σαν κάτι που κάνουμε σε εξαιρετικές περιπτώσεις.



Ψάχνουν αυτόν τον καιρό οι μανούλες στα sites για μαγικές συνταγές 
για το κολατσιό των παιδιών τους στο σχολείο.
Πώς να τα κάνουν ελκυστικά για τα παιδιά.
Μα έχουν ξεχάσει πως η βάση και για τη διατροφή των παιδιών 
είναι η Παιδεία.
Ναι, παιδεία και στο φαγητό.
Όρια και μέτρο.
Συζήτηση και εκμάθηση.

Και φυσικά θεωρώ αδιανόητο να μιλήσεις σε ένα παιδί που καταλαβαίνει,
για την αξία που έχουν οι βιταμίνες,
τα φρούτα, τα όσπρια και τα λαχανικά,
αν δεν σε βλέπει εσένα να τα τρως.



Αν τώρα μου πεις ότι το παιδί θέλει μόνο πίτες, σουβλάκια,
σοκολάτες και γλυκά, εγώ εύλογα θα σε ρωτήσω που τα βρίσκει όλα αυτά.

Αν μου πεις ότι δεν μπορείς να ξέρεις τι θα αγοράσει στο κυλικείο,
εγώ θα σε ρωτήσω πόσο έχεις χτίσεις 
την εμπιστοσύνη σου με το παιδί σου,
ή που βρίσκει τα χρήματα το 6χρονο να αγοράζει αμφιλεγόμενα
ή και επικίνδυνα τρόφιμα...που μόνο τροφή δεν είναι στην ουσία.

Αν μου πεις ότι δεν υπάρχει παιδί που να αγαπάει τα φρούτα,
θα σου πω με βεβαιότητα γιατί το έχω δει και το έχω ζήσει
ότι αν το παιδί τρώει από μικρό φρούτα, μαθαίνει να του αρέσουν τα φρούτα.
Αν στο σπίτι δεν τηγανίζουν τα τρόφιμα γιατί μπορεί να είναι νόστιμα,
αλλά κάνουν κακό,
θα μάθουν να αποφεύγουν τα τηγανιτά 
και να τα τρώνε μόνο σε καμιά ταβέρνα κι αν.



Φυσικά και οι περισσότεροι είναι αδύνατον να με κατανοήσουν,
γιατί δεν διανοούνται να ζήσουν χωρίς τηγανιτές πατάτες ή γλυκά,
οπότε αν είσαι ένας από αυτούς, να σου πω ότι έχασες άδικα το χρόνο σου 
αν έφθασες ως εδώ.
Δεν υπάρχει περίπτωση να συμφωνήσουμε και δεν με πειράζει κιόλας. 
Αληθινά.
Δική σου είναι η ζωή, δικά σου είναι τα παιδιά...
Ζωή σε λόγου σας!



Απλά μην παραπονιέσαι ότι το παιδί σου δεν ξέρει να τρώει
ή προτιμά τα γλυκά.
Ή ότι πετάς το φαγητό στα σκουπίδια γιατί προτίμησε να φάει ένα κρουασάν.
Ειδικά στις δύσκολες μέρες που ζούμε,
που άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα 
είναι παράλογο να μην μάθουμε στα παιδιά μας 
το σεβασμό.
Παντού.

Επίσης αν νομίζεις ότι η τυρόπιτα του κυλικείου είναι υγιεινή,
και τα μπισκότα ή τα κρουασάν δεν κάνουν κανένα κακό,
τότε θα σου ζητήσω να ξεκινήσεις να διαβάζεις περί διατροφής, 
γιατί τα έχεις μπερδεμένα στο κεφάλι σου.
Όχι, δεν χρειάζεται να παίρνει το παιδί στο σχολείο του 
αυγό ή μπρόκολο, για να διατρέφεται σωστά.
Ένα σπιτικό κέικ, μια σπιτική τυρόπιτα, ένα σουσαμένιο κουλούρι.
ένα μήλο και 30 γραμμάρια σοκολάτα υγείας, 
είναι καλές επιλογές.



Κλείνοντας να πω κάτι ακόμα.
Φυσικά οι λιχουδιές είναι λιχουδιές.
Φυσικά και σου αρέσουν τα γλυκά.
Εμένα πάλι μου αρέσει το κρασί.
Φαντάσου με όμως τώρα να μπεκροπίνω, 
να με βλέπει το παιδί μου λιώμα
κι εγώ να του φωνάζω γιατί πίνει, 
και να του κάνω μάθημα πόσο κακό είναι το αλκοόλ.

Όταν κάνουμε παιδιά αναλαμβάνουμε μια τεράστια ευθύνη.
Οτιδήποτε έχει να κάνει με τα παιδιά μας ξεκινά από μας.
Αν εμείς είμαστε άθλιο παράδειγμα 
τι μπορούμε να περιμένουμε από το μικρό μας αγγελούδι;



Καλή σας μέρα
Ανοιχτά έχω και σήμερα για να βρίσετε ελεύθερα!
Στα σχόλια τριών αναρτήσεων (καπακωτές ...φτου μου μη με ματιάσω!)
θα απαντήσω όταν βγει το Άλλαξέ το #2 στον αέρα, 
και θα έχω (περίσσιο;) χρόνο.

Σήμερα συγκεντρώνω ως τις 8 το βράδυ τις τελευταίες συμμετοχές!
Αύριο πρωί ...ω λαλά! σας περιμένουν ...θαύματα πολλά!

Φιλιά κατάμουτρα
@ριστέα



38 σχόλια:

  1. Kαλημέρα Αριστέα μου
    καλό μήνα

    είναι όντως ένα σημαντικό θέμα και δε μπορώ να πω κάτι διαφορετικό από όσα ανέπτυξες. Αλλωστε και λογο της δουλειας σου ξερεις πολλα σωστα πραγματα για να τοποθετηθεις αρτια επι του θεματος.

    να εισαι καλα και να εχεις μια ομορφη μερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. είπαμε είμαι στριμμένη και θα βρίσω !!!!
    Άντε καλά ,σήμερα με πέτυχες στα καλά μου και θα συμφωνήσω με όσα λες!
    Φυσικά και φταίνε οι γονείς ,που καθόμουν η χαζή και όταν ήταν μικρός ο 17χρονος γιος μου ,του παρουσίαζα τα φαγητά σαν έργα τέχνης - αν εχεις δει σε σάιτ τώρα που κάνουν τα τοστακια σαν ζωάκια κ.τ.λ. ,ήμουν πάντα πρωτοπόρα να το πω κι αυτό - και δεν τον άφηνα να σκυλοπεινάσει το σκασμένο!
    Αλλά όταν τα βλέπουμε αδυνατούλια και σε ζαλίζουν οι γύρω σου '' μα δεν το ταϊζεις το παιδί;'' το μπουκώνεις με διάφορα άλλα '' να πάρει τα πάνω του!''
    ΟΧΙ ,άστο να πεινάσει να δεις πως τρώει ,αλλά να μην έχεις τιποτα άλλο στο σπίτι!
    Σήμερα Αριστούλα έχω μπριζολίτσες! Θα φάνε τα γομάρια μου ! Είπα ,σήμερα ξύπνησα καλά ,από αύριο όσπρια και καβγάδες!
    Καλημέρααααααααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα!!

    Εγω πάλι πιστεύω πως όλα αυτά είναι γενικοτητες και ξεχνάμε το βασικότερο που είναι ο χαρακτήρας του κάθε παιδιού. Ο οποίος τείνω να παραδεχτώ ότι δεν φτιάχνεται στην πορεία του ανθρώπου αλλά πάει με το DNA. Οπότε δε πα να βοσκήσεις ένα αγροτόπι μπροστά στο παιδί σου εάν αυτό δε θέλει να φάει πράσινα δε θα φάει. Για παράδειγμα στο σπίτι μας είχαμε πάντα σαλάτα στο κέντρο σε κάθε γεύμα, η μητέρα μου ακολουθούσε πιστά την πυραμίδα της διατροφής. Ο αδερφός μου ακόμα και σήμερα (25 χρονών) δε βάζει τίποτα πράσινο στο στόμα του... Και ναι προτιμούσε να μείνει νηστικός.. Και έμενε. Ή έτρωγε ψωμοτύρι για συνεχόμενα μεσημέρια μέχρι να βρει φαγητό να του αρέσει...

    Οπότε θεωρώ πως είναι θέμα τύχης το φαγητό... Να εύχεσαι να έχεις καλόφαγο παιδάκι γιατί αλλιώς δε σώζεσαι....

    Πάντως σε γενικές γραμμες συμφωνώ με το κείμενο σου. Καλό είναι να προσέχουμε τι τρώνε τα παιδιά. Αλλά και ένα παιδάκι που δεν τρώει πράσινα, δε φταίει πάντα η μαμά του... Οπως και ένα παιδάκι που τρώει πράσινα δεν ειναι μάγος η μαμά του, ούτε καλύτερη από την άλλη. Απλά πιο τυχερή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλό μήνα Αριστέα! Ο τίτλος σου τα λέει όλα και προβληματίζει. Και πόσο δίκιο έχεις, όλα είναι θέμα παιδείας και παίζει ρόλο το παράδειγμα που δίνουμε διατροφικά κι εμείς οι γονείς. Πάντως για το που βρίσκει το 6χρονο τα λεφτά για το κυλικείο....ένα θα σου πω, η μικρή μου πηγαίνει στο κυλικείο, ενώ έχει κολατσιό από το σπίτι, και ψωνίζει βερεσε....κοίτα να δεις τι σκέφτηκε, έπεσε πολύ συζήτηση στο σπίτι περι αυτού και θα δούμε τα αποτελέσματα. Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "ένα μήλο και 30 γραμμάρια σοκολάτα υγείας" Με αυτό ελιωσα! Δλδ αμα τα γραμμαρια είναι 35 η 40 πειράζει???? :P
    Λοιπον περα της πλάκας, εχεις δίκιο σε όσα γραφεις αλλά όλα σε ένα όριο. Δλδ εκνευριζομαι και με τις μαμάδες που ετσι και φαει το παιδι τους μια σοκολατα παθαίνουν αναφυλαξία! Ειπαμε!! Ολα με μέτρο και με ορια!
    Χριστινα μου ναι εχεις δικιο οτι πρέπει να το χει το παιδι αλλά εδω δεν μιλαμε οτι απλα δεν τρωνε ένα πιατο. Κι εγώ φασολάδα μετα απο τοσα χρονια δεν κατάφερα να φαω.
    Εδω λεμε για γενική διατροφή.... αν δεν του αρεσει η μια σαλάτα θα του αρεσει η αλλη. Φυσικα εννοειται οτι παιζει το ρολο του και το παιδί! οπως σε ολα άλλωστε! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι όταν ήμουν μικρή δεν μου άρεσει ΚΑΝΕΝΑ φαγητό!!! ΚΑΝΕΝΑ!!!! Το θεωρούσε χάσιμο χρόνου. Ζήλευα τους αστροναύτες που κατάπιναν χαπάκια! Οπότε για αυτό λέω ότι είναι να το έχει το παιδί...

      Πλέον εάν αναρωτιέσαι... Το τρώω το φαγάκι μου....Δυστυχώς μου άνοιξε η όρεξη....χαχαχα

      Διαγραφή
    2. Χαχαχχααχαχααχ και τι ετρωγες ρε θηριο?

      Διαγραφή
  6. Έχεις απόλυτο δίκιο.
    Είναι κάτι που συζητάω συχνά τελευταία όλο αυτό το θέμα διατροφής.Κυρίως να αλλάξω κάποιες δικές μου,πρόσφατες συνήθειες,γιατί κάποια στιγμή μοιραία θα έρθει και ένα παιδί,και όταν θα μου πει θέλω αυτό,εγώ τι θα του πω εφόσον η ίδια το κάνω?δεν πρέπει?είναι γελοίο.Είμαστε οτι τρώμε,και τα παιδιά μαθαίνουν και προσαρμόζονται ανάλογα με εμάς,είμαστε ο καθρέφτης τους και μέσα απο εμάς θα μάθουν.Είναι θέμα παιδείας,είναι θέμα της σχέσης που θέλεις να χτίσεις με το παιδί σου.Και είναι πολυ σημαντικό!
    καλό μήνα Αριστέα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η εμπειρια μου με το Δημητρακη μου εχει δειξει πως ειναι καπου στη μεση η αληθεια. Σαφως και παραδειγματιζεται απο εμας και θελει να τρωει αυτα που τρωμε! Ειμαι και τυχερη κι ειναι καλοφαγο. Σαφως και τρωει και λαχανικα και φρουτα και απο ολα απο μωρο. Ταυτοχρονα ομως, θα φαει και τη λιχουδια του και μαλιστα καθημερινα. Δεν θα επιλεξει ενα κρουασαν απο ενα μηλο, απλα θα φαει ΚΑΙ κρουασαν ΚΑΙ μηλο! Ειπαμε ειμαι τυχερη...(φτου μη με ματιασω!)
    Τωρα βεβαια, υπαρχουν και φαγητα που με τιποτα δεν τα θελει, οπως το σπανακορυζο. Οκ, δεν τρεχει τιποτα. Αν ομως ξερω οτι κατι το τρωει και απλα κανει κονξες, η αρνειται εστω να δοκιμασει κατι πριν το απορριψει, ναι τον αφηνω νηστικο η ανοιγει το ψυγειο και τρωει ψωμι και τυρι... κι ας με λενε κακια καποιοι, εγω δεν θελω το παιδι μου να μαθει να μου ζηταει ξεχωριστο φαγητο κι εχω και τρελλο κολλημα να μην πεταω φαγητο (ετσι καταληγω να τρωω Οοοοοο,τι περισσευει και να παιρνω κιλα γκρρρρρρρ!!!!)
    Φιλιαααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πόσο δίκιο έχεις Αριστέα! Αν εγώ τρώω κάθε μέρα σουβλάκι, πως θα πείσω το παιδί μου να φάει σαλάτα??? Αν στο σπίτι έχω σε κοινή θέα σοκολάτες, μπισκότα, πατατάκια πως θα το πείσω να φάει φρούτα??? Παν μέτρον άριστον! Τα παιδιά θα φάνε από όλα αλλά με μέτρο! Εδώ είναι που μπαίνει η παιδεία! Σίγουρα και εμένα τα παιδιά μου δεν ευχαριστιούνται με το σπανακόρυζο και τα φασολάκια, αλλά τουλάχιστον δοκιμάζουν και τρώνε έστω και λίγο. Επίσης, οι έρευνες λένε ότι για να μάθει ένα παιδί να τρώει ένα φαγητό πρέπει να το δοκιμάσει τουλάχιστον 15 φορές! Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ε, βέβαια! Κάτι τέτοια λες και εξαιτίας της φιλοσοφίας σου, που την κάνει πράξη(?) η Πέτρα, έφυγε ο γάτος της..! Τί να σου πω τώρα? Shame on you! Σε οικτίρω!
    ;-)
    Ήρθα, είπα την κρυάδα μου και αποχωρώ! (Για να μην γράψω ένα κατεβατό όπως χθες!!!)
    ;-)
    Φιλάκια πολλά-πολλά! Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΑΧΑΧΑΧΑΧΑ! Γεια σου ρε Γιάννα! Για τη συνέχεια περί γάτου, θα μάθετε στο blog μου, όσο για το θέμα σήμερα, έχω να πω ότι είμαι απόλυτα σύμφωνη (σάμπως με παίρνει να διαφωνήσω;!).. Μια φορά -όταν ήταν μικρό το παιδί- είχα αφήσει επάνω στο τραπέζι μια φοντανιέρα με σοκολατάκια, ώσπου τα συνήθισε το μάτι του παιδιού μου και σταμάτησε να τρώει σοκολατάκια.. Τόσο απλό! Καλό μήνα κορίτσια μου! ♥

      Διαγραφή
  10. Καλημέρα Αριστακι μου
    Μεγάλο θέμα άνοιξες....
    Νομίζω πως το παράδειγμα δεν
    σώζει πάντα αλλά αναμφίβολα
    ειναι μια σταθερά για το μέλλον
    Το πολύ λέγε λέγε μπορεί να επιδράσει
    θετικά αλλά πάντα οι προκλησεις ανθίστανται!!!
    Απλά πιστεύω πως η χρυσή τομή αν βρεθεί σωζει!!!

    Σε φιλω πολύ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ωραία αυτή η σημερινή ανάρτηση και πολύ ενημερωτική! Πάντα πίστευα τα ίδια, αλλά και όντας παιδί πολύτεκνης οικογένειας με άλλα 3 αδέρφια, θα σου πω ότι το DNA μικρό ρόλο παίζει (επειδή το ανέφεραν παραπάνω), οκ, όλοι έχουμε κάποια διαφορετικά γούστα στο φαγητό, για παράδειγμα στα αδέρφια μου αρέσει η ντομάτα ενώ εμένα το λάχανο, άλλοι τρώνε λίγο, άλλοι περισσότερο... από εκεί και πέρα όμως είναι εντελώς θέμα νοοτροπίας της οικογένειας! Έχει να κάνει σαφώς με το πρότυπο των γονιών, αλλά και με την παιδεία που έχουν δώσει οι γονείς στα παιδιά επάνω στο θέμα της διατροφής.
    Τέλος, να σου πω ότι και τα 4 αδέρφια που είμαστε, πάντα μα πάντα παίρναμε στο σχολείο ένα τοστ από το σπίτι, κι όχι μόνο εγώ και η αδερφή μου που είμαστε κορίτσια, αλλά και τα αγόρια που υποτίθεται πως είναι πιο δύσκολα σε τέτοια θέματα. Έτσι απλά. Χωρίς ντροπές, χωρίς γκρίνιες, χωρίς απαιτήσεις για χρήματα για να φάμε στο κυλικείο, χωρίς καμία ενόχληση. Ε, όχι, δεν πιστεύω πως είναι θέμα χαρακτήρα ή DNA, τέσσερις διαφορετικοί άνθρωποι είμαστε, έχουμε τις διαφορές μας εννοείται.. Είναι ξεκάθαρα θέμα οικογένειας και των αρχών που δίνουν στα παιδιά.
    Σε φιλώ και σε συγχαίρω για την ανάρτησή σου!!
    Καλό μήναααα!! ❤❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σημαντικό θέμα γιατί τα παιδιά τρώνε ότι τους δίνουμε εμείς.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλό μήνα να χεις Αριστάκι μου!! Δημιουργικό στο φουλ!!
    Φυσικά και θα συμφωνήσω πως πρέπει ιδιαιτέρως να προσέχουμε και να συζητάμε το θέμα υγιεινή διατροφή σε σπίτι με παιδιά!!
    Νομίζω χωρίς να ξέρω από πείρα, ότι καλό είναι να χει και τα γλυκάδια του μια στο τόσο για να μην τα λιγουρεύεται κάθε λίγο και λιγάκι. Επίσης είναι τραγικό αυτό το καθημερινό με τις πατάτες και τα μακαρόνια επειδή είναι εύκολα φαγητά..

    Καταλαβαίνω ότι πολλοί γονείς δουλεύουν κι οι δυο και η μάνα που να τα προλάβει όλα!! Ηρωας!! Αλλά ας έχει και μακαρόνια και πατάτες, και κρέας και όσπρια και λαχανικά όμως!!

    Υπάρχουν επίσης παιδάκια με αλλεργίες και διατροφικές δυσανεξίες κι εκεί είναι ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα.. Είχαμε μια γνωστή που απαγορεύοταν να φάει το παιδάκι της οτιδήποτε με αλεύρι, γάλα και ψώνιζε μόνο από ειδικά μαγαζιά κάποια προϊόντα.

    Καλό είναι γενικά να δίνουμε προσοχή τι μπαίνει μέσα στο ψυγείο μας και σε τι ποσότητα κι έτσι θα πάρει βάσεις και το παιδάκι. Και νομίζω αν ο γονιός απαγορέυσει ρητά κάτι , στάνταρ θα το αγοράσει κρυφά το μικρό.. Εδώ το κάνουν κι ενήλικες που πρέπει να προσέχουν το ζάχαρό τους , γκουχ γκουχ δεν θίγω υπολήψεις αλλά
    ξέρω μπαμπάδες 60 κι βάλε που κάνουν γιουρούσι στα κρυφά σε ότι απαγορέυεται!!!
    Φιλάκια πολλά κοπέλα μου!! ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δύσκολο θέμα και σοβαρό, εθιξες σήμερα Αριστουλι μου.
    Το πόσο χαιρομαι που τρώει τα όσπρια η Ευγενουλα μας, δε λέγεται.
    Ποτέ δεν έκανα ιδιαίτερα φαγητά στα παιδιά μου και το ίδιο πιστεύω οτι θα κανω και στην εγγονή μου.
    Να είσαι καλά
    Φιλακια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Νομίζω πως είναι θέμα αρχής και οικογένειας. Η διατροφή είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για όλους πόσο μάλλον για τα παιδιά. Όταν όμως τα φροντίζεις από μικρά με σωστή και υγιεινή διατροφή, εκείνα αποδέχονται πιο εύκολα τα λαχανικά ή τα φρούτα ας πούμε. Ευτυχώς υπάρχει μεγάλη ποικιλία που αν δεν αρέσει το ένα θα αρέσει το άλλο. Στις μέρες μας όμως, τα "σπρώχνουν" στο έτοιμο κι ανθυγιεινό φαγητό, επειδή έτσι τους εξυπηρετεί. Συμφωνώ μαζί σου πως κι η διατροφή είναι θέμα παιδείας.
    Καλό και δημιουργικό Οκτώβρη σου εύχομαι! Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα!
    Φιλιά πολλά με μια τρυφερή αγκαλιά!:)) ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Βάσανο δε θα πει τίποτε! Το καμάρι μου μέχρι τα τέσσερα έτρωγε τα πάντα, μετά σταδιακά άρχισε να κόβει τροφές και τώρα τρώει μόνο μακαρόνια, ρύζι, πατάτες, αυγά, κρέας, ψάρι. Αυτά! Και σοκολατοειδή. Κι από φρούτα μήλο, καρπούζι και πορτοκάλι. Εμείς εντωμεταξύ τρώμε τα πάντα, φρούτα όχι τόσο, αλλά λαχανικά πολλά. Και κανένα junk food μια φορά το μήνα. Του έχω εξηγήσει πότε με το καλό πότε με γκρίνια, κάναν και μαθήματα υγιεινής διατροφής στο σχολείο, δεν συγκινείται. Από την άλλη σκέφτομαι ότι κι εγώ μέχρι τα 18 μου δεν είχα δοκιμάσει ντομάτα και δεν μου άρεσε να με πιέζουν.
    Για να καταλάβεις, μια φορά είχα σπανακόρυζο, το οποίο κάποτε το λάτρευε, του λέω δε θα φας τίποτε άλλο κι ήταν νηστικός 6-7 ώρες. Το βράδυ βγαίνουμε έξω, αρχίζει να παίζει με ένα κοριτσάκι από διπλανή παρέα, και σε λίγο μου έρχεται με μια κομματάρα πίτσα που τον κέρασε η μαμά του κοριτσιού! Τι να κάνω; να τον δέσω; Σκέφτομαι να τον στείλω του χρόνου κατασκήνωση που δεν θα έχει επιλογές και μπορεί και να "κολλήσει" από τα άλλα παιδιά. Δεν ξέρω πραγματικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Άσε, δεν πήρα καμία παιδεία στο θέμα διατροφής και είμαι γλυκαντζού αμετανόητη, αλλά ευτυχώς το παιδί μου το μεγάλωσα διατρέφοντάς το σωστά! Εννοείται ότι είχα φτάσει στο σημείο να τρώγω εγώ τις σοκολάτες που του έφερναν οι γιαγιαδοπαππούδες για να γλιτώσει το παιδί. Τι να πεις; Η θυσία της μάνας!!!
    Καλό μήνα και φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αν σε διάβαζε ο παιδίατρος μας θα σου έβαζε άριστα!
    Για καλή μου τύχη, έπεσα σ' έναν άριστο επιστήμονα αλλά και πατέρα πολυμελούς οικογένειας. Στην πρώτη του επίσκεψη στο σπίτι λοιπόν (καταχείμωνο ήταν), με έβαλε να γδύσω το μωρό απ' τα ζιπουνάκια και τα ζακετάκια που το είχα φορτωμένο και να πετάξω τις βρεφικές κρέμες στα σκουπίδια. Ακόμα θυμάμαι τα λόγια του... "Κουάκερ, τραχανά, ψάρι σαρδέλα και καθόλου ζάχαρη". Έτσι πορευτήκαμε και επειδή λόγω δυσκολιών, δεν υπήρξε ποτέ η πολυτέλεια "αυτό δεν μ' αρέσει", αλλά να ακολουθούμε πιστά το πρόγραμμα "όσπρια-κοτόπουλο-ψάρι-λαχανικά, φρούτα και μία φορά την εβδομάδα κρέας", έγινε τρόπος ζωής και αδιαπραγμάτευτη συνήθεια.
    Πιστεύω πως είμαστε ό,τι τρώμε. Ακόμα κι ο τρόπος που καθόμαστε στο τραπέζι, δηλώνει το χαρακτήρα μας. Χωρίς να είμαι θρησκόληπτη, χαίρομαι που ακόμα και σήμερα οι αρκουδαραίοι μου κάνουν το σταυρό τους πριν ξεκινήσουν. Συμβολικά για μένα, δείχνει το σεβασμό μας στο πιάτο που έχουμε μπροστά μας. Μπορεί να ακούγεται λυρικό ή απαρχαιωμένο, αλλά στις μέρες μας καλό είναι να εκτιμάμε αυτά που για άλλους δεν είναι πια δεδομένα.
    Συγχαρητήρια για την κατάθεσή σου και πιο πολύ γιατί θα μπορούσες να ασχολείσαι με δίαιτες-εξπρές ή γλυκανάλατα θέματα, αντί να καταπιάνεσαι με προβλήματα που αφορούν τα παιδιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Συμφωνώ και επαυξάνω Αριστέα μου..
    Μόνο μία παρατήρηση :Μεγαλώνω δύο αγόρια με 16 μήνες διαφορά. Ο μικρός τρώει ντομάτα και πιπεριά και ο μεγάλος ούτε να τα δει. Φρούτο μόνο αν του το δώσω στο στόμα και τότε με το ζόρι και ο μικρός το τρώει κανονικά. Τι έπραξα διαφορετικά; Είναι μακαρονας, τι να κάνω; Μια μέρα έμεινε νηστικός ολόκληρη μέρα για να μη φάει αρακά! Τι έκανα η αμοιρη; Του το έδωσα εγώ ενώ είχε κλειστά τα μάτια του για να μη τα βλέπει!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Εντάξει συμφωνώ με το ότι όλα ξεκινούν απ'το παράδειγμα και από το τι μαγειρεύετε στο σπίτι...αλλά όπως και να το κάνουμε τηγανητά και γλυκά θα είναι πάντα κρυφή αγάπη :P
    Και το κρασάκι φυσικά....χαχαχαχα
    Καλό βράδυ..περιμένω με αγωνία τις αλλαγές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Έχω ενστάσεις Αριστέα.....! και μάλιστα πολλές....!
    Τι σε κάνει αλήθεια να πιστεύεις πως αυτή η ροπή στην επιθυμία των παιδιών είναι μονάχα δική τους ;
    Η Υστερική εξάπλωση του delivery είναι δημιούργημα των παιδιών ;
    Για να ακούσω απάντηση.
    Πόσες νοικοκυρές ή σπιτικά μαγειρεύουν σήμερα για να παίξει οικογενειακό φαγητό το βράδυ ; ξέρεις πολλές ;
    Κατά πόσο αυτή η ροπή στο έτοιμο σάπιο φαγητό έχει σχέση με τις εξελίξεις στο πολιτικό μας σύστημα και στην οικονομία ;
    Τι εννοώ ; που πήγε ο ελεύθερος χρόνος για τα νοικοκυριά Αριστέα ;
    Η Ελληνίδα Γυναίκα είναι μητέρα ; ή είναι δούλα στην επιχείρηση στο super market κλπ ; έχει ελεύθερο χρόνο να μαγειρέψει ;
    Τι πρότυπα δέχονται τα παιδιά έξω ; γέμισε το τόπος φαγάδικα και ετοιματζίδικα φαγητά ; ποιος τα καλλιεργεί όλα αυτά ; με τι πελατεία δουλεύουν ;
    Που θα μάθουν τα παιδιά για τα λαχανικά, τα όσπρια, τα λαδερά ;
    Μεγάλο και τεράστιο το θέμα και πολύ ευχαρίστως να το πάμε παρακάτω.
    Καλό βράδυ καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και για να επανέλθω γιατί νιώθω να θέλω να γίνω πιο σαφής. Οι ενστάσεις μου Αριστεά μου δεν είναι στη θέση σου. Με αυτήν συμφωνώ....!
      Οι ενστάσεις μου είναι στη λογική μας, ημών όλων, που οδηγούμε τα παιδιά μας σε αυτή την παιδεία που περικλείει και τη διατροφή τους φυσικά.
      Πόσοι από εμάς στα σπίτια μας τρώμε ολοι μαζί στο ίδιο τραπέζι ; πόσες φορές υπάρχει ενιαίο φαγητό για όλους ;
      Και μην μου πει κάποιος ότι "αναφέρεσαι σε παλιές εποχές", γιατί τότε θα αναλογισθεί τις ευθύνες του αν οι ...νέες εποχές μας πάνε μπροστά ή στην αγκαλιά του καρκίνου....
      Οι επιλογές είναι δικές μας.
      Δεν χωράνε όλα τα καρπούζια στη μασχάλη.
      Καριέρα και σπιτικό από όλους είναι έννοιες ασύμβατες.

      Διαγραφή
  22. Αριστέα μου θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου σε ότι αφορά τα junk food, τα τηγανιτά και τα γλυκά όταν αυτά όμως καταναλώνονται σε μεγάλες ποσότητες. Από εκεί και πέρα αν ένα παιδί δεν θέλει να φάει κάτι δεν θα το φάει. Και μιλάω εκ πείρας, Την ίδια διατροφική παιδεία πήραν τα παιδιά μου. Άλλα γούστα όμως έχει ο ένας, άλλα ο άλλος. Οποτε δεν μπορώ να μην συμφωνήσω και με την Χριστίνα ότι κάθε οργανισμός έχει τις δικές του "προδιαγραφές".
    Να έχεις έναν όμορφο μήνα! Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Έλα εδώ να δεις τι τραβάμε κάθε μέρα με τέσσερα εγγόνια που το καθε ένα έχεις τις δικές του τροφοϊδιοτροπίες.
    Καλό σου μήνα καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αριστάκι, άριστα για το θέμα με το οποίο καταπιάστηκες....σίγουρα όλοι λίγο πολύ ξέρουμε τι σημαίνει σωστή διατροφή ....όμως όλοι κάνουμε λάθη, υποκύπτουμε σε πειρασμούς ή για την ευκολία μας και για να αποφύγουμε τις γκρίνιες, ενδίδουμε στις απαιτήσεις των παιδιών.....πάντως εγώ αν κρίνω από την τυραννία που επιφύλαξα στη μητέρα μου είμαι παράδειγμα προς αποφυγή.....μέχρι τα 15 δεν έτρωγα σχεδόν τίποτα...ούτε γλυκά, ούτε φρούτα, ούτε πατάτες τηγανιτές, ούτε όσπρια- λαχανικά.....μετά τα 25 έτρωγα, δυστυχώς τα πάντα και σε ποσότητα !!!Τα παιδιά μου πάντως, ακολουθήσανε πρόγραμμα εβδομαδιαίας διατροφής με κρέας κοτόπουλο, ψάρι, όσπρια,λαδερά, σαλάτες,φρούτα...εκείνο το σπανακόρυζο μόνο δεν έγινε αγαπημένο πιάτο ίσως γιατί κι εγώ το σνομπάρω συνειδητά....πάντως για εξισορρόπηση, κάνω τακτικότατα σπανακόπιτα....με μπόλικα μυρωδικά, πράσα και σπιτικό φύλλο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Δίκιο έχεις εν μέρει Αριστέα μου, αλλά στο δικό μου σπίτι συμβαίνει το ένα παιδί ( ετών 35) να προτιμάει τα έτοιμα φαγητά και να μισεί τις κατσαρόλες... και το άλλο (ετών 25) να προτιμάει το φαγητό απ' το σπίτι και κάθε τι που είναι υγιεινό, παρόλο που στη δουλειά του υπάρχει και εστιατόριο....
    2 παιδιά γεννημένα και μεγαλωμένα μέσα στο ίδιο σπίτι απ΄τους ίδιους ανθρώπους με τόσο διαφορετική διατροφική συμπεριφορά.
    Επομένως καταλήγω ότι: και η αντιμετώπιση του φαγητού είναι κατά ένα μεγάλο μέρος κομμάτι του χαρακτήρα μας.
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Συμφωνώ και συνυπογράφω!
    Δεν έχω παιδιά, μπορώ όμως να έχω άποψη...νομίζω.
    Ολα είναι θέμα Παιδείας!
    Το φαγητό, η συμπεριφορά, το διάβασμα.
    Ναι, τα παιδιά σήμερα αποβλακώνονται στα βιντεοπαιχνίδια και δεν διαβάζουν!
    Δεν ασκούνται, έχουν κινητά από μωρά.
    Καλή η τεχνολογία αλλά με μέτρο και με επιτήρηση.

    Πολλά πολλά φιλάκια Αριστέα μου:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Εσύ Αριστακι μου καλά τα λες και πολύ σωστα μάλιστα αλλα πολλες φορες είναι δυσκολο να κανουν τα παιδια αυτό που θελουμε εμεις και βέβαια θα συμφωνησω οτι η παιδεία ξεκινα απο το σπίτι .. διαβασα της Κανελλακι το σχόλιο πόσο θα συμφωνησω μαζι της.απόλυτα.. το παιδι θα κανει αυτό που θα βλέπει μέσα στο σπιτι ..
    το καλύτερο ειναι η διατροφή μας γενικως να είναι με μέτρο...σε όλα να ηξερες ποσες δακυμανσεις με τα χρονια πέρασαν τα δικα μου.!! τωρα ειναι ολοι σε διατροφή εκτος απο μένα..χι.χι.!!! καλό σου μήνα μικρή μου φιλάκιααααα..!!
    πολά φιλάκια διαβασμένο μου...!!..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. καλόν μήνα. τα παιδιά τα καημένα... ας ελπίσουμε ότι στο θέμα της διατροφής θάναι κι ευτυχισμένα
    Ευτυχής που άνοιξες τα σχόλια... χάρηκα που έγραψα εδώ... καλά να περνάς, καλή επιτυχία σε ό,τι κάνεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Η Μαρία (Κανελλάκη) έχει δίκιο Αριστέα μου! Κι ο δικός μου παιδίατρος θα σε λάτρευε!!!
    Είναι σωστά όσα γράφεις και μπορώ να μιλήσω εκ πείρας. Αρκεί να αναρωτηθούμε με ειλικρίνεια ποια είναι τα δικά μας αγαπημένα φαγητά και να τα συγκρίνουμε με εκείνα των παιδιών μας. Θα διαπιστώσουμε τέτοια "σύμπνοια" που θα αποδειχθούν τα λεγόμενά σου, περίτρανα!
    Φιλιά κοριτσάκι μου
    Καλό σου μήνα
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Στην αρχή είπα να μην γράψω τίποτα, αλλά δεν μπορώ μέσα μου με καίει το πως μεγαλώσαμε εμείς και γίναμε Έλληνες αν σας το πω δεν θέλω να μου πείτε αχ αυτός τι βλακείες λέει:
    και όμως σε Ελληνικό δημοτικό σχολείο πήγαινα το πρωί για κολατσιό λίγη ξερή φακή μέσα στην τσέπη και την τρώγαμε περπατώντας μες το κρύο.
    Μετά αν είχαμε και σταφίδα την ανακατεύαμε μαζί, ένα λουκούλλειο πρωινό.
    Αν υπήρχε και μπομπότα αλλά αυτή την φύλαγαν στο σπίτι για το μεσημεριανό, μια που ήταν ξερή την τηγάνιζε η μάνα , αν είχαμε και όσπρια ευτυχία Θεού, αν προλαβαίναμε το πρωί να ανάψει η μάνα φωτιά με ξύλα πίναμε λαχανόζουμο με λίγο λάδι.
    Θυμάμαι όταν είχαμε καλαμποκίσιο αλεύρι το ανακατεύαμε με νερό και το χώναμε σε στάχτη από ξύλα, ή το κάναμε κουρκούτι σε πήλινη κατσαρόλα αν θέλαμε καφέ υπήρχε ρεβίθι καβουρδισμένο, για δε γλυκό αν βρίσκαμε λίγο μέλι, αυτά για 5 συνεχείς χρόνια, επίσης κυδώνια κοκκινιστά, τομάτες γεμιστές με πλιγούρι, σαλιγκάρια τα πρωτοβρόχια, κάνα κουνέλι,
    πάλι μείναμε Έλληνες, ακόμα και σήμερα τα Ελληνικά φαγητά που με τραβούν όταν έρχομαι στην Ελλάδα ζητώ ελληνική κουζίνα αντί αυτού σου σερβίρουν αυτά που είναι ειδικά για τουρίστες, τα ονομάζω πλαστικά φαγητά, Επίσης ρύζι δεν είχα δει ποτέ δεν υπήρχε...

    Έτσι μεγάλωσε η γενιά μας και μείναμε Έλληνες ακόμα και στο φαγητό μας..
    Αριστέα μου συγνώμη καταχράστηκα τον χώρο σου με την πολυλογία μου

    με αγάπη

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Καλημέρα σε όλους!
    Επειδή δεν ξέρω πόσοι θα επιστρέψουν για τις απαντήσεις μου κι επειδή το θέμα είχε εξαρχής σκοπό να επικεντρωθεί στο κολατσιό των παιδιών σχολικής ηλικίας, θα επανέλθω αύριο, Δευτέρα με νέα ανάρτηση , θίγοντας όλα τα παρακλάδια στο Θέμα Παιδί και διατροφή- αυτή η ανάρτηση στην ουσία ήταν ημιτελής...περισσότερο δες τε την ως εισαγωγή.
    Κατανοώ όλες τις αντιρρήσεις-αντιδράσεις ορισμένων φίλων. Τις έχω συναντήσει ξανά. Δεν το παίζω ειδήμονας, απλά μοιράζομαι μαζί σας θεωρία και εμπειρίες. Οι προβληματισμοί που προκύπτουν βοηθούν πολύ!

    Τα υπόλοιπα στη νέα ανάρτηση , στην οποία θα προσπαθήσω να συμπεριλάβω όλες τις ενστάσεις!

    Φιλιά
    @ριστέα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Είναι εύκολο το να ρίχνουμε τα βάρη στους γονείς για την κακή διατροφή των παιδιών. Μόνο που από τη στιγμή που πάνε σχολείο, αρχίζουν οι επιρροές και από άλλους παράγοντες πέραν της οικογένειας! Και τότε τα πράγματα αλλάζουν και ζορίζουν...

    Αντί των παιδιών, ας δούμε το κολατσιό των... μεγάλων! Όχι στο σχολείο βέβαια, αλλά στη δουλειά. Παχυντικές & ανθυγιεινές -όπιτες (τυρο-, ζαμπονο- κλπ) κατά βάσην! Όσον αφορά τη διατροφή των ενηλίκων, ουκ ολίγοι είναι ιδιότροποι και δεν τρώνε όσπρια ή λαδερά, προτιμώντας τις πίτσες, τα σουβλάκια και εν γένει τα έτοιμα. Όσο δε για τα κατεψυγμένα και λοιπά ανθυγιεινά... πάνε σύννεφο! Ε, αυτοί θα μάθουν τα παιδιά τους να τρώνε σωστά, δίνοντάς τους το αντίθετο παράδειγμα;

    Εύκολα λέμε την καραμέλα «είναι θέμα Παιδείας». Διαφωνώ. Παιδεία υπάρχει. Οι περισσότεροι γνωρίζουμε πάνω κάτω τι είναι υγιεινό ή τι δεν είναι. Το ζήτημα είναι αν το πράττουμε! Πολλοί καπνιστές επί παραδείγματι γνωρίζουν ότι το κάπνισμα βλάπτει, αλλά δεν το κόβουν!

    Οπότε είναι θέμα εθισμού. Από τη στιγμή που μάθαμε να ζούμε με διαφημίσεις ανθυγιεινού φαγητού και μάλιστα παρασυρόμαστε από αυτές, από τη στιγμή που δεν μπορούμε να τιθασεύσουμε (εμείς οι ενήλικες) το πάθος της λαιμαργίας, είναι επόμενο αυτά μας τα κουσούργια να τα περνάμε στα παιδιά... τα οποία δεν είναι τα μόνα ευάλωτα στις διαφημίσεις, είναι και οι γονείς! (Σε ικανή πλειονότητα τουλάχιστον) .
    Συνήθως, (το βλέπω στο σχολείο) τα «ψωμωμένα» παιδιά, έχουν «ψωμωμένους» γονείς! Τυχαίο;

    Αυτά με το τι κάνουμε εμείς, γιατί είναι κι ένα σύστημα το οποίο κερδίζει από την παραγωγή ανθυγιεινού φαγητού... και εκεί πἀμε σε πιο πολύπλοκες (και δυσεπίλυτες πρακτικώς) καταστάσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ακολούθησε κι άλλη ανάρτηση εδώ

    http://princess-airis.blogspot.com/2015/10/2.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή