Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

Το ταξίδι ενός φλιτζανιού : Ήτανε μια φορά μάτια μου ♫ ♪ ♫ ♫ ♪ ♫

...Ήταν που λες κάποτε μια κούπα συνηθισμένη, 
που ζούσε σε ένα πυργόσπιτο μέσα και ήταν πολύ ευτυχισμένη.
Γέμιζε κάθε πρωί με τον πλούσιο καφέ της κυράς της, 
της κρατούσε συντροφιά ως το μεσημέρι 
κι έπειτα πλυμένη περίμενε στην κουζίνα, ως το επόμενο πρωινό, 
να αποκτήσει και πάλι το καυτό υγρό μέσα της και να κρατήσει συντροφιά 
στην αγαπημένη της....

Δεν ένιωθε μόνη ποτέ, γιατί η κυρά της που την έχανες, που την έβρισκες,
όλο στον νεροχύτη και στην κουζίνα τριγύριζε!
Τα πρωινά!


Κάποιο πρωί, πριν πολλά χρόνια, μέσα στην καρδιά του Χειμώνα 
η κυρά άρχισε να τη βγάζει βόλτα!
Την έπαιρνε μαζί της το πρωί φεύγοντας από το σπίτι, 
την είχε δίπλα της διαρκώς κι έπινε τον διπλό καφέ της
και το μεσημέρι την έφερνε πάλι στο πυργόσπιτο.
Της πήρε τρία χρόνια για να καταλάβει ότι την έπαιρνε μαζί της 
γιατί δούλευε έξω από το σπίτι πια και την είχε ανάγκη...
Από τα βήματα  είχε καταλάβει ότι δεν πήγαιναν πολύ μακριά 
γι' αυτό και την έπαιρνε διαρκώς μαζί της!
Τι χαρούμενη που ήταν...
Έκανε και την βολτούλα της, 
η κυρά της ήταν καλά, 
κι εκεί που δούλευε κάθονταν και οι δυο τους σε ένα γραφείο
και περνούσαν χάρμα!


Ώσπου μια ζεστή μέρα, που ίδρωνες υπό σκιά, δεν κατάλαβε και πολλά, 
ένιωσε την κυρά της λίγο αναστατωμένη, λίγο συννεφιασμένη,
μπήκε βιαστικά σε ένα κουτί, μαζί με μολυβοθήκες, συρραπτικά, 
στιλούς και μαρκαδόρους, που αγαπούσε πάντα η κυρά της
και πήγανε κάπου αλλού. Πιο μακριά.
Το ένιωσε από τα βήματα. Έκανε παραπάνω η κυρά.
Αλλά κάθισαν πάλι σε ένα γραφείο, οπότε δεν προβληματίστηκε πολύ.
"Τι πειράζει που μας άλλαξαν γραφείο; αναρωτήθηκε 
"Καλά είναι κι εδώ!"
κι έδιωξε κάθε μαύρη σκέψη....

Όμως το μεσημέρι που έφυγε η κυρά της την άφησε εκεί.
Πωπω μοναξιά που ένιωσε.
Εγκατάλειψη!
Τι να έκανε μόνη της σε ένα σκοτεινό κουζινάκι;
Μα γιατί ...γιατί δεν την πήρε μαζί της...
Γιατί, γιατί, την παράτησε;
Όλο το βράδυ μαράζωσε....
Μα το πρωί η κυρά της ξαναήρθε κι έφυγε πάλι αργά το μεσημέρι
κι αυτό συνεχίστηκε για πολλούς μήνες...


Κι ήρθε πάλι η εποχή που ο ουρανός γεμίζει πουλιά ...
Τα έβλεπε από το παράθυρο και τα έκανε χάζι...
Η κυρά της σιγοψιθύρισε ..."Ήρθε η ώρα να πετάξουμε κι εμείς...
Θα πάμε αλλού πάλι, κάπου καλύτερα."

Κι έτσι ένα ακόμα χαρτοκουτρουβάλιασμα το υπέστη η καψερή,
αλλά είχε πια συνηθίσει...
Ήταν κούπα της μετακομίσεως εν τέλει!

Αχ, τι ωραία που ήταν στο καινούργιο μέρος!
Η κυρά της είχε ακόμα πιο ωραίο γραφείο
και ήταν πολύ ευτυχισμένη!
Μα πολύ!
Ήταν μαζί με την αδερφούλα της! Γι' αυτό!
Πόσο ωραία περνούσαν μαζί!
Ακόμα κι όταν κουραζόταν δεν την πείραζε, γιατί ήταν σε ωραίο μέρος,
απ'έξω έβλεπε κάθε μέρα κατσικάκια και δέντρα και ουρανό
κι ένιωθε πως την αγαπούν!
Μαζί και η κούπα!
Άμα ήταν καλά η κυρά της, ήταν κι αυτή καλά!

Κι ας την άφηνε μόνη της απ' το απόγευμα ως το άλλο πρωί.
Και τα Σαββατοκύριακα, έπληττε.
Αλλά ερχόταν πάντα η Δευτέρα και η κυρά της έλαμπε από ευτυχία...



Πεντέμιση χρόνια.
Τόσο κράτησε η ευτυχία!
Βλέπετε ,τα μετρούσε όταν δεν είχε τι να κάνει!
Δεν κατάλαβε πολλά...
Είδε την κυρά της αναψοκοκκινισμένη, φουρκισμένη 
-θα έπαιρνε όρκο για αυτό- 
θλιμμένη, αγχωμένη κι άλλα πολλά!
Ξαναμπήκε βιαστικά σε ένα κουτί, άτσαλα, 
το 'νιωσε, 
η κυρά της δεν ένιωθε όμορφα σε αυτό το επόμενο ταξίδι
και πάλι ξεκίνησαν ...
Χαρά στην υπομονή τους!

Το καινούργιο γραφείο, δεν ήταν καν γραφείο.
Ένας πάγκος εργασίας μεταμορφώθηκε σε χρόνο dt 
για τις ανάγκες σε γραφείο.
Κι έκανε κρύο, πολύ κρύο το χειμώνα.
Η κυρά της τουρτούριζε!
Πόσο σφιχτά την κρατούσε για να ζεσταθεί.
Την κρατούσε κάθε φορά που ένιωθε να πνίγεται.
Κάθε φορά που κατάπινε ακυρώσεις, παρατηρήσεις, 
άγριες φωνές, απαξιωτικές ματιές!
Η κυρά της έφευγε τα περισσότερα απογεύματα άκεφη.
Κι ήταν η πρώτη φορά μετά από χρόνια που είχε συνηθίσει να μένει πίσω 
και να την περιμένει
που θα ήθελε να την έπαιρνε μαζί της.
Να της κρατάει συντροφιά.
Να την ζεσταίνει.
Να της παίρνει τη θλίψη...


Πώς άντεξε;
Η καρδούλα της πρέπει να το ξέρει μόνο!
Μα επιτέλους, ένα χρόνο μετά η κυρά της τα βρόντηξε που λένε!
Η κούπα ξαναμπήκε σε κουτί
-δεν την ένοιαζε..μακριά απ' εκεί κι όπου να'ναι σκέφτηκε-
και ω! δεν πίστευε στα μάτια της!
Μετά από εφτά ολόκληρα χρόνια που είχε να δει 
το πολυαγαπημένο της πυργόσπιτο, 
και έντεκα σχεδόν με μετακινήσεις και μοναξιές,
περνούσε και πάλι το κατώφλι του!
Αχ, να χαμογελούσε και πάλι λίγο η κυρά της....

Της πήρε χρόνο .
Μάλλον ήταν μέχρι να επουλωθούν οι πληγές.
Μα μετά ... τι γαλήνη ήταν αυτή θεέ μου!
Μέρα με τη μέρα η κυρά της χαμογελούσε όλο και πιο πολύ!
Την έπαιρνε στο υπέροχο γραφείο, που τόσο της είχε λείψει,
και που τώρα δεν πίστευε στα πορσελάνινα ματάκια της
είχε γίνει ένα εργαστήρι με λογής λογής μπουκαλάκια μέσα 
και πίνακες και πινέλα
και η κυρά της έβαζε ξανά την απαλή μουσική που τόσο πολύ της άρεσε,
και έφτιαχνε κι έφτιαχνε..... και χαμογελούσε
και ήταν και η κούπα πιο ευτυχισμένη από ποτέ!


Τώρα είναι κάτι μέρες που πήρε το αυτί της,
ότι η κυρά θα κάνει πάλι τσάρκες όξω από το σπίτι!

"Αχ, ας είναι χαρούμενη και όπου θέλει ας μ' αφήνει εμένα!
Έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί μακριά μου!
Είμαι η αγαπημένη της!
Και να πεις ότι έχω το πιο ωραίο σχέδιο;
Να πεις ότι είμαι vintage, λουλουδιασμένη, ακριβή;
Μια απλή, κόκκινη κούπα είμαι!
Με λες κι αδιάφορη!

Να, ορίστε, κοιτάξτε με...
εμένα την ταπεινή που αξιώθηκα τόση αγάπη!"

Όλες οι άλλες κούπες όμως δεν είναι τίποτα για την κυρά μου.
Κανείς δεν τις έχει εξημερώσει και δεν έχουν εξημερώσει κανέναν.
Εμένα με έκανε φίλη της 
και τώρα είμαι μοναδική γι' αυτήν στο κόσμο!

Είναι οι ώρες που περάσαμε μαζί.
Η συντροφιά που της έχω κρατήσει.
Τα μυστικά που έχω πάρει στον πάτο μου.
Έχω ακούσει τα γέλια της.
Έχω δει τα μάτια της να δακρύζουν.
Μ' έχει κρατήσει απίστευτες φορές στα τρυφερά της χέρια 
σιγοψιθυρίζοντας και τραγουδώντας.
Την έχω ζεστάνει στους κρύους Χειμώνες που έζησε...
Και παρ' όλο που το χεράκι μου έχει ραγίσει
δεν μ' έδιωξε από κοντά της.
Δεν με αντικατέστησε.
Μ' έχει εξημερώσει και την έχω εξημερώσει.

Εγώ,
μια απλή, ταπεινή, άψυχη, κόκκινη κούπα!
____________________________

Αυτή η κόκκινη, απλή, ταπεινή κούπα
δεν θα είχε διηγηθεί ποτέ αυτή την ιστορία
αν η Πέτρα μας δεν είχε την ιδέα να ταξιδέψουμε μέσα από τα φλιτζάνια μας.
Για αυτό και την ευχαριστώ.
Για τη συγκίνηση που βίωσα 
Για το δάκρυ που κύλησε
Για το γλυκό χαμογελάκι 
που έκλεισε αυτή την ανάρτηση! ☺
Θα είναι από δω και μπρος, μια από τις πιο αγαπημένες μου....
_________________________________

ψιλά γράμματα : 11 χρόνια σερί, με 46 ή και περισσότερες ώρες εργασίας εβδομαδιαίως,
χωρίς άδεια- άδεια; τι είναι άδεια αναρωτιόμουν όλα αυτά τα χρόνια-
 και παράλληλα τα μαθήματα στα παιδιά, που αναγκαστικά
και σταδιακά εγκαταλείφθηκαν.
Και είπαν οι φίλοι μας οι Ευρω-πέη :
"είσθε τεμπέληδες και με ένα φραπέ στο χέρι.
Για αυτό και θα σας τιμωρήσουμε.!"
Και τιμωρούμαστε! 
Και δεν μιλάμε
Υπομένουμε...
Ως πότε;

(και δεν είμαι μ' ένα φραπέ στο χέρι!
Ντάξει; Διπλό, ελληνικό στην κούπα μου πίνω!!!)

Τρεις μέρες ακόμα για να ψηφίσεις στο
9ο Συμπόσιο Ποίησης πατώντας ► ΕΔΩ

82 σχόλια:

  1. Καλημέρα Αριστέα μου!
    Υπέροχο το ταξίδι σου και η κόκκινη κούπα έδωσε πολύ εύγλωττα την ιστορία της κυράς της, που αγγίζει την ψυχή!
    Σε φιλώ γλυκά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Tι όμορφα που τα λέει η κούπα σου!! Την έχεις εξασκήσει καλά ως φαίνεται. Πολύ όμορφο ταξίδι μάτια μου, το απόλαυσα. Αλλά να θέλεις και άδεια; Τα σκλαβάκια δεν διαμαρτύρονται, δεν το ξερες;
    Καλή σου μέρα
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα ντε! Ήθελα κι άδειες!
      Την καλημέρα μου και την αγάπη μου Άννα :))

      Διαγραφή
  3. Kαλημέρα Αριστέα μου!
    Ειδικά η απλή ταπεινή κόκκινη κούπα είναι εξαιρετική.
    Πολυ ωραιο και το δικο σου ταξιδι φλυτζανιου
    Να εισαι καλα και να εχεις μια ομορφη μερα
    Φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μια ολόκληρη ζωή πλεγμένη μαζί με ένα φλιτζάνι καφέ. Πίκρες και χαρές γύρω από ένα φλιτζάνι. Έτσι είμαστε εμείς οι Έλληνες κύριοι Ευρω-πέη....
    Φιλιά Αριστέα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι Ελένη μου!
      Μένει τώρα να πιούμε κι εμείς εκείνον τον καφέ!
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  5. Καλημέρα Αριστέα μου! Υπέροχο και το δικό σου ταξίδι! Εύχομαι στο εξής να βλέπει την κυρά της πάντα χαρούμενη και με πολλά πολλά χαμογελάκια! :) Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ωραίο το ταξίδι της κούπας σου !!!!!
    Την καλημέρα μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ουφ.... Στενοχωρήθηκα τώρα.. :( Τέτοιο κλάμα μέσα σε αυτό το υπέροχο Ταξίδι του Φλιτζανιού, δεν το περίμενα... Έχω ζήσει κι εγώ πολλές ιστορίες με Φλιτζάνια, που μάλλον θα ήθελαν και πολλά κεφάλαια για να γραφτούν, καθώς σχετίζονται με τη δουλειά, αλλά δεν θα το κάνω. Όχι ακόμα τουλάχιστον... Κι εμένα θα μπορούσαν τα φλιτζάνια μου (πάντα με πιατάκι) να μιλήσουν για "τα μυστικά που έχουν πάρει στον πάτο τους".. Αλλά επειδή η ζωή είναι ωραία (έτσι δεν είναι Αριστέα;), γυρίζει ο τροχός και δικαιώνονται ακόμα και οι κούπες και τα φλιτζάνια! Σε ευχαριστώ πολύ Αριστέα, που σήμερα εδώ, έδωσες βήμα στην κούπα σου, για να μας ανοίξει την καρδιά της.. Καλημερούδια και φιλιά σε σένα και στην..εξασκημένη κούπα σου! ❤❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ τόσο πολύ για την ιδέα σου Πετρούλα μου!
      Μου έκανε πολύ αυτό το εξομολογητικό ταξίδι!
      Ήταν λυτρωτικό!
      Να'σαι πάντα καλά!
      Φιλάκια ♥

      Διαγραφή
    2. Μου έκανε πολύ καλό* αυτό το εξομολογητικό ταξίδι

      (το φαγα! )

      Διαγραφή
  8. Τελικά δένεσαι πολύ με τα αντικείμενα....11 χρόνια την ίδια κούπα....όχι τίποτα άλλο ξέρει και όλα σου τα μυστικά ;)
    Πολύ όμορφη η ιστορία σου...μόνο χαρές εύχομαι από δω και πέρα :))
    Καλημέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, το 'χω αυτό Ωραιοζήλη μου!
      Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!
      Φιλάκια πολλά :))

      Διαγραφή
  9. Αυτό δεν είναι φλιτζάνι... είναι σύντροφος μοναδικός που ξέρει όλα τα μυστικά, τις χαρές και τις λύπες!!!! ΠΟλύ τρυφερό τα ταξίδι της!!!! Πολλά φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχ κι εγώ έτσι την αισθάνομαι Βίκυ μου!
      Να'σαι καλά!
      Φιλάκια :)

      Διαγραφή
  10. Τί συναίσθημα μου ξύπνησες τώρα? Χαρμολύπη το λένε? Αυτό!
    Εύχομαι τα φλιτζανάκια να βαρεθούν να σε βλέπουν χαρούμενη, δημιουργική κι ευτυχισμένη από 'δω και πέρα!
    Φιλί γλυκό, Αριστάκι!
    (Πάντως έπεσα έξω: Περίμενα ντεκουπαρισμένες κουπίτσες... Πφφφ!)
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαρμολύπη...πωπω πόσο καιρό είχα να τη συναντήσω τη λέξη!
      Να'σαι καλά Γιάννα μου!
      Φιλάκια πολλά :)

      Διαγραφή
  11. Έλα μωρέ, Εγώ συγκινήθηκα και ανατρίχιασα και λιγάκι! Μωρέ, καλά είπα στη δική μου σχετική ανα΄ρτηση, αν μιλούσα τα φλιτζάνια/ποτήρια/κούπες θα είχαν πολλά να μας πουν...
    Πάντα χαρούμενη και δημιουργική Αριστεά μου με ό,τι σε κάνει ευτυχισμένη! Σου στέλνω ένα γλυκό-γλυκό φιλί! Φυσικά και την ❤ μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχ Μαράκι μου! Εγώ να δεις συγκίνηση όταν έγραφα!
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
      Φιλάκια :))

      Διαγραφή
  12. Να πεις στην κούπα σου να μην λέει και ξαναλέει ότι είναι μια απλή, ταπεινή, άψυχη, κόκκινη κούπα, διότι ενδεχομένως η κυρά της να νομίζει ότι η κούπα έχει πρόβλημα με την εμφάνισή της και να σκεφτεί να την κάνει μια ντεκουπαρισμένη κούπα!
    Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχα όχι! Το ορκίζομαι! Αυτή δεν θα την πειράξω...(μου έβαλες ιδέες τώρα όμως...)
      Φιλάκια πολλά Αννούλα μου :))

      Διαγραφή
  13. Καλημέρα Αριστάκι μου
    Αριστοτεχνικά έπλεξες το ταξίδι σου
    Αχ κάποια πράγματα πόσο ζεστά
    και κοντά στην ψυχή είναι..πόσο όμορφα
    το συναίσθημα τους δίνει πνοή
    Με συγκίνησε πολύ το ταξίδι σου το διάβασα
    πρωί πρωί με τον καφέ μου...

    Σε φιλώ γλυκά ♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Ελλέν μου!
      τα φιλιά μου και την αγάπη μου :)))

      Διαγραφή
  14. Θα μπορούσε ν.α είναι ο προσωπικός σου εξομολογος η κόκκινη κουπα Αριστουλι μου.
    Με πηρες μαζί σου στο ταξίδι σου.
    Ευχομαι στην κουπα σου να σε βλέπει μόνο χαρουμενη.
    Φιλακια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Ρένα μου!
      Να'σαι καλά ! :)))
      Πολλά γλυκά φιλιά!

      Διαγραφή
  15. Πόσο ευλογημένη νιώθει αυτή η κούπα...
    που έχει εσένα κυρά της.
    Αριστέα μου, κι εγώ το σερβιτσάκι της δουλειάς μου
    το φυλάω ακόμη σαν τα μάτια μου...
    από τότε που πήρα σύνταξη....
    Βλέπεις κουβαλάει αναμνήσεις, πικρίες, όμορφες στιγμές
    και προπάντων.... η κούπα μου δρόσιζε ή ζέσταινε τα νιάτα μου
    που πέρασαν χωρίς να το καταλάβω πάνω σ' ένα γραφείο.
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ νιώθουμε η μία την άλλη Φλώρα μου!
      Να'σαι καλά μάτια μου!
      Φιλάκια πολλά :)))

      Διαγραφή
  16. Κάπου σ'αυτό το ταξίδι σε γνώρισα. Και γίναμε συνταξιδιώτισσες! 😘

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Τι τράβηξε η καψερή στα χέρια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχα!
      Η αλήθεια είναι ότι την έχω βασανίσει και δεν βγάζει μιλά...
      :)))

      Διαγραφή
  19. Καλησπερα Αριστεα! Πολυ ομορφο και συγκινητικο ταξιδι του φλιτζανιου σου! Καλη σου εβδομαδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα και καλώς ήρθες Αθηνά!
      Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!
      πολλά φιλιά! :))

      Διαγραφή
  20. Αχ, μωρέ, με συγκίνησε η κοινή σας ιστορία...
    (Όσο διάβαζα, κάπου δίπλα μου, η δική μου κούπα κουνούσε το χερούλι της με κατανόηση - είναι κι αυτή, βλέπεις, της μετακομίσεως...)
    Από δω και πέρα, όλα να είναι καλά και για τις δυο σας - να κατασταλάξετε!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συναδελφικούς χαιρετισμούς στην κουπίτσα σου Έλλη μου!
      Σε ευχαριστώ πολύ για την ευχή!
      Φιλάκια πολλά! :))

      Διαγραφή
  21. Αριστέα μου καλή σου μέρα.
    Πολύ φλυτζανοταξίδι αυτόν τον καιρό στο διαδίκτυο και κάπου έχω μπερδευτεί.
    Πάντως η κόκινη κούπα σου είναι ένα πανέμορφο μπιμπελώ.
    Νάσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχα! Εμένα μου βγήκε σε καλό τούτο το ταξίδι...
      Και μου άρεσε τρελά!
      Την καλημέρα μου Ντένη! :))

      Διαγραφή
  22. Ετσι πρέπει να ειίναι οι φίλοι σαν την κόκκινη σου κούπα Αριστακι μου και τα καλα σου και τα κακά σου..μαζί..ενα ταξίδι ζωής όλα...μα όλα .. τα είπε.. με το νι και με το σίγμα..και τα μάθαμε και εμεις..φιλεναδα... τόσα ταξίδια μαζί..!!!μα πώς ταξιδεύουν έτσι τα φλιτζανια; ♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αριστέα............
    ένας κόμπος γεμάτος συναισθήματα σφίχτηκε λίγο στο λαιμό μου στο διάβασμα της αφήγησης.
    Ταξίδεψα με την κούπα, γύρισα σε μνήμες, χρόνια, βιώματα.
    Δεν έχω πολλά να πω για αυτό σου το γραφτό παρά μονάχα ότι είναι απλά ανθρώπινα υπέροχο, εξομολογητικό σαν λύτρωση.
    Από τα βάθη της καρδιάς μου να σε ευχαριστήσω που μας έκανες κοινωνούς.
    Να είσαι καλά παρέα με την γλυκύτατη κούπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο μέσα μπήκες στην ιστορία Γιάννη μου!
      Σε ευχαριστώ από καρδιάς για τα λόγια σου!
      Πολλά φιλιά :))

      Διαγραφή
  24. Αχ! Ετσι έχω μια κούπα κι εγώ.
    Δεν την παίρνω μαζί μου, αλλά είναι η κούπα μου!
    Μόνο αυτή θέλω να γεμίζει τον καφέ μου.
    Οσο διάβαζα την ιστορία της...κούπας σου σκέφτηκα όσα έχω μοιραστεί κι εγώ με τη δική μου κούπα.
    Είναι μοναδική σχέση τελικά...

    Πολλά φιλάκια Αριστέα μου:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δικιά μου είσαι κι εσύ!
      Χαίρομαι που μ' ένιωσες Σερενάτα μου!
      Φιλάκια πολλά! :))

      Διαγραφή
  25. Προφανώς θα έπρεπε να διαβάσει την ανάρτηση αυτός που ευθύνεται για τα πηγαινέλα αυτής της ξεθεωμένης από τα δρομολόγια κούπας.
    Όχι ότι θα καταλάβει πως είναι {μπιπ], απλά θα διαπιστώσει ότι το καταλάβαμε οι υπόλοιποι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η κατάσταση και τα πράγματα στην Ελλάδα ευθύνονται για πολλά! Για τον ιδιωτικό τομέα πρωτίστως! Εγώ τα έχω δει όλα πάντως νομίζω :(
      Πολλά φιλιά Πέτρο μου!

      Διαγραφή
  26. Ήπιαμε απ' την κούπα σου και μάθαμε τα μυστικά σου.
    Λυτρωτικό το ξέσπασμα της "κούπας". Το ένιωσα ως εδώ το παράπονο... Όπως και το πείσμα σου και το "δεν το βάζουμε κάτω"...
    Να'σαι καλά ρε Αριστάκι μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κυρίως το πείσμα μου: σηκωνόμαστε και προχωράμε ! Εγώ και η κούπα μου μαζί!
      Φιλάκια πολλά μυρωδάτο μου κανελλάκι! :)

      Διαγραφή
  27. "Μιά πιστή σύντροφος" θα μπορούσε να είναι ο τίτλος αυτής της ανάρτησης, Αριστέα μου!!! Τόσα χρόνια μαζί!!!!!
    Να την χαίρεσαι, την όμορφη κούπα σου!!!!!
    Πολύ ωραίο το δικό σου 'ταξίδι φλυτζανιού'!!!!
    Φιλάκια και καλό ξημέρωμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Τι ομορφο ταξιδι! Με συγκινησες γλυκεια μου!Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Πιστή κι αφοσιωμένη η κυρά της στην κομψή κουπίτσα, αλλά κι εκείνη πάντα ζεστή και διαθέσιμη για συντροφιά και ... κατανόηση! Όμορφη αφήγηση ξεκούραστη, με βαθιά συναισθήματα! Τα βάσανα λένε, καθαρίζουν την ψυχή, Αριστέα μου, ίσως για να απαλύνουν τον όποιο πόνο μας επιφέρουν. Αφουγκράστηκα τα άδικα που με γενναιότητα αντιμετώπισες καρδιά μου κι είναι πολύ τρυφερό που τα μοιράστηκες μαζί μας. Να είσαι σίγουρη πως όσοι δουλεύουμε στον ιδιωτικό τομέα έχουμε υποστεί πέρα από την ανασφάλεια, παρόμοιες ταλαιπωρίες και συμπεριφορές. Σε καταλαβαίνω απόλυτα μάτια μου! Εύχομαι να τελείωσαν πια οι "άσχημες" διαδρομές και ν' απολαμβάνεις ξένοιαστες στιγμές στο βασίλειο της ηρεμίας σου, το καφεδάκι με την όμορφη κουπίτσα σου και την αέναη δημιουργικότητα σου!
    Καλό ξημέρωμα και να γεύεσαι πάντα τη ζωή Αριστάκι μου!
    Φιλιά πολλά με μια μεγάλη αγκαλιά!:))❤️

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου, σε ευχαριστώ για το υπέροχο σχόλιο σου!
      Με συγκίνησες κι εσύ να ξέρεις το ίδιο!
      Πολλά γλυκά φιλιά μάτια μου :)))

      Διαγραφή
  30. Λαλίστατη η κούπα σου!
    Μας άνοιξε την καρδιά της και μπήκε στις δικές μας!
    Φιλιά πολλά!

    (Πάω να ψηφίσω...ολοκλήρωσα τη "μελέτη" και νομίζω είμαι έτοιμη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Μία κούπα συνοδοιπόρος , πιστός σύντροφος,πολύ υπομονετική, εξαιρετικά συμπονετική και απίστευτα τρυφερή, μας ταξίδεψε σε αληθινές διαδρομές, μας περιέγραψε ταλαιπωρίες και ζόρικες καταστάσεις.....εύχομαι όλα αυτά να ανήκουν στο παρελθόν και το μέλλον να προδιαγράφεται ήρεμο και φωτεινό !!!Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ που ήρθες μαζί μας σε αυτό το ταξίδι γλυκιά μου Κλαυδία!
      πολλά φιλιά :)))

      Διαγραφή
  32. Αχ αυτή η κούπα σου, μου έκλεψε την καρδιά πρωινιάτικα! Εύχομαι πια η κούπα και η κυρά της να απολαμβάνουν στιγμές ήρεμες, απολαυστικές και δημιουργικές! Πάω να "ξεσκονίσω" τη δική μου κούπα! Καλημέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Συγκινητικό και τρυφερό πολύ το ταξίδι της αγαπημένης σου κούπας Αριστέα μου!! Αυτό που λες, πόσα δάκρυα, πόσα γέλια έχει δει και τι ιστορίες θα μπορούσε κι άλλες να διηγηθεί!! Πολύτιμες αναμνήσεις και μαθήματα ζωής!!
    Σημασία έχει πως το κοινό σας ταξίδι συνεχίζει ακάθεκτο και σε κάθε στροφή όλο και νέες συναρπαστικές ιστορίες θα ζήσετε, γουλιά γουλιά!!
    Φιλάκια πολλά τρυφερούλι μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά και θα μπορούσε να έχει διηγηθεί κι άλλα. Θέλησε να δείξει μόνο την το ταξίδι ....
      Να'σαι καλά Μαρλέν μου! Σε ευχαριστώ πολύ πολύ για όλα!
      Σε φιλώ γλυκά! ♥

      Διαγραφή
  34. Ήξερε πως να την πει την ιστορία της η κόκκινη σου κούπα. Και μας ταξίδεψε και μας έκανε να την νιώσουμε και μας συγκίνησε!
    Να είσαι καλά γλυκό κορίτσι! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εσύ να'σαι καλά Μαρίνα μου!
      Φιλάκια πολλά και καλό σου βράδυ :)))

      Διαγραφή
  35. Εντάξει, έκλαψα... :'( γιατί κατάλαβα τις αδικίες, το παράπονό σου, την άσχημη συμπεριφορά που μάλλον δέχτηκες... Πολύ συγκινήθηκα.. Είστε όντως αχώριστες, μία όχι και τόσο άψυχη φιλεναδίτσα, κολλητούλα! :))
    Εύχομαι πάντα χαρούμενη και καλοδιάθετη να σε βλέπει το φλιτζανάκι σου, και να ακούει ευχάριστα νέα σου!!! ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπάκι μου ....
      Εγώ να δεις συγκίνηση όταν έγραφα....
      Σε ευχαριστώ για όλα!

      Διαγραφή
  36. Απο την αρχη που ξεκινησα να διαβαζω το κειμενο αγαπησα την κουπα! Φοβερο το ταξιδι της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Μια κούπα με μίλια και συναισθήματα μαγικό και η δικη μου του γραφείου κόκκινα σχέδια εχει τωρα πια ξεκουράζεται και μου χαμογελα απη το θρόνο της καθε που ανοίγω το ντουλάπι !!!!!! Σε φιλω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Είναι και μια από τις δικές μου αγαπημένες αυτή σου η ανάρτηση Αριστέα μου! Τι γλυκόπικρο αλλά όμορφο ταξίδι είναι αυτό. Τελικά το δέσιμο με τα φλιτζάνια και τις κούπες μας είναι μεγάλο γιατί πάντα είναι εκεί σε όλες μας τις στιγμές.
    Πολλά φιλιά και Καλή εβδομάδα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Κατερίνα μου.... με ένιωσες!
      Να'σαι καλά μάτια μου!
      Φιλιά! :)

      Διαγραφή
  39. Τελικά κάποια αντικείμενα του σπιτιού αν είχαν στόμα να μιλήσουν θα μας έλεγαν πολλές ιστορίες.. χαρούμενες, λυπητερές, αστείες! Οι κούπες του καφέ πάντα όμως θα έχουν ιδιαίτερο ρόλο στην ζωή μας! Η ιστορία της πολυταξιδεμένη σου ήταν υπέροχη και ας είχε έντονα συναισθήματα! Φιλιά πολλά Αριστέα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε το ταξίδι ...της κούπας μου Ελεάνα!
      Φιλάκια πολλά :)))

      Διαγραφή