Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2017

Το κόκκινο νυφικό (συλλογικό διήγημα) Κεφάλαιο 2ο


από την αγαπημένη μου Μαρλέν στο marilenaspotofart
και η σκυτάλη κατέφθασε πρώτη στα χέρια μου.
11 φίλοι μπλόγκερς, δέκα γυναίκες κι ένας άντρας,
συγκεντρώθηκαν κι ενώνουν τις δυνάμεις τους,
για να δώσουν μια ιστορία, μυστηρίου.
Εδώ το πρώτο κεφάλαιο, από τη Μαριλένα μας.


Κεφάλαιο 2 : Η άφιξη

Όλα ήταν ίδια, ακριβώς όπως τα είχε αφήσει. Το ίδιο σπίτι, ο ίδιος κήπος, η τεράστια σκαλιστή πόρτα με το σκουριασμένο ρόπτρο. Όλα στη θέση τους, με απόλυτη ακρίβεια! Απουσίαζε πέντε ολόκληρα χρόνια. Περίμενε πως ίσως κάτι θα έχει αλλάξει. Ίσως επιτέλους η Βέρα να είχε αποφασίσει να βάλει τη δική της υπογραφή. Κι όμως, ήξερε ήδη πως όλα θα ήταν όπως τα άφησε. Ήταν βέβαιη σχεδόν! Μπορούσε αν ήθελε να κάνει τα πάντα, κι όμως, λες και φυτοζωούσε μέσα σε αυτό το σπίτι! Πολλά θα μπορούσε, αν ήθελε.....
"Αυτή η γυναίκα είναι ένα μυστήριο", σκέφτηκε, ενώ προσπαθούσε να σηκώσει το φουστάνι της από πορφυρό βελούδο, για να μην λερωθεί, από το νοτισμένο από την υγρασία χώμα. 
Ο αμαξάς της κατέβασε τα δύο μπαουλάκια της και περίμενε μέχρι να της ανοίξουν, για να πάρει το δρόμο της επιστροφής.
Χτύπησε διστακτικά το ρόπτρο. Ποιος θα της άνοιγε; Ποια υποδοχή θα είχε άραγε; Το στομάχι της σφίχτηκε και κράτησε την ανάσα της, όταν άκουσε τη σκαλιστή, αλλά φθαρμένη από το χρόνο πόρτα να ανοίγει.
Τελικά ξεπρόβαλλε μια γυναικεία φιγούρα, τυλιγμένη σ' ένα γκρίζο σάλι, που κρατούσε τη λάμπα με τρεμάμενα χέρια από τη συγκίνηση. Ήταν η αγαπημένη της γκουβερνάντα! Όχι, για αυτήν δεν ήταν απλά η οικονόμος μις Σάλι. Ήταν μια δεύτερη μάνα. Ήταν αυτή που στάθηκε δίπλα της στους εφιάλτες της, μετά τον χαμό της μητέρας της. Ήταν η φίλη στην οποία άνοιγε την καρδιά της κι έβγαζε τα εσώψυχά της για τη μητριά της, τα πρώτα χρόνια που ήρθε στη ζωή τους. Ήταν αυτή που την παρότρυνε να υπακούσει στην απόφαση του πατέρα, αυτή που της είπε, που απαίτησε για την ακρίβεια "φύγε το γρηγορότερο μακριά!" όσο κι αν πονούσε που θα την αποχωριζόταν. "Εδώ δεν έχει σωτηρία! Δεν το βλέπεις; Θα μαραζώνεις και κανείς δεν θα δίνει δεκάρα τσακιστή! Πήγαινε μακριά να αναπνεύσεις άλλον αέρα, που δεν θα έχει το θανατικό στα συστατικά του! Φύγε αγαπημένο μου παιδί, να γλιτώσεις εσύ τουλάχιστον!"
Την άκουσε κι έφυγε.  Πόνεσε, όσο δεν μπορούσε ποτέ της να το έχει φανταστεί. Ένας δεύτερος, μικρότερος θάνατος. Της στοίχισε πολύ, αν και η γιαγιά της, δεν είχε παράπονο κανένα, υπήρξε καλή μαζί της. Ευτυχώς που ο πατέρας της έστελνε χρήματα κι έτσι συνέχισε μαθήματα στο σπίτι με δασκάλους που της δίδαξαν αγγλική λογοτεχνία, ιστορία,  πιάνο, αλλά και ζωγραφική. Δεν τσιγκουνεύτηκε, είναι η αλήθεια. Ή μήπως εξαργύρωνε τις τύψεις του; Σημασία έχει ότι είχε μαζέψει αρκετά εφόδια. Μα και ερωτηματικά. Κυρίως ερωτηματικά! Τώρα ήταν ο καιρός για να επιστρέψει και να αντιμετωπίσει το παρελθόν! Το παρελθόν, τα πρόσωπα κι εκείνη. Πάντα εκείνη. 

Τις σκέψεις της διέκοψε η λατρεμένη της...

"Άλις μου! Αγαπημένη, μικρή μου Κυρία! Πόσο μεγάλωσες! Πόσο ομόρφυνες γλυκιά μου! Μα τι όμορφο φουστάνι είναι αυτό. Και το ομπρελίνο σου! Τι χαριτωμένο και ρομαντικό! Εσύ είσαι μια καθωσπρέπει νεαρή δεσποινίδα πια! "

"Σάλι μου...καλή μου Σάλι! Δεν υπήρξε ούτε ένα βράδυ που να γείρω στο μαξιλάρι μου και να μην σε σκεφτώ. Είσαι ό,τι νοστάλγησα αυτά τα χρόνια που έλειψα μακριά! Πόσο πολύ μου έλειψες!"

Μπήκαν στη μεγάλη σάλα αγκαλιασμένες κι έμειναν αρκετή ώρα έτσι, λες κι ήταν αγκαλιά αποχαιρετισμού κι όχι καλωσορίσματος! Έκλαιγαν, γελούσαν, μιλούσαν ψιθυριστά, μα ασταμάτητα... Η ματιά της Άλις γύρισε βιαστικά και χαρτογράφησε το χώρο. Οι πρότερες σκέψεις της επιβεβαιώθηκαν, για άλλη μία φορά. Όλα ήταν όπως τα είχε αφήσει. Έπειτα ξαναγύρισε και αφοσιώθηκε στη μις Σάλι, που είχε μουσκευτεί για τα καλά, από την ένταση των συναισθημάτων της.

Την τρυφερή αυτή στιγμή διέκοψε Εκείνη!

"Άλις; Εσύ είσαι;" Η Άλις γύρισε απότομα στη γνώριμη φωνή, μια φωνή που της δημιουργούσε πάντα ρίγη!  Προσπάθησε να χαμογελάσει με το ζόρι. Το πρόσωπο της Βέρας ήταν συνοφρυωμένο.  "Άλλαξες!" Ακούστηκε σχεδόν σαν κατηγορία. "Φυσικά κι άλλαξα. Τι περίμενες; Να μείνω για πάντα ένα άγουρο κι άβουλο πλάσμα Βέρα; Σε αυτές τις ηλικίες η αλλαγή βλέπεις είναι πάντα θεαματική! Αλλιώς είναι ένα δεκατριάχρονο κορίτσι κι αλλιώς μια δεκαοκτάχρονη δεσποινίς! Στην ηλικία μου μην ξεχνάς ανέβηκε στο θρόνο η Μεγαλειότητά της, Αλεξαντρίνα Βικτωρία! Δες! Φοράω μποτίνια με τακούνια" προσπάθησε να ακουστεί χαριτωμένη, κρύβοντας την ταραχή της. Σήκωσε μάλιστα επιδεικτικά το φουρό της, ενώ τόνισε τις επόμενες λέξεις της τσεκουράτα (αλήθεια πού βρήκε το κουράγιο αναρωτήθηκε) "εσύ πάντως δεν άλλαξες καθόλου! Και δεν το λέω με την καλή έννοια Βέρα!"  Κόντευε να λιποθυμήσει από την ταραχή της, για αυτό διακριτικά κρατήθηκε στην πλάτη μιας πολυθρόνας.

Η Βέρα ένιωσε να ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι της. Η μικρή όχι μόνο είχε μεγαλώσει, αλλά είχε γίνει και γλωσσού!  "Έφυγε ένα ασθενικό και φοβισμένο παιδί και επέστρεψε πίσω ένα επικίνδυνο ερπετό", σκέφτηκε! Αστραπιαία επιβλήθηκε στο πρόσωπό της. Προσποιήθηκε ότι δεν κατάλαβε, έβαλε το πιο καλό της χαμόγελο και άνοιξε την αγκαλιά της.

Η ιδέα και μόνο να την αγκαλιάζει, την ανακάτευε, Έπιασε το στομάχι της. Πάλι εκείνο το παράξενο αίσθημα. Προσπάθησε να επιβληθεί στον εαυτό της. Δεν ήταν όμως εύκολο κάτι τέτοιο. Με όσο κουράγιο είχε είπε δυνατά, τονίζοντας μία μία τις λέξεις της:

"Μεταξύ μας Βέρα, δεν χρειάζεται να παίζουμε θέατρο. Δεν είναι καθόλου ευχάριστη η επιστροφή μου και το ξέρουμε καλά και οι δυο μας!  Ή να πω καλύτερα ο ι  τ ρ ε ι ς   μ α ς;  Για την ακρίβεια είμαι σίγουρη ότι θα προτιμούσατε να μην επέστρεφα ποτέ!"

Η Βέρα πήγε κάτι να πει, αλλά τότε ήρθε αστραπιαία το επόμενο αλύπητο ράπισμα από την Άλις...
"Και νομίζω ότι είμαι πια αρκετά μεγάλη και δυνατή (η ψυχή της μόνο ήξερε πόσο έτρεμε) ώστε να έχω πολλές απορίες. Το κυριότερο όμως να απαιτώ απαντήσεις! "
"Απαντήσεις;" ρώτησε σαν χαμένη η Βέρα. Αυτή την εξέλιξη δεν την είχε φανταστεί ποτέ...


Συμμετέχουν, με σειρά εμφάνισης: 

Μαριλένα από marilenaspotofart
Αριστέα από Η Ζωή είναι Ωραία
Μαριάννα από onirokosmos
Μαρία Κανελλάκη από Απάγκιο
Μαρία Νικολάου από Το κείμενο
Memaria από mytripssonblog
Γιάννης από Ηδύποτον
Αλεξάνδρα από a button on the moon
Άννα από Συννεφάκι
Κλαυδία από Κάτω από την Ακρόπολη

Μαριάννα μου, καλή συνέχεια!

Σας φιλώ
@ριστέα


54 σχόλια:

  1. Απαντήσεις; Τι μυστηριώδεις απαντήσεις ζητά η Άλις;
    Πιστεύω θα εξελιχθεί πολύ ωραία με την πάσα που έδωσες.
    Περιμένω αγωνιωδώς την συνέχεια από την Μαριάννα!
    Καλημέρα Αριστούλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου!
      Προσπάθησα να μην ξεφύγω από το ύφος, το μυστήριο και την ατμόσφαιρα της Μαριλένας μας και ταυτόχρονα να δώσω μια καλή πάσα στη Μαριάννα μας!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  2. Ενδιαφέρουσα ιστορία ξεκινήσατε! Ωραία και ταιριαστή η δική σου συμμετοχή, Αριστέα μου.
    Περιμένω να διαβάσω τις συνέχειες.
    Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε Πίπη μου!
      Κι εγώ αναμένω με αγωνία τη συνέχεια. Μπήκα πολύ μέσα στην ιστορία κι εξάλλου έχω περιέργεια να δω αν θα σκεφτεί η Μαριάννα που ακολουθεί τις δικές μου απορίες ή θα έχει άλλες!
      Πολλά φιλιά !

      Διαγραφή
  3. Μου αρέσει πολύ να δφιαβάζω τις συλλογικές σας γραφές Αριστέα μου και όπως έγραψα και στην Μαριλένα μου αρέσει το γεγονός ότι η ιστορία εκτυλίσεται σε μια αλλη εποχή με πολλά μυστήρια και μυστικά !!!
    Και διαβάζοντας τη δική σου συνέχεια σιγουρεύτηκα για τη μυστηριώδη πλοκή !!! Να είσαι καλά υπερταλαντούχο μου πλάσμα !!! Σε φιλώ !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Νικόλ μου , κι εμένα μου άρεσε που μεταφερθήκαμε σε μία άλλη εποχή, για την οποία να σου πω την αλήθεια δεν γνώριζα και πολλά, οπότε έπρεπε να ενημερωθώ :))
      Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
      Σε φιλώ!♥

      Διαγραφή
  4. Τέλεια! Τέλεια! Τέλεια! Υποκλίνομαι, Πριγκιπέσσα μου! Για να δούμε, τι θα δούμε τώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ , πόσο χαίρομαι Μαριάννα μου!
      Καλή συνέχεια εύχομαι! (να σε σταυρώσω κιόλας παιδί μου; ☺)
      Πολλά φιλιά !

      Διαγραφή
  5. Αριστέα μου!! Υπέροχη συνέχεια!! Ξετρελάθηκα με τα ονόματα, μικρή μου μπουκλωτή κυρία!!! Και με τις περιγραφές των ρούχων!!
    θα χει πολύ ενδιαφέρον να δούμε τελικά τι απαντήσεις περιμένει η Αλις!! Κι αν θα τις πάρει!! Μου αρέσει που φαίνεται πως ακόμα κι έτσι είναι δυναμική!!
    Εξαιρετική συνέχεια Αριστάκι μου!! ❤ ❤
    Καλό υπόλοιπο Κυριακής να χεις και φυσικά σε ευχαριστώ πολύ πολύ και πάλι που με τόσα που έχεις, είσαι εδώ!!! ❤ Σε φιλώ γλυκά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'ξερες πόσες φωτογραφίες κι εικόνες έψαξα για να βεβαιωθώ για το ντύσιμο και το ομπρελίνο που πρόσθεσα! Προσπάθησα μην μου ξεφύγει κάποιο λάθος, όπως και να μην ξεφύγω από τη δική σου ατμόσφαιρα και ύφος Μαρλέν μου! Χάρηκα απίστευτα με τον ενθουσιασμό σου!
      Σε ευχαριστώ για το τσίγκλισμα που έκαμες!Το χρειαζόμουν!
      Πολλά φιλιά αγαπημένη μου Μαρλέν! ♥



      Διαγραφή
  6. Αχ Αριστέα μου τι έγραψες!... μεταφέρθηκα στη βικτωριανή εποχή με τα ομπρελίνα και τα δερμάτινα μποτίνια. Σου ταιριάζει πολύ αυτό το ρομαντικό στυλ γραψίματος. Και αγωνία, και συγκίνηση και όλα μας τα έδωσες. Μπράβο ρε Αριστάκι, το συνέχισες άψογα το στόρυ!
    Εγώ να δω τι θα γράψω, που είμαι άσχετη με την εποχή αυτή. Ποια είναι η Αλεξαντρίνα Βικτωρία Παναγία μου; Κάποια σχέση με τη στάση του ΗΣΑΠ Βικτώρια; Όχι ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Μαρία μου θα πω εγώ! Πόσο σε ευχαριστώ για τον ενθουσιασμό σου! Εγώ πάλι δεν το ήξερα ότι μπορούσα να μεταφερφθώ χρονικά σε μια τέτοια εποχή, ούτε ότι μου πάει αυτό το στυλ!. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ! Χρειάστηκε λοιπόν να διαβάσω, να δω εικόνες, να ενημερωθώ. Έκανα αυτό που λέμε εμείς στο Αμέρικα, ένα μικρό research και πολύ το ευχαριστήθηκα!
      Καλή συνέχεια θα ευχηθώ αν κι εσύ δεν χρειάζεσαι ευχές... είμαι σίγουρη ότι θα μας καταπλήξεις!
      Πολλά ζεστά φιλιά μάτια μου♥

      Διαγραφή
  7. Καλησπέρα Αριστακι
    Πολύ ωραία η συνέχεια πολυ ωραίες οι περιγραφές πολύ έντονα συναισθήματα!!!
    Σίγουρα παλι θα ξεπεράσετε τον εαυτό σας....

    Σε φιλώ και σε αγαπώ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα αγαπημένη μου Ελέν!
      Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε η συνέχειά μου!
      Πολλά φιλιά κι από μένα!

      Διαγραφή
  8. Μάλιστα......! η Αριστέα βάζει τη "βόμβα"....!
    με πολύ όμορφο τρόπο έχουμε το πρώτο ανέβασμα της έντασης και του μυστηρίου. Η νεαρή Άλις έρχεται στο σπίτι της νευρικής κρίσης και των μεγάλων ερωτημάτων. Αντιμέτωπη με την μητριά της τη Βέρα, τον πατέρα της και το γνωστό περιβάλλον της έπαυλης.
    Λάτρεψα με τη μία την ατμόσφαιρα και το φόντο του μυθιστορήματος όπως και το θέμα του.
    Η Αριστέα με τρόπο ομαλό μας ανοίγει το δρόμο για την "πρώτη είσοδο" της νεαρής κόρης στο σπίτι του μαρτυρίου της.
    Το πεδίο είναι πλέον ανοιχτό για το άνοιγμα της υπόθεσης και το ενδιαφέρον είναι πάρα πολύ μεγάλο.
    Αριστέα μου ξέρεις ότι δεν περίμενα κάτι διαφορετικό από την δοσμένη ποιότητά σου. Προχωράμε λοιπόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν και δεν νομίζω ότι έβαλα βόμβα Γιάννη , σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Απλά νομίζω ότι δεν μου έπεσε και κάτω η σκυτάλη! Και χάρηκα πολύ γιατί και ξεσκούριασα λίγο, και το ευχαριστήθηκα κι έμαθα και μερικά πράγματα ( άσχετα να δεν τα χρησιμοποίησα όσα διάβασα) για τη Βικτωριανή εποχή.
      Κάπως έπρεπε να προχωρήσει η ιστορία μας και νομίζω ότι κούρδισα όσο θα έπρεπε για δεύτερο κεφάλαιο! καλή συνέχεια σε σας ! Εσείς έχετε πολύ πιο δύσκολο έργο !
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  9. Τελικά, η Άλις, παρά το άγχος, που έδειχνε να τη βασάνιζε, φαίνεται πως έχει εξελιχθεί σε ένα δυναμικό κορίτσι. Ή μήπως όχι; Μήπως είναι μια συμπεριφορά που έχει καλά προετοιμάσει για την επιστροφή της; Θα δείξει!
    Απαντήσεις έβαλες στο τραπέζι, Αριατέα μου, κι έτσι περιμένουμε όλοι με αγωνία τώρα τη συνέχεια!
    Καλή εβδομάδα, καλές εμπνεύσεις!
    ❤❤❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, θα την είχα κάνει ακόμα πιο δυναμική, αλλά δεν μου επέτρεπαν τα στοιχεία της Μαρλέν να το κάνω απότομα, χωρίς να δείξω ότι πάλευε μέσα της να κρατηθεί ψύχραιμη και δυνατή. Βέβαια παρακάτω αν εσείς είστε ( που είστε) πιο δεξιοτέχνες από μένα, αποφασίσετε να της αλλάξετε τα φώτα ...κάντε το! Αγωνιώ και περιμένω με λαχτάρα τη συνέχεια (χωρίς άγχος πια!!! αχαχαχα!)
      Φιλάκια πολλά Αλεξάνδρα μου! ♥

      Διαγραφή
    2. Μου άρεσε που επέστρεψε δυναμικά, δεν θα το άλλαζα, αλλά άνοιξα τη συζήτηση...

      Διαγραφή
  10. Αρμονικό το δέσιμο με το προηγούμενο κεφάλαιο και πολύ ωραίες οι περιγραφές σου, αλλά σε πολύ κρίσιμο σημείο πήγες και σταμάτησες την ιστορία βρε Αριστέα μου. Να δούμε θα πάρουμε απαντήσεις στην συνέχεια.
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε Ελένη μου !
      Πολλά φιλιά και συγγνώμη που απαντάω μετά από 43 ολόκληρες μέρες :))
      Ποτέ δεν είναι αργά ε;....

      Διαγραφή
  11. Ε όχι που δε θα την έκανες γλωσσού! Μουάχαχα. Ο επόμενος αναλαμβάνει το μαλλιοτράβηγμα!
    Αντε καλή χρονιά μας κι απ εδώ Αριστάκι μου! Χρονιά δημιουργική, ποιητική και συμποσιακή βεβαίως βεβαίως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. και επανέρχομαι για να σου αφήσω εδώ τα εύσημα για τις προηγούμενες αναρτήσεις, τις καινούριες δημιουργίες σου, οι σελιδοδείκτες άπαιχτοι και τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς για τις σκέψεις σου πάνω στο μπλόγκινγκ! Και πιστεύω πως η εκτίμηση και η αγάπη για κάποια πρόσωπα πάντα μας κάνει να επιστρέφουμε και να αφήνουμε στην άκρη για λίγο τα προβλήματά μας. Πραγματικά μακάρι να ήταν η ζωή μας ανέμελη και να μας περίσσευε χρόνος και και διάθεση. Μουτς!

      Διαγραφή
    2. Χριστίνα μου σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
      Πολλά φιλιά :)))

      Διαγραφή
  12. Πω πω τι μυστήριο είναι αυτό; Πολύ όμορφο και διαφορετικό το νέο συλλογικό διήγημα και εσύ Αριστέα μου το συνέχισες καταπληκτικά. Αναμένω με αγωνία τη συνέχεια.
    Καλή σου εβδομάδα
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέροντας πώς έχει εξελιχτεί μετά από 8-9 συνέχειες, γνωρίζω ότι εγώ δεν έκανα τίποτα φοβερό Άννα μου!
      Πολλά φιλιά :))

      Διαγραφή
  13. Βρε τι ανεμοδαρμενα υψη μου λες και Τζέην Ευρ..!! εσυ Αριστακι μου μπηκες για καλα μεσα στο κλιμα..και συνεχισες επάξια την ιστορία .. ασε δεν την πάσα που εδωσες ανοιχτο πεδίο ..στην επομενη φιλη..!!
    Το ηξερα οτι θα τα καφερνες.. περιμενουμε τωρα την συνεχεια .. απο την Μαριαννα !!!
    Ειχε λιγη σκονη εδώ μεσα αλλα εκανα πως δεν την είδα..χα..χα... γλυκά φιλακιααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απλά έδωσε μια μικρούτσικη πάσα. Απ όσο θα έχεις δει , τα κορίτσια μας στην πορεία το εξέλιξαν απίστευτα!
      Φιλάκια πολλά Ρουλίτσα μου :))

      Διαγραφή
  14. Αριστέα μου πολύ όμορφα εξελίσσεται το συλλογικό σας διήγημα, μου άρεσε η συμμετοχή σου. Καταρχάς απέδωσες όμορφα την εκδοχή σου, ο αναγνώστης την κάνει εύκολα εικόνα και χάνετε με τις λέξεις. Μπράβο για την έμπνευση και την γραφή σου.
    Σε καλημερίζω και σε καλοβδομαδίζω!
    Σε φιλώ και σε καλημερίζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια καρδούλα μου, μα δεν έκανα και τίποτα φοβερό! Σημασία έχει ότι προσπάθησα!
      Φιλάκια πολλά Μαρίνα μου :)

      Διαγραφή
  15. Αυτές τις ημέρες έχω μετανιώσει πολλές στιγμές που δήλωσα συμμετοχή σε αυτό το συλλογικό διήγημα. Η ψυχολογία μου είναι πάρα πολύ κακή και δεν ξέρω αν θα καταφέρω να φανώ αντάξια τών προηγούμενων -ομολογουμένως άξιων- δημιουργών.. :( Στο μόνο που ποντάρω, είναι στο Κανελλάκι, που θα βρει τον τρόπο να με "σώσει" ως συνεχίστρια αυτού τού εγχειρήματος..

    Υ.Γ Το κοντινότερο που έχω σε "βικτοριανό", είναι ο...κυκλώνας "Βίκτωρ".. :((

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά κι έγραψες, και καλά έγραψες και πρέπει να αισθάνεσαι υπέροχα που συμμετέχεις σε ένα συλλογικό μυθιστόρημα που τα σπάει στην κυριολεξία ε;
      Πολλά φιλιά :)

      Διαγραφή
  16. Πάνω το καλύτερο με έκοψες!
    Θέλω κι εγώ απαντήσεις!
    Θα τις διαβάσω στον επόμενο blogger,ε;
    Καλά,θα κάνω υπομονή!
    Μ'άρεσε η γραφή σου,Αριστέα μου!
    Φιλάκιααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρισκόμαστε μετά από 43 μέρες στο 8; 9; κεφάλαιο κι ακόμα έχουμε ερωτήσεις!
      Για να δούμε τι θα κάνουν στα επόμενα 3 κεφάλαια τα κορίτσια μας!
      Πολλά φιλιά Γιούλη μου :)

      Διαγραφή
  17. Μπράβο για την πορεία της ιστορίας Αριστούλι μου.
    Μου αρέσει αυτή η εποχή και είμαι σίγουρη ότι θα απολαύσουμε απίθανες ανατροπές.
    Καλή συνέχεια σε όλους.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Συνέχισες την ιστορία άψογα και μας έβαλες ακόμα πιο βαθιά στην εποχή με τον καλύτερο τρόπο!
    Πολλά μπράβο Αριστέα μου!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ μάτια μου, αλλά τελικά οι υπόλοιποι κάνατε ακόμα πιο υπέροχα πράγματα με το στόρι μας!
      Πολλά φιλιά :)

      Διαγραφή
  19. Αριστάκι, μπράβο σου!
    Εδώ αποδεικνύεις, ότι το έχεις με τα έργα εποχής!
    Μπορώ να σε φανταστώ στον πρωταγωνιστικό ρόλο άνετα...;-)
    Μου άρεσε πάρα πολύ η ιστορία και όπως την προχώρησες!
    Μας το έκοψες στο καλύτερο...!
    Να δω (αν τα καταφέρω, για να μην λέω μεγάλες κουβέντες) πώς θα συνεχίσει ο επόμενος!
    Του έβαλες δύσκολα...
    Φιλιά πολλά, καλή εβδομάδα και πάντα τέτοιες δημιουργικές ομορφιές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χεχε! Τελικά είδα ότι την παρακολουθείς την ιστορία Γλαύκη μου! Οπότε μπροστά στη συνέχεια της Αλεξάνδρας, εγώ δεν έκανα τίποτα! :)
      Πολλά φιλιά και σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!

      Διαγραφή
  20. Πολύ μου αρέσει που η ιστορία είναι εποχής! Ωραία η συνέχειά σου, έδωσες καλές πάσες. Για να δούμε λοιπόν, τι είδους απαντήσεις ψάχνει η ηρωίδα; Θα τις βρει, άραγε;
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω κι εμένα μου άρεσε εξαρχής που η ιστορία μας είναι εποχής! προσωπικά δεν είχα γράψει κάτι σχετικό ποτέ μου :)
      Πολλά φιλιά Έλλη μου :)

      Διαγραφή
  21. Καταπληκτικό το δεύτερο κεφάλαιο. Εντός εποχής με ζωντανές περιγραφές και ένταση.
    Συγχαρητήρια Αριστέα μου!
    Περιμένω με αγωνία την συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Άννα μου!
      Καλή δύναμη σου εύχομαι! έχει έρθει η σειρά σου τώρα που απαντάω στα σχόλια μου :)
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  22. Είδα πως έκανε ανάρτηση η Μαριάννα και συνειδητοποίησα πως δεν είχα διαβάσει το δικό σου κομμάτι, οπότε ήρθα πρώτα από εδώ! Και μου άρεσε πολύ η συνέχεια που έδωσεις στην ιστορία της Μαριλένας μας! Τί ατμόσφαιρα, τι σασπένς!!! Τρελαίνομαι για διηγήματα εποχής και είμαι σίγουρη πως και η συνέχεια θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον! Πάω τώρα πίσω στην Μαριάννα να διαβάσω!
    Φιλάκια πολλά, Αριστέα μου και καλό μήνα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Μαριάννα μου!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Φιλάκια πολλά :))

      υγ: Η συνέχεια απέδειξε ότι όντως η ιστορίας έχει φοβερή πλοκή :))

      Διαγραφή
  23. Ήθελα να διαβάσω μερικά ακόμη κεφάλαια για να σχολιάσω.

    Κατάλαβες ότι ξεκίνησες μια ίντριγκα μεταξύ κόρης και μητριάς με ανεξέλεγκτες εξελίξεις;;;
    Ρε όταν οι γυναίκες θέλετε, μετατρέπεστε από γατούλες σε οχιές και πάλι από την αρχή... πανεύκολα!

    ΥΓ: Οι άντρες σε κάτι τέτοια είναι βόδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ την ξεκίνησα Πέτρο την ίντριγκα αλλά στην πορεία μετατοπίστηκε αλλού! Αυτό είναι και το ωραίο όταν γράφουμε πολλοί, παρέα: ποτέ δεν ξέρεις αν οι επόμενοι θα εξελίξουν αυτό που είχες εσύ στο μυαλό σου :)))
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  24. Μου ξέφυγε αυτή σου η ανάρτηση, Αριστέα. Σε βρήκα στην υποσημείωση τής Πέτρας και σε διαβάζω σήμερα.
    Η περιγραφή στην αρχή τής διήγησής σου οδηγεί άμεσα σε σκηνές κινηματογραφικής ταινίας εποχής.
    Ακολουθούν περιεκτικοί διάλογοι που αποτυπώνουν πειστικά την ψυχική κατάσταση των προσώπων.
    Σημειώνω ενδεικτικά τα ωραία σχήματα: «Ή μήπως εξαργύρωνε τις τύψεις του;» και «Αστραπιαία επιβλήθηκε στο πρόσωπό της. Προσποιήθηκε ότι δεν κατάλαβε, έβαλε το πιο καλό της χαμόγελο και άνοιξε την αγκαλιά της».
    Πραγματικά ωραία ανάρτηση.
    Έγραψα στην Πέτρα και στη Μαρία Κανελλάκη: Πολύ παραγωγικό το εγχείρημά σας. Πρέπει να είναι πολύ ελκυστικό να προσπαθείς να συνεχίσεις το πνευματικό έργο ενός άλλου. Εύχομαι καλή συνέχεια
    Δυστυχώς η οθόνη είναι πολύ κουραστική για ανάγνωση επί πολλή ώρα. Πόσο καλύτερο το βιβλίο.
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Άρη, σε ευχαριστώ από καρδιάς για το πολύ όμορφο σχόλιο σου!
      Το εγχείρημά μας όντως παραγωγικό. Αν και δύσκολο αρχικά, τελικά άξιζε τον κόπο!
      :))

      Διαγραφή
  25. Ήρθα κι εγώ να διαβάσω με τη σειρά αυτή τη πολυ ενδιαφέρουσα ιστορία! Η γραφή σου δε με απογοητεύει ποτέ Αριστέα μου!Ξέρεις καλά πως να προετοιμασίες το έδαφος για όσα θα ακολουθήσουν χωρίς να τα ξέρεις εσύ ή ίδια!
    Καλη σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντελώς καθυστερημένα θα απαντήσω κι εγώ εδώ Δέσποινα, αφού μου είχε διαφύγει το σχόλιο, ένεκα πολλών και διαφόρων καταστάσεων που με κρατούν μακριά από το μπλόκινγκ.
      Πολλά γλυκά φιλιά :)

      Διαγραφή