Σάββατο 6 Μαΐου 2017

Στον δρόμο ( Παίζοντας με τις λέξεις #11)




Είχε συνηθίσει σε αυτή τη ζωή. Στον δρόμο. Με το καβαλέτο της - ο θεός να το κάνει, μια ξύλινη σανίδα ήταν, με μια αυτοσχέδια βάση, που είχε δεινοπαθήσει να τη λειάνει, ώστε να γίνει κάπως ομαλή, χωρίς οι ακίδες να τις σκίζουν τα χαρτιά- τα bristol χαρτόνια της, που φρόντιζε πάντα να έχει σε αξιόλογη ποσότητα για να μπορεί να δουλέψει, και με το κάρβουνο να της βάφει κάθε φορά τα ακροδάχτυλα και να μουτζουρώνει έπειτα τη κατάλευκη επιδερμίδα του αρυτίδωτου προσώπου της, καθώς προσπαθούσε να διώξει την αναιδέστατη τούφα που έπεφτε επί μονίμου βάσεως στα μάτια της, εμποδίζοντάς την να δει καλά αυτόν που κάθε φορά στεκόταν για λίγα λεπτά απέναντί της, ποζάροντας. Έτσι κέρδιζε τα προς το ζην από τότε που βρέθηκε στο πουθενά, μόνη κι αβοήθητη. Ζωγραφίζοντας αγνώστους. Μέσα σε δέκα λεπτά έπρεπε να διαβάσει το πρόσωπο του άγνωστου πελάτη της και να το αποδώσει με το κάρβουνο στο χαρτί, ώστε να τον ικανοποιήσει. Όσο καλύτερα, τόσο μεγαλύτερο το χαρτζιλίκι. Γιατί αμοιβή δεν την έλεγες . 
Το προτιμούσε όμως. Κι ευγνωμονούσε την τύχη της, όχι τον πα-τέρα της, που είχε κάνει αυτά τα μαθήματα ζωγραφικής κάποτε και τώρα μπορούσε να βασιστεί στα χέρια της και όχι στο κορμί της εν γένει. Θα μπορούσε να επιθυμεί διακαώς να πεθάνει, κάθε φορά που σκεφτόταν εκείνον. Να οδηγηθεί στην κατάθλιψη, με σοβαρές πιθανότητες να κάνει πράξη τις σκέψεις αυτοχειρίας, που θα ανάμενε κανείς σε μια τέτοια περίπτωση. Μα είχε φροντίσει να μην μπλεχτεί σε τέτοια γρανάζια. Υπερβαίνοντας εαυτόν, ξεπέρασε όλα τα συρματόσχοινα του νου που θα την οδηγούσαν στη ψύχωση, με την τέχνη της φυσικά. Στεκόταν βράχος σε όσους τη διπλάρωναν, για να τη τραβήξουν στο πεζοδρόμιο. Προτιμούσε τον δικό της δρόμο. Όσο ζόρικος κι αν ήταν για μια νεαρή γυναίκα, χωρίς σταθερή στέγη και κάποιον δικό της άνθρωπο. 
Τους είχε αφήσει εξάλλου όλους πίσω, δραπετεύοντας από την προηγούμενη δυσβάσταχτη ζωή της.
Πού ήταν αλήθεια όλοι αυτοί όταν τους είχε ανάγκη; Την εγκατέλειψαν ο ένας μετά τον άλλον βγάζοντάς την και τρελή από πάνω. Ότι και καλά είχε κατηγορήσει άδικα τον πα-τέρα της για ασέλγεια. Μόνο αυτή ήξερε όμως πόσα είχε αντέξει. Μόνο αυτή ήξερε τι αληθινά είχε βιώσει, την απέχθεια και τη σιχασιά που έφθανε στο στόμα και στη ψυχή της κάθε φορά που τον σκεφτόταν και μόνο. 
Κι έτσι βρέθηκε να παλεύει εκεί έξω, μόνη. Κινδύνευε διαρκώς και το γνώριζε από την πρώτη στιγμή που κοιμήθηκε κάτω από μια γέφυρα εξαντλημένη, μετά το φευγιό της. 
Όμως εκείνο το πρώτο ξημέρωμα έξω στο κρύο, στην ερημιά και στο άγνωστο, δεν την είχε βρει, όπως εύκολα θα περίμενε κανείς, νικημένη. Ενάντια στα προγνωστικά, είχε δει την ανατολή με χαμόγελο. Μια υπέρτατη πίστη ότι θα τα καταφέρει την είχε κυριεύσει και είχε διαλύσει την όποια αχλή είχε τυλίξει πρόσκαιρα μόνο το μυαλό της. Ανέπνευσε τον καθαρό αέρα της εξοχής και αμέσως ξεκίνησε για να βρει ένα κατάστημα εκποίησης χρυσαφικών κι άλλων τιμαλφών. Χρειαζόταν άμεσα χρήματα για κάρβουνο και χαρτί. "Μάθε τέχνη κι άστηνε....." θα σιγομουρμούριζε εσαεί από δω και μπρος!




Αυτή ήταν η δεύτερη από τις δύο συμμετοχές μου στο 
που ακούραστα και με αγάπη περισσή διοργανώνει η 
Μεμαρία μας στο mytripsonblog,
παίρνοντας τη σκυτάλη του Παιχνιδιού από τη Φλώρα και 
το ΤEXNIS STORIES.
Ευχαριστώ πολύ πολύ όσους το ξεχώρισαν.

η πρώτη μου συμμετοχή.
Σχολιάζουμε σ'αυτήν την ανάρτηση και τις δύο συμμετοχές.

🌹🌹🌹

Να σας θυμίσω ότι έχει ήδη ξεκινήσει το 16ο Συμπόσιο Ποίησης
ενώ μην ξεχνάμε τη δράση
 Αλάτι, ζάχαρη κι αλληλεγγύη
για την ενίσχυση της Κοινωνικής κουζίνας 
και του μη κερδοσκοπικού σωματείου 
Κοινωνία αγάπης και προσφοράς  "Γέροντας Παΐσιος"
Δεν βοηθάμε μόνο τις μέρες των γιορτών, 
αλλά και όλο τον χρόνο.

Για να αποκτήσετε το e-book, αρκεί να στείλετε, 
όπου εσείς επιλέξετε, 
ένα δέμα με ό,τι μπορείτε από όσα θα βρείτε στη λίστα με τις πάγιες ανάγκες 
της Κοινωνικής κουζίνας και του σωματείου "Γέροντας Παΐσιος".
Το αποδεικτικό της αποστολής είναι και η τιμή για το e-book! 

Στο womaninblog@gmail.com (με τίτλο e-book) 
στέλνετε μία φωτογραφία του δέματος 
και θα λάβετε αμέσως τις ιστορίες μας.

Μπορείτε να τις διαβάσετε στον υπολογιστή, στο κινητό, στο tablet.

42 σχόλια:

  1. Δυο χτυπήματα;;;; Και ποίηση και πεζό! Θα πω μπράβο, αλλά θα πω και το παράπονό μου. Γιατί δεν γράφεις πιο συχνά; Μπορεί να στάθηκα στο Δρόμο σου, αλλά και τα δυο είχαν θέματα που ξεχώριζαν. Πραγματικά μου έχουν λείψει τα μηνύματα όσων γράφεις, Αριστάκι μου!
    Καλό Σαββατοκύριακο! ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξάνδρα μου αγαπημένη....πόσο γλυκό παράπονο!
      Μα η έμπνευση δεν είναι στο τσεπάκι μας! Κι αν δεν είχα το κίνητρο της Μεμαρίας τίποτα από τα δύο δεν θα είχα γράψει: δεν έχω χάσει παιχνίδι από την πρώτη φορά , κάπου στο μακρινό 2012, που πήρα μέρος στο στέκι της Φλώρας !
      Στα τελευταία παιχνίδια χτυπώ εις διπλούν για να βγάζω το άχτι μου δεν συμμετέχω στο Συμπόσιο!
      Πολλά, γλυκά φιλιά μάτια μου :))

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα Αριστάκι μου
    Τα θερμά μου συγχαρητήρια και για τις δυο σου ξεχωριστές συμμετοχές!!!!
    Στο ποίημα ειδικά σε απόλαυσα (είχε λόγο)
    Να είσαι καλά και να δημιουργείς μάτια μου

    Σε φιλώ πολύ πολύ ♥ Σ.Λ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ αγαπημένη μου Ελέν!
      Χαίρομαι ιδιαιτέρως να ξεχωρίζεις ποίημα μου εσύ...μια τέτοια πένα!
      Πολλά, δροσερά φιλιά μάτια μου :))

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα Αριστάκι μου
    Τα θερμά μου συγχαρητήρια και για τις δυο σου ξεχωριστές συμμετοχές!!!!
    Στο ποίημα ειδικά σε απόλαυσα (είχε λόγο)
    Να είσαι καλά και να δημιουργείς μάτια μου

    Σε φιλώ πολύ πολύ ♥ Σ.Λ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μια από τις επιλογές μου!
    Αριστούλι μου σου στέλνω πολλά πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αριστέα μου πολλά πολλά συγχαρητήρια και για τις δυο σου συμμετοχές!
    Η κάθε μια ξεχωριστά υπέροχη!
    Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ από καρδιάς Μαρία μου για την υπέροχη και ζεστή φιλοξενία σου!
      Πολλά φιλιά μάτια μου :))

      Διαγραφή
  6. Με άγγιξε πολύ η ιστορία σου Αριστέα μου. Χάρηκα που ήταν δική σου.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Και οι δυο συμμετοχες σου υπεροχες κι οπως παντα γεματες νοηματα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολύ όμορφες και οι δύο σου συμμετοχές, συγχαρητήρια!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Έλλη μου!
      Να'σαι καλά !
      Φιλάκια πολλά :)

      Διαγραφή
  9. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αριστέα, διπλή η συμμετοχή σου και μάλιστα βαρβάτη. Και ποίημα και πεζό διήγημα.
    Και εδώ, στο διήγημα ξεχώρισε η θετική όψη της ζωής μέσα από τις δυσκολίες και τα αδιέξοδα.
    Κάτι που σε χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο με τον αγώνα σου.
    Μπράβο Αριστέα μου.

    *************************
    Το ποίημά σου με "βασάνισε" πάρα πολύ. Πάρα πολλές φορές έγραψα και έσβησα. Ειλικρινά με τα ποιήματα με φέρατε σε πολύ δύσκολη θέση αυτή τη φορά με την έννοια ότι έμεινα πολύ συγκινημένος Αριστέα. Την "πλήρωσε" στην μινιμαλιστική δυστυχώς αφαίρεση το δικό σου μικρό επίσης αριστούργημα.
    Εντάξει, σε πολύ ψηλά μέτρα κινήθηκες και υποκλίνομαι.
    Σε ευχαριστώ για τη συγκίνηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου, σε ευχαριστώ από καρδιάς για τα πολύ ζεστά σου λόγια!
      Κάνω διπλό χτύπημα σε όλα τα παιχνίδια φέτος, κάτι σαν προσωπικό στοίχημα είναι :) (επειδή δεν συμμετέχω στο Συμπόσιο...)
      Δεν πλήρωσε τίποτα κανείς. Το γεγονός ότι κατάφερα κι έγραψα και μάλιστα δύο συμμετοχές, μετά από μεγάλη παρατεταμένη ξηρασία για μένα μου αρκεί! Αυτή ήταν η ανταμοιβή μου! Και η αγάπη σας!
      Σε φιλώ :))

      Διαγραφή
  11. Συγχαρητήρια κι από μένα Αριστάκι μου για την έμπνευση και τις πολύ ξεχωριστές συμμετοχές σου!
    Θαύμασα πολύ αυτό το "δρόμο" σου και όλα όσα έκρυβε η ιστορία της ηρωίδας σου.
    Πάντα αισιόδοξη και με το κεφάλι ψηλά σου εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ Μαριώ μου!
      Τον "δρόμο" μου τον αγάπησα κι εγώ ένα τσικ περισσότερο, γιατί στόχος μου δεν ήταν να γράψω άλλη μια δακρύβρεχτη ιστορία, ούτε να προκαλέσω τη συγκίνησή σας ( χωρίς αυτό να είναι μεμπτό ε;)
      Ήθελα ντε και καλά να δώσω μέσα από ένα στόρι την αισιοδοξία του πατώ στα πόδια μου και δεν χάνομαι ό,τι κι αν μου τύχει! Στηρίζομαι στα χέρια μου και προχωρώ . Κι εσύ ξέρεις πόσο το πιστεύω και το υποστηρίζω αυτό μέσα από την ψυχή μου!
      Σε φιλώ γλυκά :))

      Διαγραφή
  12. Ευφάνταστη και καλογραμμένη η ιστορία σου,
    Αριστέα μου,αλλά για μένα το ποίημα ήταν όλα τα λεφτά!
    Κατάθεση Ψυχής μιας Γυναίκας...
    Η επιλογή της λέξης"ροβόλησα"με τρέλανε!
    Συγχαρητήρια!
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μιλ μερσί καρδούλα μου!
      Χαίρομαι πολύ που αγάπησες το ποίημα μου και το ροβόλησα ως λέξη! :))
      Φιλάκια πολλά !

      Διαγραφή
  13. Το ίδιο <> μου εκανε και μενα κλίκ... όπως την Γιούλη απο πανω μου Αριστακι μου..και οπωε ειδα και πολλους αλλους αναγνωστες του παιχνιδιού των λέξεων..!!
    Αλλα και ο σου ηταν απο τα πεζα σου τα δυνατα..!!! η δυναμη του ανθρωπου να επιβιωσει υπερτερεί!! μου αρεσαν που και τα δυο σου φιλενάδα.. στο τελος αφηνουν μια αισιοδοξία και μια γλυκιά γευση για ενα μελλον που αποφασισαν να παρουν στα χερια τους οι ηρωίδες σου παρ όλο το δύσκολο θεμα τους.!!
    Τα συγχαρητηρια μου μικρή μου.. Σ.Λ...φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ Ρουλίτσα μου!
      Φιλάκια πολλά :))

      Διαγραφή
  14. 1. «Τους είχε αφήσει εξάλλου όλους πίσω». Η φράση κλειδί τού διηγήματός σου, Αριστέα.
    Αδρό, με επιτυχώς διακριτικό χειρισμό των δύο σκληρών ζητημάτων. Αυτό τής πατρικής βαρβαρότητας και εκείνο των σκέψεων αυτοχειρίας. Ελπιδοφόρο διήγημα!

    2. «Τα κατάφορτα με μύδρους λόγια σου». Βέβαια. Οι κριτές που εκτοξεύουν λέξεις-λεπίδες.
    Και η απάντηση «δεν ήμουν ρίψασπις», «ροβόλησα στα δύσκολα».
    Με ελπιδοφόρο επίλογο και αυτή η ανάρτησή σου, Αριστέα. Διακήρυξη αποφασιστικότητας και βεβαιότητας για την αυριανή γαλήνη.
    Εδώ θέλω να κάνω μια παρατήρηση για τους εσωτερικούς διαλόγους που όλοι οι άνθρωποι κάνουν.
    Αυτοί οι εσωτερικοί διάλογοι σπάνια απελευθερώνουν, ενώ συνήθως μας βυθίζουν βαθύτερα στη λύπη. Αναμοχλεύουν τις κακές εμπειρίες και δεν οδηγούν τελικά σε κάτι θετικό. Χρειάζεται μακροχρόνια εκπαίδευση, καθώς μεγαλώνει ο άνθρωπος, να μπορεί να τις απωθεί και να εκτρέπει τη σκέψη του, ιδιαίτερα τις άδειες ώρες των νυκτών, σε ευχάριστες εικόνες. Δύσκολο, αλλά κατορθωτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο όμορφο και ουσιαστικό σχόλιο!
      Σε ευχαριστώ από καρδιάς Άρη!
      Καλά να περνάς :)

      Διαγραφή
  15. Πολύ όμορφες και οι δυο συμμετοχές σου. Και δυο μάλιστα!! Μπράβο σου. Κυρίως το διήγημα μου άρεσε πολύ. Πάντα δημιουργική μάτια μου πάντα.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Άτιμη κΑΙνωνία που άλλοι έχουν έμπνευση για δυο ιστορίες κι άλλοι για καθόλου!! Πάντως σε πέτυχα κι αυτήν την φορά στο δόξα πατρί, "ροβολώντας" :)) Πάντα τέτοια! Καλή εβδομάδα ;) ✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχα! Και στο μεταξύ ήταν οι μέρες που πίστευα ότι είχα στερέψει δια παντός!
      Ναι με πέτυχες! Να'σαι καλά Πετρούλα :))
      Καλό ΣΚ !

      Διαγραφή
  17. Συγχαρητήρια [σλουρπ] ήταν μια υπέροχη [σλουρπ] συμμετοχή και φυσικά την ψήφισα [σλουρπ] και όλα αυτά [τα σλουρπ] στα λέω γιατί θέλω κέρασμα.
    ΥΓ: [σλουρπ]

    Όσο για την άλλη σου συμμετοχή ήταν ΑΞΙΟΛΟΓΟΤΑΤΗ, δεν την ψήφισα όμως επειδή περισσότερο έφερνε σε ποίηση. Και αυτό την τιμώ δεόντως σε άλλο δρώμενο. [κλαψ]

    (εδώ δεν έχει σλουρπ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχα! Έφερνε σε ποίηση; Δηλαδή δεν ήταν ποίημα; Τι θες να πεις Βίρνα; Δηλαδή δεν γράφω ποιήματα; Θα φαρμακωθώ Βίρνα, στο λέω! ☺

      Διαγραφή
  18. Πολύ όμορφη η συμμετοχή σου
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Την λάτρεψα αυτή τη συμμετοχή σου γι αυτό της έδωσα και τους τρεις βαθμούς μου. Κι η άλλη ήταν υπέροχη, απλά αυτή έδω μου "μίλησε" περισσότερο.
    Πάντα τόσες υπέροχες εμπνεύσεις να έχεις Αριστάκι. Σε γλυκοφιλώ και σε καλοβδομαδίζω! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Συγχαρητήρια για τις συμμετοχές σου Αριστέα μου.
    Δεν τις διάβασα εγκαίρως και δεν ψήφισα δυστυχώς.
    Τώρα προσπαθώ να καλύψω το κενό 😊
    Να είσαι καλά.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Ρένα μου!
      Χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν!
      Πολλά φιλιά :)

      Διαγραφή
  21. Ξέρεις Αριστέα μου, ότι η ιστορία σου με άγγιξε βαθιά και εξηγούμαι:
    Μεγάλωσα ζωγραφίζοντας κάτω από πολύ καλές συνθήκες, αργότερα όταν με βρήκαν τα μεγάλα ζόρια, η ζωγραφική μ' έσωσε!
    Ήθελα να γίνω ζωγράφος και ο πατέρας μου, μ' έπεισε να σπουδάσω εφαρμοσμένες τέχνες και τον ευγνωμονώ γιατί έτσι επιβίωσα και μεγάλωσα μόνη τον γιο μου!
    Χαίρομαι που άνοιξες τα σχόλια σου...
    ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ χαίρομαι που επικοινωνώ ξανά μαζί σας Στεφανία μου!
      Βασικά αυτό ήθελα να τονίσω: ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου φανεί χρήσιμο στο μέλλον!
      Δροσερά φιλιά μαγισσούλα μου!
      Και καλό ΣΚ!

      Διαγραφή
  22. Αριστέα μου το κείμενο σου αυτό μου άρεσε πολύ και ήταν μια από τις επιλογές μου! Μπράβο κορίτσι μου γλυκό πολλά φιλιά στη ζεστή σου καρδούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά καλή Μαίρη!
      Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
      Πολλά φιλιά :))

      Διαγραφή