Κυριακή 1 Απριλίου 2018

Ιερή αποστολή ~ 14ο Παίζοντας με τις λέξεις ~ Συμμετοχή 2 από 2



Όχι, δεν σας κάνω πλάκα!
Δεν είναι πρωταπριλιάτικο ψέμα.
Έχω ανάρτηση!
Όχι, ψέμα. Έχω δύο αναρτήσεις!
Εδώ, η άλλη!


Δεν χρειάστηκε καν να ρίξουν νόμισμα.
Ήξερε ότι ήταν κάτι που έπρεπε να το κάνει. Όχι, δεν ήταν καθήκον. Ήταν ανάγκη. Όσο δύσκολο κι αν της ήταν.
Σίγουρα, οι δικοί της ήθελαν να μιλήσουν κι αυτοί. Όμως κι αυτή δικός της άνθρωπος δεν ήταν; Παραστάτισσα η μία στην άλλη και στα καλά και στα άσχημα, μια ζωή ολόκαιρη, είχαν κάθε λόγο να νιώθουν οικογένεια! Στιγμές, χαρές, ρούχα, παπούτσια, συνταγές, μυστικά, γέλια, δάκρυα, πόνοι, χωρισμοί, αρρώστιες, επιτυχίες, ... όλα τα είχαν μοιραστεί. Εκτός από άνδρα, φυσικά. Όχι! Αυτή δεν ήταν μία απλή φιλία. Ήταν σχέση ζωής. 

Κάνει μια φευγαλέα αναδρομή στο παρελθόν τους... Πόσα χρόνια, θεέ μου! Πόσες αναμνήσεις. Τα μάτια της βουρκώνουν ξανά."Τι πράγμα κι αυτό με τα δάκρυα; Μα δεν στερεύουν καθόλου οι βρύσες", γκρίνιαξε σαν μικρό,παραπονιάρικο κοριτσάκι!  

Ήξερε ότι θα ερχόταν αυτή η αναπόδραστη ώρα." Έτσι είναι η ζωή!" Το επαναλαμβάνει διαρκώς εδώ και καιρό, μπας και πειστεί, μπας και ανακουφιστεί λίγο! Μάταια!  Είχε προσπαθήσει να προετοιμάσει τον εαυτό της. Άδικος κόπος. "Ματαιοπονεί όποιος πιστεύει ότι είναι προετοιμασμένος για το θάνατο των ανθρώπων που αγαπάει", φώναξε δυνατά και τρόμαξε και η ίδια από το ηχόχρωμα της φωνή της. Σπάραζε πια... Πώς να αποχαιρετήσει τη φίλη που μαζί έζησαν πενήντα-πέντε ολόκληρα χρόνια; Θυμάται σαν χτες την πεντηκοστή τους επέτειο. Πόσο τις πείραζαν όλοι που γιόρταζαν τη φιλία τους και δη στα γεράματα! Αχ αυτός ο αλήτης ο χρόνος, ποτέ δεν είναι αρκετός!

Τι να πρωτοθυμηθεί; Τι να κρατήσει και τι να αφήσει από το λόγο της; Γράφει, σβήνει εδώ και ώρες. Αμάν! Θα έρθει η στιγμή και δεν θα είναι έτοιμη. 

Να γράψει αστείες τους στιγμές; Ίσα για να σπάσει και το βαρύ κλίμα; Μπα! Δεν της πάει. Αυτό δεν ήταν το δικό της στοιχείο εξάλλου. Να μιλήσει για τις αγκαλιές σε δύσκολες ώρες; Ποιον ενδιαφέρουν αυτά τα τόσο προσωπικά σημεία;  Να μιλήσει για την καλή, διασκεδαστική, γενναιόδωρη και χαμογελαστή γυναίκα, ως είθισται; Σιγά!  Αυτά είναι τα γνωστά. Και ίσως τα ασήμαντα! 

Αλήθεια πώς αποχαιρετάς έναν αγαπημένο σου; 

Σαν έρθει εκείνη, η ζοφερή ώρα, δεν νιώθει τα πόδια της, δεν ελέγχει τα δάκρυα, δεν ανασαίνει καλά καλά.
Σηκώνεται όμως, λες και τη σπρώχνει μια αόρατη δύναμη. Όλων τα βλέμματα είναι αναπόφευκτα στραμμένα πάνω της. Κάποιοι σαν να συμμερίζονταν το πόνο της. Κρατάει στο ροζιασμένο, από τα χρόνια, χέρι της το χαρτί, μουσκεμένο, έτοιμο να γίνει κομματάκια, από την πολλή υγρασία. Δεν πειράζει όμως. Δεν το χρειάζεται. 

"Είχα γράψει κάποια λόγια. Θα προτιμήσω να μην σας τα διαβάσω τελικά..."
Παίρνει βαθιά ανάσα.
Κοιτάζει εκείνην, επίμονα και διαπεραστικά, μα τόσο γλυκά ταυτόχρονα. Νιώθει ότι της χαμογελά. Είναι τόσο γαλήνια, τόσο ζωντανή...Το ροδοκόκκινο χρώμα στα μάγουλά της για λίγο, την ξεγελά. Νομίζει ότι θα σηκωθεί και θα φωνάξει ότι ήταν ένα ακόμα αστείο της!

"Ο άνθρωπος πεθαίνει όταν τον ξεχάσει και ο τελευταίος άνθρωπος που τον γνώριζε" μου είχες πει κάποτε, αδερφή μου εσύ, σε μια ανύποπτη στιγμή. Όσο ζω, όσο σε θυμόμαστε όλοι όσοι σε αγαπήσαμε, θα ζεις κι εσύ!"

Γύρισε στη θέση της. "Θα είσαι περήφανη για μένα λιακάδα μου" της είπε κοιτώντας νοερά κάπου στον ουρανό. 



Η Ιερή αποστολή, η δεύτερη από τις δύο συμμετοχές μου
πήρε μέρος στο 14ο Παίζοντας με τις λέξεις, 
(ποιου γύρου ακριβώς δεν θυμάμαι πια ☺- από το 2012
κρατάει τούτη η υπέροχη ιστορία)
που διοργανώνει και φιλοξενεί με επιτυχία
η φίλη Μεμαρία, στο mytripsonblog.

Θερμά ευχαριστώ τη Μαρία για τη ζεστή, όπως πάντα, φιλοξενία της, 
τους φίλους που με ευγενή άμιλλα συμμετέχουμε 
(ορισμένοι με πάθος και πολλή αγάπη, από το 2012) 
και όσους την ξεχώρισαν.

Ευτυχώς που υπάρχουν και τα δρώμενα και επιστρέφω για λίγο,
σαν τον δολοφόνο, στον τόπο του εγκλήματος!

Για την ιστορία...

Η "Ιερή αποστολή", φανταστική μεν ιστορία, με υπαρκτές ηρωίδες δε,
γράφτηκε με τη σκέψη πως νεκρή είμαι εγώ, (ω, ναι!)
με την αγαπημένη μου φίλη, (τι φίλη.... αδερφή πείτε καλύτερα) 
μετά από 55 χρόνια φιλίας,
να αναλαμβάνει το χρέος του επικήδειου λόγου.

Το κείμενο εδώ παρουσιάζεται στην αρχική του μορφή.
Για λόγους τήρησης της ανωνυμίας αφαιρέθηκε το κομμάτι 
του εορτασμού της επετείου φιλίας,
που εύκολα θα με πρόδιδε (ε, κανελλάκι μου; ☺) στους φίλους που
γνωρίζουν ότι πράγματι γιορτάζουμε κάθε χρόνο επέτειο φιλίας
με τη γλυκιά μου φιλενάδα!

Τέλος να πω, 
πως εύχομαι ολόψυχα έτσι ακριβώς να γίνουν τα πράγματα,
όταν με το καλό έρθει η ευλογημένη ώρα και πεθάνω:
να περάσουμε τον μισό αιώνα αδερφικής φιλίας
και το Αφούλι μου να αντέξει και να πει δυο λόγια,
αλλά, αν γίνεται... ας μην φύγω τόσο νωρίς,  στα ενενήντα μου.
Τι δηλαδή; Τσάμπα θα πάει τόση υγιεινή ζωή; ☺ Ε;

Πληζ... δεν θα αντέξω προκαταλήψεις 
περί του θέματος.
Δεν παίζω με τον θάνατο. 
Κι εγώ προσπαθώ να τον αντιμετωπίσω με αυτή την 
προσέγγιση που έχω, χρόνια τώρα! ☺

Ευχαριστώ!
@ριστέα

Καλό μήνα και καλό Μεγαλοβδόμαδο.
Με γαλήνη!

24 σχόλια:

  1. Μοιάζει σαν ψέμα αλλά δεν είναι
    Συγχαρητήρια για ό,τι κάνεις
    Καλό μήνα να έχεις κούκλα μου

    Σε φιλώ και σ' αγαπώ πολύ ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σου είπα πως ήταν απ' αυτές που είχα ξεχωρίσει εξ αρχής, και μετά, μόλις μου έθεσες το context, την αγάπησα ακόμα περισσότερο. «Αλήθεια, πώς αποχαιρετάς έναν αγαπημένο σου;» ρωτάω κι εγώ τον εαυτό μου. Κι αν συμπεριλάβω και το ότι προεξοφλείς και τα χρόνια τής φιλίας σας; Ε, τι να πω! Αυτό τα λέει όλα! Αυτή είναι η έννοια της φιλίας που έχω στο μυαλό μου (γνωρίζοντας για τη φιλία που σας δένει!), και σου εύχομαι να την αξιώνεσαι για πολύ-πολύ καιρό ακόμα - και μέχρι τα 100 σου, γιατί όχι;!

    Επιλέγοντας τις λέξεις, αυτό ήθελα: να διαβάσω/πάρω συναισθήματα για τη φιλία. Μου το έδωσες με τον καλύτερο τρόπο, αριστάκι μου. Σ' ευχαριστώ - όπως σ' ευχαριστώ και για τη φιλία σου σε μένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επιστρέφω για την 6.
      Εδώ δεν υπάρχουν τα συναισθήματα της φιλίας, αλλά μια υπογράμμιση/υπενθύμιση για τις επιλογές μας, το κόστος αυτών και πόσο σημαντικό είναι το να ξεκινάμε τη κριτική πρωτίστως απ' τον ίδιο μας τον εαυτό και να ξεφεύγουμε λίγο απ' τη λειτουργία τής καμήλας (βλ η καμήλα βλέπει τις καμπούρες των άλλων και όχι τη δική της). Σημαντικά νοήματα!

      //ΜΠΡΑΒΟ και για τις δύο συμμετοχές σου, ματάκια μου. ♥

      Διαγραφή
  3. Συγχαρητήρια και για τις δυο σου συμμετοχές. Αξιόλογες και ειδικά αυτή με τον αποχαιρετισμό της φίλης στην αδεφλή ψυχή της, με συγκίνησε τόσο πολύ
    Να σαι καλά Αριστέα μου και καλά κάνεις και αντιμετωπίζεις το πιο σίγουρο της ζωής με αυτόν τον τρόπο: το θάνατο!
    Καλό μήνα και καλό Μεγαλοβδόμαδο
    Να περάσεις όμορφα τις γιορτές σου
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ρε τι τραβάει αυτό το Αφρούλι!...
    Και τι να σου λέω τώρα για την ιστορία αυτή! Που ξύπνησαν κάτι μαύρες μνήμες από πρόσφατο αποχαιρετισμό σε φίλο. Και που όση λογική κι αν επιστρατεύσεις, η απώλεια γδέρνει σαν ατσαλόσυρμα την ψυχή.
    Συγχαρητήρια για τις συμμετοχές σου Αριστάκι μου και πιο πολύ γιατί δουλεύεις με δύσκολα υλικά, που θέλουν ψυχικά αποθέματα και φιλοσοφική διάθεση. Λοιπόν, καλό μήνα να έχεις και με το καλό να ανταμώσουμε ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μου αρέσει αυτή σου η οπτική Αριστέα. Είναι οπτική υπέρβασης απέναντι στο σκοτάδι. Είναι οπτική Νίκης.
    Ομολογώ, τώρα με την εξομολόγησή σου αυτή βγαίνει και αναδεικνύεται μια υπέροχη φιλία. Και θέλω να την χαίρεστε με τη Μαρία μας σε όλες της τις παραμέτρους.
    Όσον αφορά το αφήγημά σου εδώ, ιδιαίτερα ανθρώπινο, ιδιαίτερα ρεαλιστικό.
    Πολλοί έχουμε περάσει από αυτό το έσχατο στάδιο της απόδοσης τιμής σε έναν φίλο μας.
    Το δίνεις με έξοχο τρόπο.
    Μπράβο κορίτσι μου μπράβο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όσον αφορά το "Μαύρο-Άσπρο" ένα άλλο είδος αφηγήματος. Δεν το έχεις δοκιμάσει νομίζω άλλη φορά. Το κατατάσω, δεν θα έλεγα αυθαίρετα, στον λεγόμενο "κυνικό" λογοτεχνικό λόγο.
    Πόσες ωμές αλήθειες αναδεικνύει το "Μαύρο άσπρο".
    Δύο συμμετοχές λοιπόν Αριστέα μου.
    Μπράβο για τις εμπνεύσεις σου. Τίμησες με το παραπάνω το "Παιχνίδι με τις λέξεις".
    Να ευχηθώ Καλό Πάσχα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αριστέα μου τίμησες για άλλη μια φορά το παιχνίδι μας με δυο τόσο διαφορετικές, αλλά υπέροχες συμμετοχές!
    Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
    Φιλιά πολλά και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο επίλογος σου τα λέει όλα Αριστέα μου "ο άνθρωπος πεθαίνει όταν τον ξεχάσει και ο τελευταίος άνθρωπος που τον γνώρισε. Αλλά ξεχνιέσαι εσύ αγάπη μου...
    Μπράβο και για τις δύο συμμετοχές σου.
    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μπράβο και για τις δύο αξιοπρόσεκτες συμμετοχές σου!
    Είμαι πολύ υπέρ να θίγουμε αυτά τα θέματα που δεν τα πιάνουν εύκολα οι περισσότεροι. Το ίδιο συζητούσα και με το Λυσιπάκι μας για την δική της εξαιρετική ιστορία!

    Το πιο εύκολο είναι να μιλάμε για φρου φρου κι αρώματα και να μην αντιμετωπίζουμε τα υπόλοιπα. Τι μας μένει όμως;

    Πολλά φιλιά και καλό Πάσχα να έχεις, υγεία και όμορφες στιγμές με τους αγαπημένους σου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου στο παιχνίδι Αριστέα μας!
    Δύσκολο το θέμα και μου θύμισε μια πρόσφατη απώλεια που είχα στην αρχή του 2018...
    Καλό μήνα, πάντα δημιουργική!

    Φιλάκια πολλά:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συγχαρητήρια Αριστάκι και για τις δυο σου συμμετοχές. Τη δεύτερη τη ξεχώρισα κιόλας.
    Εύχομαι πάντα να μας χαρίζεις τόσο δυνατές εμπνεύσεις, με το δικό σου μοναδικό τρόπο.
    Σου στέλνω μεγάλο φιλί για καλό μήνα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Συγχαρητήρια Αριστέα μου για τις συμμετοχές σου
    Αυτή την ξεχώρισα γιατί με άγγιξε .
    Ένας ποιητής λεει: τότε οι νεκροί πεθαίνουνε , όταν τους λησμονάμε .
    Σήμερα ένας αγαπημένος φίλος που μας κάνει πάντα να ξεκαρδιζομαστε στα γέλια μας είπε .
    Όταν πεθάνω μη τυχόν και κλάψετε , θέλω να θυμάστε ό,τι έχουμε περάσει μαζί και να γελάτε .
    Αυτό το αστείο βέβαια δεν μας άρεσε καθόλου.
    Τέλος πάντων όλα μέσα στη ζωή είναι.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά.
    Καλό Πάσχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εγώ με το ζόρι να γράψω μια ιστορία
    μπράβο σε όσους γράφουν πάνω από μια
    ενδιαφέρουσες και οι δυο , η καθε μια με το δικό της θέμα
    καλό μήνα και καλό Πάσχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αριστέα μου, η ιστορία αυτή μου κίνησε το ενδιαφέρον γιατί είναι εκπληκτικά πρωτότυπη. Είναι δύσκολο να μπει κανείς στο ρόλο του νεκρού. Τι να πω? Μπράβο σου. Καλό Πάσχα, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ένας ύμνος στην ιερότητα της φιλίας. Όχι συνηθισμένος.
    Μέσα από ένα λακωνικό μοιρολόι αναδεικνύεται η αξία τής πραγματικής φιλίας. Που είναι μια όψη αυτού που ονομάζουμε ανθρωπιά.
    Γιατί τι άλλο από ανθρωπιά είναι μια σχέση αγάπης που ξεπερνά συμφέρον και εγωισμό; Αυτό δηλαδή που είναι η φιλία.
    Εξαιρετικό το γραπτό σου, Αριστέα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Και τα δυο σου κείμενα Αριστέα μου, αν και τόσο διαφορετικά αγγίζουν και τις πιο τσιμεντένιες καρδιές, μπράβο σου!
    Έχω χάσει και η ίδια δυο πολύ καλούς φίλους και ξέρω πως η απώλεια τους θα βαραίνει πάντα τη καρδιά μου!

    ΑΦιλάκια πάντα τρυφερά και να έχεις ένα φωτεινό Πάσχα! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αριστέα καλησπέρα..
    Διάβασα το εισηγητικό σημείωμα στην ανάρτηση και το «παρέκαμψα».. Ο συγγραφέας μπορεί να γράψει οτιδήποτε με οποιαδήποτε αιτία , ακόμα και αν δεν υπάρχει αιτία..
    Στις επιλογές μου ήταν και τα δύο κείμενα σου...
    Η Ιερή αποστολή την είδα σαν πράξη λογική και συναίσθημα κορυφαίας στιγμής που μόνο ένας που έχει χάσει πολύ κοντινό του πρόσωπο μπορεί να τον αγγίξει. Και ειλικρινά δεν το εύχομαι σε κανένα..
    Το μαύρο – άσπρο το ψήφισα γιατί το βρήκα ρεαλιστικότατο. Η ύπαρξη μοναξιάς στο βλέμμα των «σπουδαίων» και το άσπρο της αθωότητας απέναντι μπορεί και να μην είναι ο κανόνας. Όμως η απληστία (γενικά) αλλά και η κάθε μορφής εξουσία που παράγεται και εδράζεται στο εγωιστικό «εγώ» δεν έχει ποιοτικά χαρακτηριστικά και είναι ασθένεια..
    Θα βρεις κείμενα μου αναφερόμενα στη πολιτική που έχω προσεγγίσει το θέμα και πολλές φορές έχω προτρέψει ανθρώπους που αξίζουν πραγματικά να βγουν μπροστά και να προσφέρουν , γιατί έχω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σε αυτούς..
    Καλό Πάσχα εύχομαι..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Λοιπόν για το "μαύρο άσπρο" τι να πω; Μίλησε η ψήφος μου! Όσο για την "ιερή αποστολή", επειδή πέρασα πρόσφατα (κι εξακολουθώ φυσικά) μέσα από το πένθος, ειλικρινά, είναι τόση η οδύνη, που είναι πολύ δύσκολο να μιλήσει κάποιος πολύ οικείος, εκείνη την ώρα.. Εγώ τουλάχιστον έτσι το βίωσα.. Γι' αυτό σου λέω, φτιάξε καλύτερα μια playlist με κάθε αγαπημένο σου, κι άστη να..ρέει μαζί με ένα ποτήρι κρασί! Για τους καλεσμένους μανίτσα..! ☺ Είναι πιο ανώδυνο και πολύ πιο διασκεδαστικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αριστέα μου πάντα κατορθώνεις με κάποιο τρόπο να μας συγκινείς! Αυτοί οι αποχαιρετισμοί με αγγίζουν τόσο που κάνω ειλικρινά λίγη ώρα να συνέλθω. Συγχαρητήρια κορίτσι μου για τις δύο υπέροχες συμμετοχές σου! Σου στέλνω τα φιλιά μου και τις πιο θερμές μου ευχές για το Άγιο Πάσχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αυτά είναι!
    Έτσι γίνεται όταν δύο άνθρωποι είναι ενωμένοι ψυχικά και πνευματικά! Είναι πολύτιμο δώρο της ζωής αυτό, οπότε το χαίρεσαι όσο το έχεις!
    Επίσης, άσε τασ θανατικά και απόλαυσε αυτό που έχεις στα χέρια σου τώρα.
    Κανένας δεν πεθαίνει πραγματικά, αν δεν φύγει από τη σκέψη των άλλων! Σοφή και αληθινή κουβέντα!
    Να είσαι καλά, Αριστάκι μου!
    Καλό Πάσχα!
    Να περάσεις όμορφες ζεστές στιγμές με όσους αγαπάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Χρόνια πολλά και Καλή Ανάσταση σε όλους, κυρίως ανάσταση ψυχής!
    Σας ευχαριστώ ολόθερμα για τα σχόλια σας!

    Καλά να περάσετε !
    Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες, στον Τάσο, σε όλο τον κόσμο!

    Πολλά φιλιά !


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Mπορει να περασε η μεγαλοβδομαδα.. μπορει να πέρασε το Πασχα..και εγω να μην εχω περασει ακομα απο εδώ Αριστακι μου..όμως δεν υπαρχει περίπτωση να μην το κανω εστω και καθυστερημενα.. για να σου πω πως και μενα με είχε συγκινησει πολυ..η απώλεια.. ενος αγαπημενου ανθρωπου..δεν ξεχνιεται αν οπως λενε δεν τον ξεχασουμε εμεις.. απλα ο πονος γαληνευει με τον καιρό..οσο για την δευτερη ιστορια σου..μικρη μου..μου αρεσει που βλέπεις τα πραγματα έτσι ...αλλα...αστο να παει..άστο..!!
    Να κανεις παντα αυτο που σου αρεσει..Αριστακι μου...
    Χριστος Ανεστη αγαπη μου..Χρονια πολλα !!! φιλακιααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Χριστός Ανέστη ! Χρόνια πολλά Αριστέα μου και συγχαρητήρια για τις δύο σου συμμετοχές!
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή