Ήταν σαν σήμερα!

Ήταν σαν σήμερα.

Πριν τρία χρόνια.

Μόνο που δεν ήταν Τετάρτη.

Ήταν Σάββατο,όπως αρμόζει σε έναν γάμο!

*

Σε είδα να στολίζεσαι.

Να λάμπεις μέσα στα λευκά σου!

Να είσαι ολόκληρη ένα κοριτσίστικο χαμόγελο!

Κι έπειτα έβαλες τα ασημένια σου γοβάκια,

μικρή μου πριγκίπισσα!

Και σε καμάρωνα!

Σαν να ήσουν η κόρη, που δεν είχα!

Και σαν να 'μουν η μάνα, 

δάκρυσα από συγκίνηση αληθινή!

Το μόνο που με ένοιαζε ήταν

να ευτυχήσεις!

Να καταφέρεις να βρεις τις ισορροπίες που χρειάζεται μια σχέση 

μέσα από την καθημερινότητα,

μέσα από τις ευθύνες 

και τις κούρασες!

Μετά από τρία χρόνια 

είμαι περήφανη για Σένα, μικρή μου αγαπημένη!

Δεν αμφέβαλλα ούτε μία στιγμή για τη σχέση μας!

Δεν αμφέβαλα ούτε μια στιγμή για τη σχέση σου!

Γιατί ξέρω ότι είσαι ένας άνθρωπος απλός,

χαμογελαστός,

ένας άνθρωπος που δίνει αγάπη γύρω του!

Κι όποιος δίνει αγάπη, 

αστράφτει καρδούλα μου!

Να είσαι πάντα το κορίτσι εκείνο το τρελιάρικο, με ακούς;

Και να χαμογελάς!

Όπως στο "στρώσιμο του νυφικού κρεβατιού"!

Στην Αφροδίτη μου,

που σαν σήμερα περνούσε μια από τις πιο όμορφες στιγμές της!

Ελπίζω μόνο να μη με κυνηγήσει....

Καλή σας μέρα

@ριστέα