η ζωη ειναι ωραια ...

 Η ελπίδα φοράει πορτοκαλί  Τις χρυσαφένιες ανταύγειες του φθινοπώρου  Και το καφέ του ξύλου που ζεσταίνει Ναι, της ταιριάζουνε αυτές οι απο...

Θλιμμένο ρόδο, σκύβει σαν μπαλαρίνα λιτά χορεύει Ζωή κυλάει Στα χώματα γυρνάει Σπόρος ελπίδας Πήρε μέρος στο 4ο Δρώμενο Χαϊκού  με οδηγό την...

  Κρύο πρωινό καφές καυτός στην κούπα ξυπνά η μέρα Κίτρινο φύλλο  Αργοκυλάει κάτω  Μετουσίωση  Καφεκόκκινη η μπουγάδα του χρόνου στεγνώνει μ...

Επιτέλους  Ο καιρός ήρθε στα σωστά του  Η νύχτα δεν θέλησε να φύγει άρον άρον  Ο ήλιος αγνοείται επιδεικτικά  Και η βροχή δεν σταματά να βγά...

Σαν τα φύλλα που πέφτουν   Οι μέρες μου  Αυτές που ποτέ δεν αποζήτησα   Κι όμως είναι λες και δεν χάνουν ποτέ το ραντεβού τους   Λες και ο χ...

Ζηλεύω εκείνους που ατάραχα μεταφέρουν την απραξία τους  Πέρα δώθε  Δώθε πέρα  Κείθε πέρα Σαν να λικνίζουν μωρό στην κούνια του,  ρυθμικά, ν...