Ένα ταξίδι που κρατάει χρόνια....

Ήταν 2010. Ένα κρύο πρωινό Κυριακής, σαν σήμερα, 28 του Νοέμβρη, κάτι πρέπει να με τσίμπησε. Δεν μπορεί! Άφησα που λέτε ξαφνικά τη λάτρα του σπιτιού (που συνήθως κάνω τις Κυριακές) έπιασα το πληκτρολόγιο, έγραψα κάτι σαν πρόλογο, σε ένα μπλογκ που ένα χρόνο κοντά το είχα φτιάξει και το κοιτούσα,(εντάξει "πατάτα" ήταν αλλά κάπως ήθελα να εξηγήσω τον τίτλο μου) και πάτησα το κουμπί δημοσίευση!
Και κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μου στη μπλογκόσφαιρα...

Από τότε ως σήμερα...

1.014 αναρτήσεις, 507.000 περίπου προβολές της σελίδας μου, 436 δηλωμένοι ακόλουθοι,(εχθροί ... άγνωστο) και 24.500 σχόλια έχουν καταγραφεί στα στατιστικά αυτού του μπλογκ!
Δεν είν' κακό!

Στην Αμερική σήμερα γιορτάζεται το Thanksgiving, δηλαδή Η μέρα των Ευχαριστιών. Και μπορεί να είμαστε Ελλάδα εδώ, αλλά εγώ κρατάω και λίγο από Αμερική.
Και δράττομαι της ευκαιρίας να στείλω ευχαριστίες σε όλους εσάς, παλιούς και νέους αναγνώστες μου που με τιμάτε καθημερινά με το πέρασμά σας, με το σχόλιο σας με την αγάπη σας!

Ευχαριστώ θερμά επίσης τους πρώτους αναγνώστες μου που με στήριξαν και ιδιαιτέρως τη me(maria),τη μακροβιότερη φανατική αναγνώστρια μου κι η οποία ακόμα και με γρίπη δηλώνει παρούσα εδώ.

Για το λόγο αυτό η Μαρία θα λάβει από μένα με πολλή αγάπη, κάτι που είχε επιθυμήσει από πέρυσι :))

Για τους υπόλοιπους το κεραστικό κατόπιν εορτής! Με μάθατε πια, ε;

Καλή σας μέρα
@ριστέα