Κλεισμένος νιώθεις καιρό
στερημένος από πνοές ελευθερίας
και ανάσες-χαρές.
Σε ένα κελί μιας φυλακής
Συ ο δεσμώτης
Συ και ο φύλακας μαζί!
Μετράς τις μέρες
αγγαρείες χτυπάς
και αυστηρώς προαυλίζεσαι
δίχως συντρόφους
Αυτό το κελί
θα μπορούσε να είναι
μιας μονής το κελί
Δωμάτιο άσκησης και προσευχής
Τόπος λατρείας
και εσωτερικής διαδρομής
Δίχως δεσμά
Της ψυχής επιλογή να είναι μονάχα
Στο μυαλό σου αλήθεια
φτιάχνεις εικόνες
Αποφάσισε τώρα ποιος κρατά το κλειδί...
@ριστέα
Μην ξεχνάς:
Ο διαγωνισμός
το Γέλιο βγήκε από τον Παράδεισο #2
τρέχει......
@ριστέα
Μην ξεχνάς:
Ο διαγωνισμός
το Γέλιο βγήκε από τον Παράδεισο #2
τρέχει......
Βρε, Αριστέα μου, τι έγραψες;;;; Το διαβάζω ξανά και ξανά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμιά γραμμή δεν αντιγράφω που να μ' αρέσει πιο πολύ, κάθε λέξη, κι όλες οι λέξεις μαζί ο δρόμος που μακάρι να 'χουμε το κουράγιο και τη φαντασία να περπατήσουμε.
Αλεξάνδρα μου, σε ευχαριστώ πολύ για το όμορφο σχόλιο σου!
ΔιαγραφήΚι εγώ το διάβαζα αφού το είχα τελειώσει και το δούλευα λίγο στις λέξεις του... δεν το πίστευα ! :))
Φιλιά !
Το κακό είναι πως συνήθως ούτε προαυλιζόμαστε απ' αυτό το κελί...
ΑπάντησηΔιαγραφήκι ανάθεμα αν ήξερε ο καθένας μας που βρίσκεται αυτό το κλειδί...
Φιλάκια πίσω απ' τα κάγκελα...
Αυτό που ήθελα να τονίσω Φλώρα μου είναι ότι όλα στο μυαλό μας είναι!
ΔιαγραφήΟπότε....δύναμη χρειάζεται να κάνουμε εσωτερικό ξεκαθάρισμα!
Τα φιλιά μου!
Της ψυχής επιλογή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο συμφωνώ....
Καλημέρα Αριστέα μου :) Να'σαι πάντα καλά
Χαίρομαι που σου άρεσε Σεβάχ! Δική μας επιλογή είναι κι αλίμονο μας αν δεν το καταλαβαίνουμε και δίνουμε αλλού την ευθύνη!
ΔιαγραφήΦιλιά!
Διάβασα τον τίτλο και σκέφτηκα, ε δεν μπορεί να μονάσει αυτή η κοσμική ύπαρξη :))) Μα μπήκα εδώ και διάβασα καταπληκτικές σκέψεις! Στο μυαλό μου είσαι, μόνο που εσύ βάζεις υπέροχα τις λέξεις σε σειρά! Σ΄ευχαριστώ! Σε φιλώ γλυκά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ πολύ Ειρήνη μου!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά! Τα λόγια σου με συγκινούν!
Φιλιά!
υπεροχο το κελι Αριστεα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαραχθηκε για καποιο λογο μεσα μου!
φιλακια πολλα!
Να'σαι καλά Κικίτσα μου!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σε άγγιξε!
Φιλιά!
Καλημέρα Αριστάκι
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμιά φορά τα κλειδιά
ξεκλειδώνουν μόνο από μέσα
κι ο κλειδούχος έχει ξεμακρύνει!!!
Πολύ μου άρεσε....
φιλάκι γλυκό ♥♥
Αυτό γίνεται Ελένη μου όταν έχουμε μεταθέσει τις ευθύνες της ζωής έξω από μας! :))
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε!
Τα φιλιά μου! ♥
Υπέροχο Αριστέα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυ ο δεσμώτης
Συ και ο φύλακας μαζί...
Φιλιά!
Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη μου!
ΔιαγραφήΦιλιά! ♥
Το κλειδι παντα εμεις το κραταμε.. Καμια φορα ομως το καταχωνιαζουμε το ξεχναμε δεν ξερουμε καν που ειναι...το χειροτερο ομως ειναι οταν πια δεν μας ενδιαφερει καν να το ψαξουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνούμε απόλυτα Χριστίνα μου!
ΔιαγραφήΜπήκες στις σκέψεις μου μέσα...
Φιλάκια πολλά! ♥
Πολύ καλό Αριστούλι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι....
Καλημέρα!
Να'σαι καλά Κατερίνα μου!
ΔιαγραφήΦιλάκια! ♥
ένα κελί με νόημα και παρότρυνση απόφασης ... καλημέρα όλη μέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Νικόλα μου!
ΔιαγραφήΦιλιά!
Ποιος κρατάει το κλειδί; Μα σαφέστατα εγώ κρατάω το κλειδί! Τι; Όχι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
αχαχαχα! Φυσικά και το κρατάς εσύ Αθηνά μου κι εγώ κι όλοι μας! Το θέμα είναι ...το έχουμε πάρει είδηση ή όχι;
ΔιαγραφήΚαλημέρα με μία μέρα καθυστέρησης! :)))
Όλοι το έχουν πάρει είδηση, απλά ορισμένοι δεν τολμούν να το βάλουν στην κλειδαριά. Από φόβο θες; Από ανασφάλεια; Από βόλεμα; Δεν ξέρω...
ΔιαγραφήΚαι τα τρία παίζουν !
ΔιαγραφήΠολύ σωστά παρατήρησες ;-)
Να ανοίξουμε όλες τις πόρτες και να πετάξουμε τα κλειδιά και ίσως τότε κάτι γίνει Αριστάκι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά!
Α ανατρεπτική η σκέψη σου Έλενα! :)))
ΔιαγραφήΤην καλημέρα μου ! ♥
Είχα την τύχη να βρεθώ δίπλα στο Νίκο τον Εγγονόπουλο πριν από πολλά χρόνια, μπορεί πάνω από 25. Κλεiσμένος γιά πολλά χρόνια στο εργαστήριό του, πάνω από 15, τόλμησα και ρώτησα..." Γιατί μένετε κλεισμένος μέσα;" Μου απάντησε..." Είσαι σίγουρος ότι είσαι ελεύθερος εκεί έξω;" Τα κλειδιά εσύ τάχεις Αριστέα και δεν τα έχεις χρησιμοποιήσει ακόμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!!
Αχ όντως είχες μεγάλη τύχη Δημήτρη μου :)) Τον θαυμάζω από πιτσιρίκα και για την ποίηση του αλλά και για τη ζωγραφική του!
ΔιαγραφήΤα κλειδιά εμείς τα έχουμε! Αρκεί να το θυμόμαστε... να μην τα παραδίνουμε με τη σκέψη μας σε άλλους!
Φιλιά κι από μένα! :)
Υπέροχο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος σου είπε βρε κορίτσι μου ότι το κελί είναι κλειδωμένο, για να σε νοιάζει ποιος κρατά το κλειδί;;;
Φιλιά ελεύθερα και πολλά!!!
Το κελί δεν είναι κλειδωμένο ντε και καλά! Απλά η παραίνεση μου έχει να κάνει με τη σκέψη μας: εμείς την καθοδηγούμε.
ΔιαγραφήΠώς άλλοι πνίγονται σε ένα κουταλάκι νερό ενώ άλλοι κολυμπούν ( και τα καταφέρνουν ) σε τρικυμίες; Όλοα είναι θέμα προσωπικής θεώρησης και εσωτερικής δύναμης... Ας μην αφηνόμαστε λέω εγώ .... ( και προς εμένα πρώτα και καλύτερα)
Φιλάκια πολλά !!!
Έχω καταλάβει απόλυτα τι θέλεις να πεις, γι' αυτό σου είπα για το ξεκλείδωτο κελί. Πολλές φορές είναι τόσο απλό να ξεφύγουμε και δεν θέλουμε να το δούμε... καμιά φορά το κελί προσφέρει ασφάλεια από το τρομακτικό και ξένο εξωτερικό περιβάλλον. Η συνήθεια μιας κατάστασης είναι κακός συνοδοιπόρος μας. Από προσωπική εμπειρία πάντα μιλώντας… άμα το έχει φάει κανείς στη μάπα, μπορεί και να κατανοήσει απόλυτα.
ΔιαγραφήΦιλιά ξανά και μια καλή μέρα να έχεις!!!
Δεν θέλουμε! Εκεί είναι το κλειδί :)))
ΔιαγραφήΑυτή η ασφάλεια και ο φόβος μην τη χάσουμε κάνει τη ζημιά!
Συμφωνούμε απόλυτα Γλαύκη μου!
Φιλούρες (από το σπίτι , τρίτη συνεχόμενη μέρα. Αρρωστούλι!!!)
Περαστικά και να σηκωθούμε γρήγορα, γιατί έχουμε και δουλειές...!!!
ΔιαγραφήΜια αγκαλίτσα, γιατί φιλιά δώσαμε πολλά, χεχε!!!
Σηκώθηκα και επανήλθα!
ΔιαγραφήΦιλιά!
Τι είπες τώρα; Τρομερό ποίημα. Αν και δεν ξέρω αν είμαστε φυλακισμένοι ατυχώς ή οικειοθελώς δέσμιοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε γλυκοφιλώ αγαπημένη!!!
Σε ευχαριστώ πολύ Μαρίνα μου!
Διαγραφήχαίρομαι που σου άρεσε!
Φιλιά! :))
Για όλα τα κλειδιά των κελιών μας εμείς είμαστε οι κλειδοκράτορες μικρή μου οπότε, ανοίγουμε διάπλατα τις πόρτες και τα πετάμε στο πάτο της θάλασσας...δεν τα χρειαζόμαστε πια.. έ;;είμαστε ελεύθεροι.!!!. φιλάκια ελευθερίας.. ούφ...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Ρουλίτσα μου! Μου αρέσεις!
ΔιαγραφήΜπήκες κατευθείαν μέσα χαρά μου!
Φιλιά! :)))
Κι αν εκχωρήσεις ένα μέρος ελευθερίας,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα κρατάς το κλειδί.
Φυλακή εθελούσια ή λατρεία,
πάνω απ’ όλα υπέρτατο αγαθό η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Φυσικά και υπέρτατο αγαθό είναι η ελευθερία! Για να υπάρχει πρέπει να πολεμάμε ενάντια στις εξαρτήσεις. Και κυρίως να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για το σχόλιο φίλε Άρη!
Αγαπημένη μπορει να ακουστεί λίγο περίεργο, αλλά μερικές φορές είναι ωραίο να μένεις πότε πότε στο κελί σου. Να μην ξεχνιέσαι μόνο συνέχεια εκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα!
Φιλιά :)
Αρκεί να το επιλέγεις εσύ! Ω φυσικά μου αρέσει η αυτοαπομόνωση ! :)))
ΔιαγραφήΦιλιά!
Πολυ ομορφα δοσμενη για αλλη μια φορα η πραγματικοτητα πολλων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστευω οτι συχνα αφηνομαστε να εγκλωβιστουμε, αρα καταληγει δικη μας επιλογη το αν θα το "σκασουμε". Αν παλι ειναι οικειοθελης η απομονωση τοτε αλλαζουν πολλα!
Φιλακια μικρη μου!!! Μου λειπει η μπλογκο- επαφη μας....
Βαϊλί μου κι εμένα μου έχεις λείψει! Χάρηκα που σε είδα εδώ και σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο!
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου και την αγάπη μου ♥
Μερικές φορές, κάποιοι παλεύουν να ξεκλειδώσουν (νομίζουν) το κελί... κι όταν το κατορθώνουν, βρίσκονται μέσα σ' αυτό. Τόσον καιρό ήταν απ' έξω. Αλλά δεν το 'ξεραν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική η έμπνευσή σου και η απόδοσή της, Αριστέα μου!
Φιλιά πολλά! ❤
Υπάρχει και αυτή η πλευρά του φεγγαριού πάντα Ρούλα! Ας ελπίσουμε ότι ξέρουμε πού πατάμε και πού βρισκόμαστε!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε!
Φιλιά♥
κλεισε με μέσα σ'αυτο το ιδανικό κελί τώρα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο Αριστέα!
αχαχαχα! Τρελοκομείο!
ΔιαγραφήΦιλιά!
Κάπου, κάποτε, διάβασα κάτι τόσο πολύ ταιριαστό για ανάλογες περιπτώσεις: κλειδώνουμε κι ο κλέφτης είναι μέσα... Φιλιά και καλησπέρες :))
ΑπάντησηΔιαγραφήαχαχα! Ναι στην περίπτωση της φυλακής! Προτιμώ το κελί της απομόνωσης για την εσωτερική αναζήτηση ( λέμε τώρα,.....)
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά!
Μακάρι τα κελιά μας να είναι μόνο τα δεύτερα, τα κελιά της προσευχής. Αλλά ακόμα κι αν τα δεσμά μας είναι αυτά της φυλακής, πρέπει να απελευθερωνόμαστε με την ψυχή και την προσευχή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι στον αγώνα καλή μου! Όλοι μαζί στον αγώνα!
Την αγάπη μου!!!!!!!!!!!!!!!!!
Χαίρομαι που ταυτίζεται η σκέψη μας Χριστίνα μου!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά!
Το θέμα είναι αυτός που είναι μέσα να έχει και τα κλειδιά..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
Ή να μην τα χρειάζεται στην τελική ;-)
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά Γιώργο!
Είμαστε έρμαια του εαυτού μας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το παραδεισένιο γέλιο έννοια σου και το δουλεύω!!
Καλά να περνάς ομορφούλα μου!!
Φιλιά!!
Ο σκοπός είναι να προσπαθούμε να μην είμαστε!
ΔιαγραφήΠολύ θα χαρώ να δω συμμετοχή σου!
Φιλάκια πολλά :)))
"Της ψυχής επιλογή να είναι μονάχα"...Κάποιες φορές ίσως και να το έχουμε ανάγκη για λίγο... για λίγο μόνο... Θέλω να πιστεύω ότι το κλειδί το κρατάμε εμείς, όχι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο το ποίημά σου, μικρογραφία της καθημερινότητας πολλών...! Πολύ αληθινό!
Φιλάκια πολλά Αριστούλι μου!! Καλό βραδάκι να έχεις! :))))
♥
Χαίρομαι που σου άρεσε Αναστασάκι μου!
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου ♥
Πολύ μου άρεσε αυτό που έγραψες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κλειδί βρίσκεται πάντα στην τσέπη μας - όμως προτιμάμε κάποιες φορές να ξεχνάμε την ύπαρξή του... ίσως γιατί μας φοβίζει το έξω, το μετά. Κι έτσι συνεχίζουμε, παραμένοντας φυλακισμένοι και άτολμοι σε ένα κελί, από το οποίο είναι στο χέρι μας να βγούμε.
Σε φιλώ! ♥
Ο φόβος κάνει μεγάλη ζημιά όντως Έλλη μου. Γιατί μας κρατά ακινητοποιημένους!
ΔιαγραφήΌλα στο μυαλό και στη δύναμη μέσα μας...
Φιλάκια πολλά ♥
Είσαι σίγουρη ότι εσύ είσαι μέσα από τα κάγκελα και όχι οι άλλοι γύρω σου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝους που έμαθε να σκέφτεται ελεύθερα δεν φυλακίζεται ποτέ και από κανέναν, όσοι δεσμώτες και αν περάσουν.
(πςςςς... τι είπα τώρα;)
Προσπαθώ να επιλέγω τη δεύτερη κατάσταση αν και το πισωγύρισμα είναι μέσα στο πρόγραμμα! Η παραίνεση είναι και για μένα!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά Πέτρο μου !
Δεν έχω λόγια για τούτο το ποίημα... Πραγματικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι λέξεις που διάλεξες, τα συναισθήματα που μου μετέδωσες...
Δε ξέρω τι να πω...
Θα πω ένα μπράβο και θα φύγω αθόρυβα!
♥♥♥♥
Σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε!
τα φιλιά μου ♥
το κελί έχει μια μυστική πόρτα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι πολύ ενδιαφέρον Μορφέα.....
ΔιαγραφήΑριστές μου περαστικούλια γλυκιά μου να προσέχεις και να ντύνεσαι ζεστά.Να πάρεις βιταμίνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Γεωργία μου!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά!
Φιλάκια ♥
Αριστέα μου καλημέρα.Έρχονται φορές που νιώθεις πιο πλήρης μέσα στο''κελί σου''.Γιατί και όταν προαυλιστείς καμμιά φορά γυρνάς επειγ΄ντως στο κελί σου.Τα ταξίδια του μυαλού μας ,τα ακριβότερα ταξίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και συμφωνώ μαζί σου Σοφία μου! Μα ο άνθρωπος που ασκείται από επιλογή έχει λόγους που το κάνει και παίρνει τις ικανοποιήσεις του μέσα από αυτό !
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά και καλά να περνάς :))
Το κελί είναι είτε εντός, είτε... εκτός! Αρκεί να υπάρχει πόρτα σύνδεσης του μέσα με το έξω! Και κυρίως, παράθυρο για μια οπτική επαφή. Η επιλογή διαφέρει στον καθένα, αλλά το συνεχές μέσα έξω, κουράζει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καθένας έχει διαφορετικό κελί ...αλλά η ουσία είναι πώς το νιώθεις εσύ και πώς το εκμεταλλεύεσαι!
ΔιαγραφήΚαλημέρα Σταμάτη!
Aριστέα μου πολύ αριστοτεχνικά έγραψες σκέψεις και αλήθειες για
ΑπάντησηΔιαγραφήτο κελί ... "Τόπος λατρείας
και εσωτερικής διαδρομής
Δίχως δεσμά
Της ψυχής επιλογή να είναι μονάχα"
το βρήκα υπέροχο!!! ΄Οσο για το κλειδί, κρεμασμένο στο λαιμό μας είναι και μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε όποτε θέλουμε,όμως η σκέψη μας είναι πάντα ελεύθερη, είτε μέσα είτε έξω από το κελί....
Κλαυδία μου, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! ♥
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά !
Φιλάκαι ♥
Πολύ όμορφα αποτύπωσες το κελί όλων μας!Το ποίημά σου έπιασε σφυγμούς και συμφωνούμε απόλυτα!Η ψυχή μας λέει σε τι κελί μένουμε κάθε φορά και το μυαλό μας είναι υπεύθυνο για το κλειδί!Γράφεις εξαιρετικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι πάντα καλά Αριστέα μου και να χαμογελάς!!!:-)
Σε ευχαριστώ πολύ Νίκο μου για τα καλά σου λόγια!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε!
Τα φιλιά μου :))
Αυτά νομίζω είναι τα χειρότερα κελιά, αυτά που κλείνουμε μέσα εμείς οι ίδιοι το μυαλό, την καρδιά μας, τα όνειρά μας... Κι όμως δεν είναι περίεργο που μόνο από τον εαυτό μας ανεχόμαστε αυτό το κελί;;; Αν κρατούσε άλλος το κλειδί θα δίναμε μάχη μέχρις εσχάτων να το κατακτήσουμε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ αυτός ο εαυτός!!
Μάκια!!!
Αχ πόσο συμφωνώ μαζί σου Μαρλέν μου !!!
ΔιαγραφήΣτους άλλους αντιδρούμε ...στον εαυτό μας...κωλυσιεργούμε!
Φιλιά πολλά μάτια μου ♥
Φυλακισμένες οι σκέψεις στα κελιά του μυαλού μου,αρνούνταν πεισματικά τόσες μέρες να ξεχυθούν και να σου εκφράσουν τον θαυμασμό τους για το ποίημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉθελαν λέει να το απολαμβάνουν μυστικά,χωρίς να εκδηλωθούν!
Σήμερα λοιπόν που αποφάσισαν να σπάσουν τα εθελούσια δεσμά,
σου λέω:
Το ποίημά σου φοβερό,
μα το δεύτερο κελί σου προτιμώ
μιας ελεύθερης φυλακής
που δεν έχει ανάγκη από κλειδιά
γιατί είναι στέκι ελεύθερης ψυχής!
Φιλιά!!!!
Ινώ μου, το σχόλιο σου με συγκίνησε πολύ! :)))
ΔιαγραφήΕίναι ολοφάνερο κι εγώ τι προτιμώ!
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου♥