Πειραματίζομαι!

Πειραματίζομαι....

Ανακατεύω αργά υπομονή και θέληση.

Έπειτα, 

λίγη πρέζα αισιοδοξίας και δυο δόσεις γέλιου

αφήνονται με ορμή, 

σε πτώση ελεύθερη.

Αν λίγο περισσότερο εισχωρήσει από το γέλιο

το επιτρέπω, 

κάνοντας, με περίσσια χαρά, τα στραβά μάτια!

Χτυπάω με δύναμη μετά τις αντοχές μου

Χωρίς αντοχή δε γίνεται τούτο το παντεσπάνι!

Πειραματίζομαι....

Κι εφευρίσκω τρόπους διαρκώς,

για να γλυκαίνω τα πικρά 

και να πηγαίνουν κάτω τα σκληρά!

Κι ευφημισμούς θα κάμω αν χρειαστεί

τα δύσκολα να αντέξω!

Πειραματίζομαι...

Κι οραματίζομαι 

Κόσμους με ήλιους και χαμόγελα διαρκείας

Μπας και σκορπίσουμε λίγη από τη μαγεία!

Αυτή που χάσαμε απ' την απίστευτη βλακεία!

@

Οι φωτογραφίες είναι παραπλανητικές.

Χωρίς αντοχή και υπομονή δεν βγαίνει παιδιά!

Γιατί εκεί που είχαμε χαρεί και ασιοδοξούσαμε, άρχισαν 

τα παράπονα, οι γκρίνιες, οι φωνές διαμαρτυρίας

γιατί, ε ναι, σε ένα μήνα έπρεπε να έχουν κάνει ΤΙΣ ανατροπές

και ξέρετε πως πάνε αυτά...

σαν ντόμινο!

Ο φίλος Μαζεστίξ τα λέει καλύτερα !

Συγχαρητήρια λοιπόν σε όλους εκείνους που έτσι όπως το πάνε

θα βοηθήσουν μια ώρα γρηγορότερα να γυρίσουμε στα χειρότερα!

Εγώ πάντως δεν θα τους κάνω τη χάρη!

_________________________

Για όσους παρακολουθούν τις ιστορίες του καφενέ

οι ως τώρα δημοσιευμένες ιστορίες μας είναι:

1.Οδοιπορικό στα καφενεδάκια της μνήμης , από Κεράσια και Κρίνοι

2. Στήριξε με στ' όνειρο, Ινώ, Σκιάθος
3. Κάπου στο παλιό καφέ, Evonita
4.Όταν γράφει η ζωή. e - periodiko mas official (από την Μαρίνα)
5.Σ' ένα πλωτό καφενεδάκι, Πύλαρος ( Γαβριήλ Παναγιωσούλης)
6.Νοθεία στον καφέ, Δημήτρης Ασλάνογλου
7.Ήταν ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, Λάουρα
8.Μια Παρασκευή για όνειρο, Η blogger της διπλανής πόρτας (Μαρίνα)
9. Ήτανε νιος! (Έμμετρος καφενές) Σμαραγδένια Ρούλα 
10.Απόγεμα στον καφενέ, dennis kontarinis (φιλοξενείται 
στης Έλενας Λ. λόγω τεχνικών προβλημάτων στο μπλογκ του)
11.Αμόλα Καλούμπα, mytripsonblog (me maria)
12.Η Κρυφή γοητεία της φιλανθρωπίας, Μαζεστίξ 
13.Καφενείο-ταβέρνα "Ο Κάκιας" Λάχεσις (Νίκη)
14.Χαμογέλα, μας βλέπουν, Μαρία Κανελλάκη
15.Ημιτελής Συμφωνία, Levina Vil
16.Η φωλιά του κούκου, Μαρία Νι
17.Παραγγελιά κάνεις στον καφέ, όχι στη ζωή!, Μαρίνα
από το e - periodiko mas official, (2η Συμμετοχή)
18. Στων αγγέλων τα μπουζούκια , Ακυβέρνητος (Πέτρος)
19.Ανεξάλειπτο αντάμωμα, Lysippe
20. Στον καφέ του Έρωτα, Κλαυδία
21.Ο παρατηρητής, @ριστέα
22.Κυρία, σας αγαπάω!, Γλαύκη
23.Παρίσι-Πλάκα, Κατερίνα Βερίγκα
24.Μια συμβουλή, μικρούλα, Nastenka, Αναστασία

Ιστορίες του Καφενέ #3 : Ο παρατηρητής

Την έβλεπε κάθε Κυριακή πρωί, σε ένα μικρό καφενέ που είχε ανακαλύψει τυχαία, στο ίδιο τραπεζάκι, να πίνει τον καφέ της, να ξεφυλλίζει ένα βιβλίο, να πληρώνει και να φεύγει. Πάντα την ίδια ώρα. Πάντα τις ίδιες κινήσεις.
Στην αρχή δεν είχε δώσει ιδιαίτερη σημασία. Μετά από μερικές Κυριακές που βρέθηκε στον ίδιο καφενέ, για να σκοτώσει περισσότερο τον χρόνο του, άρχισε να την παρατηρεί. Πότε του έγινε έμμονη ιδέα, δεν το θυμάται καθαρά.
Η παρατήρηση της ήταν για αυτόν πια, δεύτερη φύση.

Καθόταν στο ίδιο τραπεζάκι. Ο καφετζής, σαν να υπήρχε ένα είδος σιωπηρής συμφωνίας μεταξύ τους, της το κρατούσε άδειο μέχρι να έρθει. Παράγγελνε πάντα τον ίδιο καφέ: ελληνικό, διπλό, σκέτο. Ο καφετζής ρωτούσε πάντα τι θα πάρει και αυτό γινόταν σχεδόν με ιεροτελεστία. Έπειτα έβγαζε από την τσάντα της ένα κουτάκι μικρό και μετρούσε στη χούφτα της τρία μικρά, άσπρα κουφετάκια. Τα έριχνε με θεαματικό τρόπο μέσα στο αχνιστό ρόφημα και κοιτούσε έπειτα το φλιτζάνι της, λες και είχε μοναδικό ενδιαφέρον η δολοφονία των μικρών άσπρων κουφετιών. Στη συνέχεια, κοιτούσε πάντα το ρολόι της σαν να κρατούσε χρόνο. Ναι, τελικά μετρούσε το χρόνο και αφού κατέβαζε τις πρώτες γουλιές, άνοιγε το βιβλίο της κι έβγαζε από μέσα μια καρτ ποστάλ, που λειτουργούσε ως σελιδοδείκτης μάλλον. Τον άφηνε προσεκτικά στη μια γωνιά του τραπεζιού και γύρω της έφτιαχνε με προσοχή το φλιτζάνι της, το ποτήρι με το νερό. Όλα έπρεπε να έχουν τη σωστή θέση πάνω στο τραπεζάκι της. Διάβαζε (ή μήπως παρίστανε πως διάβαζε) ώσπου σταματούσε και ανυπόμονα φυλλομετρούσε τις σελίδες. Κάποια στιγμή άφηνε το αντίτιμο του καφέ στην άλλη άδεια γωνία του τραπεζιού, έκλεινε προσεκτικά το βιβλίο, προσέχοντας ο σελιδοδείκτης-καρτ ποστάλ να μην είναι ούτε πολύ μέσα, ούτε πολύ έξω, κοιτούσε ξανά το ρολόι της κι έφευγε, αθόρυβα, όπως αθόρυβη ήταν όλη της η παρουσία, όση ώρα καθόταν στο καφενεδάκι.

Σκέφτηκε κάποια στιγμή να ρωτήσει τον καφετζή ... Ποια ήταν; Γιατί ήταν πάντα μόνη; Γιατί της κρατούσε το ίδιο τραπέζι; Γιατί είχε σημασία για αυτήν η κάθε κίνηση της όσο ήταν στο χώρο του καφενέ; Άραγε ερχόταν κι άλλες μέρες εκτός από κάθε Κυριακή πρωί; Μετά όμως σκεφτόταν μην τον περάσει για κανέναν περίεργο ο καφετζής και μετάνιωνε για τις σκέψεις του αυτές.
Κι έτσι συνέχιζε επί μήνες να κάθεται κι αυτός στην ίδια βολική του θέση και να παρατηρεί...

Είχαν περάσει τρεις Κυριακές. Το τραπέζι στη γωνία έμενε άδειο. Όταν και την επόμενη Κυριακή, δεν είδε την αγαπημένη του φιγούρα, δεν άντεξε άλλο.. "Ωχου ! Ας με περάσει και για ανώμαλο. Σε τελευταία ανάλυση είναι απλό κοινωνικό ενδιαφέρον...." σκέφτηκε σιωπηρά.

-Να σας ρωτήσω κάτι κύριε...;
-Λευτέρης.. Ορίστε παλικάρι μου..
-Κύριε Λευτέρη, μια κοπέλα, που ερχόταν εδώ κάθε Κυριακή και καθόταν σε κείνη τη γωνιά, δεν έρχεται πια; Άλλαξε μέρα; Γνωρίζετε κάτι... Έτσι κοιτούσα το τραπέζι και αναρωτήθηκα...

Ο κύριος Λευτέρης δεν αποκρίθηκε. Μόνο απομακρύνθηκε. Επέστρεψε αμέσως μετά και απίθωσε μια εφημερίδα πάνω στο τραπεζάκι. 
-Στη κάτω μεριά, στη σελίδα είκοσι δύο.

Η είδηση έπιανε το  μισό κάτω μέρος του φύλλου. Είχε τη φωτογραφία της κοπέλας. Ναι, αυτή ήταν αν και η φωτογραφία της ταυτότητας την αδικούσε πολύ. Ο τίτλος έκανε την καρδιά του να ριγήσει. 
"Βρέθηκε μετά από μέρες, παγωμένη και μόνη".

Έτρεξε την είδηση αχόρταγα, αν και δεν έλεγε και πολλά. Άλλη μια ψυχή που ξεψύχησε έρημη στο σπίτι όπου διέμενε, μόνη μετά το θάνατο των δικών της. Ένας σκύλος ήταν η μοναδική της συντροφιά. Συγγενείς και να υπήρχαν δεν την επισκέπτονταν. Την έλεγαν Έλσα.
Οι γείτονες τη σκιαγραφούσαν......

"Τη βλέπαμε λίγες φορές, όταν έβγαζε το σκυλάκι έξω, ή όταν πήγαινε να ψωνίσει. Δεν είχε πολλά πάρε-δώσε με τη γειτονιά. "
"Περίεργη ήταν. Ούτε καλημέρα δεν έλεγε καλά καλά. Νομίζω ότι ήταν σνομπ, είχε τη μύτη ψηλά, πώς το λέτε εσείς στο χωριό σας ;"
"Ωχού, στριμμένη ήταν. Στραβόξυλο εντελώς! Αν της πείραζες κάτι έξω από το σπίτι της ούρλιαζε σαν ζώο..."
"Εγώ νομίζω ότι ήταν σαν μικρό παιδί. Κάποιοι έλεγαν ότι μπορεί να είχε καθυστέρηση. Αλλά εγώ την έβλεπα στο μπακάλικο, ήξερε να πληρώνει. Βέβαια, δεν σε κοιτούσε ποτέ στα μάτια.."
"Μα και οι γονείς της, κλειστοί άνθρωποι βρε αδερφέ μου! Όσο ζούσαν, δεν μιλούσαν για την κόρη τους. Ούτε με τη γειτονιά είχαν σχέσεις."

Το ρεπορτάζ τελείωνε πως η γυναίκα που βρέθηκε νεκρή και σε συνθήκες αποσύνθεσης, ζούσε με ένα επίδομα της πρόνοιας, αφού από νεαρή ηλικία είχε διαγνωσθεί αυτισμός.

Έκλεισε την εφημερίδα αποσβολωμένος. Αυτισμός λοιπόν. Τώρα μπορούσε να καταλάβει πολλά....
Αλλά και πάλι, ποια ήταν η Έλσα; Ήταν ένα στραβόξυλο; Μια περίεργη; Ένα μεγάλο παιδί, που έκανε συγκεκριμένα πράγματα, σε συγκεκριμένες ώρες, με την ίδια πάντα σειρά;

Δεν θα μάθαινε ποτέ. Η γυναίκα είχε φύγει και κανείς δεν θα μάθαινε ποτέ ποια ήταν πραγματικά. 
Αν και την παρατηρούσε για μήνες και ο ίδιος δεν θα μπορούσε να πει κάτι για αυτήν τελικά... 
Όχι γιατί δεν μίλησαν ποτέ. Όχι γιατί δεν άφηνε κανέναν να δει μέσα της. 
Γιατί απλά δεν αρκεί να παρατηρείς συνήθειες και συμπεριφορές για να μάθεις. Για να γνωρίσεις κάποιον. Νομίζεις ότι γνωρίζεις. Συμπληρώνεις τα κενά όμως σύμφωνα με τη δική σου υποκειμενική ματιά.
Μια συλλογή πληροφοριών, είναι μια συλλογή πληροφοριών. Τίποτα περισσότερο. 

Όχι. Δεν γνωρίζεις έναν άνθρωπο από τις συνήθειες του. Δεν ξέρεις και ίσως να μην μάθεις ποτέ τις σκέψεις του, τις ανάγκες του, τις επιθυμίες του.
Θυμήθηκε τους γείτονες και τα συμπεράσματα τους και συννέφιασε!

Αλήθεια, αν κάποιος παρατηρούσε τον ίδιο, τι θα μπορούσε να συμπεράνει σκέφτηκε, ρουφώντας τον δικό του καφέ...

Αυτή ήταν η δική μου συμμετοχή στις Ιστορίες του Καφενέ #3.
Καλή σας μέρα
@ριστέα

Κάντο σε ένα μπουκάλι #2

Θυμίζω,άλλη μία, γιατί δεν ξέρω πού πήγε το μυαλό σου☺...

Αν δεν μπορείς να ξεσπάσεις αλλού,

κάν'το σ' ένα μπουκάλι...
Για ψυχοθεραπεία συζητώ...
Τη ψυχοθεραπεία Μου!

Μια μανία με τα μπουκάλια τελευταία με έχει πιάσει!

Αυτό να λέγεται!

Όπως επίσης η ... υπερβολή! 

Είχα ξεχάσει ότι "ουκ εν τω πολλώ το ευ".

Και στις χτεσινές δημιουργίες μου όπως

και στο τελευταίο μπουκάλι σήμερα,

το παράκανα με τη διακόσμηση!

Η δασκάλα μου, μου επέστησε την προσοχή και με το δίκιο της!

Δεν νομίζετε;

Άντε να μου απαντήσεις με τα σχόλια απενεργοποιημένα..

Καλά ντε! Μην παραπονιέσαι...

Αύριο!  

Όρκο δεν παίρνω πάντως! ☺

Φιλιά

@

__________________________

Για όσους παρακολουθούν τις ιστορίες του καφενέ

οι ως τώρα δημοσιευμένες ιστορίες μας είναι:

1.Οδοιπορικό στα καφενεδάκια της μνήμης , από Κεράσια και Κρίνοι

2. Στήριξε με στ' όνειρο, Ινώ, Σκιάθος

3. Κάπου στο παλιό καφέ, Evonita
4.Όταν γράφει η ζωή. e - periodiko mas official (από την Μαρίνα)
5.Σ' ένα πλωτό καφενεδάκι, Πύλαρος ( Γαβριήλ Παναγιωσούλης)
6.Νοθεία στον καφέ, Δημήτρης Ασλάνογλου
7.Ήταν ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, Λάουρα
8.Μια Παρασκευή για όνειρο, Η blogger της διπλανής πόρτας (Μαρίνα)
9. Ήτανε νιος! (Έμμετρος καφενές) Σμαραγδένια Ρούλα 
10.Απόγεμα στον καφενέ, dennis kontarinis (φιλοξενείται 
στης Έλενας Λ. λόγω τεχνικών προβλημάτων στο μπλογκ του)
11.Αμόλα Καλούμπα, mytripsonblog (me maria)
12.Η Κρυφή γοητεία της φιλανθρωπίας, Μαζεστίξ 
13.Καφενείο-ταβέρνα "Ο Κάκιας" Λάχεσις (Νίκη)
14.Χαμογέλα, μας βλέπουν, Μαρία Κανελλάκη
15.Ημιτελής Συμφωνία, Levina Vil
16.Η φωλιά του κούκου, Μαρία Νι
17.Παραγγελιά κάνεις στον καφέ, όχι στη ζωή!, Μαρίνα
από το e - periodiko mas official, (2η Συμμετοχή)
18. Στων αγγέλων τα μπουζούκια , Ακυβέρνητος (Πέτρος)
19.Ανεξάλειπτο αντάμωμα, Lysippe
20. Στον καφέ του Έρωτα, Κλαυδία

Τα ετερόκλητα

Ένα σημειωματάριο

Μια κασετίνα/θήκη

Ένα αρωματικό κερί

Ένα βάζο (από μέλι)

κι ένα ακόμα σαπούνι

...δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους

( εξ ου και τα "ετερόκλητα")

εκτός από εμένα και την όρεξη μου!

Και περί ορέξεως.... γνωρίζετε!

Καλά να περνάτε

@

__________________________

Για όσους παρακολουθούν τις ιστορίες του καφενέ

οι ως τώρα δημοσιευμένες ιστορίες μας είναι:

1.Οδοιπορικό στα καφενεδάκια της μνήμης , από Κεράσια και Κρίνοι

2. Στήριξε με στ' όνειρο, Ινώ, Σκιάθος

3. Κάπου στο παλιό καφέ, Evonita
4.Όταν γράφει η ζωή. e - periodiko mas official (από την Μαρίνα)
5.Σ' ένα πλωτό καφενεδάκι, Πύλαρος ( Γαβριήλ Παναγιωσούλης)
6.Νοθεία στον καφέ, Δημήτρης Ασλάνογλου
7.Ήταν ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, Λάουρα
8.Μια Παρασκευή για όνειρο, Η blogger της διπλανής πόρτας (Μαρίνα)
9. Ήτανε νιος! (Έμμετρος καφενές) Σμαραγδένια Ρούλα 
10.Απόγεμα στον καφενέ, dennis kontarinis (φιλοξενείται 
στης Έλενας Λ. λόγω τεχνικών προβλημάτων στο μπλογκ του)
11.Αμόλα Καλούμπα, mytripsonblog (me maria)
12.Η Κρυφή γοητεία της φιλανθρωπίας, Μαζεστίξ 
13.Καφενείο-ταβέρνα "Ο Κάκιας" Λάχεσις (Νίκη)
14.Χαμογέλα, μας βλέπουν, Μαρία Κανελλάκη
15.Ημιτελής Συμφωνία, Levina Vil
16.Η φωλιά του κούκου, Μαρία Νι

Απλά μαθήματα υπομονής

Πριν από αρκετό καιρό πήρα ξύλινα βραχιόλια και σκουλαρίκια

με σκοπό να επεκταθώ και στο κόσμημα ☺

(όχι που θα μου ξέφευγαν... 

αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου σήμερα)

Τα έτριψα και τα προετοίμασα με λευκό υπόστρωμα.

Έπειτα τα έκανα ντεκουπάζ

(αλλά επιμένω... δεν είναι αυτό το θέμα μου σήμερα)

Όμως αυτό το λαχανορόζ δεν μου άρεσε καθόλου!

Απέτυχα!

Σιγά όμως που δεν θα είχα την υπομονή να το ξαναφτιάξω!

"Η επιτυχία δεν είναι οριστική, η αποτυχία δεν είναι μοιραία. 

Αυτό που μετράει είναι το κουράγιο να συνεχίζεις"

Τάδε έφη Ουίστον Τσώρτσιλ

Το έτριψα λοιπόν εξ ολοκλήρου, έκανα κρακελέ ενός συστατικού 
και πάλι ντεκουπάζ και γαρνίρισμα με γκλίτερ και πατίνες

και ορίστε τα αποτελέσματα!

Οι φωτογραφίες τα αδικούν, τα γαρνιρίσματα ούτε που φαίνονται,

 αλλά δεν επεδίωξα καλύτερες φωτό

γιατί δεν είναι ΑΥΤΟ το θέμα μου, σήμερα!

♥

Σκεφτόμουν λοιπόν πως χωρίς υπομονή τίποτα δεν γίνεται σε αυτή τη ζωή,

εκτός ίσως από τα τυχερά παιχνίδια.

Επειδή όμως η τύχη είναι αστάθμητος παράγοντας

αν θες αποτελέσματα δεν πρέπει να βιάζεσαι.

Θυμήσου πότε ήσουν εξαιρετικά ανυπόμονος..

Όταν ήσουν μικρός.

Σου έλεγαν "σε λίγο "και εσύ ρωτούσες διαρκώς:

"Ακόμα δεν ήρθε αυτό το "σε λίγο";"

Καμία άλλη απάντηση δεν σε ικανοποιούσε.

Ήθελες ΤΩΡΑ!

Μεγάλωσες.

Θα έπρεπε να έχεις μάθει ότι 

"αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι"!

Και πως 

"τα αγαθά κόποις κτώνται"!

Όλη η φύση μας δίνει διαρκώς μαθήματα υπομονής.

Θέλει χρόνο η κάθε διαδικασία.

Κάθε εποχή δεν αλλάζει " ως που να πεις κύμινο"! 

Φαντάσου να θες να φτιάξεις το κουτί που σου έδειξα πρόσφατα.

Θυμήσου όλα τα βήματα που σου εξιστόρησα.

Αν βιαστείς να το τελειώσεις, παραλείποντας κάποια από αυτά τα βήματα,

ή συντομεύοντας τους χρόνους σου,

 πιθανότατα να καταλήξεις σε μια μεγάλη πατάτα!

Όσο ικανός και να είσαι, όταν υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία,

πρέπει να πας αργά, σταθερά,να περιμένεις.

Σήμερα πάλι Καθαρά Δευτέρα πετάς το χαρταετό σου.

Να μια ευκαιρία να διδάξεις το παιδί σου!

Το πέταγμα θέλει τρόπο, υπομονή, μελέτη...

Να ψάξεις για τον κατάλληλο αέρα.

Να κάνεις τα σωστά βήματα.

Και αν πάμε και πιο πίσω, στην κατασκευή του ίδιου του χαρταετού:

θέλει δεξιοτεχνία και γνώση φυσικά

αλλά σκέψου να είσαι ανυπόμονος ή βιαστικός στην κατασκευή του,

πόσο μοιραίο μπορεί να αποβεί στην ισορροπία του

και στην αεροδυναμική του!

" Μεγάλο πράγμα η υπομονή( ..... ) 

Κλεί θησαυρούς κι εκείνη " Δ. Σολωμός

Γιατί λοιπόν στην περίπτωση της Νέας κυβέρνησης

 ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ;

Καλά κούλουμα!

@ριστέα

__________________________


Για όσους παρακολουθούν τις ιστορίες του καφενέ

οι ως τώρα δημοσιευμένες ιστορίες μας είναι:

1.Οδοιπορικό στα καφενεδάκια της μνήμης , από Κεράσια και Κρίνοι

2. Στήριξε με στ' όνειρο, Ινώ, Σκιάθος

3. Κάπου στο παλιό καφέ, Evonita
4.Όταν γράφει η ζωή. e - periodiko mas official (από την Μαρίνα)
5.Σ' ένα πλωτό καφενεδάκι, Πύλαρος ( Γαβριήλ Παναγιωσούλης)
6.Νοθεία στον καφέ, Δημήτρης Ασλάνογλου
7.Ήταν ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, Λάουρα
8.Μια Παρασκευή για όνειρο, Η blogger της διπλανής πόρτας (Μαρίνα)
9. Ήτανε νιος! (Έμμετρος καφενές) Σμαραγδένια Ρούλα 
10.Απόγεμα στον καφενέ, dennis kontarinis (φιλοξενείται 
στης Έλενας Λ. λόγω τεχνικών προβλημάτων στο μπλογκ του)
11.Αμόλα Καλούμπα, mytripsonblog (me maria)
12.Η Κρυφή γοητεία της φιλανθρωπίας, Μαζεστίξ 
13.Καφενείο-ταβέρνα "Ο Κάκιας" Λάχεσις (Νίκη)
14.Χαμογέλα, μας βλέπουν, Μαρία Κανελλάκη

Και τα ' λεγα εγώ!

πηγή

"Και τα ΄λεγα εγώ! Δεν τα' λεγα"!

Μια φράση που πραγματικά αντιπαθώ!

Δεν μου αρέσουν οι δυσοίωνες προβλέψεις , 
δεν θέλω να γίνονται τα λόγια μου αυτοεκπληρούμενες προφητείες.
Ανησυχούσα όμως κι εξακολουθώ να ανησυχώ.

Έγραφα πριν ένα 20ημερο περίπου
(....)
Και κει που πιστεύουν

Τον Μεσσία πως βρήκαν

και στους ώμους σηκώσαν

"Σταύρωσον τώρα"

φωνάζουν οι ίδιοι

Τα πιστεύω προδώσαν

Είναι αυτοί που σε κάνουν

σε μια μέρα θεό

Δεν αργούν να σε ρίξουν από το βάθρο,

με μένος θολό!

Δες τα πράγματα σε διαστάσεις απλές

Μην ελπίζεις σε λύσεις μαγικές

*

Καταλαβαίνω την αναγκαιότητα για γόνιμη κριτική,
για έλεγχο, για ετοιμότητα στους κρίσιμους καιρούς που διανύουμε!
Άλλο αυτό όμως κι άλλο η ανυπομονησία.

Από κει που ήμαστε 3 χρόνια βυθισμένοι στον πάτο 
και στοιχηματίζαμε μεταξύ μας πόσο πιο κάτω είχε,
από κει που δεν αντιδρούσαμε και μας π@δ@σαν κανονικότατα.
ξαφνικά τα θέλουμε όλα δικά μας!
Και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο!
Και γαλάτα και μαλάτα και θηλυκά τ'αρνιά!
Μα όποιος στην ξέρα περπατεί και θάλασσα γυρεύει, 
ο διάβολος στον κ@λο του κουκιά του μαγειρεύει!

Ε μπάστα!
Σε διαπραγμάτευση μπήκαν άρον άρον,
πριν καν προλάβουν να κάνουν εκτιμήσεις
και ανάλογη προετοιμασία.
Ξέρουμε πώς γίνεται μια διαπραγμάτευση;
(βλέπε επίσης εδώ κι εδώ)
Ο σοφός άνθρωπος δεν διακρίνεται από ανυπομονησία,
και παιδικό ενθουσιασμό
εκτιμάει τις καταστάσεις,
δίνει τη μάχη του εν ευθέτω χρόνω.
Μερικές φορές η αναμονή δεν είναι παραίτηση.
Γνωρίζουμε όλοι εμείς που κρίνουμε τη στρατηγική τους;

Το ξέρουμε όλοι πολύ καλά: Μας την είχαν στημένη!
Ήθελαν και εξακολουθούν να θέλουν την εξόντωση μας!
Τόσα χρόνια δρούσαν (και δολοφονούσαν) ανενόχλητοι.
Κι ήρθαν "κάποιοι", επειδή τους εξέλεξε ο λαός της Ελλάδας,
να τους αλλάξουν τα σχέδια!
Πφ! Τι θράσος!
Και τι περιμέναμε δηλαδή;
Να μας καλωσορίσουν; 
Να μας πουν έχετε δίκιο...τόσα χρόνια ήμαστε κοράκια
και τρώμε τα συκώτια σας.
Τώρα όμως κάνουμε πίσω γιατί 
μας αρέσουν τα νέα, μη γραβατωμένα πρόσωπα, που μας αποστείλατε;

Μπορεί τελικά να αποδειχθούν λίγοι, 
ανίκανοι,
ίδιοι κι αυτοί με τους άλλους:
ανθρωπάρια που θέλησαν την εξουσία
που διαβρώθηκαν στο τέλος από την εξουσία...

Δεν είναι ΝΩΡΙΣ όμως για όλα αυτά;



Άντε βρε! 
Καλό καρναβάλι σας εύχομαι!

@

_________________________________

Για όσους παρακολουθούν τις ιστορίες του καφενέ

οι ως τώρα δημοσιευμένες ιστορίες μας είναι:

1.Οδοιπορικό στα καφενεδάκια της μνήμης , από Κεράσια και Κρίνοι

2. Στήριξε με στ' όνειρο, Ινώ, Σκιάθος

3. Κάπου στο παλιό καφέ, Evonita
4.Όταν γράφει η ζωή. e - periodiko mas official (από την Μαρίνα)
5.Σ' ένα πλωτό καφενεδάκι, Πύλαρος ( Γαβριήλ Παναγιωσούλης)
6.Νοθεία στον καφέ, Δημήτρης Ασλάνογλου
7.Ήταν ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, Λάουρα
8.Μια Παρασκευή για όνειρο, Η blogger της διπλανής πόρτας (Μαρίνα)
9. Ήτανε νιος! (Έμμετρος καφενές) Σμαραγδένια Ρούλα 
10.Απόγεμα στον καφενέ, dennis kontarinis (φιλοξενείται 
στης Έλενας Λ. λόγω τεχνικών προβλημάτων στο μπλογκ του)

Και τι κουτί, κουτί, και τι κουτί, κουτί ..... ♫ ♪ ♫ ♪ ♫

Η απλή διαδικασία της μεταμόρφωσης, ξεδιπλώνεται ακολούθως....

►Πήρα ένα ξύλινο κουτί.

►Το έτριψα ολούθε με σμιριδόπανο

►Το πάνω μέρος το έβαψα με λευκό υπόστρωμα

Μέσα-έξω!

►Το κάτω μέρος το έβαψα με καφέ ακρυλικό.

Μέσα-έξω!

►Στο πάνω μέρος κόλλησα το ίδιο ριζόχαρτο.

Μέσα-έξω!

►Έπειτα έκανα τις απαραίτητες φωτοσκιάσεις μου με πατίνες

►Κάπου εκεί, να 'σου και η αγαπημένη μου λεπτομέρεια:

η δαντελίτσα γύρω γύρω στο καπάκι...

►Το κάτω μέρος το πέρασα, στην απέξω μεριά, με αντικέ κερί.

►Έπειτα το πέρασα δύο χέρια ακρυλικό μπεζάκι να το πω; ώχρα να το πω; 

►Όταν στέγνωσε έπιασα το"τρίψεν, τρίψεν"

►Πέρασα τις εσωτερικές ακμές με χρυσή δαχτυλοπατίνα

►Στο κάτω μέρος, αφού το έβαψα καφέ, 

με στένσιλ και χρυσό ακρυλικό 

αποτύπωσα ένα τσαχπίνικο τριανταφυλλάκι

►Στο τέλος, πέρασα βερνίκι νεφτιού μέσω, έξω...παντού!

Νομίζω ότι θα κάνω πολύ καιρό να φτιάξω πάλι

 ένα τέτοιο κουτί!

Αχ κουράστηκα τώρα που τα έγραφα!☺

Θα πάει κάπου μακριά και χαρά θέλει να δώσει!

Καλό τριήμερο!

@

Όσο για τον τίτλο θυμίζω την cult διαφήμιση της εποχής μου!

_________________________________

Για όσους παρακολουθούν τις ιστορίες του καφενέ

οι ως τώρα δημοσιευμένες ιστορίες μας είναι:

1.Οδοιπορικό στα καφενεδάκια της μνήμης , από Κεράσια και Κρίνοι

2. Στήριξε με στ' όνειρο, Ινώ, Σκιάθος

3. Κάπου στο παλιό καφέ, Evonita
4.Όταν γράφει η ζωή. e - periodiko mas official (από την Μαρίνα)
5.Σ' ένα πλωτό καφενεδάκι, Πύλαρος ( Γαβριήλ Παναγιωσούλης)
6.Νοθεία στον καφέ, Δημήτρης Ασλάνογλου
7.Ήταν ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, Λάουρα
8.Μια Παρασκευή για όνειρο, Η blogger της διπλανής πόρτας (Μαρίνα)
9. Ήτανε νιος! (Έμμετρος καφενές) Σμαραγδένια Ρούλα