Ελπιδοφόρο, Ανέσπερο, Εαρινό μου φως (Ινώ)

Είκοσι μία του Μαρτιού!

Εκεί που η μέρα δίκαια τις ώρες της μοιράζει,

στη φύση υποκλίνομαι,  με δώρα ξελογιάζει!

Δε γράφω, δε μιλώ, δε σκέφτομαι…

Ακούω, βλέπω, οσμίζομαι, νιώθω και συμμερίζομαι…

Ακούω χαρούμενο κελάρυσμα νερού

που με λαχτάρα αποζητά τη θάλασσα να συναντήσει.

Μελωδικό τραγούδισμα των γλάρων, που ανάσες παίρνουν

βιαστικές, καθώς το πέλαγο αγναντεύουνε

απ’ την κορφή των φάρων!

Γλυκό και το παράπονο του παιχνιδιάρη ανέμου

τώρα τη μάχη έχασε, μα τρυφερά γελάει

το σκήπτρο παραδίδοντας, σε λίγο ξεψυχάει.

Βλέπω Ανάσταση εκεί που μόνο θάνατος πλανιόταν

γεννήματα η γη τριγύρω της σκορπάει και υφαίνει

πλουμιστό χαλί με χίλια δυο στολίδια,

που ανθρώπου χέρι  δεν μπορεί ποτέ να αντιγράψει.

Ελπιδοφόρο, ανέσπερο ελληνικό μου Φως

χιλιάδες φέρνεις θάματα στης γης τα μονοπάτια.

Δίπλα στα βράχια οσμίζομαι  φασκόμηλο και ρίγανη

και φρέσκια άγρια μέντα και ταπεινό χαμόμηλο,

θυμάρι και λεβάντα!

Οσμίζομαι το μυρωδάτο έαρ!

Μα συμμερίζομαι τον πόνο της μάνας- Παναγιάς

που έχασε τον Γιο της και τη χαρά της μάνας- Θεάς,

γιατί ήρθε η  μαγική στιγμή, που η προσμονή δικαίωση ζητάει.

Η Δήμητρα την αγκαλιά θ’ ανοίξει, την Περσεφόνη να δεχτεί

την Άνοιξη να υποδεχτεί, χαρά θεϊκή, αγάπη μητρική

θαύματα κάνει, όλα τα μπορεί.

Φτωχές οι λέξεις, τι να πεις μπροστά στο μεγαλείο…

Όλα για σένα, όλα για μας
Άνοιξη και Περσεφόνη καλώς ήρθατε κοντά μας!

Ινώ, Σκιάθος


Αυτή ήταν η συμμετοχή της αγαπημένης μας άστεγης 
Ινώς, που έχει μόνιμη ζεστή αγκαλιά εδώ.
Στα σχόλια σήμερα η Ινώ.

_________________________________


Θυμίζω ότι τρέχουν οι Ιστορίες της Νύχτας.
Εσύ έλαβες μέρος;

Καλημέρα και φιλιά
@