Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Ιστορίες της Νύχτας: Σιωπηλές Νύχτες (φιλοξενία)


Σήμερα Κυριακή, αντί για καφέ σας σερβίρω μια ακόμα Ιστορία της Νύχτας,
του αγαπητού μου Νίκου  από το μπλογκ  Αντίθετοι κόσμοι.
Ο Νίκος εδώ και μήνες έχει σταματήσει να γράφει εκεί,
μπήκε όμως στον πειρασμό να μας δώσει μια Ιστορία 
για το δρώμενο μας και τον ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή του.

*

 Ανάμεσα σ' ένα ομιχλώδες τοπίο διέκρινε ν' αναποδογυρίζεται ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής του. Να γίνεται κι αυτό μέρος σεναρίου μιας σύγχρονης τραγωδίας. Κανένα απλωμένο χέρι δεν είναι ικανό ν' αλυσοδέσει την ψυχή του. Ανοίγει το στόμα για να μιλήσει και δεν ακούγεται! Οι λέξεις περισσεύουν και μεταμορφώνονται σε ρουκέτες που πέφτουν στο έδαφος με υπόκωφη διάθεση. Κι αυτές με τη σειρά τους ανοίγουν μια τεράστια τρύπα στο κενό, δίνοντας ώθηση τεράστια στο "θέλω" και στο "κάνω"!

 Ζητάει επίμονα να συναντήσει τον εαυτό του για να τον τιμωρήσει, νομίζοντας πως μ' αυτόν τον τρόπο θα κάνει ταμείο, πριν τον αδειάσουν οι άλλοι. Κι όλο αυτό το κάνει βιαστικά, για να προλάβει να μην πονέσει! Με βήματα μισά σε γεμάτες νερό λακκούβες βγήκε σεργιάνι στη νύχτα να περιπλανηθεί. Δεν ξέρει γιατί διάλεξε αυτήν τη γκρίζα μέρα, αλλά στο τέλος αναρωτιέται αν όλες αυτές οι σταγόνες της βροχής ήταν για 'κείνη που δεν είχε δυνάμεις να παραμείνει ή για τον ίδιο που άντεξε τόσο πολύ!
Βρίσκεται σε μειονεκτική θέση για να διευκρινίσει αυτό κι εκτιμά ότι δε θ' ανακαλύψει ποτέ αυτήν την απάντηση. Πόσο κάνει άλλωστε η ζωή χωρίς ρίσκο; 
Προσπαθεί μάταια να βγει απ' την καταιγίδα στεγνός, ανάλαφρος κι εντυπωσιασμένος.Το μόνο που μένει όμως απ' όλα αυτά που χάνονται, είναι αυτό το σύμπτωμα του ευεργέτη πόνου ν' αλυχτά, για να τον σημαδεύει και να του θυμίζει ότι κάτι πάντα θα του λείπει.
Έτσι χτυπημένος κι ευάλωτος από παντού αφήνεται για να γιορτάσει εκείνο που δε μπόρεσε να χορτάσει.

 Ρίχνει λοιπόν το βλέμμα του ψηλά στην πρώτη ξεθωριασμένη πινακίδα που αντίκρισε μπροστά του, σαν να εκλιπαρεί για να σωθεί! Ανεβαίνει τη μουσκεμένη σκάλα, χωρίς ν' αγχώνεται να βρει την τελειότερη λέξη και την κατάλληλη... εκείνη που θα δώσει άλλο νόημα στην πράξη. Αποκαμωμένος πια απ' την πιο πρόσφατη περιπέτεια, προσπαθεί ν' αδειάσει την ψυχή του μέσα απ' την κάπνα κι απ' το ποτήρι κάποιου χαμηλόφωτου μπαρ. Κι η ψυχή του όμως ανίκανη ν' αντισταθεί, ανεμίζει-πότε από δω και πότε από κει-σαν ένα κουρέλι από σύννεφο. Χωρίς να καταλάβει καλά-καλά εγκλωβίζεται σε ζωές άλλες, αφού δε μπόρεσε ποτέ να ξεφύγει από 'κείνη. Το μόνο που τον νοιάζει είναι να βγει, για να κρυφτεί μήπως και ξεχάσει για λίγο!
Αδειάζει το ουίσκυ με τον πάγο άπληστα σαν να ζει απ' την αρχή, τυλίγοντας το μυαλό του μέσα στην αιθαλομίχλη απ' τα τσιγάρα. Καταφέρνει όμως να γεμίζει από σκέψεις! Κι αυτές μαθαίνει ότι είναι σαν τα πηγάδια που δε στερεύουν ποτές.
Η στοιβαγμένη ζωή του χτίστηκε πάνω σ' ένα ανεξίτηλο και τρομαγμένο γιατί! Μέσα σ' αυτό το άθλιο ποτάδικο με τα μισοσκόταδα και τ' ασπρόμαυρο πάτωμα θέλουν όλοι να γίνει το πιόνι τους. Κοιτάζει δίπλα του και βλέπει ένα άλλο σκηνικό-γνώριμο απ' τα παλιά-, που 'χε χρόνια να μυρίσει και να γευτεί! Ξεγελιέται στο περιβάλλον της μεθυστικής μουσικής και παίρνει τη θέση του θύματος σ' αυτήν την ιδιόρρυθμη παγίδα, νομίζοντας ότι θα εξιλεωθεί και θα παραμείνει έτσι άτρωτος.

 Προσπαθώντας να συνηθίσει την ερημιά του, στην ουσία θεριεύει τον τρόμο. Τ' αποτυπώματα απ' τις πληγές που άφησαν πάνω του, είναι τόσο ανοιχτές που δε γιατρεύονται με τέτοια σαθρά υλικά. Άδεια μπουκάλια κι εφήμερες σχέσεις ξύνουν αυτές τις πληγές κι αφήνουν σημάδια βαθύτερα και τσουχτερά.
Όπως και τότε-θυμάται-, που τα νύχια μπήγονταν στη σάρκα, για να υπακούσουν στο κάλεσμα εκείνης της υπέρτατης ηδονής! Δεν κάνουν τίποτα άλλο όμως απ' το να στριφογυρίζουν την ψυχή γύρω απ' τον αποχυμωτή της αβύσσου και παρέα με το κορμί του να στροβιλίζονται σ' έναν όμοιο χορό, στραγγίζοντας όσες σταγόνες έχουν απομείνει!
Έτσι λοιπόν η μονότονη μπόρα που ξέσπασε σ' ένα κενό δωμάτιο εδώ και ώρες, κούρασε και δεν κατάφερε να διώξει τη βρωμιά. Ήταν όμως τόσο δυνατή που έφραζε το δρόμο.



Εγώ τα γνωστά...
χαμένη στον παράδεισο του εργαστηρίου!
Σας φιλώ κατάμουτρα
@

Διαβάστε απόψε την Μαριάννα, στον Οnirokosmo
 με την ιστορία
Αγαπημένη μου μικρούλα
 Όλες τις Ιστορίες της Νύχτας τις παρακολουθείς εδώ

31 σχόλια:

  1. Καλημέρα και στους δύο
    Πολύ δύσκολα συναισθήματα
    που στομώνουν τη ψυχή έβγαλε
    η ιστορία και το τέλος τόσο
    αδιέξοδο...μου άρεσε όμως
    για το ότι το έφτασε ως τα όρια
    και θέλησε κατά ένα τρόπο
    να ξορκίσει έναν κόσμο θανόντα...

    πολλά φιλιά ♥

    (Αριστάκι έχε το νου σου στα ΕΛΤΑ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ελλέν μου!
      Συμφωνώ με το σχόλιο σου για την ιστορία του Νίκου!
      Θα έχω το νου μου στα ΕΛΤΑ!
      Θα'θελα να'ξερα τι έκαμες! ☺

      Φιλάκια πολλά♥

      Διαγραφή
  2. Δυνατό κείμενο, με έντονα συναισθήματα, κι έναν απελπισμένο ήρωα να προσπαθεί μάταια να βγει από το αδιέξοδό του...
    Μου άρεσε πολύ. Συγχαρητήρια!
    Καλή Κυριακή και στους δυο σας!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω διαβάσει όλες τις ιστορίες της νύχτας (θα το κάνω κάποια στιγμή, σιγά-σιγά), αλλά, βρε παιδί μου, τι ευφάνταστοι που είναι οι συμμετέχοντες (σε όσες έχω διαβάσει) και πόσο ωραία γράφουν όλοι!
    Καλημέρα και φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δυνατή συμμετοχή, με ένα κείμενο "σκοτεινό" με πρωταγωνιστή έναν ήρωα γεμάτο γκρίζες σκέψεις, απελπισία, σημαδεμένο από αρνητικά συναισθήματα, βυθισμένο σε αδιέξοδα που βρίσκεται σε διαρκή πάλη με δαίμονες... Πραγματικά πολύ.εντυπωσιακή γραφή !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλαυδία μου , σε ευχαριστώ που σου ήσουν παρούσα σε όλες τις Ιστορίες της Νύχτας!
      Φιλιά :))

      Διαγραφή
  5. Η νύχτα του Νίκου, μόνο σιωπηλή δεν είναι. Ουρλιάζουν η μοναξιά και τα ανθρώπινα αδιέξοδα. Στο λαβύρινθο της σκέψης του ήρωα, ίσως όλοι μας να βρίσκουμε κοινά σημεία, απ' τα προσωπικά μας "κενά δωμάτια".
    Χάρηκα την ιστορία του Νίκου, που έσκαψε, μάτωσε και έγραψε. Αυτά που δεν τολμάμε ίσως να αποτυπώσουμε μόνοι μας, αλλά όταν τα διαβάζουμε γραμμένα από έναν τρίτο, τα αποδεχόμαστε και τα κατανοούμε καλύτερα.
    Ωραία παρεούλα σήμερα, τους χαιρετισμούς μου και στους δυο σας!

    Υ.Γ. Αριστάκι έχε το νου σου στα ΕΛΤΑ #2

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που απόλαυσες κι αυτή την Ιστορία κανελλάκι μου μυρωδάτο! :))
      Όσα για το υγ όπως έγραψα πιο πάνω και στην Ελλέν
      Θα έχω το νου μου στα ΕΛΤΑ!
      Θα'θελα να'ξερα τι έκαμες! ☺
      Φιλάκια πολλά :)

      Διαγραφή
  6. Καλησπέρα και στον Νίκο με την ιστορία του. Δυνατή, και όπως λένε και οι άλλοι φίλοι με κάμποσα σκοτεινά μονοπάτια και σκέψεις. Σε κάθε σημείο πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία.
    Αριστέα και σε σένα την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγωνία, ένας ψυχολογικός λαβύρινθος, ούτε το ποτό κατόρθωσε να ξεριζώσει την θλίψη.

    Σα να βλέπω κινηματογραφική ταινία του Alfred Hitchcock
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μεστό και δυνατό γράψιμο με πολλα συναιθήματα αδιέδοξα.. έδωσε στην ιστορία της νύχτας του ο Νίκος...υπάρχει και αυτή η σκοτεινη ( οπως η νύχτα) πλευρα του ανθρωπου ...!! την καλησπερα μου στον φίλοξενούμενο σου Αριστακι μου... και σε σενα καλο σου βραδυ...καλη μου οικοδέσποινα... καλο σου βραδυ να περνας ομορφα ..με ότι και να κανεις ναι; φιλακιαααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ''Ζητάει επίμονα να συναντήσει τον εαυτό του για να τον τιμωρήσει, νομίζοντας πως μ' αυτόν τον τρόπο θα κάνει ταμείο, πριν τον αδειάσουν οι άλλοι''
    Πόσες φορές δεν κάνουμε άραγε όλοι τέτοιες σκέψεις...
    Φοβερά δυνατο κείμενο του Νίκου, εγώ δεν τον γνώριζα!! Αλήθεια γιατί δεν γράφει πια;;; Κι οι παύσεις δημιουργικές είναι, μην τρομάζει!!! Θα ξαναρχίσει!!!
    Μπούκωσε η ψυχή κι έχει ανάγκη να απλώσει.. Μακάρι!!
    Από τις πολύ δυνατές Νύχτες Αριστέα μου!! Φιλιά και στους δυο σας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι...να τον πιέσουμε Μαρλέν μου, να αρχίσει να γράφει ξανά!
      Και πού να τον δεις στα κείμενα προβληματισμού!
      Πολλά φιλιά καρδούλα μου :)

      Διαγραφή
  10. "...αφήνεται για να γιορτάσει εκείνο που δε μπόρεσε να χορτάσει..."
    Πωπω... Σκοτεινό, ομιχλώδες, μοναχικό...
    Τί εικόνες, τί εκπληκτικές φράσεις!
    Υπέροχη γραφή και πολύ δυνατά συναισθήματα (ξεδιπλώνονται αλλά και ξυπνάνε)...
    Χαίρομαι είναι η αλήθεια, που είδα συμμετοχή του Νίκου μας!
    Φιλί γλυκό και στους 2 σας!
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τέτοιες σιωπές μιλούν πιο δυνατά κι από τις πολύ δυνατές φωνές! Διάβασα μια καλογραμμένη ιστορία, με εικόνες και συναισθήματα βασανιστικά και αδιέξοδα, όμως πολύ πολύ αληθινά!!!
    Μια ιστορία που καθηλώνει, προβληματίζει, συναρπάζει!
    Δεν έτυχε να διαβάσω γραπτά ξανά του Νίκου και νιώθω την ανάγκη να πω "χαίρω πολύ" κι ευχαριστώ γι' αυτό που διάβασα!
    Καλό βράδυ και στου δύο σας
    Φιλιά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Να 'μαι κι εγώ... άργησα Αριστέα μου, αλλά ήρθα πριν τα μεσάνυχτα! :-)
    Καλησπέρα πέρα για πέρα σε όλη την παρέα και να 'στε όλοι καλά!
    Ευχαριστώ πάρα πολύ για την ιδέα και την φιλοξενία αυτή, την πολύ καλή μας φίλη κι οικοδέσποινα Αριστέα!Φυσικά είναι αδιανόητο για μένα να μην εκφράσω τις προσωπικές μου ευχαριστίες για τον καθένα ξεχωριστά φίλο κι αναγνώστη, που με λίγες αράδες όμορφα κι ευγενικά σχόλια, κατάφερε ν' αφήσει τη δική του ξεχωριστή πινελιά!Κι όπως είδα και διάβασα παραπάνω, με τη συντριπτική πλειοψηφία δεν έτυχε να γνωριστούμε καν..!
    Σας ευχαριστώ και πάλι θερμά!!! :-)
    Να περνάτε καλά και να χαμογελάτε!!! :-)
    Πολλά φιλιά!!! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκο μου, σε ευχαριστώ για μια ακόμα φορά και για το κείμενο και για το σχόλιο!
      Να'σαι καλά και να συνεχίσεις να γράφεις!
      Το ζήτησαν και οι φίλοι αν πρόσεξες! :)))

      Διαγραφή
  13. Όσο πιο πολύς ο κόσμος γύρω σου, τόσο πιο έντονη η μοναξιά!!!
    Ωραίο και δυνατό κείμενο.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που απόλαυσες Φιλία μου!
      Πολλά γλυκά φιλιά :)))

      Διαγραφή
  14. Καλημέρα στην αγαπημένη μου Αριστέα και στον αγαπημένο μου Νίκο.
    Ομολογω πως μου ειχε λειψει παρα πολυ να δω σχετικη αναστηση απο τον Νικο και χαρηκα παρα πολυ που τον ειδα να συμμετεχει στις ιστοριες της Νυχτας με την τοσο δυνατη του ιστορια.
    Οπως παντα καθηλωτικος ο Νικος οταν γραφει, με εντονους προβληματισμους για την κοινωνια, τον ανθρωπο και τα συναισθηματα του.
    Χαρηκα παρα πολυ
    Μπραβο!

    Καλημερα και καλη εβδομαδα και στους δυο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Υπέροχα ξεδιπλώματα ψυχής, που σου μαγνητίζουν με κάθε τους λέξη. Ένα μακρύ ταξίδι στο "μέσα" του, μας έκανε να θέλουμε να βρούμε το τέλος της σπηλιάς. Μοιάζει με τη θάλασσα, διάφανος στην επιφάνεια, απύθμενος σε βάθος.
    Νάσαι καλά να βρίσκεις πάντα το κουράγιο, να δίνεις τις σκέψεις σου και να μοιράζεσαι τις αγωνίες σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Συναρπαστική ιστορία με αλήθειες, σ' ένα καλογραμμένο κείμενο με σκέψεις, αναζητήσεις και προβληματισμούς, που γεμίζει συναισθήματα τον αναγνώστη!
    Να είσαι καλά Νίκο και πάντα με δημιουργικές εμπνεύσεις!
    Μπράβο και σ' εσένα Αριστέα μου, που μας το γνωστοποίησες στη σελίδα σου! Καλό βραδάκι! Τα φιλιά μου!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή