Ένα φτερό

Στη σκιά κρυβόμουν ρυθμίζοντας τους παλμούς

Φοβισμένος λαγός!

Έτρεμα τις λέξεις τις επίμονες των άλλων

Γιατί; Πώς; Πότε; Ποιος;

Οικεία ένιωθα στη λήθη

Ούρλιαζα!

Υπό το φως το ανακριτικό.

Με τα βιβλία κουβέντιαζα

Ηρεμούσα κάπως

Στον έρωτα υπολόγιζα ελάχιστα

Ο Έρωτας υπήρξε μαζί μου είρωνας

Φίλη ανέκαθεν έψαχνα

Το πιστό σκυλί που γλείφει τα δάκρυα.

Ένα μολύβι σου χάρισα με φούξια φτερό!

Με διάβασες

Στον ραγισμένο καθρέφτη αισιόδοξα κοιτάχτηκα

Σε ευχαριστώ.

Γιούλη

Το Γιουλάκι μου δεν χρειάζεται πλέον συστάσεις.

Εδώ και ένα χρόνο είναι φανατική φίλη του Συμποσίου

και μέλος της μπλογκερικής συντροφιάς μας.

Σιγά σιγά "ξανοίγεται"

και μεγαλώνει τον κύκλο των μπλογκς που διαβάζει και σχολιάζει!

Επίσης, γνωστό είναι ότι είναι άστεγο και μέχρι να αποκτήσει μόνιμη σύνδεση,

θα είναι φιλοξενούμενο στο χώρο μου, για όσο θελήσει.

🌹🌹🌹

Εκείνο που δεν γνωρίζετε είναι ότι το ποίημα με το οποίο συμμετείχε 

στο 17ο Συμπόσιο Ποίησης

γράφτηκε με πολλή αγάπη για μένα.

Και μου αφιερώθηκε! 

Οπότε, ξαναδιαβάζοντάς το κανείς μπορεί εύκολα να υποπτευθεί

πόση συγκίνηση μου έδωσε -σχεδόν βούρκωσα!

Γιατί η συντοπίτισσα Γιούλη δεκάξι μήνες πριν ήταν για μένα

μια άγνωστη κοπέλα.

Τα εθελοντικά προγράμματα της Δημόσιας Βιβλιοθήκης μας έφεραν κοντά, 

και μια αγνή, ανεπιτήδευτη και γλυκιά, φιλία έμελλε 

να ξεκινήσει και να δέσει ... για πάντα εύχομαι!

Κι ένα ντοκουμέντο ✏

Ένα ροζ φλαμίνγκο. 

Πόσο μπροστά (ένα χρόνο πριν γίνει τση μοδός το πουλί) ήσουν κοπελιά ;!?!☺

*Ναι, Γιούλη μου, σε “διάβασα”.

Κι αυτό που είδα βαθιά με κέρδισε...άκοπα!

@ριστέα

Κι έμειναν ελάχιστα που δεν είπαμε....

Και αφήκες πάνω μου ότι είχες στη ψυχή σου

Με είπες φίλο και με ικέτεψες πρώτη φορά

Το δάκρυ, το έκρυψα καλά να μην φανερωθεί

Εγκλωβισμένος και εγώ μέσα στα δικά μου αδιέξοδα

Πήρα μόνο το χέρι σου και άρχισα να σου μιλώ

Για τα επόμενα λεπτά

δεν ξέρω αν αυτά που σου έλεγα σε άγγιξαν

Δεν ξέρω και εγώ αν τα πίστευα...

Κι έμειναν ελάχιστα που δεν είπαμε

Μόνο στο τέλος ένοιωσα να μου κρατάς ακόμα το χέρι

Και μείναμε κοντά να κοιταζόμαστε στα μάτια

Αυτός που σε αγαπά μένει πάντα κοντά

Και κουβεντιάζουμε ήσυχα, και κουβεντιάζουμε ζωηρά

Και κάποιες μέρες δεν έχουμε να πούμε τίποτα

Και συνεχίζουμε...

Θα μπορούσα να γράψω πολλά για λίγες γραμμές 

σαν κι αυτές.

Γι' αυτά τα λίγα κι αντρίκια λόγια.

Που δεν τα έγραψα εγώ φυσικά, αλλά πολύ θα ήθελα

να τα είχα γράψει!

Γιατί μίλησαν μέσα μου και με άγγιξαν.

Είναι χάρισμα για μένα να γράφεις χρησιμοποιώντας τον πλούτο 

της ελληνικής γλώσσας.

Είναι εξίσου χάρισμα όμως να μπορείς με λίγα, απλά, καθημερινά λόγια,

λόγια χωρίς φτιασίδια

να περικλείεις τόσα πολλά, 

και να κερδίζεις τον αναγνώστη σου!

“Και κάποιες μέρες δεν έχουμε να πούμε τίποτα

Και συνεχίζουμε...”

Κάποιες φορές αρκεί να κρατάς το χέρι.

Να είσαι εκεί.

Να είσαι κοντά και να κοιτάζεις στα μάτια τον άλλον.

Έτσι είναι η φιλία!

Και την απέδωσε τόσο μεστά και ώριμα ο αγαπητός φίλος

Τάσος Γ. Κάβουρας

που έχει φιλοξενηθεί στο μπλογκ πολλάκις.

Κάποιες φορές δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις πολλές λέξεις

για να αποδώσεις αυτό που έχεις μέσα σου.

Τάσο σε ευχαριστώ από καρδιάς που μας το θύμισες!

@ριστέα

Λήξη 17ου Συμποσίου Ποίησης - Η γιορτή μας & η κλήρωση!

Αγαπημένοι φίλοι και φίλες.
Το 17ο Συμπόσιο Ποίησης,

αφιερωμένο στη φιλία, 
φθάνει σήμερα στο τέλος του προορισμού του.

Προτού προβώ στις αποκαλύψεις θα ήθελα
ολόθερμα να ευχαριστήσω
όσους στηρίξατε κι αυτό το Συμπόσιο με τις ποιητικές σας δημιουργίες,
αλλά και όσους ξεκλέψατε χρόνο για να μελετήσετε 
και να αξιολογήσετε τις συμμετοχές μας, εν μέσω
καλοκαιριού, διακοπών, Μεγαλόχαρης, ζέστης και ....πυρκαγιών!
Χωρίς εσάς δεν θα υπήρχε Συμπόσιο!
Πραγματικά το λέω και το εννοώ!

Ήταν ένα ακόμα υπέροχο Συμπόσιο, με εξαιρετικά ποιήματα.
Νικητές πάνω απ' όλα η Ποίηση κι όλοι εμείς που διαβάσαμε!

Η υποχρεωτική λέξη 
φιλία/
φίλος-η / φιλικός

[θεματικά ή συμβολικά η χρήση της λέξης, όπως πάντα]
έδωσε 28 υπέροχες συμμετοχές, από 22 φίλους
της ποίησης και του μπλογκ,
ενώ 29 φίλοι του Συμποσίου περάσατε και βαθμολογήσατε
και με τις με τις ψήφους σας, αναδείξατε μεγάλη νικήτρια, 

με 34 βαθμούς, την

Maria Kanellaki

με το ποίημα 
«H Αγία Τριάς της γαλαρίας» 
Μαρία μου, πολλά πολλά συγχαρητήρια!

Πάμε να το θυμηθούμε..

2.«H Αγία Τριάς της γαλαρίας»

[40 χρόνια πριν…]
Με τα κοντοπαντέλονα στα ίδια τα θρανία
ένας αν ήταν άταχτος κι οι τρεις τους τιμωρία
«η αγία τριάς της γαλαρίας!» φώναζε η κυρία
τρία χεράκια απλώνονταν στο έλεος της βίτσας
τρεις χαρακιές και τρεις καρδιές
που ορκίζονταν στον αίμα τους, αιώνια φιλία.

Αρρώσταινε ο Θόδωρος με πυρετό κι οι άλλοι
ένα τσουκάλι ρεφενέ τρία κουτάλια στο φιδέ
και γυάλινο θερμόμετρο στην κάθε αμασχάλη
κουλούρι στα διαλείμματα στα τρία μοιρασμένο
στα τρία το παστέλι τους, στα τρία και η ΜΕΛΟ
χαρτάκια με ηθοποιούς και το Μικρό Σερίφη
και κοκοράκι μοιρασιά καθένας τους να γλύφει.

Τρία σκουπόξυλα-σπαθιά κι αν έβγαιναν τα φράγκα
τρία χωνάκια παγωτό βανίλια-σοκολάτα
ένα πατίνι ξύλινο κι οι φτέρνες τους για φρένο
«καθένας μια κατεβασιά» ήταν συμφωνημένο
βογκάγανε τα ρουλεμάν ξεκούφαινε η τραβάγια
ματώνανε τα χρόνια τους μα είχανε κουράγια.

Εφηβομεγαλώνανε...
το πρώτο γρέζι στη φωνή και χνούδι στ’ αχειλάκι
χτένι, μπριγιόλ και τρεις φωνές «12.00 θα’σαι σπίτι!»
το πρώτο πάρτι με βερμούτ και στο πικάπ “oh mon amour”
με το δισκάκι του Christophe το πρώτο καρδιοχτύπι
«Τα φτιάξατε;» ο ένας τον άλλο ρώταγε δειλά καθώς γυρνούσαν
«Προχώρα ρε κι αργήσαμε, θα πέσει απανταχούσα!...»

[40 μέρες πριν…]
«Στην πρώτη μας κατεβασιά, οι άλλοι δυο μια αγκαλιά»
ήταν συμφωνημένο…
Χειμώνες στο Αλκυονίς, στο Βοξ τα καλοκαίρια
ο Θόδωρος πάντα μπροστά να τους κερνάει σινεμά
«τρία για γαλαρία», με πασατέμπο και μπυράλ...

Σε τούτη την κατεβασιά, ορφάνεψε η παρέα•
ο Τάκης και ο Στέφανος πήγαν απόψε σινεμά
με τρία εισιτήρια θα πέσει η αυλαία
πίσω γαλαρία, ανάμεσά τους μια κενή, η θέση η δική του
όλοι μαζί όπως παλιά, σε μια ανάποδη τροχιά
να βλέπουν τη ζωή του...

5... 4... 3... 2... 1...
μια μηχανή που πέταξε ψηλά...
και μια στριγκλιά γι αντίο...
«Να προσέχεις μπαμπά»...
έρωτες, γάμοι και παιδιά...
χακί, σχολείο, γειτονιά...
«Η Αγία Τριάς της Γαλαρίας!» φωνάζει η κυρία
κι ο  Θόδωρος θα πάρει απόψε
την πρώτη του απουσία…

Ένα μεγάλο μπράβο και στους φίλους που συγκέντρωσαν
υψηλή βαθμολογία:
Κατερίνα Βερίγκα, Ελένη (Ποιώ), Ανέσπερη(Ζωή) και Τάσο Κάβουρα.

Ας γίνουν και οι υπόλοιπες συστάσεις 

Κι αυτή τη φορά θα δείτε μαζί με τις συστάσεις
και τους στίχους που αγάπησα εγώ, από το κάθε ποίημα.

Συμμετοχές από 1-4 τις βρίσκουμε ► εδώ

1.Είναι ο φίλος, Christina Andromeda (7 β)

Ένα ποτήρι δροσερό νερό τον Αύγουστο

Ένας ζεστός καφές το χειμώνα

Αυτό είναι ο φίλος

2.«H Αγία Τριάς της γαλαρίας», Maria Kanellaki (34 β)

τρεις χαρακιές και τρεις καρδιές

που ορκίζονταν στον αίμα τους, αιώνια φιλία.

(....)

με τρία εισιτήρια θα πέσει η αυλαία

πίσω γαλαρία, ανάμεσά τους μια κενή, η θέση η δική του

όλοι μαζί όπως παλιά, σε μια ανάποδη τροχιά

να βλέπουν τη ζωή του...

3.Χαϊκού Παντός Καιρού, Άννα, Πάρος (7 β)

Φύλα τον Φίλο 

Το Μόνο Φως που Μένει 

Περ' απ' την Ζωή ... 

4.Χάρτινα καράβια…,Μαρίνα (to e - periodiko mas) (2 β)

Φιλία, τα ονόμασαν οι σοφοί του κόσμου

αγάπη, τα ονομάζουν οι ταπεινοί

λιμάνι απάγκιο οι ναυαγισμένοι

στεριά ανθισμένη οι ορφανοί 

Συμμετοχές από 5-16 τις βρίσκουμε ► εδώ

5. Αίτημα φιλίας από έναν φανταστικό φίλο, Memaria (2 β)

Αν με δεχτείς για φίλο σου θα μάθεις την αλήθεια,

μαζί θα ζήσουμε εμείς όπως στα παραμύθια!

6. Ζητείται φιλία, Makis Del (10 β)

Μα αυτή εκεί, δούλα και κυρά 

στην υπηρεσία των ανάξιων...
Ζητούνται άνθρωποι, ζητείται φιλία... 

7. Καλοκαίρι, Mia (4 β)

Ήρθες και απάλειψες το δάκρυ

Δρόσισες το καμένο μου κορμί

Άγγιξες το φθινοπωρινή ψυχή μου.

8. Ένα φτερό, Γιούλη (7 β)

Φίλη ανέκαθεν έψαχνα

Το πιστό σκυλί που γλείφει τα δάκρυα.

9. Φίλος, Κλαυδία (1 β)

Αυτούς που μένουν δίπλα σου

σε ζόρια και καημούς,

μονάχα αυτούς λογάριαζε
φίλους αληθινούς. 

10. Αόρατο Άγγιγμα, Katerina Verigka (18 β)

Κοιμήθηκε μετά από καιρό

ανάλαφρος.

Βρήκε κιόλας την πρώτη

απάντηση.

Έπρεπε να γίνει φίλος

με τον εαυτό του. 

11. Λέξη ιερή, Ανέσπερη (14 β)

Δεν χτίζονται οι φιλίες όπως τα κάστρα κάθε καλοκαίρι
σ΄ αμμουδιές.

Βουλιάζουνε οι άνθρωποι μέσα στο νόημα που κρύβεται
πίσω από την ιερή αυτή λέξη.

12. Γαλάζιοι θόλοι, Κική Κωνσταντίνου (5 β)

Η φιλία είναι δύναμη. 

Τον χρησμό, εσύ, πρώτος,

Μου έδωσες 

Ήχησε την λύρα σου.
Οι σάλπιγγες «έρχονται»

13. Μια πρόποση στη φιλία, Marina Tsardakli  (10β)

Κάθε ψυχή, αν δεν βρει την αδερφή της, να βρει τη φίλη της,
γιατί η αιωνιότητα θα είναι βαρετή, χωρίς λίγη αλητεία. 

14. Κι έμειναν ελάχιστα που δεν είπαμε, Τάσος Γ. Κάβουρας (13 β)

Αυτός που σε αγαπά μένει πάντα κοντά

Και κουβεντιάζουμε ήσυχα, και κουβεντιάζουμε ζωηρά

Και κάποιες μέρες δεν έχουμε να πούμε τίποτα
Και συνεχίζουμε...

15.Θυμάμαι, Σμαραγδένια Ρούλα, (11 β)

Τα χρόνια πέρασαν και φύγανε και πάνε,
μα οι αναμνήσεις μένουν πάντα στην καρδιά

16. Αχτίδα φωτός, Γλαύκη (8 β)

Φίλε μου, «γιατρέ» μου

στα μάτια σου

διάχυτο κάποτε το μάλωμα, η έγνοια, η διαφωνία

μα η αγάπη σου
στην απόρριψη υποδεικνύει το «ποτέ» ως αμοιβαία συμφωνία. 

Συμμετοχές από 17-29 τις βρίσκουμε ► εδώ

17. Βηματισμοί ,ποιώ - ελένη (8 β)
Η ζωή είναι ένα χαρτονόμισμα
Στα χέρια του μικρού Χριστού
Που δεν ξέρει πως να το ξοδέψει

18. Οι φίλοι που χάθηκαν..., Αναστασία Μεταλλίδου (11 β)

Όσο για μας, δεμένοι πάντα εδώ,

κοιτάμε από μακριά το δρόμο
που δεν ακολουθήσαμε. 

19. Ένα μεγάλο ευχαριστώ, ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (1 β)

Δίπλα σου θα σου σταθώ στα δύσκολα και στα καλά

όπως έκανες κι εσύ σε μένα

και αξίζεις αυτό το μεγάλο Ευχαριστώ 

20. Το νυφικό της Μαρίας, ποιώ - ελένη (17 β)

Εκεί να σταθείς

Εκεί να στοιβάξεις τα χειρόγραφα

Ζωή να πάρουν οι γραφές

Ζωή να γενείς

21. Χωρίς τίτλο…, Μαρίνα (to e - periodiko mas) (1 β)

Δυο κορίτσια στο ίδιο θρανίο

Δυο παιδιά με το ίδιο βιβλίο

Δυο χέρια που κρατιούνται σφιχτά

Φίλες

22. Σαχλαμάρες, Ελένη Β. (9 β)

«Είναι να μην κλάψεις για τ’ όνειρο.

Άπαξ και θολώσουν τα μάτια

το χρεώνεσαι για μια ζωή».

Έτσι μου ‘πε ένας φίλος μια φορά.

23. Μόνο ένα φίλο!  Μαζεστίξ  (4 β)

Όσους κι αν γνωρίσεις τόπους

δε συγκρίνονται μ' ανθρώπους.

Όσους κι αν μαζέψεις σκύλους

δε μετρούνται με τους φίλους.

24. Οι δυο μικρές, Memaria (7 β)

Γεύονται πάλι απ' την αρχή όσα θα τις ενώνουν

Τι κι αν τις χώρισε η ζωή, αυτές κι αν μεγαλώνουν;

Μια γεύση από βανίλια, μια μυρωδιά βιβλίου

25. Γύμνια, Ελένη Β. (9 β)
-Πες μου, τι φοβάσαι;

-Τους χειμώνες.

-Και τι άλλο;

-Τη γύμνια τους ρε φίλε. 

26. Φίλος, μαγικό πετράδι, Δημήτρης Ασλάνογλου (5 β)

Χαμογελάς στο πλάι μου, στις λάμψεις της ζωής

Με ίδια μάτια κλέβουμε, τα χρώματα της ροδαυγής 

27. Η δική μου φιλία, Katerina Verigka (5 β)

Η δική μου φιλία 

δεν χωρά σε καλούπια.

Είναι ασυμβίβαστη.

Δεν μετριέται με likes.

28.Λεμονανθός, Mia (2 β)

Ήσουν ο φίλος μου ο ένας

Το χρώμα στο δικό μου γκρίζο 

Ολάκερος ο μαγικός μου κόσμος.

◄►

Ευχαριστώ θερμά και καλωσορίζω στο Συμπόσιο

τις πρωτοεμφανιζόμενες

Mia, Μαρία Παρασκευοπούλου και Αναστασία Μεταλλίδου.

◄►

Όλοι είναι νικητές άσχετα από βαθμούς.

Πολλά συγχαρητήρια σε όλους σας!

Κάθε ένας από εσάς έδωσε κάτι διαφορετικό,

κάτι όμορφο, κάποιους στίχους διαμάντια!

Και τα 28 ποιήματα ήταν υπέροχα!

Για όσους διάβασαν/ψήφισαν (πλην της νικήτριας)

ακολούθησε κλήρωση αμέσως μετά τη λήξη, για μια δημιουργία μου.

Με τη σειρά που ψήφισαν και τους κατέγραψα, έχουμε:

1.Анастасия
2.ποιώ - ελένη
3.Katerina Verigka
4.Mia
5.DIMITRIOS ASLANOGLOU
6.Giannis Pit
7.georgia vasiliou

8.ANNA Flo
9.Αρτίστα του βωβού

10.Σμαραγδάκι Ρούλα

11.Mary Pertax
12.Ανέσπερη

13.Memaria
14.Maria Kanellaki
15.Κική Κωνσταντίνου 
16.Γλαύκη
17.Makis Del
18.Κλαυδία
19.ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ
20.Ακυβέρνητος
21.Τάσος Γ. Κάβουρας
22.Σοφία ΜΒ
23.Μαρίνα Τσαρδακλή
24.Christina Andromeda
25.Αριάδνη Βλάχου
26.Ελένη Φλογερά 
27.Lysippe
28.marilenaspotofart 
29.Άννα Πάρος

Η κλήρωση ανέδειξε νικήτρια τη Μαρίνα Τσαρδακλή.

Μαρίνα μου εύχομαι πάντα να είσαι καλότυχη. ☺

◙

Η καταμέτρηση έγινε και πάλι σε excel.

Ακολουθεί η σύμπτυξη που κατάφερα να κάνω για όσους 

δεν έχουν παρακολουθήσει τη βαθμολογία.

Με την αρίθμηση όσων ψήφισαν -δες παραπάνω-

μπορείτε να δείτε ποιοι σας προτίμησαν. 

(Πατήστε στην εικόνα για να μεγαλώσει)

Θέλω να κλείσω, όπως άνοιξα, με ευχαριστίες δηλαδή

σε όλους όσοι αποτελείτε τον κορμό του Συμποσίου

Χωρίς εσάς Συμπόσιο δεν υπάρχει!

Με συγκινείτε με την στήριξή σας!

Σας φιλώ

Αριστέα

υγ: ελπίζω να μην έχω κάνει κάποιο λάθος! ☺