Επτά

Δεν θα σας μιλήσω για το 7, αν και το λατρεύω.

Είναι για μένα αυτό που αποκαλούμε “τυχερός αριθμός”!

Φυσικά και δεν είναι ένας τυχαίος αριθμός,

αλλά θεωρείται ιερός και συμπαντικός.

[Επίσης, ένα πέρασμα από τη Βικιπαίδεια θα σας δώσει 

κι άλλες πληροφορίες.]

Θα σας πω απλά, χωρίς φανφάρες και σαματάδες

ότι σαν σήμερα, πριν από επτά χρόνια,

βγήκα στο κουρμπέτι των μπλόγκερς.

7 χρόνια 

που έφεραν όχι την κούραση, αλλά την περισυλλογή,

τις υπαρξιακές ανησυχίες

(Γιατί υπάρχω στο χώρο; Τι διαφορετικό προσφέρω;

 Αξίζει τον κόπο; Θα συνεχίσω άραγε; ετσετερά)

και την σποραδική εμφάνισή μου στο χώρο.

Το Συμπόσιο Ποίησης και οι φίλοι- οι λίγοι και καλοί - 

στη ζυγαριά των αποφάσεων κράτησαν γερά 

και έτσι είμαι ακόμα εδώ,

και τούτο τον Νοέμβριο, 

να σκέφτομαι πως δεν μετάνιωσα στιγμή για όσα μου δώσατε 

ή μπορεί να έδωσα 

σε τούτη τη γωνιά.

Στον απολογισμό θα θυμάμαι πάντα:

☛ 18 Συμπόσια Ποίησης,

☛  δύο διαγωνισμούς "Άλλαξέ το",

☛  δύο "Γέλια που βγήκαν από τον Παράδεισο",

☛  τρεις "Καφενέδες",

☛  δύο "Ιστορίες της Νύχτας",

☛  ένα "Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι",

☛  μία "Μικρή χριστουγεννιάτικη ιστορία",

☛  ένα "Μέρες Άνοιξης",

☛ μια "Κοινωνία Ώρα Αγάπης",

☛  δύο "family stories"

☛ 5 συλλογικές "συγγραφικές" συνεργασίες

☛ και μία διοργάνωση (μαζί με τη Γιούλη) παρουσίασης Βιβλίου

(που ακόμα σας χρωστάω εικόνες και βίντεο 

- μα κι εγώ το βίντεο αναμένω)

Οι φίλοι που γνώρισα από κοντά κι έγιναν κομμάτι της ζωής μου,

είναι μια κατηγορία από μόνη της.

Κι υπήρξα τυχερή κι ευλογημένη, γιατί δεν είναι ένας, δεν είναι δύο, 

αλλά έξι (ω, ναι! Έξι!) υπέροχοι άνθρωποι, που χωρίς το μπλογκ

δεν θα τους είχα γνωρίσει, δεν θα τους είχα συναντήσει ίσως ποτέ,

και πόσες όμορφες και δυνατές στιγμές θα είχα(με) χάσει θεέ μου!

Από κοντά, όσοι είναι ακόμα μία φωνή από το τηλέφωνο

ή αλληλογραφούμε (♥).

Σας ευχαριστώ όλους για την αγάπη και τη φιλία σας.

Τέλος, ευχαριστώ θερμά όλους όσοι συνεχίζετε να δίνετε

το "παρών" στο μπλογκ, που μόνο απουσιολόγιο δεν κρατάει,

όλους όσοι κρατάτε ζωντανό το Συμπόσιο,

όλους όσοι συνεχίζετε να προσφέρετε σε έναν χώρο 

που θεωρώ ότι περνάει κι αυτός την κρίση του.

Και του χρόνου.... καλύτερα!

Σας φιλώ! 

@ριστέα

ps: Ραντεβού στη 1/12... 

το 19ο Συμπόσιο ποίησης, το επετειακό, 

θα σκάσει μυτούλα! ☺

Το νου σας!