Λήξη 4ου Συμποσίου Ποίησης - Η γιορτή μας!

Ήταν λίγο πριν τα Χριστούγεννα όταν μου ήρθε η ιδέα...
Να διαβάσουμε ποίηση. 
Πολλή ποίηση!
Να παρακινηθούμε να γράψουμε.
Εμείς εδώ, στη γειτονιά μας.
Εσύ, που με διαβάζεις. 
Πού έγινες το παρεάκι μου.
Που περνάς, λες την καλημέρα σου (ή την καλησπέρα σου),
αφήνεις τη σκέψη σου, στέλνεις μια αγκαλιά στον πόνο μου,
τα περαστικά σου όταν είμαι άρρωστη,
τις ευχές σου στην εγχείρηση αγαπημένου μου προσώπου ...
Που μπορεί να έχεις ψευδώνυμο, αλλά ξέρω το όνομά σου...
Και που σε νιώθω κοντά μου, άσχετα από αποστάσεις...

Είχα μια σκέψη και μία επιθυμία.
Κι έτσι προέκυψε το Συμπόσιο.
Το πρώτο Συμπόσιο δεν έχει αρίθμηση.
Δεν περίμενα ότι θα το αγκαλιάζατε, θα το τιμούσατε,
ότι θα είχε ιστορία και ίσως και μέλλον!



Το Συμπόσιο αυτό τελικά είναι δικό σας!
Χωρίς εσάς δεν θα υπήρχε.
Χωρίς τα δικά σας δημιουργήματα, δεν θα είχαμε αυτή τη γιορτή σήμερα! 
Περιφρουρώ αυστηρά και το ξέρετε.
Έχω αποκαρδιωθεί ουκ ολίγες φορές.
Αδυνατούν κάποιοι να κατανοήσουν ότι δεν είναι επίσημος 
λογοτεχνικός διαγωνισμός.
Είναι για τη χαρά μας, τη ψυχαγωγία μας, 
για το κίνητρο να γράψουμε.
Αφήνω ευτυχώς πίσω μου πάντα τα δύσκολα και στέκομαι μόνο στα καλά!

Κατά γενική ομολογία, ήταν το καλύτερο Συμπόσιο, συνολικά.
Ακόμα και τα ποιήματα που προτιμήθηκαν λιγότερο στη βαθμολόγηση
ήταν όλα τους εξαιρετικά!

Σας δόθηκε μία λέξη:

θέρος (ή θερινός)

και σας ζητήθηκε να δημιουργήσετε,

να τρέξετε όπου θέλετε κι όπως νιώθατε.

Και το κάνατε όμορφα, απλά, ζωντανά, περίτεχνα!

Κάποια διακρίθηκαν από το ξεκίνημα.
Κάποια στην πορεία.
Η πρώτη θέση άλλαζε χέρια στην αρχή.
Κονταροχτυπήθηκαν αρκετά στη δεύτερη και στην τρίτη θέση.

Αλλά καιρός να  περάσουμε και στις απονομές!

Οι διαφορές στις 3 πρώτες θέσεις, απειροελάχιστες!

.

Κυρίες και Κύριοι
(κι αφού αντιμετώπισα ένα θέμα αυτή τη φορά με τη στραβομάρα μου
και ζητώ ταπεινά συγγνώμη για τις ανακατατάξεις που έγιναν
μέτρησα αντίστροφα τις βαθμολογήσεις δύο φίλων που τις έδωσαν αντίστροφα)
μεγάλη νικήτρια

η Ελένη (Ποιώ Ελένη) , 
με το ποίημα της Σπονδή στο θέρος, (39 βαθμοί)

Ακολούθησαν σε απόσταση αναπνοής 

στη 2η θέση Η Μαρία Κανελλάκη (Απάγκιο)
 με το ποίημα της " Λε Μπαλκόν", (37 βαθμοί)

στη 3η θέση η Μαρία Νι, (Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά) 
με το ποίημα της Το αιώνιο θέρος της ψυχής μας, (31 βαθμοί)

Κοριτσάρες μου ..μπράβο σας!!!



Αναλυτικότερα:

Συμμετείχαν: 19 φίλοι, με 20 ποιήματα 
(υπήρξε μία διπλή συμμετοχή)
Ψήφισαν (έγκυρα) : 47 φίλοι
(29 εκ των οποίων δεν είχαν στείλει συμμετοχή και 
θέλω να τους εκφράσω άπειρες ευχαριστίες )
Άκυρα: 3

Ας πέσουν λοιπόν οι μάσκες:

1.Έρως για το Θέρος, Ινώ-Σκιάθος
2. Εποχές αγάπης, Δημήτρης Ασλάνογλου,
3.Οδός θέρους, Μαριλένα, 
4.Θερινός άγγελος, Γλαύκη, 
5.Σπονδή στο θέρος, Ελένη,(Ποιώ Ελένη)
6.Φραγή, Ινώ-Σκιάθος  
7.Το όνειρο, Anna Flo
8. Λε Μπαλκόν, Μαρία Κανελλάκη
9.Θημωνιά, Velvet
10. Το αιώνιο θέρος της ψυχής μας, Μαρία Νι
11.Θέρος ανίκατε μάχαν, Μαζεστίξ
12. Παράσταση Μάχης, Χριστίνα (Βutterfly) 
13. Θερισμού απαύγασμα, Τάσος-Λαθρεπιβάτης 
14.Της Μεσημβρίας,  Κάτια, (MARILISE)
15. Επικό, Σοφία ΜΒ 
16.Ενθυμούμαι ένα θέρος, Κλαυδία 
17.Διαβαίνοντας τις εποχές,  Φλώρα (TEXNIS STORIES
18.Τα κοράλλια της ψυχής, Katerina Koko 
19. Πάει! Μου σάλεψε θαρρώ!, Joan Petra 
20.Στην χαραυγή του πόθου, me maria 



Όλοι είναι νικητές άσχετα από βαθμούς.
Για την ιστορία, την πρώτη δεκάδα συμπλήρωσαν

Επικό, Σοφία ΜΒ - Βαθμοί 25
Τα κοράλλια της ψυχής, Katerina koko - 20 Βαθμοί 
Παράσταση μάχης, Χριστίνα (Butterfly) - 17 Βαθμοί 
Έρως για το θέρος, Ινώ-Σκιάθος  -15 Βαθμοί
Θερινός Άγγελος, Γλαύκη  &  Το όνειρο, Anna Flo - 13 Βαθμοί 
Εποχές αγάπης, Δημήτρης Ασλάνογλου  &  Φραγή, Ινώ-Σκιάθος - 11 Βαθμοί 



Τα ποιήματα θα τα απολαύσουμε ξανά τις επόμενες μέρες στα μπλογκ τους
και θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε στο χώρο τους για αυτά.
Οι άστεγοι φίλοι, αν το θελήσουν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη σελίδα μου,
προκειμένου να απολαύσουμε τη συμμετοχή τους, 
και να ακολουθήσει σχολιασμός, ως είθισται.

Αύριο θα ακολουθήσει η κλήρωση για όλους όσοι συμμετείχαν, 
είτε διάβασαν, είτε ψήφισαν (πλην των νικητριών)
για μια δημιουργία μου με ντεκουπάζ.
Μέσα στην βδομάδα θα έχω ανάρτηση με τα δώρα των τριών πρώτων νικητριών.

Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους όσοι 

με τίμησαν με την παρουσία τους στο Συμπόσιο.

Συγχαρητήρια σε όλους!

Το Συμπόσιο θα πάει διακοπές επ' αορίστου!

Καλή σας μέρα!

@ριστέα

_________________________________________________

Απολαύστε άλλη μία φορά το πρώτο νικητήριο ποίημα.

5.Σπονδή στο Θέρος

Ήταν ένα σύννεφο αχνό στην γυάλα της δύσης

Ένα χέρι που αγγελοκρούει το πέτρινο σήμαντρο

Κάτω στον κάμπο και χάνεται

Τα κορίτσια που ερωτεύονται κατάφορτες αγριαπιδιές

Στης μέρας το ζεστό κόρφο και μελένια γίνονται φωτάκια

Σε παραθαλάσσια κέντρα

Οι μικρές Παναγίες των ακτών με τα διάφανα δάχτυλα

Δεν ήταν μύθος που υποβόσκει

Ήταν το Θέρος το φεγγερό ...

Ήταν δροσιά αρμύρα φρεσκάδα

Πέπλα γαλαζοπράσινα που ο ζέφυρος ερωτεύεται

Κορμιά που πάλλονται λέξη που αποκρίνεται

Ήταν η μέθη η παραζάλη και το άγος

Το κρυφό μονοπάτι που σε αρνήθηκα

Και μετά σε απόκτησα για να σε ανακαλώ

Δεν ήταν τα βρύα που στην πέτρα σκοντάφτουν

Ήταν η θάλασσα η γλυκοφιλούσα...

Ήταν το γιασεμί το φτερούγισμα των γλάρων η μυρωδιά

Του κίτρου

Το ανάχωμα που εντός του βρήκε η κόρη το χρυσό περιδέραιο

Του Ιουλίου

Η σπονδή που στον δικό του Θεό κατέθεσε

Το μικρό ναυτόπουλο

Στου άλμπατρος τη φτερούγα ένα ανέμισμα φωτιάς

Το οχυρό της σμέρνας που σπαράσσεται απ' το κύμα

Δεν ήταν οι άνυδρες συκιές και το κρυφομίλημα στον καθρέφτη

Ήταν το Θέρος το ποθητό...

Ήταν τα βράχια που λαξεύονται απ' τον άνεμο

Η χρυσή πλεξίδα που έχασε η αδερφή μες στα δίχτυα του χρόνου

Το θαμπό μανουάλι το θησαύρισμα της γης και το τρίποδο του ήλιου

Τα κρινάκια που σπλαχνίστηκαν τη μοναξιά μας

Και αργά βημάτισαν

Δεν ήταν η αργυρή αστραπή στην οπλή του Κένταυρου

Ήταν η άμμος η πολυσυλλεκτική...

Ήταν το κλεφτοφάναρο κι οι πυγολαμπίδες

Στο μέτωπο του Αυγούστου

Η πέτρα η στιλπνή που θυμίαζε το φεγγαρόφωτο

Ήταν οι όρκοι που πατήθηκαν και ποτέ δεν ξεστόμισες

Το πτερύγιο του δελφινιού που γαλάνιζε πλάι στην μπλε σημαδούρα

Το κοχύλι που σε οδήγησε στα άχρονα πάθη

Κι η γιρλάντα του βασιλικού

Δεν ήταν η επιγραφή που το νύχι αφήνει στον πάγο

Ήταν το Θέρος το αργοσάλευτο...

Ήταν το πανέρι κι η γαλαζόπετρα που απ' την θάλασσα ανεβάσαμε

Μιαν νύχτα αστρόφεγγη για προσκεφάλι

Τα παιδιά που μάτισαν και συναρμολόγησαν τραγουδώντας

Τα δυο ημισφαίρια

Η σχισμή που αλαργεύει κι ο πικρός μισεμός

Η μικρή σαλαμάνδρα που αγρυπνά στην καρίνα

Δίπλα στο " έχει ο Θεός"

Δεν ήταν η αμαζόνα με τα χρυσά τα σπιρούνια

Ήταν τα καράβια τα πολυτάξιδα...

Ήταν οι θεριστάδες και το ιδρωμένο μαντήλι

Τα σκίνα που φορτώθηκε ο μικρός αγωγιάτης για στέγη του

Ήταν ο φώσφορος η  αυγή κι ο μυχός του αστερία

Πλάι στον αμπελώνα το σούρπωμα

Ήταν ο πετρόμυλος το ψωμί το φιλί κι ο καημός μας

Το λαχούρι που σαν άμφιο σκέπαζε το δάκρυ της στάμνας

Δεν ήταν οι άκανθοι κι οι στερνές προσευχές

Ήταν το Θέρος το αυτοκρατορικό!