Κι έπεται συνέχεια #2

Από μικρή είχα μία συνήθεια:

να μελετώ αρκετά και να κάνω εξάσκηση 

σε οτιδήποτε έβαζα σκοπό να μάθω.

Για παράδειγμα τη χημεία δεν τη συμπάθησα ποτέ μου.

Δεν κατάφερα λοιπόν να μάθω χημεία.

Αντίθετα πάντα ήθελα να δοκιμάζομαι 

ακούραστα σε ό,τι μου έκλεβε την καρδιά.

Μετά το σεμινάριο Ντεκουπάζ του Σαββάτου 

στρώθηκα λοιπόν σαν καλή μαθήτρια να εξασκηθώ.

Άφησα τα πάντα στην άκρη, τις δουλειές μου να περιμένουν,

έβαλα τη μουσική μου 

και έψαξα για το αντικείμενο του πόθου μου.

Ένα κουτί που φιλοξενούσε ρεσώ και άλλα αρωματικά χώρου,

μου γυάλισε και δεν τη γλίτωσε.

Αφαίρεσα το περιεχόμενο και το βασάνισα δεόντως!

Και βγήκε κάπως έτσι! 

Μαζί με το κουτί διακόσμησα και τη δεύτερη λαμπάδα μου.

Η μία είναι αυτή που έφτιαξα στη διάρκεια του μαθήματος, το Σάββατο.

Δυστυχώς και προς το παρόν πάσχω από ακρυλικά χρώματα!

Έτυχε ευτυχώς να έχω στο εργαστήρι μου τα βασικά

κόκκινο, μπλε, κίτρινο, λευκό 

κι ένα μπρονζέ

(όχι όμως καλής ποιότητας)

κι έτσι με τις ελάχιστες γνώσεις που έχω 

γύρω από τα χρώματα και τις αναμείξεις τους 

βγήκαν οι παλ αποχρώσεις που διακρίνονται στις φωτογραφίες.

(συνήθως τα πετυχαίνω με το μάτι).

Φυσικά κι έχω δρόμο πολύ....

Αλλά από μικρή έμαθα ό,τι αγαπώ πολύ να μην το εγκαταλείπω...

Καλή σας μέρα

@ριστέα

______________________________________

Έχω μείνει πίσω σε πολλά, (ντιβάνια και Συμπόσιο)

χρωστάω πολλά, (τρεις πίνακες- οι δύο είναι ήδη έτοιμοι)

αλλά δεν αγχώνομαι.

Όλα με τον καιρό τους θα γίνουν.