Κάνοντας ταμείο # 2

Πρώτη του χρόνου που φεύγει. Ένας χρόνος πίσω.

Αντιγράφω από την πρώτη δημοσίευση της χρονιάς. 

(Έκανα τότε το PhotoDay και το θέμα της ημέρας ήταν : "συνέβη σήμερα")

"Συνέβη σήμερα! Πολλά συνέβησαν από την ώρα που μπήκε ο χρόνος. Θα μείνω στο πρώτο του στιγμιότυπο και στην κοπή της πίτας! Το φλουρί έπεσε σε εμένα αλλά συμβαίνει να μην το έχω για καλό αφού το έχω συνδέσει στο παρελθόν με μεγάλες ατυχίες και κακές στιγμές! Μάλιστα μετά από ένα μπαταρισμένο χέρι που μου έδωσε η πρώτη μέρα του χρόνου και το ξερό μου το κεφάλι, αποφασίσαμε οικογενειακώς του χρόνου να ξεχάσουμε να ρίξουμε φλουρί! Ή να το σημαδέψουμε και να το ρίξουμε στον φτωχό ή στο σπίτι ! Μα τέτοια λαχτάρα πια να μην μας τύχει!"

Τελικά θέλω να μην είμαι προληπτική και τα γεγονότα δεν με αφήνουν! 

Επειδή όμως τα άσχημα όλα τα απέδωσα χτες, όσο πιο λακωνικά μπορούσα, η σημερινή τελευταία ανάρτηση ήθελα να είναι χαρούμενη. Και αισιόδοξη!

Ήθελα να θυμηθώ μόνο τα καλά. Μου φαίνονται ελάχιστα όταν γυρίζω για λίγο πίσω. Αλλά εδώ θα σας μάθω τη μέθοδο του "πολλαπλασιάζειν τα καλά και διαίρει τα κακά". Δική μου! Δοκιμασμένη. Απαντά και στην απορία "τι παίρνω και δεν σας δίνω"! 

Η χρονιά που φεύγει μου έδωσε πολλούς καινούργιους φίλους. Εδραίωσε φυσικά παλιές και δοκιμασμένες φιλίες μου, ήρθαν όμως στη ζωή μου και νέες ψυχές που μου έδωσαν πολλή αγάπη και ψήφο εμπιστοσύνης! 

Μου στάθηκαν σε δύσκολες στιγμές μου άνθρωποι άγνωστοι στην όψη, αλλά με περίσσια αποθέματα ζεστασιάς και ευχαριστώ το θεό για αυτό! Δεν φοβήθηκα-με να ανοίξουμε τις καρδιές μας και τις ζωές μας και να μοιράσουμε τον πόνο και τη χαρά μας!

Θέλω να ευχαριστήσω τόσους πολλούς μέσα από τη σημερινή δημοσίευση και φοβάμαι μην ξεχάσω κάποιον, μην πικράνω κανέναν.

Πέτρα, Αννούλα, κανελλάκι μου, ξενιτεμένο αγριμάκι μου, Φλώρα, Βαρβάρα -ένας άγγελος επί γης, Μαρία (me maria)  Κατερινάκι και Κατερίνα, Πέτρο μου, Χρήστο, Δελφινάκι, Αγρομελένια, Γεωργία αλλά και οι πιο πρόσφατοι Μαριλένα, Λυσίππη , Σοφία, Άρη, Χριστίνα, Κλαυδία, και τόσοι τόσοι άλλοι ...
(αναφέρθηκα σε αυτούς που μιλάω πιο προσωπικά είτε από το τηλέφωνο, είτε μέσω μέιλ)

Έλαβα δώρα και κάρτες από μακριά, με ευχές και τρυφερά λόγια... Μαίρη, Ράνια, Έλλη, Αγριμιώ, Τέτα, Αναστασία, Πέτρα, Φλώρα, Αγριμιώ, ...σας ευχαριστώ από καρδιάς. Και πάλι συγχωρέστε με αν ξεχνώ, μεγάλωσα κι εγώ, πόσα να θυμηθώ... 

Το '13 ήταν δύσκολο πολύ, για τους περισσότερους. Ίσως αυτό μας συσπείρωσε. Μας έδειξε πώς το μοίρασμα δεν μας φτωχαίνει. Μας δίνει πίσω .... σε πολλαπλάσιο μέγεθος την αγάπη που δίνουμε! Η αλληλεγγύη που πήρα κι έδωσα, ήρθε να δείξει πως ο άνθρωπος δεν είναι πάντα και μόνο ανθρωποφάγος! 

Σε προσωπικό επίπεδο το '13 ήταν για μένα το πιο δημιουργικό! Απ' όλες τις απόψεις και σε όλα τα επίπεδα: Κι αυτό ήταν ένα μεγάλο δώρο του χρόνου που φεύγει!
Το προσωπικό μου στοίχημα ήταν να γράφω με μεράκι και ποτέ αναγκαστικά. Να μην ξεμένω από ιδέες. Να μην αφήνω τη σκέψη να πλαγιάσει. Να έχω καθημερινή εκτόνωση συναισθημάτων, θετικών κι αρνητικών, καθώς η ζωή έχει απ' όλα! Να σας λέω κάθε μέρα "καλημέρα" ακόμα κι όταν μέσα μου γινόταν πανικός. 
Αμέτρητες οι φορές που μετριάστηκε η ένταση, που συρρικνώθηκε η θλίψη, που ένιωσα τα λόγια σας βάλσαμο και χάδι στην πλάτη!

Για μένα Η ζωή είναι Ωραία είναι το μπαλκόνι μου στον ήλιο.
Σας ευχαριστώ για τις φορές που καθίσατε μαζί μου, ήπιατε το καφεδάκι σας, γελάσατε με τις γελιο-θεραπείες μου, χαρήκατε με την τρέλα μου και τον παιδικό μου ενθουσιασμό,ακούσατε τα παραπονάκια μου,ανεχθήκατε την γκρίνια μου, δακρύσατε μαζί  μου!

Θα κλείσω με φωτογραφίες μου. 

Με τη δική μου ανασκόπηση μέσω φωτογραφιών 

που δημοσίευσα μέσα στη χρονιά που φεύγει.. 

Κάποια στιγμή να θυμίσω ότι η κάμερα μου έσπασε 

και συνέχισα από τότε ως σήμερα με το κινητό. 

Παρ'όλα αυτά δεν σταμάτησα να το παλεύω!

Και τι πιο όμορφο να αποχαιρετίσω τον χρόνο που φεύγει

με τις μικρές ερωτευμένες μου ελπίδες;
Ήταν ό,τι καλύτερο μου έδωσε η χρονιά που φεύγει!

Η αγάπη πάντα δίνει ελπίδα....

Η αγάπη ίσως είναι η μόνη ελπίδα!

Καλή σας μέρα!

Καλή κι ευλογημένη Πρωτοχρονιά!

Και μια καλύτερη, έστω λίγο καλύτερη, χρονιά!

@ριστέα

Κάνοντας ταμείο!

 

Ο χρόνος που φεύγει 

αδιάφορη με αφήνει

Να τρέξω πίσω του καθόλου δεν επιθυμώ.

Ούτε μαντίλι να του κουνήσω θέλω.

Μην και κοντοσταθεί

Μην και αλλάξει γνώμη και γυρίσει.

Να φύγει θέλω...

Να καταχωνιαστεί, εκεί που κι άλλοι χρόνοι άσχημοι

εχάθηκαν

Και δεν σημειώθηκαν στο τεφτέρι μου,

ούτε με κόκκινο. 

Το απαγορευτικό.

Τους έσβησα.

Κενό εκεί, 

μαύρο κενό.

Σαν απότομος γκρεμός.

Έτσι κι αλλιώς πίσω δεν ξαναγυρνώ,

για να φοβούμαι το πέρασμα!

Δεν θέλω πίσω να κοιτώ.

Ούτε λογαριασμούς να κάνω.

Το ταμείο το άδειασα.

Το σφάλισα με μοβ κορδέλα.

Και μια ταφόπλακα έβαλα που γράφει λιτά:

Εδώ κείτεται το έτος δεκατρία!

Η Ζωή συνεχίζει να γελά και να ελπίζει....

Καλημέρα!
Καλή εβδομάδα!

@ριστέα

Ολιγόλεκτα : καθόλου " ολίγα" !

".....αναζητούμε τολμηρούς συγγραφείς, να αναμετρηθούν με την οικονομία των λέξεων, με πέντε μικροδιηγήματα ο κάθένας με στόχο την έκδοση μιας μεγάλης ανθολογίας

Μικροκείμενα μέχρι 172 γράμματα!"

έλεγε η πρόσκληση από τη bibliotheque

Να'ναι καλά η αγαπημένη μου Μαριλένα που εκτός από την πρόσκληση 
με σχετική δημοσίευση, με προέτρεψε μέσω μηνυμάτων να δοκιμαστώ 
και διάβασε και τα πρώτα μου δειλά βηματάκια ενθαρρύνοντάς με! 

Μαριλένα μου σε ευχαριστώ! Ήδη τα έστειλα!

Ελπίζω να είμαι στα πλαίσια και να αρέσουν οι πέντε μου απόπειρες!

✎Στις ραφές που η κλωστή πίσω της άφηνε, έβλεπε όλη της τη ζωή: συρραφές από μισοτελειωμένες ιστορίες. Μπαλωμένες κι αυτές. Σαν τις κάλτσες της!

✎Έντυσα τη καρδιά μου πρόχειρα με μια κουρελού να μην κρυώνει.

Άναψα το τελευταίο μου σπίρτο ευχόμενη να δω ξανά την άνοιξη.

Ήλπιζα ακόμα σε λίγο ήλιο.

✎Αφουγκράστηκε τον άνεμο που βούιζε στα αυτιά της. Χίλιες φορές ο άνεμος

από τα λόγια του, σκέφτηκε. Ο άνεμος καταλαγιάζει στο τέλος.

✎Σαν χαλασμένη μηχανή οι ανάσες της. Οι γιατροί ήταν κατηγορηματικοί. 
"Για πάντα". "Το για πάντα είναι σχετικό" σκέφτηκε,
 ενώ φυσούσε τον καπνό της.....

✎Πέθαινε να ακούσει τη φωνή του... 
Όταν την άκουσε μέρες μετά, παγωμένη κι αδιάφορη, 
αναρωτιόταν με τρέμουλο τι θα γινόταν αν αυτό το "πέθαινε" ήταν κυριολεξία! 

@ριστέα

"Τα Ολιγόλεκτα είναι μια ανοιχτή πρόσκληση για γραφή προς ανάγνωσιν και όχι για τη γραμματολογία και της Ιστορίες της Λογοτεχνίας που είναι κάποτε το καταφύγιο των μετρίων.

Απαιτούν ένα τεχνικό όριο, πάντα αυθαίρετο, και γι αυτό εμείς διαλέξαμε τον αριθμό των 172 γραμμάτων, μήκος που έχει η μεγαλύτερη λέξη της Ελληνικής, στις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη.

Όσοι συμμετέχουν θα στείλουν από πέντε  Ολιγόλεκτα και θα κάνουμε μια Ανθολογία που θα βγει σε ψηφιακό βιβλίο. Ο τελικός σκοπός είναι να διαδοθεί στο εξωτερικό σε μεταφραστές εκ της Ελληνικής σε άλλες γλώσσες. Έτσι για να δώσουμε ένα στίγμα στο Παγκόσμιο χωριό." 

πηγή:  bibliotheque

Γελιο- θεραπεία # 22 Christmas edition !

Έλαβα γράμματα, μηνύματα, 

τηλεγραφήματα

sms & mms

με παράπονα πολλά!

Σας έλειψε η στήλη!

Σας τη προσφέρω!

Σε χριστουγεννιάτικη έκδοση!

Χρόνια σας πολλά!

1."Σου ζήτησα κίτρινο ποδήλατο. Όχι κόκκινο!

Να! Για να μάθεις! "

2.Πρέπει να προλάβω τη μικρή @αριστούλα!

Μα τώρα βρήκε να πιάσει κόψιμο τον Ρούντολφ μου!

3.Δεν τον θέλω αυτόν!

4.Πρόταση στολισμού αποκλειστικά για άντρες.

5.Πρόταση στολισμού αποκλειστικά για γυναίκες.

(Μη βαράτε! Δεν βρήκα καλύτερο άντρα!)

6.Οι προτάσεις αποκλειστικά για άντρες συνεχίζονται.

7.Και κάπου εδώ το τελειώνω γιατί οι φίλες θα με κυνηγήσουν!

8.Cheese!!!

9.Ωχ! Με πήραν είδηση! Ώρα να την κάνω!

10.Ποιος τους ακούει τώρα!

11.Φτου σου! Λίγο ακόμα και θα είχα πιάσει κορυφή!

12.Έλα έλα! Τρέξε ! Αυτά εδώ κάνουν ντινγκ ντονγκ!

13.Χαμογέλα λιγάκι καημένη μου! Φωτογραφία μας βγάζουν!

Δεν σε έχουν πάει και στο απόσπασμα!

Να! Δες από κάτω τη Ριρή που την έπιασαν και στα πράσα!

14.Σουρπράιζ!

15.Τι εννοείς δεν είναι δικό μου;

16.Κάνε γρήγορα!

Όπου να'ναι γυρίζουν από το ρεβεγιόν!

17.Του μίλησαν για το Χριστουγεννιάτικο πνεύμα....

18.Συνάδελφος;

19.Χωρίς λόγια!

20.Θα της δείξω της γυναίκας που θα μου πει 

ότι δεν το έχω μεγάλο

το δέντρο!

21.Κάποιος να μου εξηγήσει τι ακριβώς είχαν στο μυαλό τους!

22.Αναζητείται η λεζάντα.

 -Πώς ήταν αυτή η γελιοθεραπεία;

-μμμ μμμ μμμ!

Καλή σας μέρα

Καλό Σαββατοκύριακο !

@ριστέα

Γράμμα στον Άγιο Βασίλη (ξανά μανά)

Το ημερολόγιο δείχνει 27 Δεκεμβρίου.

Τα Χριστούγεννα πέρασαν. Και μέσα στην αναμπουμπούλα 

και στα τρεχάματα των τελευταίων ημερών

διαπιστώνω πως στο τσακ προλαβαίνω το γράμμα μου στον Άγιο Βασίλη.

Ανεπιβεβαίωτες φήμες δείχνουν εμένα για Άγιο Βασίλη,

αλλά νομίζω ότι κι εγώ έναν Άγιο τον χρειάζομαι!

Προσπερνώ τις φήμες, παίρνω κόλλα χαρτί και γράφω με μεγάλα

ευανάγνωστα γράμματα το λαχανιασμένο μου γραμματάκι!

Μην μου κουνάς το κεφάλι εμένα! 

Σε βλέπω!

Πρώτον υπάρχει!

Και δεύτερον, ναι, διαβάζει κι ίντερνετ κι έτσι γλιτώνω 

και τις καθυστερήσεις των ταχυδρομείων!

Αγαπημένο μου γεροντάκι.Τσα! Σε θυμήθηκα πάλι! Είμαι η μικρή @ριστούλα (που μεγάλωσε αλλά μυαλό δεν έβαλε) αν και είμαι σίγουρη ότι έχεις μάθει ήδη τον γραφικό μου χαρακτήρα!

Δεν μου αρέσει να κάνω παράπονα (άσχετα αν κάποιοι λένε ότι τα καρκινάκια είναι παραπονιάρικα). Και δεν έχω σκοπό να σου γκρινιάξω που δεν έκανες πέρυσι ό,τι σου ζήτησα....

Και μην μου πεις ότι το έκανες! Μη μου λες ψέματα! Οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν, οι άστεγοι επίσης. Η ανεργία χτυπάει κόκκινο.  Ο λαός πεινάει. Οι μισθοί μειώνονται όλο και περισσότερο. Κι η εκμετάλλευση πάει ... σύννεφο!

Δεν είμαι χαζή. Δεν μπορείς να κάνεις θαύματα. Δεν μπορείς να εξαλείψεις τη φτώχεια ως δια μαγείας! 
Τι ζητάω κι εγώ; Λίγη πίστη. Λίγη αισιοδοξία. Λίγη χαρά. Λίγη δύναμη. Λίγη αστερόσκονη.
Άντε γιατί τόση δουλειά κάνω στο πόδι σου! Τρέχω από δω κι από κει κι υπερασπίζομαι την ύπαρξη σου. Και όχι τίποτα άλλο : Κινδυνεύω να με περάσουν και χαζή! 
Άντε λοιπόν...γιατί θα χάσω την υπομονή μου ( και ξέρεις πόσο φημίζομαι για αυτήν) κι άμα χάσω εγώ την υπομονή μου.... Βρε άμα τη χάσω ..... Σαν τον ελληνικό λαό... Είναι όλα θέμα υπομονής! Την έχει ανεξάντλητη! Βρε άμα τη χάσει ξέρεις τι έχει να γίνει;

(Γελάς γεροντάκι μου γλυκό ε; Ούτε εσύ πιστεύεις αυτό που μόλις διάβασες;)

Α, και πού'σαι; Επειδή άλλη θέρμανση δεν έχω, το τζάκι να ξέρεις θα είναι αναμμένο. Από την πόρτα να μπεις.
Θα έχει μπισκότα στο τραπέζι της κουζίνας! Να τα προτιμήσεις ...Είναι πολύ υγιεινά.  Να κάνουμε κάτι και με αυτή την κοιλίτσα ε; Δεν κουράστηκες να την κουβαλάς;

Περιμένοντας την αστεροσκόνη μου, σε γλυκοφιλώ! 

Καλημέρα
@ριστέα

ΥΓ: Το λεβέντη που σου είχα ζητήσει παλαιότερα τον έχεις back order ή πρέπει να ανανεώνω κάθε χρόνο την παραγγελία;

Ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι # 7

Μετά από ένα απαραίτητο κι απολαυστικό διάλειμμα,

είμαι και πάλι εδώ, έχοντας γεμίσει τις μπαταρίες,

και χαμογελαστή βέβαια!

Με την εβδομαδιαία στήλη της Ελευθερίας που αρθρογραφεί στο Beauty blog,
θα αποτυπώσω τη γεύση των φετινών μου Χριστουγέννων.
Σας είχα προϊδεάσει για την πιο όμορφη βραδιά!
Ε λοιπόν ήταν!

Βάλαμε την πιο χαρούμενη μουσική ....

ακούω

♪ ♫ ♩ ♬ ♭ ♩ ♬ ♮ ♩ ♬ ♯

Μια τρυφερή,σχεδόν παιδική εκτέλεση του "Ρούντολφ"

επέλεξα για να σας δείξω πόσο παιδί νιώθω...

βλέπω

και σε μερικά στιγμιότυπα

όλη η χαρά κι η ευτυχία....

Τα ανίψια μου κάθισαν μαζί μου μέχρι τις πρωινές ώρες,
κάνοντάς μου τη βραδιά πιο ζεστή από ποτέ!

συλλογίζομαι

Αναπολώντας σήμερα συλλογίζομαι 
πόσο τυχερή κι ευλογημένη είμαι

σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς να έχω

ζέστη, φαγητό κι αγάπη!

★ ✩ ✮ ✯ ✰ ☆ ⋆ 

Πριν κλείσω, θα παίξω κι ένα χριστουγεννιάτικο παιχνιδάκι ερωτήσεων 

που κυκλοφορεί στη γειτονιά παίρνοντας τη σκυτάλη 

και πάλι από την Ελευθερία

1)Ποια είναι η αγαπημένη σου Χριστουγεννιάτικη ταινία; 

Μόνος στο σπίτι.
Ξέρεις κανείς αν θα τη δείξει επιτέλους αυτές τις μέρες
κάποιο κανάλι;

2)Ποια μυρωδιά σου θυμίζει έντονα Χριστούγεννα; 

Κανέλα, φρεσκοψημένο ψωμί,αυγοξινιστή κοτόσουπα!
(Φέτος δεν έφαγα!)

3)Ποιο ήταν το καλύτερο δώρο Χριστουγέννων που πήρες ποτέ; 

Το φετινό!
Κάτι πολύ ζεστό από την κολλητούλα μου.
Ήταν η σκέψη που υπήρχε από πίσω... "για να μην κρυώνεις στη δουλειά"!

4)Αγαπημένο σου γιορτινό τραγούδι;

I am dreaming of a white Christmas

5)Η καλύτερη ανάμνηση που είχες ποτέ την περίοδο των Χριστουγέννων;

Έχω ήδη εξιστορήσει κάποια περασμένα Χριστούγεννα

6)Ποιο είναι το αγαπημένο σου Χριστουγεννιάτικο γλυκό;

Άλλη ερώτηση παρακαλώ!

7)Αστέρι ή αγγελάκι στην κορυφή του δέντρου; 

Κόκκινος φιόγκος!

8)Αληθινό ή ψεύτικο δέντρο; 

Απαπα! Τι σχέση έχω εγώ με το αληθινό ... δέντρο;

9)Χρωματιστά ή άσπρα λαμπάκια; 

Πού; 

Όλα εξαρτώνται από το πού θα τα βάλω! 

Όλα παίζουν!

10)Τι κάνεις συνήθως την παραμονή των Χριστουγέννων; 

Μετά και το σημερινό 
ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι
 όλοι ξέρετε τι κάνω την παραμονή των Χριστουγέννων!

11)Τι σου αρέσει να κάνεις περισσότερο 
από οτιδήποτε άλλο την περίοδο των γιορτών;

Δώρα !!!

12)Τι μακιγιάζ θα επιλέξεις να κάνεις φέτος για τα Χριστούγεννα;

Αυτό που κάνω καθημερινά! Χρόνια τώρα!

13)Πότε και πως έμαθες την αλήθεια για τον Άγιο Βασίλη;

Ποια αλήθεια; ☻
Κάποιος να μου εξηγήσει την ερώτηση παρακαλώ!!!

★ ✩ ✮ ✯ ✰ ☆ ⋆ 

Καλή σας μέρα!
Χρόνια πολλά και καλά σε όλους! 
@ριστέα

Η πιο όμορφη βραδιά!

Απόψε

για μένα είναι η πιο όμορφη βραδιά.

Μαζευόμαστε κάθε χρόνο στο δικό μου χώρο,

ξεχνάμε τις δύσκολες στιγμές της χρονιάς και μοιραζόμαστε

αγάπη!

Ετοιμάζω από την προηγούμενη μέρα το τραπέζι μου

προσεγμένο και στις μικρούτσικες λεπτομέρειες του.
Συνηθίζω να δίνω βάρος στα νόστιμα ορεκτικά
κι απολαμβάνω τους αγαπημένους μου 
να τρώνε, να πίνουν, να (χαμο)γελούν.
Συνήθως εγώ δεν τρώω.
Χορταίνω από από τη γλυκύτητα των προσώπων τους.

Ξέρω πως η ουσία δεν είναι στα στολίδια!

Μα ποιος είπε ότι οι αισθήσεις μας δεν χρειάζεται 

πού και πού να καλοπερνούν;

Οι δικοί μου κάθε χρόνο ψάχνουν για το κουτάκι με το όνομά τους
και το διασκεδάζουν!

Φέτος δεν θα φάμε "σαλονάτα"!
Το κρύο στο σαλόνι μου είναι τσουχτερό
και το τζάκι μου που βρίσκεται στην κουζίνα δεν αρκεί 
για να ζεστάνει όλο το σπίτι.

Οι φωτογραφίες που έχω σήμερα είναι τραβηγμένες
στην κουζίνα μου.
Είναι ζεστά όμως εκεί από χτες.
Κι έτοιμη να υποδεχτεί 
τα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα....

Δεν χρειάζομαι τίποτα άλλο για να είμαι ευτυχισμένη απόψε!

Χρόνια πολλά σε όλους!
Να περάσετε όμορφα τούτες τις Άγιες μέρες
με όσους αγαπάτε.

Εύχομαι τέλος,να είναι ζεστά τα φετινά σας Χριστούγεννα!

Καλή σας μέρα
@ριστέα

Φιλοξενώντας μια αγαπημένη....

Η γιορτινή εβδομάδα μας, ξεκινάει με μια φιλοξενία.

Και δεν ξέρετε πόσο λατρεύω να είμαι οικοδέσποινα και να περιποιούμαι

τους καλεσμένους μου!

Με μεγάλη χαρά θα σας παρουσιάσω σήμερα 
την ιστορία της Άννας μας, από την Πάρο,

που ήρθε δεύτερη στο Παιχνίδι των λέξεων.

Η Αννούλα δεν έχει προσωπικό ιστολόγιο.

Είναι μια άστεγη καταληψίας αφού κι άλλες φορές 

έχουν φιλοξενηθεί κείμενά της, στο χώρο της Πέτρας.

Είναι ένας υπέροχος και ζεστός άνθρωπος

και νιώθω τυχερή που διαδικτυακά τη συνάντησα 

και έχω επικοινωνία μαζί της!

Στο χώρο της Προσφοράς η επαγγελματική της δραστηριότητα,

δεν θα μπορούσε παρά να είναι μια ψυχή γεμάτη καλοσύνη!

Σας αφήνω να (ξανα)διαβάσετε την ιστορία που της χάρισε τη 

δεύτερη διάκριση, να μπείτε μέσα της

και να την απολαύσετε.

Η Άννα θα απαντήσει στα σχόλια σας!

ΑΓΩΝΑΣ  ΓΟΝΙΜΟΣ

  Το λιόγερμα, σαλαγούσε τις τελευταίες ηλιαχτίδες κατά τη Δύση. Η μαύρη σκιά όρθωσε το πονεμένο κορμί μ' ένα στεναγμό . Στηρίχθηκε στην αξίνα και καθώς έριξε μακριά το βλέμμα, μπορούσες να διακρίνεις την καλοσύνη, που ανάβλυζε απ' τη ματιά του, φωτίζοντας, θαρρείς τα δασιά φρύδια και την ατίθαση γενειάδα. Σκούπισε με την φαρδομανίκα τον κάματο από το μέτωπο και, μετρώντας με το μάτι την φτενή σοδειά, πήρε βαθιάν ανάσα.  Την έβγαλε μ' ένα :"Δόξα τη Μακροθυμία Σου Κύριε!"· και τα στάχυα συγκατάνευσαν στο απαλό φύσημα του αέρα.
Ξέλυσε από την μέση του το φθαρμένο ράσο, για να ξαναγίνει από Ζευγάς, Παπάς.
   Ήταν το ίδιο εκείνο ράσο, που φορούσε τότες, που τον κάλεσε ο Επίσκοπος για να τον επιπλήξει. Γιατί δεν απέδιδε τα έσοδα της ενορίας στην "μητέρα" Επισκοπή. Με ποιο δικαίωμα τα σπαταλούσε, για να δώσει στέγη στις "κοινές" και στα παιδιά τους, αυτούς τους "σπόρους της αμαρτίας", που "ο Θεός έχει καταραστεί".
"Κάπως αλλιώς αντιλαμβάνομαι εγώ την Αγαθότητα του Μεγαλοδύναμου" , συλλογίστηκε, μα δεν μίλησε. Είχε πικρήν εμπειρία από την "πραότητα" του Επισκόπου. Εξάλλου, είχε ασκηθεί από μικρός στην εγκράτεια.

  Λίγες μέρες αργότερα, διάβασε για την μετάθεσή του. Μάταια αναζήτησε την έδρα της νέας ενορίας στο χάρτη. Το χωριό το είχε ξεχάσει ο χαρτογράφος όπως κι όλοι οι άνθρωποι.
Φθάνοντας, βρήκε, στον μυχό μιας χαράδρας, σκόρπια σπίτια, σκόρπια κατσίκια, σκόρπια παιδιά, ένα γεφύρι ξύλινο, έτοιμο να σκορπίσει κι αυτό.
Κι ένα Σκολειό κλειστό, με  φαφούτικα παράθυρα. Ένα δύσκολο ταξίδι ξεκινούσε .....................................................................

  Ο Ζευγάς - Παπάς, γνώρισε από μακριά την μικροσκοπική φιγούρα, που πηδούσε ανυπόμονα από τό'να πόδι στ'άλλο , μπρος στο κατώφλι  της φτωχικής κάμαρας του ιερέα . Το παιδάκι, κουνούσε ζωηρά τα χέρια και τον φώναζε:
-Παπά Θωμάα ! Παπά Θωμάααα!!
-Τί ' ναι μωρέ Στελλάκη;
-Ήρτε! Η Δασκάλα ήρτε! Την είπα ότι είναι τυχερή, που βρήκε το  Σκολειό με παραθύρια και σόμπα. Την είπα  ότι κάθε πρωί έχει γάλα και ψωμί και ζάχαρη για όλους. Και χαρτιά και βιβλία κι απ' όλα. Και για το καλό γεφύρι την είπα, για να μη φοβηθεί και φύγει. Κι είπε ότι θέλει να κάτσει κι ότι θέλει και σένα να συνεχίσεις να μας  μαθαίνεις πράματα μαζί της και....
Ο μικρούλης θα συνέχιζε για πολύ ακόμα, αν δεν είχε προβάλλει μια μικροκαμωμένη καστανή κοπέλα, με φωτεινά μάτια.
-"Καλησπέρα Πατέρα". Κι η φωνή της έτρεμε.
  Ένα δευτερόλεπτο αργότερα, ο παπά-Θωμάς, έσφιγγε στην αγκαλιά  του έναν από τους πιο  αγαπημένους του "σπόρους της αμαρτίας", που είχε τόσο σπαραχτικά αποχωριστεί πριν λίγα χρόνια.
  Τα μάτια του παπά Θωμά,  γέλασαν. Η ψυχή του ξαπόστασε.
Κι αν το χωριό
το ξέχασε ο χαρτογράφος,
                                δεν το ξέχασε
                                             ο Θεός...

Άννα, Πάρος

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση!

Καλή σας μέρα!

Καλή εβδομάδα!

Καλές γιορτές να έχουμε όλοι !

@ριστέα