Κυριακή 3 Ιουνίου 2018

Εγώ, η πουτάνα! ~ (Παίζοντας με τις λέξεις)


Θα μιλήσω. Κι ας μην με καταλάβεις.
Είμαι αυτή που διώκεται.. Η “άσπλαχνη” μάνα. Που γέννησε ολομόναχη, στο καμπινέ, ένα μεσημέρι, ένα βράδυ, δεν έχει σημασία, κι ύστερα, “αβασάνιστα” πέταξε το βρέφος από το φωταγωγό,  από το μπαλκόνι, δεν έχει σημασία ούτε αυτό. Στα σκουπίδια το 'στειλε..
Αυτό μετράει. Ο θάνατος! 

Δεν έχω όνομα. Είμαι μια Μαρία πες. Μια Ελένη. 
Δεν έχω ούτε ηλικία. Αν και συνήθως είμαι νεαρή και άμυαλη.
Είμαι κατάπτυστη. Από όλους σας. Τις μέρες που ακολούθησαν της αποκάλυψης, έζησα στιγμές Αποκάλυψης. Με είπαν πόρνη. Πουτάνα. Καριόλα!  Άξεστο, αμόρφωτο, άσχημο θηρίο, που αντί να κάνει το σταυρό του που βρέθηκε ένας χριστιανός και το πήδηξε, σκότωσε μια αθώα ψυχούλα.
Έλα, μην σοκάρεσαι με τις λέξεις. Όταν τις διάβασες στα σόσιαλ μίντια, όταν τις σκέφτηκες ίσως κι εσύ,  αλήθεια δεν κοκκίνισες;

Διάβασα κι άλλα. Στήθηκε πρόχειρα ένα λαϊκό δικαστήριο. Με καταδίκασαν δίχως ελαφρυντικό. Με καταράστηκαν να βγάλω καρκίνους, να λιώσω στην κόλαση, να με βιάσουν οι συγκρατούμενες! Να ψοφήσω, να χαθώ σε μια σκοτεινή άβυσσο!
"Αυτοκτόνα μωρή, αν έχεις τα κότσια!  Σκύλα.. Δεν έχεις τύψεις; Ισόβια στο πουτανάκι! "

Με σκοτώνουν αδυσώπητα, γιατί σκότωσα. Αυτοί μπορούν. Εγώ δεν έχω δικαιολογία καμία....
Γιατί δεν μιλούσα; Γιατί δεν το έδινα;  Πολλές οι ερωτήσεις. Πολλοί οι κατήγοροι. Σποραδικά και μια φωνή υπέρ μου. (Μπράβο τσαγανό!) 
Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να ρωτήσει ποια ήμουν. Πώς μεγάλωσα. Τι ονειρευόμουν. Τι φοβόμουν. Κανείς δεν ρώτησε για τις μάχες που έδωσα σιωπηρά. Που δεν είχα κανέναν δικό μου άνθρωπο να μοιραστώ την αγωνία μου. Για τα σκοτάδια που πέρασα... Όλοι κατηγορούν εμένα. Τη φόνισσα! Την πουτάνα!  Κανείς δεν κατηγορεί εκείνον τον άντρα που έχυσε μέσα μου και ύστερα χάθηκε. Εκείνος δεν φταίει. Εκείνος πήδηξε, το φχαριστήθηκε και από δω πήγαν κι άλλοι! 
Το μετά το έζησα μόνη μου! 

Ναι, όλα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί αλλιώς...
Να έχω μεγαλώσει, όπως θα έπρεπε: Με ζεστασιά, τρυφερότητα, αγάπη. Να μην φοβάμαι να μιλήσω στους γονείς μου. Να είναι δίπλα μου συμπαραστάτες. Όχι κριτές. 
Να μην αναζητώ από τα δεκαπέντε την αγάπη σε ξένα σώματα. Να μην ξοδεύομαι σε κρεβάτια βρόμικα για να νιώσω αποδεκτή, έστω και για λίγο!

Τι να εξηγήσω και τι να καταλάβετε;
Το εύκολο είναι να με βρίσεις. Έλα κάντο για να ξεδώσεις κι εσύ. Τόσα μου έσουραν.  Μια ακόμα κατάρα τι θα αλλάξει; 
Δεν είμαι μάρτυρας,  ούτε ζητώ τον οίκτο σας. Ας τιμωρηθώ. Αν έτσι ορίζει η πολιτεία, ας πληρώσω. Ίσως κάποτε κάνω ένα παιδί και ίσως δώσω αγάπη. Και ίσως τότε να διορθώσω το κακό... 
Αλλά θα δώσω αγάπη; Πώς θα το κάνω, αφού κανείς δεν μου έμαθε; 

Φοβάμαι. 
Όχι εσάς. Όχι τον νόμο.
Φοβάμαι πώς δεν θα καταλάβατε. Κανείς δεν μπορεί να μπει στο μυαλό μου εκείνη τη δύσκολη ώρα. Κανείς δεν θα μου δώσει την παιδικότητα που μου αρνήθηκαν. Κανείς δεν ξέρει πως είναι να φοβάσαι να μιλήσεις, αν δεν το έχεις ζήσει. Πώς σαν παιδί δεν χρειάζεσαι προστάτες, αλλά ασφάλεια. Πώς δεν χρειάζεσαι πράγματα, αλλά στοργή.
Για όλους θα είμαι η άσπλαχνη μάνα. Η πουτάνα! 

Λιθοβολήστε με κι εσείς, οι αναμάρτητοι! 



Ήταν η δεύτερη από τις δυο συμμετοχές μου στο 
που έδωσε πολλές εξαιρετικές συμμετοχές,
καθώς οι λέξεις (οι επισημασμένες με κόκκινο στο κείμενο)
ήταν αρκετά δυνατές!
Η ακούραστη Memaria συνεχίζει επάξια ένα διαδικτυακό, λογοτεχνικό 
δρώμενο που κρατάει από το 2012,
και μας δίνει ευκαιρίες έκφρασης, διασκέδασης και δημιουργίας!
Θερμά την ευχαριστώ!

Ευχαριστώ επίσης θερμά όλους όσοι με διάβασαν, είτε με ψήφισαν, είτε όχι.
Η διάκριση ήταν καθαρά θέμα τύχης, 
αφού ήταν πολλές οι δυνατές συμμετοχές!

Όπως έγραψα και στης Μαρίας,
δεν υποστηρίζω και δεν αποδέχομαι επουδενί τέτοιους είδους εγκλήματα,
πόσο μάλλον ενός βρέφους!
Ως επαγγελματίας όμως κοινωνικών επιστημών, είμαι με το άτομο και προσπαθώ να κατανοήσω πώς φθάνει κανείς στο έγκλημα. 
Υποστηρίζω το άτομο από την πλευρά της δίκαιης απόδοσης δικαιοσύνης. 
Υπάρχουν νόμοι και έτσι είναι το σύστημά μας! 
Μακριά λοιπόν από αυτοδικίες, βρισιές, κατάρες και άλλα τινά!
Αυτή είναι η πάγια θέση μου απέναντι ακόμα και στα χειρότερα εγκλήματα! 
Αυτό επιβάλλει η παιδεία μου και ο χαρακτήρας μου! 
Προσπαθώ να κατανοώ. Όχι να δικαιολογώ. 
Κατανοώ- δεν αποδέχομαι όμως! Έχει τεράστια διαφορά!

Μάθαμε να ξεσαλώνουμε στα σόσιαλ μίντια και να φερόμαστε άθλια, 
εμείς, οι αναμάρτητοι κριτές!
Μπράβο μας! 

Πονάω λοιπόν και για τα κορίτσια και για τον όχλο!

Αριστέα



76 σχόλια:

  1. Αριστέα μου,αυτός ο "φωταγωγός" στην συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, ξύπνησε μέσα μας τον ίδιο πόνο. Τον πόνο για τον κάθε "παρία" της ζωής, που ακροβατεί πάνω από την άβυσσο, στο στόχαστρο μιας κοινωνίας εθισμένης να καταλογίζει, χωρίς να αναλαμβάνει ευθύνες ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά πονούσα και πονάω Αννούλα μου!
      Για αυτό και το έγραψα το κείμενο! Δεν ήταν κείμενο που μου εξασφάλιζε νίκη- το αντίθετο μάλιστα ! Ήταν κείμενο φωτιά όπως είπε και η Μεμαρία μας!
      Όλα αυτά που σημείωσες είχα στο πίσω μέρος του νου...
      Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  2. Αριστέα μου,
    καλησπέρα σου.
    Τα θερμά μου συγχαρητήρια για την διάκριση του κειμένου σου σε ένα θέμα που έβαλε φωτιά στα δήθεν και πρέπει της κοινωνικής μας αφασίας.
    Λόγος που δεν καταλαβαίνει από "ηθικολογίες", που τσακίζει κόκαλα.
    Η Υποσημείωσή σου αυτή μετά το κείμενο εδώ, ήρθε πραγματικά να δώσει εξηγήσεις σε μια σειρά ερωτήματα που είχαν προκύψει και στο δικό μου μυαλό.
    Ερωτήματα που κλείνονται στο λόγο σου:
    "Κατανοώ-Δεν αποδέχομαι"
    Θα ήθελα να την είχα αυτήν την παρατήρηση ως υποσημείωση κάτω από το αφήγημα. Η Θέση μου θα ήταν διαφορετική.
    Σε κάθε περίπτωση και οι δύο ιστορίες σου, φέρουν τη σφραγίδα του λόγου σου και τη δύναμη της σκέψης σου.
    Κορίτσι μου, ένα μεγάλο μπράβο από μένα πάντα για τη δημιουργία, τον οίστρο και το τσαγανό σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη με θλίβει το γεγονός ότι κάποιοι χρειάζεστε τις υποσημειώσεις, πίστεψέ με! Όπως με χαροποίησε το γεγονός ότι αρκετοί δεν τις χρειάστηκαν! Πόσο αισιόδοξο για το μέλλον της κοινωνίας! Γιατί κατά τ'άλλα ...με τρώει το μαράζι του πού πάμε! Εν έτη 2018 να συμβαίνουν από τη μια τέτοιου είδους εγκλήματα κι από την άλλη η κοινωνία να τ'αντιμετωπίζει με αναθέματα και κατάρες! Με συμπεριφορές περασμένου αιώνα!

      Όχι, δεν θα μπορούσε να υπάρχει η υποσημείωση κάτω από το κείμενο! Θεωρώ δεδομένο ότι αυτό πηγάζει από το κείμενο! Η ηρωίδα δεν ζητάει συγχώρεση, οίκτο, τίποτα! Θέλει να πληρώσει και θα πληρώσει!

      Αυτοί που την οδήγησαν σε αυτό το σημείο θα πληρώσουν ποτέ;

      Σε φιλώ πολύ Γιάννη μου και σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! :)

      Διαγραφή
  3. Ω! Αριστέα μου, πόσο μου άρεσε αυτή η κραυγή σου και ας ήταν στα πλαίσια ενός δρώμενου. Γιατί για κατακραυγή πρόκειται της κοινωνικής σαπίλας που είναι τόσο άθλια δομημένη όπου πολλοί "ξέρουν" αλλά σιωπούν όταν είναι να βοηθήσουν και ουρλιάζουν σαν λύκοι μαζί με τα ΜΜΕ καταδικάζοντας με τόση ευκολία και ελαφρότητα.
    Είδες, πώς ξαφνικά (ως επιδημία) πόσα κρούσματα κακοποίησης έχουν βγει στην επιφάνεια όπου και εκεί πολλοί ήξεραν και κανείς δεν μιλούσε από φόβο μη μπλέξει και έτσι έγιναν συνένοχοι...
    Φυσικά παρόμοιες πράξεις είναι καταδικαστέες, αλλά αν όλοι εμείς που είμαστε αυτή η κοινωνία, δεν αναλάβουμε ηθικά τις ευθύνες μας, λυπάμαι αλλά θα δούμε και πολύ χειρότερα!
    ΑΦιλάκια καρδιάς Αριστέα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά μαγισσούλα μου γλυκιά!
      Χαίρομαι που αντιλήφθηκες το θέμα στις σωστές του διαστάσεις!
      Με προβληματίζει ακόμα περισσότερο αυτή η έξαρση κι άλλων περιστατικών βίας και κακοποίησης. Γιατί τώρα και γιατί τόσα πολλά;
      Όταν μια κοινωνία δεν αναλαμβάνει ευθύνες ( και αυτό γίνεται, εκτός των άλλων και όταν κρίνουμε χωρίς δεύτερη σκέψη) είναι βέβαιο πως το άτομο θα δρα ανεύθυνα !
      Φιλιά καρδιάς κι από μένα Στεφανία μου ! ♥

      Διαγραφή
  4. Αριστάκι πολλά πολλά συγχαρητήρια για την διάκριση σου! Συγχαρητήρια και για τις δυο συμμετοχές σου.
    Κέρδισες, με μια ιδιαίτερα δυνατή συμμετοχή, που σου προκαλούσε σκέψεις και συναισθήματα, με το σπαθί της.
    Καμιά φορά, είναι καλό να σκεφτόμαστε τα πράγματα κι από μια άλλη οπτική. Η αλήθεια είναι πάντα μία, αλλά έχει πολλές πτυχές. Είναι σοφό να τις εξετάζουμε όλες.
    Καλό απόγευμα Αριστάκι γλυκό. Με το καλό και στα επόμενα δρώμενα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρινάκι μου!
      Να'σαι καλά! Χαίρομαι που είσαι ανοιχτή σε δεύτερες αναγνώσεις ... Ξέρεις εσύ ☺
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  5. Κατανοώ. Όλους αυτούς που εκσπερματώνουν τη χολή τους σε τέτοιες ειδήσεις. Κατανοώ και το κορίτσι και τη μάνα του και το αγόρι που έγινε Λούης μετά το συμβάν. Και ρίγησα με το κείμενό σου. Θέλει κότσια να παίρνεις τη θέση του φονιά σε τέτοια εγκλήματα.
    Αριστέα μου, το αληθινό θύμα είναι αυτό που έφυγε. Οι άλλοι θα βρουν το δρόμο τους, θα ζήσουν, θα ξεχάσουν, θα ερωτευτούν. Θα υπάρχουν.
    Σ' αυτή τη πλάστιγγα, προσπαθώ να βρω προς τα πού μπαλαντζάρει το δίκιο. Κι άκρη δε βρίσκω...
    Όπως και να έχει, έσκαψες βαθειά μέσα μας με το λόγο σου, που όλοι μας πρέπει να τον έχουμε σα μπούσουλα κάθε φορά που κάνουμε τους εισαγγελείς και τους δημόσιους κατήγορους.
    Χάρηκα πολύ με τη διάκρισή σου. Θα πρέπει να ήταν μια επίπονη διαδικασία να το γράψεις αυτό ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, νομίζω ότι το άδικο σ αυτήν την ζωή, μετριέται με το μέτρο της δικής μας ευθύνης. Κι αυτό το έδειξε καθαρά η Αριστέα...

      Διαγραφή
    2. Κανελλένια μου ( το έκλεψα από Λυσίππη). Ούτε εγώ βρίσκω άκρη. Ούτε εγώ έχω απαντήσεις. Θλίβομαι όμως με αυτούς που μπορούν και το κάνουν αβίαστα! Ήθελα κάπου να φωνάξω ένα όπα! Μπούχτισα με την φθήνια στις ψυχές των κριτών!

      Πού είναι αλήθεια η ευθύνη;
      Γιατί φθάνουμε σε τέτοιες ειδήσεις;

      @Αννούλα μου... ♥
      @Μαρία μου, ναι! Έτρεμα όταν έγραφα. Και σε ένα κομμάτι , αυτό του τρόμου κατάφερα να μπω. Δεν νομίζω όμως ότι μπορούμε να μπούμε πιο βαθιά στα δικά τους παπούτσια ( των κοριτσιών εννοώ) όση ενσυναίσθηση κι αν διαθέτουμε!

      Σας φιλώ και τις δύο!

      Διαγραφή
  6. Έδωσα το 3αρι μου σε αυτό το κείμενο,
    γιατί θαύμασα και παραδέχτηκα το θάρρος,την ειλικρίνεια,αλλά και την ευαισθησία του/της δημιουργού του!
    Ούτε μια στιγμή δεν μου πέρασε απ'το μυαλό ότι προσπαθεί να δικαιολογήσει την πράξη ή την ηρωΐδα του!
    Απλά να την ακούς!
    Για μένα,χυδαίο είναι να χαρακτηρίζεις κάποιον χωρίς να προσπαθήσεις εσύ ο ίδιος να μπεις στην θέση του..
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να΄σαι καλά Γιουλάκι μου!
      Ξέρω πώς σκέφτεσαι και χαίρομαι που ταυτιζόμαστε σε πολλά!
      Φιλάκια πολλά μάτια μου! :))

      Διαγραφή
  7. Εγώ δεν θα καταδικάσω τη βία από όπου κι αν προέρχεται, δεν θα ρίξω τυφλά το ανάθεμα σε όποιον παρανομεί, δεν θα γίνω το πλυντήριο για να ξεπλύνω σφαγές ολόκληρες και εγκλήματα που, λόγω του πλήθους τους, τα περνάμε στο ντούκου... Κι όποιος με κατηγορήσει πως μου αρέσει να βλέπω μωράκια να βασανίζονται, είναι άξιος του μυαλού του.
    Για αυτό και επέλεξα τη συμμετοχή αυτή, ενώνοντας για το δίκαιο και την κατανόηση του κόσμου τη φωνή μου με του συγγραφέα, που συγκινήθηκα όταν είδα ότι ήσουν εσύ! Μπράβο σου, Αριστάκι μου! 😚

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξάνδρα μου, ανατρίχιασα με το σχόλιό σου!
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
      Φιλάκια πολλά μάτια μου!

      Διαγραφή
  8. Τώρα ανακάλυψα Αριστέα μου, πως το παραπάνω κείμενο σου, ήρθε πρώτο στο δρώμενο της Μαρίας, δεν είχα διαβάσει καμιά συμμετοχή και μόλις προ λίγο, μπήκα να δω όλες τις συμμετοχές!
    ΑΦιλάκια και άξια το κείμενο σου ήρθε πρώτο! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αριστέα μου ζόρικο (για να χρησιμοποιήσω και τον τίτλο της δεύτερης συμμετοχής σου) το θέμα της ιστορίας σου. Συγχαρητήρια για την πρωτιά σου.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Συγχαρητήρια Αριστέα μου. Καταπιάστηκες με ένα θέμα που μας σόκαρε όλους. Αλλά οι υποσημειώσεις σου μας εξήγησαν ότι η ματιά σου στο θέμα είναι μέσα από τη δουλειά σου οπότε δεν έχω να προσθέσω κάτι, ειδική δεν είμαι. Αλλά δεν στέκομαι καν στις βρισιές και κατάρες που ο κόσμος έριξε στην κοπέλα. Θέμα παιδείας είναι κι αυτό. Το μητροκτόνος είναι ήδη πολύ βαρύ. Τα άλλα φαίνονται πταισματα.
    Καλή συνέχεια
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως έγραψα Αννούλα μου και στον Γιάννη πιο πάνω, υπό κανονικές συνθήκες δεν χρειάζονται υποσημειώσεις!
      Έγραψα έχοντας στο νου τα αυτονόητα! Για αυτό και η κραυγή! Γιατί χρειάζονται εξηγήσεις! Γιατί κάποιος πρέπει να φωνάξει στοπ! Να εστιάσουμε στις αληθινές ευθύνες. Όχι στα εύκολα που είναι η κατακραυγή, το σιχτίρισμα. οι κατάρες και την άλλη μέρα τι θα μαγειρέψουμε και πού θα πάμε εκδρομή!
      Φιλάκια πολλά :)

      Διαγραφή
  11. Δεν ξέρω γιατί αλλά ήσουν η μεγάλη έκπληξη για μενα!
    Είχαμε ακριβώς την ίδια θεματολογία, ταύτιση! :)
    Συμφωνώ απόλυτα με τον επίλογο.. σαν άλλη επαγγελματίας κοινωνικών επιστημών!

    Συγχαρητήρια πολλά Αριστέα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοριτσάρα μου!
      Να'σαι καλά Κατερινιώ μου! Χρειάζεται η κοινωνία μας ανοιχτά μυαλά και τέτοιους λειτουργούς σαν κι εσένα!
      Φιλάκια πολλά :)

      Διαγραφή
  12. Γεια σου Αριστέα και συγχαρητήρια για τη νίκη στο παιχνίδι! Ξαναδιάβασα την συμμετοχή σου προσπαθώντας να καταλάβω γιατί άρεσε. Αν και περί ορέξεως, …, προσπάθησα. Κατέληξα μόνο στους λόγους για τους οποίους εμένα με άφησε αδιάφορο (μην το παρεξηγήσεις, αυτό αφορά εμένα και μόνο). Και μια που τα ξεκαθάρισα στο μυαλό τα γράφω (χάριν την διαλόγου και μόνο) :
    1ος: Επειδή πιστεύω ακράδαντα εδώ και δεκαετίες ότι δεν έχει νόημα να κρίνει κανείς τους ανθρώπους γενικά (είτε θετικά ή αρνητικά), αλλά μόνο συγκεκριμένες πράξεις, για αυτό δεν πήρα κάτι νέο από την ιστορία (δηλαδή επειδή δεν είμαι εισαγγελέας κανενός, ούτε ένθερμος υποστηρικτής κανενός).
    2ος: Επειδή η ιστορία μπορεί να παρερμηνευτεί. Και ενώ στο σχολιασμό σου δίνεις διευκρινίσεις (με τις οποίες συμφωνώ απόλυτα), η ανάγνωσή της ιστορίας (από κάποιον που ανήκει στο … target group, δηλαδή από κάποιον .. αναμάρτητο κριτή) μπορεί θα εκληφθεί ότι καλλιεργεί και δικαιολογεί τον συμψηφισμό (που προφανώς είναι ό,τι χειρότερο, παρόλο που ούτε καν συμψηφισμός δεν θα έστεκε). Άρα σκέφτομαι ότι ίσως κάτι θα έπρεπε να προστεθεί στην ιστορία, κάτι ώστε να είναι .. self-contained (που λένε στο χωριό μου) και να μην χρειάζεται να δίνεις διευκρινήσεις (αναρωτιέμαι τι θα καταλάβει από την ιστορία αν τη διαβάσει ένα 15χρονο κορίτσι). Και στα επόμενα με υγεία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιάννη. Σε καλωσορίζω από τα μέρη μου!
      Είμαι πάντα ανοιχτή να ακούσω την αντίθετη γνώμη, αρκεί αυτή να διατυπώνεται με ευγένεια και να έχουμε και οι δυο πλευρές την επίγνωση ότι πρόκειται για γνώμη, όχι για κριτική.

      Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησα να μην παρεξηγήσω το λόγο σου, αφού το ζητάς κι εσύ προκαταβολικά και να διαβάσω το σχόλιό σου χωρίς να ενοχληθώ.

      Οι πράξεις θα έπρεπε να κρίνονται. Τα πρόσωπα να κατανοούνται. Δεν είναι όμως δεδομένο ότι αυτό συμβαίνει. Κάθε άλλο! Δεν μπορεί ο πολύς κόσμος να κατανοήσει τη θεμελιώδη (για μένα) αρχή της παραδοχής/αποδοχής του άλλου, κι όμως αυτοί μπορούν και γίνονται γονείς και να καταστρέφουν μετά ψυχές!
      Από κει ξεκίνησε η κραυγή μου: Αποδέχομαι το πρόσωπο, απορρίπτω την πράξη. Μια θεμελιώδη αρχή κάθε κοινωνικού επιστήμονα και μια βασική παιδαγωγική αρχή.

      Όπως έγραψα πιο πάνω και στον Γιάννη και στην Άννα (Flo)
      με θλίβει το γεγονός ότι κάποιοι χρειάζονται τις υποσημειώσεις! Όπως με χαροποίησε το γεγονός ότι αρκετοί φίλοι του Παιχνιδιού μας δεν τις χρειάστηκαν! Και νομίζω ότι αυτό απαντάει γιατί και ξεχώρισαν την ιστορία μου.

      Όσες φορές κι αν τη διαβάζω δεν νιώθω να της λείπει κάτι, παρά το γεγονός ότι υποχρεώθηκα από τη Μαρία να κόψω 80 σχεδόν λέξεις. Για αυτό και δεν ανέβασα το αρχικό μου κείμενο!

      Εγώ πάλι δεν αναρωτιέμαι για το τι θα καταλάβει ένα 15χρονο αν με διαβάσει.Εγώ συγχρωτιστεί με αρκετά 15χρονα (λόγω της επαγγελματικής μου εμπειρίας) και ξέρω πώς πολλές φορές είναι πολύ πιο ανοιχτόμυαλα από τους “ώριμους” μεγάλους! Εγώ ανησυχώ για τους μεγάλους που χρειάζονται υποσημειώσεις!

      Καλή συνέχεια στο Παιχνίδι μας να έχουμε :)

      Διαγραφή
    2. Θυμήθηκα εδώ τον Μικρό πρίγκιπα με τα ανοιχτά και κλειστά σχέδια, με τα καπέλα και τους βόες... Για όποιον το έχει διαβάσει... ;-)

      Διαγραφή
    3. Γεια σου Αριστέα. Αν πράγματι κρίνεις ότι είναι περιττές οι διευκρινίσεις, τότε νομίζω ότι δεν θα τις έβαζες αυτοβούλους στην ανάρτησή σου (κανείς νομίζω δεν τις ζήτησε). Άρα νομίζω ότι έχει ήδη αποδειχτεί ότι και η ίδια συμφωνείς ότι το κείμενο σου μπορεί να έχει διάφορες ερμηνείες
      (από το δικαίωμα για δίκαιη δίκη, το δικαίωμα της υπεράσπισης, το δικαίωμα αναγνώρισης ελαφρυντικών, τη συλλογική ευθύνη, έως την προβληματική ερμηνεία του συμψηφισμού).
      Οι ερμηνείες δεν οφείλονται στον αναγνώστη ή την οπτική του, προκύπτουν από το κείμενο.

      Προφανώς κάθε θήτης ήταν προηγουμένως θύμα, όμως η (ατομική πρωτίστως) πρόκληση που έχουμε είναι να σταματάμε αυτές τις αλυσίδες βίας.

      Φιλικούς χαιρετισμούς (μη με παρεξηγήσεις, απλά ό,τι σκέφτομαι το λέω χωρίς ποτέ να έχω πρόθεση να κατηγορήσω κανέναν).

      Διαγραφή
    4. Γιάννη ήδη είχα δει κατά την αξιολόγηση στης Μαρίας κάποιες αντιδράσεις. Υπάρχουν στα σχόλια. Είχα συζητήσει και με άλλους το θέμα στην προσωπική μου ζωή. Κάπως έτσι κατάλαβα τις αντιδράσεις.
      Από την άλλη, πάντα όταν ανεβάζω κείμενα επικαιρότητας μπορεί να κάνω σχόλια. Δεν σημαίνει κάτι αυτό! Δεν σε αδικώ. Δεν γνωρίζεις πώς γράφω.

      Αν πίστευα ότι δεν χρειάζονται εξηγήσεις πάνω στο θέμα δεν θα είχα γράψει αυτό ακριβώς το κείμενο. Θα ήθελα να μην χρειάζονταν! Θα ήθελα!

      Διαβάζω και στα σχόλια αυτής της ανάρτησης κι αλλού, ότι όλοι κρινόμαστε, ότι είμαστε υπόλογοι κι αυτό είναι καλό, γιατί αλλιώς θα ήμασταν "μπάτε σκύλοι αλέστε" ετσετερά. Να το δεχτώ, οκ!. Αναρωτιέμαι όμως, αφού είμαστε έτσι ως όπως είμαστε ως κοινωνία, και κρίνουμε, καταδικάζουμε, αποδοκιμάζουμε και δικάζουμε βλέπουμε να αλλάζει κάτι;

      Σε πάρα πολλούς ανθρώπους είναι αδιανόητη η κατανόηση την οποία προτιμώ και συστήνω. Πώς όμως θα αλλάξει ο κόσμος αν δεν αλλάξουμε τις υπάρχουσες νοοτροπίες ;

      Επειδή είμαι οπαδός της συστημικής προσέγγισης στη λύση προβλημάτων , αγαπώ κάθε μικρή αλλαγή στις νοοτροπίες και στις προκαταλήψεις.
      Αντί για την κριτική προτιμώ άλλες στάσεις. Δεν τα καταφέρνω πάντα κι εγώ. Είναι τόσο βαθιά τα πλοκάμια εξάλλου.

      Δεν σε παρεξηγώ. Όσο προχωράει η συζήτηση σε μαθαίνω!
      Χάρηκα πολύ αυτό τον διάλογο κι ας μην έγινε σε συγχρονισμό !

      Διαγραφή
  13. Αριστέα μου συγχαρητήρια και για τις δυο σου συμμετοχές, και έξτρα συγχαρητήρια για την πρωτιά σου!
    Έπαιξες με τη φωτιά όπως έγραψα και στη βράβευση και δεν κάηκες!

    Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!!
    Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
      Ελπίζω να συνεχίσεις για καιρό να μας δίνεις κίνητρα και ευκαιρίες για δημιουργία και διασκέδαση!
      Σε φιλώ γλυκά! :)

      Διαγραφή
  14. Συγχαρητήρια αγαπημένη μου
    την ξεχώρισα και την αγαπησα απο την πρωτη λεξη

    καλο μηνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Κική μου!
      Να'σαι καλά :))
      Πολλά φιλιά !

      Διαγραφή
  15. Καλημέρα Αριστάκι μου και τα συγχαρητήρια μου για την πρωτιά
    Μια γροθιά στο στομάχι η ιστορία σου με πολλές επεξηγήσεις και παραμέτρους
    Δεν είμαι ειδική να το διαχειριστώ απλά λέω πως η ρίζα του κακού
    βρίσκεται πολύ βαθιά κι έχει να κάνει με το σκληρό αναχρονιστικό κοινωνικό περιβάλλον
    που εύκολα καταδικάζει παρακάμπτοντας τις αιτίες
    Δεν δικαιολογώ απλά "ακούω" την εσωτερική φωνή του θύτη και θύματος ταυτόχρονα

    Σε διάβαζα πολύ προσεχτικά αλλά συνεχίζω να έχω πολλά ερωτήματα

    Φιλάκι που σ' αγαπάει ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα συμφωνήσω μαζί σου Ελένη μου: είναι βαθιά πολύ η ρίζα του κακού! Τίποτα δεν θα αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη....
      Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο!
      Φιλάκια πολλά :)

      Διαγραφή
  16. Λοιπον,εμενα η γνωμη μου ειναι οτι...[Παρ οτι συμφωνω και επαυξανω τα δικα σου λεγομενα...]..Εν τουτοις και ακριβως δι ταυτα..Πιστευω οτι η ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ δεν ειναι για ολες...!!..Ειναι δυσκολο πραγμα..Αξιοθαυμαστο..Με τεραστιες απαιτησεις..Με βασανα..Με θυσιες..Με δακρυα...Και δια ταυτα λοιπον..Πρεπει να εκπαιδευονται οι νεοι στον οικογενειακο προγραμματισμο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ συμφωνώ κι επαυξάνω Μαχαίρη με τα λόγια σου!
      όχι, δεν είναι για όλες οι μητρότητα! Δεν είναι όλοι έτοιμοι για γονείς και δεν θα έπρεπε να γίνονται απλά και μόνο γιατί μπορούν!
      Να δούμε πότε θα μπει υποχρεωτικό μάθημα στα σχολειά μας....
      Σε ευχαριστώ πολύ για τις σκέψεις σου!

      Διαγραφή
  17. Αριστέα συγχαρητήρια! το είχα διαβάσει, δεν ήξερα πως ήταν δικό σου αλλά και ως ανώνυμο το αποκωδικοποίησα.
    Οι υπηρέτες των Κοινωνικών Επιστημών αρχίζουν από το αποτέλεσμα ή το "φαίνεσθαι" για να βρουν την αιτία και το ¨γίγνεσθαι" γιατ'ι αυτό είναι ταγμένοι να κάνουν. Τα πάντα έχουν αίτιο και αιτιατό και υπέροχα θίγεις πως η (αποτρόπαια) πράξη είναι αποτέλεσμα βιωμάτων που συχνά εμείς οι απ΄έξω κρίνουμε, κατακρίνουμε, αλλά όταν βλέπουμε τα βιώματα στη γεννεσή τους είτε αδιαφορούμε είτε κατηγορούμε ξανά, μην αναλαμβάνοντας δράση. Πόσοι γονείς μάζεψαν υπογραφές ανά τον κόσμο να αποδιωχθεί το παιδί με ψείρες, του φυλακισμένου, το άπλυτο, το επιθετικό , το υβριστικό και σε πόσα γενέθλια δεν το κάλεσαν , πόσοι εκπαιδευτικοί σιχάθηκαν, ειρωνεύτηκαν, πόσα Χριστούγεννα πέρασαν αυτά τα παιδιά χωρίς δώρο και χωρίς φαγητό και ήταν και είναι παραδίπλα μας πάντα.
    Αναφέρεσαι στη μη ενσωμάτωση και ευθύνη έχουμε όλοι μας ώστε να μην φτάνουμε στο "ενός κακού μύρια έπονται".
    Από μένα διαβάστηκες λογοτεχνικά και δεν σκέφτηκα καν να κρίνω τις αντιλήψεις ( σου ) του συγγραφέα αλλά στάθηκα σε όλα αυτά τα μικρά "γιατί" που συνθέτουν τα "φρικιά" γύρω μας.
    Ζητώ συγνώμη για το χώρο που πιάνω αλλά έχω μια τεράστια παρόρμηση να αναφερθώ σ΄ένα κορίτσι που δίδασκα κάπου στα 28 μου χρόνια. Κόρη ιερόδουλης και Αιγύπτιου πατέρα φυλακισμένου, ζούσε με τη γιαγιά. Το κορίτσι ήταν αποκρουστικό εμφανισιακά ( πιθανό από τοξικές ουσίες στην κυοφορία της ) και με όλα τα μπροστινά δόντια κατάμαυρα - χαλασμένα. Εκπ/κοί σε Σ.Δ., διευθυντής και κοιν. υπηρεσίες, Πρόνοια, γονείς και οδοντίατροι κώφευαν για έρανο και δωρεάν περίθαλψη. Τη Βασούλα την πήγα τελικά στην οδοντιατρική του Πανεπιστημίου καλοκαίρι, εκτός ωραρίων, εκτός υποχρέωσης ( παρά μόνο ηθικής εις εαυτόν) όπου κι εκεί για να γίνει χειρουργείο με ολική νάρκωση χρειαζόταν συναίνεση κηδεμόνων που πρακτικά δεν υπήρχαν. Ακόμη με στοιχειώνει το μέλλον της που - στην καλύτερη περίπτωση θα ήταν σεξουαλικό θύμα διεστραμμένων κι ενδεχόμενη θύτης άλλων με τη σειρά της.
    Η λερναία ύδρα έχει πολλά κεφάλια. Ο καθένας που συγ-γράφει έχει βιώματα, καταβολές και εμπειρίες και δεν θα έπρεπε ούτε να ρωτιέται ούτε να απολογείται για αυτά. Ας μένουν τα ερωτήματα για τα ρεπορτάζ .
    Την ταπεινή μου άποψη καταθέτω και σε σένα φίλη 'Αιρις ένα Μπράβο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Αννέτα μου!
      Σε ευχαριστώ για όλα, πραγματικά!
      Μην ζητάς συγγνώμη. Όσα καταθέτεις δεν είναι καθόλου αδιάφορα ή άσχετα, δεδομένου και την επαγγελματική σου εμπειρία!

      Να'σαι καλά!
      Σε φιλώ γλυκά!
      :))

      Διαγραφή
  18. Αριστέα μου, τα θερμά μου συγχαρητήρια. Λάτρεψα το δυνατό κείμενό σου, γι' αυτό άλλωστε και το ψήφισα. Χίλια μπράβο, κοπέλα μου, πάντα τέτοια!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μία μου!
      Να'σαι πάντα καλά!
      Φιλάκια πολλά :))

      Διαγραφή
  19. Πολύ δύσκολος ο τρόπος που προσέγγισες το θέμα, σίγουρα σε καθηλώνει.
    Χαίρομαι που έγραψες γι αυτό, γιατί δείχνει την ποιότητα σου και πέραν της δουλειάς σου. Χρειάζονται άνθρωποι που κατανοούν και κοιτάζουν πολύπλευρα μια κατάσταση, νομίζω εκεί βρίσκεται η ουσιαστική βοήθεια.

    Είναι σίγουρα ένα θέμα που γεννά μεγάλη συζήτηση. Προφανώς δεν θα μπορούσα προσωπικά να συμμετάσχω στους χαρακτηρισμούς και σε όλη αυτή την κατακραυγή. Ως μητέρα, προσπαθώ να σκεφτώ τους λόγους, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως επικροτώ το να φέρει κάποιος ένα παιδί στον κόσμο για να τερματίσει τη ζωή του. Είναι κάτι που για εμένα δεν χωράει κάποια δικαιολογία όσο κοντά και να προσπαθήσω να κοιτάξω.

    Το μόνο σίγουρο είναι πως τα άτομα αυτά, χρειάζονται ουσιαστική προσοχή από όλες τις πλευρές.

    Ένα θέμα που επιλέγουμε να μην κοιτάζουμε, να αδιαφορούμε, αλλά δυστυχώς υπαρκτό.

    Μπράβο σου Αριστέα μου, ομολογώ δεν με εντυπωσίασες(με την καλή έννοια) γιατί περίμενα κάτι τέτοιο από εσένα <3
    γλυκό φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Νικολέτα μου για το σχόλιό σου!
      Καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι όλο αυτό το θέμα για σας τις νέες μανούλες! :)
      Κανείς δεν επικροτεί κακουργήματα. Αυτό δεν μας εμποδίζει (εμάς τους λειτουργούς) να νοιαστούμε και να συνδράμουμε αυτές τις ψυχές. Βασανισμένα παιδιά είναι τα περισσότερα....
      Φιλάκια πολλά :))

      Διαγραφή
    2. Φυσικά, και όσο εξωφρενικό και αν φαίνεται στα μάτια μου μπορώ να το κατανοήσω αυτό.
      Και πάλι μπράβο σου Αριστέα, δίνεις ένα υπέροχο παράδειγμα για εμένα.

      Καλό σου ξημέρωμα!

      Διαγραφή
    3. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που βάζουν νερό στο κρασί του; ;-)
      φιλάκια!

      Διαγραφή
  20. Γειά σου πάλι, Αριστέα μου. Μια που εδώ γίνεται τόση (ουσιαστική) συζήτηση, επίτρεψέ μου να θέσω και μία άλλη, κατά την γνώμη μου σημαντική παράμετρο: Κάθε φορά που οι πράξεις και οι επιλογές μας επηρεάζουν και κάποιους άλλους εκτός από εμάς, αναπόφευκτα μας καθιστούν και υπεύθυνους απέναντι σε αυτούς. Έτσι, ναι μεν, σωστά η κοινωνία καταδικάζει την παιδοκτονία. Όμως, δεν γίνεται μητέρα χωρίς πατέρα. Δεν αρκεί μια ανεύθυνη,
    ανώριμη γυναίκα για να γίνει ένα παιδί. Αυτός που, κάνοντας το κέφι του, "έσπειρε", γιατί δεν θερίζει ευθύνες; Όταν η πατρότητα τεκμηριώνεται ασφαλώς με μια εργαστηριακή εξέταση, γιατί ο έτερος ανεύθυνος κρύβεται στο απυρόβλητο; Αν λογιζόμαστε κοινωνία και όχι αγέλη, δεν θα έπρεπε να κάνουμε κάτι και γι αυτό;
    Ναι, η παιδεία θα βοηθούσε. Όπως όμως και αλλού, πχ στην οδηγική συμπεριφορά, οι κατάλληλοι νόμοι (που να εφαρμόζονται βέβαια ), ίσως να συνέβαλλαν στο να σωθούν μερικές ζωές. Κι αν ο ανεύθυνος (δυνητικά) πατέρας,είχε στην άκρη του μυαλού του ότι έχει κι αυτός κάποιες συνέπειες να υποστεί,μήπως θα αναθεωρούσε το θέμα των προφυλαξεων; Έτσι (εκτός από την υγεία του ίδιου) θα λιγόστευαν πολύ τα αθώα πλάσματα που σκοτώνονται πριν ή μετά την γέννα κι ακόμα περισσότερο τα κακότυχα αθώα πλάσματα που ζουν και μεγαλώνουν ανεπιθύμητα. Συγ για την κατάληψη του χώρου (αμετανόητη καταληψίας γαρ) αλλά αυτό το ερώτημα με βασανίζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγ =συγνώμη (το έφαγε η βιασύνη)

      Διαγραφή
    2. Αννούλα μου!
      Χαίρομαι για την παράμετρο που έβαλες στη συζήτηση, κάτι που σημείωσα κι εγώ στα λόγια της ηρωίδας μου. Ένα παιδί όντως δεν γίνεται μόνο του. Δεν είναι το ίδιο εγκληματική η ανευθυνότητα; Είδαμε όμως ποτέ να αποδίδονται ευθύνες στους πατεράδες;

      Θα ήθελα πολύ να ήταν υποχρεωτικό μάθημα στα σχολειά μας η αντισύλληψη. Να υπάρχει σεξουαλική παιδεία.
      Θα ζήσω άραγε να το δω;

      Κάνε όποτε θες για όσο θες κατάληψη! ☺
      Πάντα συνεισφέρεις στη συζήτηση!
      Σε φιλώ

      Διαγραφή
    3. (Προσεχώς θα σε φιλοξενήσω για όλες σου τις συμμετοχές σε Συμπόσιο και Παίζοντας με τις λέξεις. Ναι; Θα προηγηθεί μόνο η Αννέτα ☺)

      Διαγραφή
  21. Αριστέα μου, σου το έγραψα και αλλού, μπορεί να μην την ψήφισα τη συμμετοχή σου, όμως από την αρχή ξεχώρισε στα μάτια μου ως μία πολύ δυνατή συμμετοχή. Δε μασάς τα λόγια σου ποτέ, χωρίς ποτέ να ξεφεύγεις από το μέτρο, και γι'αυτό όλοι εμείς σε διαβάζουμε. Δεν χρειάζεται να σου πω να συνεχίσεις έτσι, αφού δεν μπορείς από τη φύση και το χαρακτήρα σου να συνεχίσεις αλλιώς.
    Πολλά φιλιά και πολλά συγχαρητήρια για την πανάξια νίκη σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πίπη μου, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Πάνω κάτω ξέρω πώς ψηφίζεις! Αν λοιπόν θέλω να με ψηφίσεις πρέπει να γράψω ...χιουμοριστικά! Κι έξυπνα! Είναι πρόκληση.... ένα είδος που αποφεύγω! ☺
      Μπορεί να είναι στη φύση μου τα αιρετικά, λατρεύω όμως τις προκλήσεις!
      Πολλά φιλιά κι από μένα! :))

      Διαγραφή
  22. Αριστέα μου, τα συγχαρητήρια μου (πέρα από την νίκη σου) για όλες αυτές τις σκέψεις και συναισθήματα που έβγαλες από μέσα σου και τα μοιράστηκες μαζί μας για ένα τέτοιο κοινωνικό θέμα που πρέπει να μας ενδιαφέρει και να μας προβληματίζει τι οφείλουμε να κάνουμε για τα παιδιά που έρχονται στον κόσμο, για τα σχολεία που επιβαλλεται να υπάρχει μάθημα για την αντισύλληψη όπως είπες κι εσύ στα σχόλια και για να μην πω περισσότερα κρατάω τις τελευταίες σου γραμμές...
    "Προσπαθώ να κατανοώ. Όχι να δικαιολογώ.
    Κατανοώ- δεν αποδέχομαι όμως! Έχει τεράστια διαφορά! Μάθαμε να ξεσαλώνουμε στα σόσιαλ μίντια και να φερόμαστε άθλια, εμείς, οι αναμάρτητοι κριτές!Μπράβο μας!"
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι Μαρία μου που καταλαβαινόμαστε!
      Να'σαι καλά κορίτσι μου!
      Φιλάκια πολλά! :))

      Διαγραφή
  23. Τώρα είδα το γραπτό σου Αριστέα μου και την καθαρή προσωπική σου τοποθέτηση σε ένα θλιβερότατο συμβάν.
    Ενα όχι σίγουρα είναι πολλά και είμαστε πολλοί οι λιθοβολητές και οι δήθεν αναμάρτητοι . Ποιος ο θύτης , ποιο το θύμα , ας σκάσουμε επιτέλους που για όλα των άλλων έχουμε άποψη . Ολα ξεκινούν από μέσα από το σπίτι μας νομίζω .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα από κει ξεκινούν Μαρία μου και εκεί πρέπει να αναζητούνται οι αιτίες!
      Να'σαι καλά μάτια μου!
      Πολλά φιλιά :))

      Διαγραφή
  24. Μεταξύ σοβαρού: θερμά συγχαρητήρια για την πρωτιά και για το θέμα που έθιξες, σημείο τών καιρών, καθαρά, μιας και, ακόμα και μέσω διαδικτύου, "δικάζουμε", "φυλακίζουμε", και "σκοτώνουμε" ανθρώπους και Ψυχές, εκτός κι αν στο μεταξύ, έχουν πιάσει οι κατάρες μας, οπότε θα έχουν ..γλιτώσει όλα τα παραπάνω δεινά..

    ...και αστείου: ώστε έτσι λοιπόν Αριστέα! Αλλού τρως, αλλού πίνεις, κι αλλού πας και το δίνεις...το διήγημα (σε άλλα blogοπαίχνιδα), και "τσιμπάς" πρωτιές, ενώ εδώ στο δικό σου blogοπαιχνίδι, το παίζεις Κινέζα!! ✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, όσο και για το αστειάκι! παραβάρυνε η ατμόσφαιρα με τα σχόλια εδώ μέσα!
      Λυτρωτικό το χιούμορ σου!
      (Αμ πώς! Πάμε αλλού και κερδάμε! Εδώ και να κερδίσουμε δεν έχει γούστο!
      Πολλά φιλιά!!!✿

      Διαγραφή
  25. Αριστέα μου, συγχαρητήρια. Πάντα μεστός και καίριος ο λόγος σου, τολμά και διακρίνεται, κυρίως γιατί στα καυτά γεγονότα διαστασιοποιεί την οπτική, που υπαγορεύει η ανθρωπιά κι ο πολιτισμός. ΄Ομορφη συνέχεια !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Χρήστο!
      Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου!!!

      Διαγραφή
  26. Λάτρεψα τη παρουσία στο Παίζοντας με τις λέξεις. Ποίημα και ιστορία βλέπουμε να μπλέκονται, να αλληλοσυμπληρώνονται. Όσο δεν παίρνουμε την ευθύνη ν' αρπάζουμε το φτυάρι και να σκάβουμε το μέσα μας (για να βρούμε και όχι για να θάψουμε!), θα βλέπουμε αυτά τα δυσάρεστα: απ' το να βλέπουμε η βία ν' αφήνει "ακρωτηριασμένους" ανθρώπους ή να συνεχίζεται με νέα βία. Και στις δύο περιπτώσεις έχουμε "άρρωστους" ανθρώπους κι έτσι προσπαθώ να τους βλέπω και να τους αντιμετωπίζω. Είναι δύσκολο, αλλά οφείλουμε να βλέπουμε τα πράγματα στις σωστές διαστάσεις και να προσπαθούμε να καλυτερεύσουμε, όχι ν' αφανίσουμε. Και, μάλιστα, τη στιγμή που κι εμείς οι ίδιοι κάνουμε τα δικά μας λάθη ή σιωπούμε σε λάθη, και δη χοντρά, άλλων που γίνονται μπροστά στα μάτια μας.

    ΥΓ. Δεν γινόταν να μην είχες ακέραια τη προσοχή μου. Τόσο για το θέμα και τα μηνύματα, όσο και για τα balls που έχεις να βγεις και να τα πεις - πράγμα που είχες πάντα και μ' έκανε να σε ξεχωρίσω, απ' όταν ήσουν ακόμα ένα απλό αριστάκι (γιατί τώρα είσαι το λατρεμένο μου αριστάκι!).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι απίστευτα που στάθηκες και στο ποίημα μου! Εγώ από τις δύο μου συμμετοχές λάτρεψα το ποίημα! Γράφτηκε όμως για μένα. Ήξερα εξαρχής ότι δεν ήταν για το Παίζοντας!
      Σκάψιμο μέσα μας! Παρατήρηση αγαπάκι! Πάμε πίσω για να μπορέσουμε να πάμε μπρος!
      Σε φιλώ γλυκά ...[αχ πόσο με καταλαβαίνεις... και χωρίς να μιλήσω! ]

      Διαγραφή
  27. Καλησπέρα Αριστέα μου. Πολύ όμορρη συμμετοχή. Βλέπει την άλλη πλευρά ουσιαστικά από αυτή που έγραψα εγώ στο Συμπόσιο, όπως σωστά μου ανέφερε και η Πέτρα!
    Την πλευρά της μάνας. Αυτής που έκανε λάθη, που φοβήθηκε, που ένιωσε άσχημα με αυτό που είναι ή που την κατάντησαν, που δεν είχε την δύναμη να δει καθαρά, που έκλαψε, που λοιδωρήθηκε που εν μια νυκτί καταδικάστηκε, που έγινε δακτυλοδεικτουμενη από τους αμόλυντους...
    Σίγουρα η μητρότητα είναι ένα ,αν όχι το πιό ιερό, από τα πράγματα που μας χαρίζει απλόχερα η ίδια η ζωή και οφείλουμε να τιμάμε.
    Οι πράξεις είναι σωστό να μας χαρακτηρίζουν, αλλά ουχί να μας καταδικάζουν.Ειδικά σε τέτοιες καταστάσεις που πρέπει να ψάχνουμε το τι και το πως και το γιατί. Αν ήμασταν αλάθητοι δεν θα λεγόμασταν άνθρωποι. Άλλο πράγμα η τιμωρία άλλο η ανθρωποφαγία. Εύγε για άλλη μιά φορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάκη μου άρεσε που μπήκες κι εσύ στη θέση του μωρού με τη συμμετοχή σου! Το ότι μίλησε η μάνα εδώ δεν σημαίνει ότι δεν δικαιούται να βγάλει κι εκείνο το δόλιο την κραυγή του! Δεν είναι όμως το μόνο θύμα!
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
      Τα φιλιά μου και την εκτίμηση μου....

      Διαγραφή
  28. Αριστέα μου, συγχαρητήρια για τις συμμετοχές σου και για την πρωτιά στο δρώμενο της Μαρίας με αυτό το τόσο επίκαιρο και δύσκολο θέμα.
    Φιλιά και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαριάννα μου!
      να'σαι καλά μάτια μου!
      Πολλά φιλιά!
      Αντεύχομαι! :)

      Διαγραφή
  29. Αριστάκι, ένας ευσυνείδητος επαγγελματίας, που έχει να κάνει με την ανθρώπινη ψυχή, δεν μπορεί να είναι κουτσομπόλης! Ορθότατα, λοιπόν, έχει καθήκον να κατανοεί κι ας μην αποδέχεται μια κατάσταση, μια συμπεριφορά, στάσεις ή αξίες. Ο ρόλος του αρχικά είναι να βρει τις αιτίες και όταν του δίνεται η δυνατότητα να συμβάλλει στη βελτίωση ή και την αποκατάσταση της ψυχικής, συναισθηματικής και κοινωνικής ισορροπίας του ανθρώπου ή της ομάδας που έχει αναλάβει. Και φυσικά δεν παίρνει τίποτε προσωπικά, γιατί τότε θέλει ο ίδιος δουλειά...
    Μπράβο, κορίτσι μου, για την καθαρή σου ματιά!
    Άσε τα υπόλοιπα στους κομπογιαννήτες και κακοήθεις.
    Φιλιά πολλά!

    Υ.Γ.
    Μου άρεσαν πάρα πολύ και τα "Ζόρικα"! Με αντιπροσωπεύει κάθε του λέξη! Δυστυχώς, είναι ψιλά γράμματα για την πλειοψηφία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βάλσαμο το σχόλιό σου Γλαύκη μου! Είναι όμορφο κι ανακουφιστικό να βλέπεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται διαφορετικά από την πλειοψηφία. Έξω από το κουτί! ! Και πόσο πιο ανακουφιστικό κι ελπιδοφόρο όταν αυτοί είναι εκπαιδευτικοί (σαν κι εσένα!)
      Σε ευχαριστώ από καρδιάς για όλα!
      Και κυρίως για το σχόλιό σου για τα Ζόρικα!
      Πολλά φιλιά μάτια μου!!!

      Διαγραφή
  30. Τώρα διαβάζω όλες τις συμμετοχές και προσπαθώ να αφήσω σχόλιο.
    Όταν διάβασα τη δική σου είπα, όπα εδώ είμαστε.
    Έτσι ακριβώς σκέφτηκα κι εγώ όταν άκουσα την είδηση στην τηλεόραση.
    Αναρωτήθηκα τι να ανάγκασε την κοπέλα να ενεργήσει έτσι;
    Πού είναι όμως η πρόληψη για να μη φτάνουμε σε ακραίες περιπτώσεις ;
    Μια ζωή θα πληρώνει το σφάλμα που δεν είναι μόνο δικό της .
    Χιλιάδες παιδιά πετιούνται κάθε μέρα σε χειρουργικά τραπέζια,Αλλά γι'αυτά δεν σηκώνουμε το ανάστημά μας.
    ΜΠΡΆΒΟ για το θέμα που έθιξες και μπράβο και σε όλους όσους το ανέδειξαν πρώτο.
    Θα περάσω κι από σένα να διαβάσω τις συμμετοχές στο συμπόσιο σου.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι Ρένα μου, να μπορούμε να μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία, έστω και για λίγο. Υπάρχει ελπίδα τότε....
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Φιλιά! :))

      Διαγραφή
  31. Πόσο ακομα πιο καθυστερημενο να είμαι.. πες μου.. ασυγχωρητα θα ελεγα εγώ αλλα επειδη ότι ειχα να πω το είπα για την πρωτια σου...Αριστακι μου σε σενα... οτι σου βγαζω το καπελο για το θεμα σου..το ξερεις και τα είπαμε...γροθιά στο μαχαιρι που κοβει όλους εμας που κρινουμε χωρις να βλεπουμε τι κρύβεται πίσω απο καθε ανθρωπινη ύπαρξη ..που κανει ενα εγκλημα ..κανεις δεν γεννιεται εγκληματιας.!!!
    Σ.Λ. να είσαι καλα ματια μου..!! καλο καλοκαιρακι..φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιο καθυστερημένο καλέ! Εσύ είσαι χρόνια μπροστά!
      Ρούλα μου, θαυμάζω την τόλμη και την καθαρότητα των σκέψεων σου. Όχι μόνο για αυτά που έγραψες εδώ και στην αξιολόγησή σου. Κυρίως για αυτά που μου είπες, μετά την λήξη και τις αποκαλύψεις κατ'ιδίαν!
      Σε φιλώ γλυκά!
      :))

      Διαγραφή
  32. Αριστέα μου, συγχαρητήρια για το δυνατό σου κείμενο και για την τόλμη σου να θίξεις ένα τέτοιο θέμα. Νομίζω ότι τα θλιβερά αυτά περιστατικά που συνέβησαν πρόσφατα δεν θα έπρεπε να είναι αφορμή για αναθέματα, απεχθάνομαι την ανθρωποφαγία, αλλά ευκαιρία για σοβαρό προβληματισμό. Ομολογώ ότι η πρώτη αντίδρασή μου όταν "έσκασε" το πρώτο περιστατικό ήταν "πόσο άμυαλη μπορεί να είναι μια κοπέλα, ώστε ανάμεσα στις τόσες λύσεις που υπάρχουν τον 21ο αιώνα, να επιλέξει τη χειρότερη δυνατή; δεν υπήρχαν άνθρωποι δικοί της που να τους εμπιστεύεται και να τη συμβουλέψουν;" Και μετά σκέφτηκα αν αυτή η γενιά που ουσιαστικά ζει μέσα από τα social media είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τα αληθινά προβλήματα της πραγματικής ζωής ή μήπως νομίζουν ότι όλα λύνονται με ένα delete. Κι όσο έβλεπα την ανθρωποφαγία να μεγαλώνει πάντα μέσα από την ασφάλεια του πληκτρολογίου, αναρωτιόμουν τι θα κάναμε εμείς αν ήμασταν στη θέση της κοπέλας ή στη θέση του γονιού. Θέλω να πω, πριν να ρίξεις τις κατάρες σου, σκέφτηκες αν είσαι γονιός κι έχεις κόρη, τι θα έκανες αν σου έλεγε ότι είναι έγκυος από έναν περιστασιακό σύντροφο; πώς θα την αντιμετώπιζες και τι θα τη συμβούλευες; πιστεύεις ότι θα σου το έλεγε; αν πάλι έχεις γιο, τι θα έκανες αν σου έλεγε ότι άφησε έγκυο μια κοπέλα; πόσο κοντά είμαστε στα παιδιά μας και πόσο ανοιχτοί σε αυτά που έχουν να μας πουν; είμαστε σίγουροι ότι τα ξέρουμε όλα; είμαστε σίγουροι ότι τους έχουμε δώσει τις βάσεις για να αντιμετωπίζουν τη ζωή; τους έχουμε μιλήσει για τις σεξουαλικές σχέσεις και για την προφύλαξη; Για μένα αυτά είναι τα ζητήματα που θα έπρεπε να αναδειχθούν από αυτή την ιστορία. Και ναι, μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη για μια νεαρή παντελώς ανέτοιμη γυναίκα χωρίς οικονομική ανεξαρτησία και χωρίς ανθρώπους να τη στηρίζουν είναι μόνο πρόβλημα και πρόβλημα σοβαρό.
    Όσο για τα συγκεκριμένα κορίτσια, η δικαιοσύνη θα ορίσει την ποινή τους, όμως η μεγαλύτερη τιμωρία έρχεται πάντα μέσα από την ίδια τη ζωή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. “Ευκαιρία για σοβαρό προβληματισμό” ! Έτσι ακριβώς το είδα Σοφία μου! Θα έγραφα κείμενο για εδώ... δεν το συζητώ. Οι ιστορίες που βγήκαν πρόσφατα ( και δεν είναι οι μόνες...) φώναζαν μέσα μου. Η ανθρωποφαγία που διαπιστώνω με λύπη ότι διαρκώς μεγαλώνει, λες και τα σόσιαλ μίντια και η ανωνυμία να υποθέσω, την θρέφει. με ξεσηκώνει άσχημα!
      Ε, δεν θέλω πολύ η γυναίκα να εγκαταλείψω την ζεν περίοδο που διανύω κατά τ'άλλα!
      Συνδύασα λοιπόν κείμενο και δρώμενο και έγραψα πιο free για το θέμα, τη δική μου καθαρά άποψη!
      Καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι για τον περισσότερο κόσμο να κρατήσει μια στάση αποδοχής προς το πρόσωπο. Δεν είμαστε εξοικειωμένοι. δυστυχώς. Αντίθετα πιο οικείες είναι η κριτική στάση έως λιθοβολισμού μάλιστα.

      Σε ευχαριστώ για τους προβληματισμούς που έθεσες, όπως για τον εξαιρετικό σου επίλογο!
      Σε φιλώ μάτια μου!

      Διαγραφή