Σούπερ-μαν ή γούμαν- ως τα βαθιά γεράματα! # 2

Μπαίνω στο θέμα μου κατευθείαν, χωρίς προσχήματα. Συνεχίζω από χτες, λες κι είχα πάει απλά να πιω νερό.

Ποιος δε θέλει να μεγαλώνει καλά; Φαντάζεται άραγε κανείς τον εαυτό του ηλικιωμένο, με αρθριτικά, κινητικά προβλήματα, μπάι μπας, αναπνευστικά ζάχαρο, πίεση ή κατάκοιτο; Όλοι όμως  μεταθέτουμε το θέμα για όταν έρθει εκείνη η ώρα.

Είναι πολύ εύκολες οι δικαιολογίες. Έχω ακούσει άπειρες σε συζητήσεις που κάνω. Χτες ανάμεσα στα σχόλια σας, είδα κι αυτή την απάντηση που περιέχει μια μεγάλη αλήθεια: "οι περισσότεροι θα συμφωνήσουμε μεν, αλλά αύριο μεθαύριο θα είμαστε και πάλι ο εαυτός μας.."

Το γνωρίζω αυτό . Σχετικές αναρτήσεις είχα κάνει ξανά αρκετούς μήνες πριν. Πόσοι αλήθεια άλλαξαν τη διατροφή τους; Από όσο μπορώ να γνωρίζω ένα κοριτσάκι μου αγαπημένο σίγουρα και δύο φίλοι-τρεις άλλοι φίλοι που προσπαθούν σταδιακά να αλλάξουν αρκετά και μπράβο τους. Δεν είναι εύκολη η αλλαγή! Την έχω κάνει και το ξέρω. Είναι ολόκληρη στροφή. Και δεν γίνεται γιατί κάποιος μιλάει ένθερμα για αυτό το θέμα! Αλλιώς θα είχα συμπαρασύρει την κολλητή φιλενάδα μου που με ακούει τόσα χρόνια, με βλέπει τι τρώω και τι αποφεύγω, με έχει ζήσει και με έχει αντέξει (να δω πόσο ακόμα) με όλες μου τις παραξενιές. 

Δεν πιέζω ποτέ κανέναν. Ενήλικες είμαστε. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του. 

Όμως δεν μου αρέσουν οι δικαιολογίες. Το ότι πολλοί που ακολουθούν σωστή διατροφή και δεν κάνουν καταχρήσεις νοσούν από καρκίνο (ενώ αντίθετα άλλοι φουλ στις καταχρήσεις δεν νοσούν -ίσως να μην προλαβαίνουν να νοσήσουν από καρκίνο θα πω εδώ) δεν αρκεί για μένα για να βάλω μέσα μου αποδεδειγμένα δηλητήρια.

Σίγουρα ισχύουν αυτές οι εξαιρέσεις , Κι έχουν να κάνουν με άλλους παράγοντες που πρέπει να συνεκτιμούνται. Στην προκειμένη περίπτωση το DNA από τη μια και η προσωπικότητα από την άλλη συνεπικουρούν το ίδιο. Επειδή για το DNA δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, θα ασχοληθώ στις επόμενες αναρτήσεις με αυτό το θέμα: με την επίδραση της προσωπικότητας στην υγεία μας. Όταν φτάσουμε σε αυτό το κεφάλαιο θα δούμε τη σχέση άγχους και καρκίνου και την επίδραση της χαράς στην ίαση.

Αλλά πριν ας δούμε μερικές ακόμα γνωστές ή άγνωστες πληροφορίες γύρω από τη διατροφή και τον καρκίνο.

Σας έχω  ένα ενδιαφέρον άρθρο για τις 10 πιο ανθυγιεινές, καρκινογόνες τροφές.

1) Γενετικά Μεταλλαγμένοι Οργανισμοί (GMOs)

Εννοείται ότι οι GMOs δεν έχουν καμία θέση σε μια υγιεινή διατροφή, ειδικά τώρα που έχει αποδειχτεί ότι και οι GMOs, αλλά και τα χημικά που τους βάζουν, κάνουν τους καρκινικούς όγκους να μεγαλώνουν πιο γρήγορα. Δυστυχώς, οι GMOs είναι παντού, όπως στα παράγωγα τροφίμων (καλαμπόκι, σόγια, canola). Μπορείτε να τους αποφύγετε με το να αγοράζετε πιστοποιημένα βιολογικά, μη-γενετικά τροποποιημένα αλλά και τοπικά παραγόμενα προϊόντα.

2) Επεξεργασμένα κρέατα

Τα περισσότερα από αυτά, όπως το μπέικον, το λουκάνικο, τα hot-dog, περιέχουν χημικά συντηρητικά που τα κάνουν να φαίνονται φρέσκα και ελκυστικά, αλλά δυστυχώς προκαλούν και καρκίνο. Το νιτρικό και το νιτρώδες νάτριο αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου, και για άλλες μορφές καρκίνου. Προσέξτε τα κρέατα που αγοράζετε να είναι μη-επεξεργασμένα, και κατά προτίμηση ελευθέρας βοσκής.

3) Ποπκόρν στο φούρνο μικροκυμάτων

Μπορεί να είναι βολικές, αλλά αυτές οι σακουλίτσες ποπκόρν είναι γεμάτες χημικά που προκαλούν όχι μόνο στειρότητα, αλλά και καρκίνο του ήπατος, των όρχεων και του πακγρέατος. Η Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ αναγνωρίζει το υπερφθοροκτανοϊκό οξύ (PFOA) που περιέχεται στα ποπκορν μικροκυμάτων ως “πιθανώς” καρκινογόνο. Άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι το χημικό αυτό προκαλεί την ανάπτυξη καρκινικών όγκων. Όμοια, το χημικό διακετύλιο που χρησιμοποιείται στα ίδια τα ποπκόρν, σχετίζεται με βλάβες και καρκίνο των πνευμόνων.

4) Προϊόντα τύπου κόλα 

Όπως τα επεξεργασμένα κρέατα, έτσι και τα αναψυκτικά μπορεί να προκαλέσουν καρκίνους. Οξύνει το pH του σώματος και ταΐζει τα καρκινικά κύτταρα, καθώς είναι γεμάτη ζάχαρη, χημικά και χρωστικές ουσίες. Το καραμελόχρωμα και η 4-μεθυλιμιδαζόλη (4-MI)  έχει φανεί ότι και από μόνα τους μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο.

5) Φαγητά και αναψυκτικά “διαίτης” 

Ακόμα χειρότερη από τα κανονικά αναψυκτικά είναι τα διαίτης και τα φαγητά “διαίτης”. Πρόσφατα έγινε μια έρευνα από την Ευρωπαϊκή Διεύθυνση Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA) που συμπεριέλαβε 20 ξεχωριστές μελέτες. Κατέληξε ότι η ασπαρτάμη, ένα από τα πιο συνηθισμένα γλυκαντικά, προκαλεί μια σωρεία ασθενειών μαζί με προβλήματα στη γέννηση και καρκίνο. Τα γλυκαντικά σουκραλόζη, σακχαρίνη και πολλά άλλα έχουν επίσης συνδεθεί με την εμφάνιση καρκίνου.

6) Επεξεργασμένο “λευκό” αλεύρι 

Το επεξεργασμένο αλεύρι είναι συνηθισμένο συστατικό στα επεξεργασμένα τρόφιμα, αλλά οι υπερβολικοί υδατάνθρακες που περιέχει θέλουν προσοχή. Μία έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Cancer Epidemiology, έδειξε ότι η κατανάλωση επεξεργασμένων υδατανθράκων τριπλασίασε την ανάπτυξη του καρκίνου του μαστού. Οι τροφές με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη (όπως το αλεύρι) ανεβάζουν απότομα τα επίπεδα ζαχάρου στο αίμα, το οποίο τροφοδοτεί απευθείας τα καρκινικά κύτταρα και την εξάπλωσή τους.

7) Επεξεργασμένη ζάχαρη 

Το ίδιο ισχύει και για την επεξεργασμένη ζάχαρη, που ανεβάζει απότομα τα επίπεδα ινσουλίνης και τρέφει τα καρκινικά κύτταρα. Τα γλυκαντικά πλούσια σε φρουκτόζη όπως το σιρόπι φρουκτόζης καλαμποκιού (HFCS) είναι πολύ επικίνδυνα καθώς είναι η ιδανική τροφή για τα καρκινικά κύτταρα. Οπότε, αφού τα μπισκότα, οι τούρτες, τα κέικ, τα αναψυκτικά, οι χυμοί, οι σάλτσες, τα δημητριακά και πολλά άλλα επεξεργασμένα τρόφιμα είναι γεμάτα HFCS και άλλες ζάχαρες, είναι λογικό που οι καρκίνοι αυξάνονται όλο και πιο πολύ τελευταία.

8) Μήλα, σταφύλια και άλλα “βρόμικα” φρούτα

Πολλοί πιστεύουν ότι κάνουν υγιεινή διατροφή επειδή αγοράζουν μήλα, σταφύλια και φράουλες από το σούπερ-μάρκετ. Αν όμως τα φρούτα αυτά δεν είναι βιολογικά, ή πιστοποιημένα χωρίς φυτοφάρμακα, τότε είναι ένας μεγάλος κίνδυνος. Το Environmental Working Group βρήκε ότι το 98% όλων των προϊόντων συμβατικής καλλιέργειας (ιδίως τα “βρόμικα” φρούτα) είναι μολυσμένα με καρκινογόνα ζιζανιοκτόνα.

9) Σολωμός ιχθυοτροφείου

Ο σολωμός ιχθυοτροφείου είναι άλλο ένα επικίνδυνο τρόφιμο, σύμφωνα με τον Dr. David Carpenter, Διευθυντή στο Ινστιτούτο Υγείας και Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο του Albany. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, ο σολωμός αυτός έχει έλλειψη βιταμίνης D, μολύνεται από καρκινογόνα χημικά, PCBs, επιβραδυντές φλόγας, φυτοφάρμακα και αντιβιοτικά.

10) Υδρογονωμένα έλαια

Χρησιμοποιούνται για να συντηρήσουν επεξεργασμένα τρόφιμα και να παρατείνουν το χρόνο τους στο ράφι. Όμως, τα υδρογονωμένα έλαια αλλάζουν τη δομή και την ευλυγισία της κυτταρικής μεμβράνης σε όλα τα κύτταρα του σώματος. Αυτό οδηγεί σε πολλές ασθένειες, μία από τις οποίες είναι και ο καρκίνος. Κάποιοι κατασκευαστές έχουν σταματήσει τη χρήση τους και τα αντικαθιστούν με φοινικέλαιο, αλλά τα trans λιπαρά (υδρογονωμένα) εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ευρέως στα επεξεργασμένα τρόφιμα.

http://nutrilabs.gr/anthygieines-trofes-kakes-karkinos/

Οι περισσότεροι τονίσατε χτες το γνωστό και από τους αρχαίους μας προγόνους "μέτρο σε όλα". Φυσικά και είναι το καλύτερο. Αν μπορούμε να το έχουμε και να το εφαρμόζουμε.
Αλλά γιατί αγνοούμε την πληροφορία ότι τα καρκινικά κύτταρα ταΐζονται και πολλαπλασιάζονται με τη ζάχαρη;
Γιατί έχουμε συνήθειες που γνωρίζουμε ότι μας δηλητηριάζουν; Γιατί επιτρέπουμε στον ουρανίσκο μας να καθορίζει την υγεία μας στο μέλλον; 
Και κυρίως γιατί διδάσκουμε λάθος τα παιδιά μας, σήμερα που έχουμε πρόσβαση στη γνώση;
Ποιος θα μου απαντήσει;

Επιμένω πάντα στη σχέση τροφής και καρκίνου. Έχει αποδειχθεί και νομίζω ότι οι περισσότεροι ήδη το γνωρίζουμε, ότι η μεσογειακή διατροφή είναι η καλύτερη. Νομίζω ότι από κει μπορούμε να ξεκινήσουμε. Να γνωρίζουμε ποια ακριβώς είναι η Μεσογειακή Διατροφή.Τα επεξεργασμένα, τα λίπη, τα junk δεν είναι πάντως Μεσογειακή διατροφή!

Ακολουθούν κάποιες κάποιες πληροφορίες που έχω συλλέξει γύρω από τη διατροφή και τον καρκίνο.

√ Κάθε άνθρωπος έχει καρκινικά κύτταρα στο σώμα του. Αυτά τα καρκινικά κύτταρα δεν φαίνονται στις συνήθεις εξετάσεις, εφόσον δεν έχουν πολλαπλασιαστεί σε ορισμένα δισεκατομμύρια. Όταν ο γιατρός διαβεβαιώνει τους καρκινοπαθείς ότι δεν υπάρχουν πλέον καρκινικά κύτταρα στο σώμα τους μετά από θεραπεία, αυτό σημαίνει απλώς ότι είναι αδύνατη η ανίχνευση των καρκινικών κυττάρων στις εξετάσεις τους, επειδή ο αριθμός τους δεν ανέρχεται καν στο ανιχνεύσιμο ποσό.Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου είναι ισχυρό, τα καρκινικά κύτταρα καταστρέφονται και έτσι αποτρέπεται ο πολλαπλασιασμός τους και κατά συνέπεια ο σχηματισμός όγκων.
√ Η ζάχαρη τρέφει τον καρκίνο. Αφαιρώντας τη ζάχαρη από τη διατροφή μας απομακρύνουμε μία σημαντική πηγή ενέργειας από τα καρκινικά κύτταρα. Τα υποκατάστατα ζάχαρης, όπως τα Canderel, NutraSweet, Equal, Spoonful κ.λπ. παράγονται από ασπαρτάμη, που είναι βλαβερή. Ένα καλύτερο φυσικό υποκατάστατο θα ήταν το μέλι Manuka ή οι μελάσες αλλά μόνο σε πολύ μικρές ποσότητες. Το επιτραπέζιο αλάτι περιέχει χημικές προσθήκες για να αποκτήσει το λευκό του χρώμα.
√ Τα καρκινικά κύτταρα ευδοκιμούν σε όξινα περιβάλλοντα. Μία διατροφή βασισμένη στο κρέας είναι όξινη. Είναι προτιμότερο να τρώμε ψάρι και λίγο κοτόπουλο, από ότι μοσχαρίσιο ή χοιρινό κρέας. Το κρέας περιέχει επίσης αντιβιοτικά, αυξητικές ορμόνες και παράσιτα που είναι όλα επιβλαβή, ειδικά για καρκινοπαθείς.
√ Μία διατροφή που αποτελείται από 80% φρέσκους χυμούς και λαχανικά, σιτηρά ολικής αλέσεως, σπόρους, ξηρούς καρπούς και λίγα φρούτα σας βοηθά να δημιουργήσετε ένα αλκαλικό περιβάλλον στο σώμα σας.
√ Τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν σε οξυγονωμένα περιβάλλοντα. Η καθημερινή άσκηση και οι βαθιές αναπνοές βοηθούν στη διοχέτευση περισσότερου οξυγόνου στα κύτταρα. Η οξυγονοθεραπεία είναι μία ακόμα μέθοδος που χρησιμοποιείται για την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων.

 Πηγή: JOHN HOPKINS HOSPITAL, βλ. εδώ

Το θέμα ασφαλώς και θα συνεχιστεί, καθώς δυο μέρες τώρα δεν έχω μιλήσει καθόλου για τη σημασία της φυσικής άσκησης!  
Και φυσικά θα κλείσω με την επίδραση της προσωπικότητας στην υγεία. 

Καλή σας μέρα
@ριστέα

Ψιλά γράμματα: Το ξύλο να δω πότε θα το φάω!

Σούπερ-μαν ή γούμαν- ως τα βαθιά γεράματα! # 1

Και με τον τίτλο που επέλεξα, δεν εννοώ να πάμε κόντρα στη φύση μας! Εννοώ να μπορούμε να είμαστε υγιείς!
Γιατί τι σημασία έχει να φτάσεις τα 80 ή και τα 90 και να είσαι κατάκοιτος και βάρος στα παιδιά σου; Κι αν δεν έχεις παιδιά να καταλήγεις σε ένα ίδρυμα;
Όσοι με διαβάζετε από παλιά γνωρίζετε ότι η διατροφή μου εδώ και χρόνια έχει αλλάξει κατά 98% εντελώς. Έχω αποκλείσει επεξεργασμένες τροφές, οτιδήποτε περιέχει λευκή ζάχαρη, λευκό αλεύρι, πρόσθετα και λακτόζη. Για junk food, πίτσες, κρέμες γάλακτος, μπισκοτοειδή και σοκολατοειδή δε το συζητώ. Δια ροπάλου κομμένα.

Γυμνάζομαι επίσης, αν και λόγω Συμποσίου το πρόγραμμά μου έφαγε έναν μήνα σχεδόν αρκετά άκυρα, αλλά είμαι ξανά στον αγώνα και δεν σας κρύβω τη χαρά μου.
Ο στόχος μου ποτέ δεν ήταν να αποκτήσω διαστάσεις μοντέλου. Εξάλλου παρά την υγιεινή διατροφή μου έχω 4 κιλά επιπλέον του συνηθισμένου μου βάρους που θα ήθελα να διώξω τους επόμενους μήνες.
Το ρήμα διώχνω δεν το χρησιμοποιώ τυχαία. Ο οργανισμός μας συμπεριφέρεται υποσυνείδητα αλλιώς στο διώχνω που έχει την έννοια του αποβάλλω κι αλλιώς στο χάνω (που έχει την έννοια του ζημιώνομαι).
Επίσης δεν ξεκινώ ποτέ το πρόγραμμα μου Δευτέρα (είναι καταδικασμένο από χέρι αν ξεκινήσω την πιο δύσκολη ψυχολογικά μέρα της βδομάδας).

Όλα αυτά για μένα είναι σημαντικά στο να νιώθω καλά με την εικόνα μου, αλλά και να έχω την αυτοεκτίμηση μου σε υψηλά επίπεδα.

Αν κάποιος νιώθει καλά στα κιλά του κι απολαμβάνει τη ζωή του, εμένα μου περισσεύει. Αν όμως είσαι από αυτούς που τρως και μετά έχεις ενοχές ή δεν αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου θα σου πρότεινα να το δουλέψεις μέσα σου πριν αρχίζεις να γκρινιάζεις έξω σου.
Όλα για μένα είναι θέμα στόχου και πειθαρχίας. Πόσο πολύ θέλεις. Και πόσο σέβεσαι τη ζωή σου.

Για όσους πιστεύουν ότι το φαγητό είναι, αν όχι η μεγαλύτερη μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής, έχω να θέσω τις εξής δύο ερωτήσεις:
-Έχεις φάει ποτέ τόσο πολύ ώστε το βράδυ να μην μπορείς να κοιμηθείς αλλά να νιώθεις λες κι έχεις πέτρες στο στομάχι; Επίσης έχεις φάει του σκασμού μέχρι αηδίας και μετά οδηγήθηκες στη εξαγωγή του φαγητού και κατά συνέπεια στην άσχημη γεύση στο στόμα σου; Άρα το φαγητό από μόνο του δεν είναι απόλαυση. Το φαγητό εξαρτάται από τη χρήση του.  
Και κάτι ακόμα ....για να έχεις αυτή την απόλαυση στο στόμα πρέπει διαρκώς να την επαναλαμβάνεις. Βλέπεις η γλυκιά γεύση δεν διαρκεί παρά ελάχιστα στον ουρανίσκο. Οι πνευματικές απολαύσεις διαρκούν περισσότερο και δεν ...παχαίνουν!

Απολαμβάνω πάντα τα πρόσωπα που με κοιτούν με απορία όταν μιλώντας τους για λευκό αλεύρι και λευκή ζάχαρη τα αποκαλώ με τον όρο "λευκό θάνατο". Πόσο αμαθείς είμαστε όλοι όσον αφορά την υγεία μας! "Τι κακό θα κάνει ένα κομμάτι γλυκό με ρωτούν; " Έλα φάει λίγο. Δεν θα πάθεις κάτι. Το πολύ κάνει ζημιά". Πόσοι γνωρίζουν ότι τα καρκινικά κύτταρα τρέφονται με τη ζάχαρη και πολλαπλασιάζονται; Ότι η πρόσληψη ζάχαρης διαταράσσει τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα μας; Κι ότι όση περισσότερη  τρως τόση περισσότερη ζητάει ο οργανισμός;  Ότι τα θετικά που προσφέρει με την παραγωγή ορμονών στον εγκέφαλο είναι απλά πρόσκαιρα και έπειτα δύναται να πέσουμε άμεσα σε μελαγχολία;

Και για να περάσουμε στον άλλον λευκό θάνατο πόσοι γνωρίζουν ότι το λευκό αλεύρι δέχεται χημικές επεξεργασίες προκειμένου να γίνει λευκό για το δυτικό και ανεπτυγμένο κόσμο του πλανήτη; Κι ότι αυτή η επεξεργασία πέρα από τα χημικά που βλάπτουν, αφαιρεί ότι καλό μπορεί να υπάρχει στο εξωτερικό περίβλημα των δημητριακών;

Όλα αυτά που κατέγραψα εδώ πρόχειρα και εκλαϊκευμένα είναι όλα από μνήμης. Δεν έχω κανένα έντυπο ή βιβλίο μπροστά μου. Πιθανόν να είχα κι άλλες πληροφορίες να προσθέσω αν αντέγραφα κάποιο επιστημονικά τεκμηριωμένο άρθρο. Δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου.

Εδώ θέλω να σας εφιστήσω απλά την προσοχή. Να σας κάνω να ενδιαφερθείτε. Να μάθετε να ψάχνετε τις ετικέτες. Αν έχετε παιδιά το θεωρώ υποχρέωση σας. Πώς θα διδάξετε σωστά τα παιδιά σας, πώς θα τους δώσετε παιδεία ΚΑΙ στη διατροφή αν εσείς δεν γνωρίζετε και δεν τρέφεστε σωστά; Και τέλος (θα μουρμουρίσω στο κεφάλι σας) έχετε υποχρέωση απέναντι στα παιδιά σας να ζήσετε. Όσο περισσότερο μπορείτε κι όσο πιο υγιείς περνάει από το χέρι σας.

Βλέπω γονείς σε γιορτές με το μικρό Γιαννάκη ή τη μικρή Αννούλα στην αγκαλιά τους. Το μωρό δεν καταλαβαίνει. Δεν ζηλεύει. Η μαμά παίρνει με το κουταλάκι της και βάζει λίγη τούρτα στο στόμα του μικρού Γιαννάκη. Το μωρό χαίρεται που ακούει τους άλλους να γελούν με την αντίδραση του στη γλυκιά γεύση ( που ως τότε δεν γνώριζε, δεν είχε ανάγκη και σε τελευταία ανάλυση δεν του προσφέρει τίποτα στα πρώτα χρόνια της ζωής του). Το μωρό θέλει ξανά αυτό που κάνει τους άλλους να ασχολούνται μαζί του. Αυτό ερμηνεύεται ότι το μωρό γλυκάθηκε και θέλει κι άλλο. Κι έτσι ο Γιαννάκης εθίζεται σιγά σιγά στον λευκό θάνατο. Με τις ευλογίες της μαμάς του!

Αμ το άλλο; "Ο Λευτέρης πίνει πολύ αναψυκτικό τύπου κόλα. Κάτι πρέπει να γίνει. Είναι δέκα ετών και καταναλώνει απίστευτες ποσότητες αναψυκτικού", μου λέει ένας γνωστός μου για το μικρό του και μου ζητάει τη βοήθεια μου στο θέμα. "Και πού βρίσκει αγάπη μου ο μικρός των δέκα ετών τις απίστευτες ποσότητες τύπου κόλα και τις πίνει";  "Α, εμείς τα αγοράζουμε. Αν δεν έχουμε θα αρχίσει τις γκρίνιες"! 

Σόρρυ αλλά εδώ θα πω "πάρ' το αυγό και κούρευτο"!

Δεν θα συνεχίσω! Περιμένω να με φάτε ζωντανή σήμερα με τούτα και με κείνα. Εξάλλου τα γλυκά είναι μέρος της ζωής των περισσοτέρων. Ξέρω και τις απαντήσεις σας: "Μας τα έκοψαν όλα ...ας έχουμε μία απόλαυση στη ζωή μας"! 

Η ζωή είναι πολύτιμη και είναι στα χέρια σας να την επιλέξετε κατά πώς θέλετε. Εγώ απλά σας λέω πως αυτή η δημοσίευση δεν τελειώνει εδώ . Έχει άλλες δύο τουλάχιστον συνέχειες έτοιμες! Γιατί το θέμα μου είναι Σούπερ-μαν ή γούμαν- ως τα βαθιά γεράματα! Κι ακόμα δεν το ξεδίπλωσα!

Αυτό ήταν μία εισαγωγή!

Ευχαριστώ για την προσοχή σας. 

Περιμένω τις διαμαρτυρίες σας τώρα... 

Καλή σας μέρα

@ριστέα

Δεν είμαι διατροφολόγος, δεν είμαι γυμνάστρια .
Είμαι απλά κάποια που προσπαθεί να επιλέγει τη ζωή.
Όσον αφορά όμως τα παιδιά μας
και τα λάθη που ξεκινούν μέσα από την οικογένεια, θλίβομαι και θυμώνω.

Βγάλτε μια κόλλα χαρτί ...

Όχι! Δεν θα γράψουμε διαγώνισμα!

Μην τρομάζεις!

Αλλά για καλό και για κακό, αν είσαι από αυτούς 

που έχουν ξεχάσει πια να γράφουν με το χέρι

έχε από δω και μπρος μια λευκή σελίδα μπροστά σου....

Κάποτε όλοι ήμασταν πρωτάκια .

Θυμάσαι;

Πιάσαμε το μολύβι στο χέρι και ιδρώσαμε μέχρι να πετύχουμε 

τα μαγκουράκια μας να είναι σωστά.

Κάποιοι ίσως πιέστηκαν να γράψουν με το "καλό" χεράκι

και παρ'όλο που το θεωρώ έγκλημα αυτό,

όλοι (ακόμα κι όσοι πιέστηκαν ενάντια στη φύση τους)

 μάθαμε να γράφουμε.
Κι όσο γράφαμε, καλά τα πηγαίναμε....

Δεν πιέστηκα ποτέ μου να γράψω καλά. 

Δεν μου φώναξε η μαμά για να κάνω πιο στρογγυλά γράμματα.

Έσβηνα και ξαναέσβηνα τα γραμματάκια μου μόνη μου μέχρι να είναι 

έτσι όπως εγώ τα ήθελα.

(Κάτι βίτσια που είχα από μικρή!)

Μεγαλώνοντας συνέχισα να γράφω.

Με το χέρι.

Και δεν σταμάτησα ποτέ να είμαι ερωτευμένη με το μολύβι.

Ακόμα και τώρα που το πληκτρολόγιο είναι μπροστά μου,

στο πλάι μου υπάρχουν πάντα μπλοκ, Α4 σελίδες, στυλό και μολύβια.

Πριν γράψω μια δημοσίευση,

ποίημα ή ιστορία, εγώ θα το γράψω στο λευκό μου χαρτί.

Δεν το θεωρούσα κάτι ιδιαίτερο. 

Νόμιζα ότι οι περισσότεροι έτσι κάνουν...

Και να που ένα άρθρο σήμερα με προβλημάτισε ιδιαίτερα.

Στις μέρες μας, έγραφε στο άρθρο, αρκετοί από εμάς έχουν ξεχάσει πια να γράφουν 

(εκτός από εκείνους που πηγαίνουν ακόμη σχολείο), 

καθώς οι "έξυπνες" ηλεκτρονικές συσκευές που έχουν κατακλύσει τις ζωές μας

τα κάνουν όλα για εμάς, πριν από εμάς!

Κι όμως το γράψιμο είναι εξαιρετικά χρήσιμο. 

Να γιατί:

1. Διευκολύνει τη διαδικασία της μάθησης
Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους μάθησης και συγκράτησης των νέων πληροφοριών που «μπαίνουν» στο μυαλό μας, είναι να κρατάμε σημειώσεις με το χέρι.Με τον παλιό, κλασικό τρόπο: μολύβι (ή στυλό) και χαρτί.
Αυτό συμβαίνει γιατί κατά τη διαδικασία αυτή ενεργοποιείται ένα τμήμα του εγκεφάλου, που ονομάζεται δικτυωτό ενεργοποιητικό σύστημα (Reticular Activating System –RAS).
Σύμφωνα με το Lifehacker, "το τμήμα αυτό λειτουργεί ως φίλτρο για όλα όσα χρειάζεται να επεξεργαστεί ο εγκέφαλος, δίνοντας μεγαλύτερη βαρύτητα στα πράγματα που εστιάζει το άτομο τη συγκεκριμένη στιγμή, κάτι που η φυσική πράξη της γραφής φέρνει στο προσκήνιο".
Μια έρευνα του 2010 είχε βρει, ότι οι περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με τη μάθηση ενεργοποιήθηκαν περισσότερο, όταν οι ερευνητές ζήτησαν από τα παιδιά να γράψουν λέξεις όπως "διαστημόπλοιο" με το χέρι, απ’ ό,τι αν απλά τις διάβαζαν προσεχτικά. 

2. Σε κάνει καλύτερο συγγραφέα
Πολλοί διάσημοι συγγραφείς επιλέγουν τη σχολαστικότητα της γραφής με το χέρι, από τη χρήση μιας γραφομηχανής, ή ενός υπολογιστή.Σε μια συνέντευξή της στο Paris Review το 1995, η Susan Sontag  είχε πει ότι έγραφε με το χέρι τα προσχέδιά της, προτού τα πληκτρολογήσει για να περάσουν από τη διαδικασία της επεξεργασίας αργότερα.
"Γράφω με μαρκαδόρο, ή μερικές φορές με μολύβι σε κίτρινα ή λευκά νομικά τετράδια, φετίχ των αμερικανών συγγραφέων", είχε πει.
"Μου αρέσει η αργή διαδικασία του να γράφεις με το χέρι", είχε πει επίσης ο μυθιστοριογράφος Truman Capote, ο οποίος σε μια συνέντευξή του είχε πει ότι δε χρησιμοποιεί γραφομηχανή: «Όχι στην αρχή. Γράφω την πρώτη μου εκδοχή με μολύβι. Μετά κάνω μια πλήρη αναθεώρηση… και πάλι με μολύβι, στο χέρι».
Μια μελέτη του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον από το 2009, είχε καταλήξει σε ένα συμπέρασμα γύρω από το γιατί πολλοί συγγραφείς επιλέγουν να γράφουν με το χέρι: Σύμφωνα με την έρευνά τους οι μαθητές δημοτικού που έγραφαν τις εκθέσεις τους με το χέρι, όχι μόνο έγραφαν περισσότερο από τους συμμαθητές τους που επέλεγαν τον υπολογιστή, αλλά έγραφαν και γρηγορότερα και πιο ολοκληρωμένες προτάσεις. 

3. Αποτρέπει την απόσπαση της προσοχής
Νευροεπιστήμονες απέδειξαν το 2012 σε μια έρευνα ότι όταν κάποιος κάνει πεντάλεπτα διαλείμματα προκειμένου να χαζέψει κάτι στον υπολογιστή του, γίνεται πιο παραγωγικός.Από την άλλη όμως, όταν κανείς αποσπά συνεχώς την προσοχή του τόσο συχνά, μάλλον καταλήγει να χρονοτριβεί, παρά να… αποδίδει, γράφει ο Chris Gayomali στο Mentalfloss. 

4. Διατηρεί το μυαλό «κοφτερό» καθώς μεγαλώνει κανείς
Όταν κάθεται κάποιος με τις ώρες να γράφει σελίδες ολόκληρες με το χέρι, εξασκεί όχι μόνο τον καρπό του, αλλά… και το μυαλό του!Σύμφωνα με δημοσίευμα της The WallStreet Journal, ορισμένοι γιατροί υποστηρίζουν ότι η διαδικασία της γραφής αποτελεί μια πολύ καλή γνωστική άσκηση, για όσους θέλουν να κρατήσουν το μυαλό τους «κοφτερό», ενώ γερνάνε.
Μάλιστα, το 2008 μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Cognitive Neuroscience υποστήριζε, ότι οι ενήλικες αναγνώριζαν πιο εύκολα νέους χαρακτήρες (όπως π.χ. κινέζικα σύμβολα, μαθηματικά σύμβολα ή μουσικές νότες) όταν ήταν γραμμένοι με το χέρι, απ’ ό,τι αν ήταν γραμμένοι σε υπολογιστή. 

πηγή:  http://grizosgatos.blogspot.gr/2014/01/blog-post_975.html

Λοιπόν;

Θα επιστρέψεις στην ευκολία του πληκτρολογίου σου

ή θα κρατήσεις τη μαγεία του μολυβιού;

Καλή σας μέρα

@ριστεά

Οι φωτογραφίες της δημοσίευσης είναι όλες από το favim.com

Μία ψυχή από ατόφιο .... σμαράγδι!

Από καιρό ήθελα να γράψω για αυτήν.

Από τότε που έκανα μια δημοσίευση με τα παραλειπόμενα δώρα 

των γιορτών.

Το κράτησα χωριστά όμως αυτό το δώρο, γιατί ήθελα να 

μιλήσω κάποια στιγμή για τον Άνθρωπο.

Όχι για το δώρο.

Η Ιστορία ξεκινάει ως εξής:

Στα τέλη του Νοέμβρη έκανα μία κλήρωση με δυο κεριά που είχα στολίσει 

με τα χεράκια μου για τα τρίχρονα του μπλογκ 

και κέρδισε στην κλήρωση.

Εγώ έστειλα τα κεριά μου.

Η φίλη μας έστειλε 

με πολλή αγάπη το βιβλίο της με παιδικά τιτιβίσματα

και μια κάρτα χειροποίητη 

με τις ευχές της για τις γιορτές που περιμέναμε .

Από τότε ως σήμερα έχει μεσολαβήσει περισσότερο από μήνας.

Στο μήνα αυτό μεσολάβησαν και κάποια τηλεφωνήματα.

Η ανακάλυψη του Γκράχαμ Μπελ 

-ο θεός να αναπαύει τη ψυχούλα του-

στην υπηρεσία μας.

Πύργος-Κρήτη, σε απόσταση αναπνοής!

Μιλάω φυσικά για τη Σμαραγδένια μας

την αγαπημένη μου Ρούλα,

μια γιαγιά με έφηβη καρδιά !

Λίγο μικρότερη από τη δική μου μαμά 

κι όμως αμέσως την ένιωσα συνομήλικη φιλενάδα.

Έτσι είναι κι η φωνή της: νεανική!

Ένας άνθρωπος που δεν σταματά να μαθαίνει,

να δημιουργεί,

να δοκιμάζει!

Κι αυτός είναι ο λόγος για το ξεχωριστό αυτό αφιέρωμα.

Το κέφι και η όρεξη που έχει να προσπαθεί διαρκώς,

να δοκιμάζει τεχνικές ζωγραφικής, ντεκουπάζ, σχέδιο, κατασκευές, 

να συμμετέχει σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες, 

να γράφει,

να δοκιμάζεται και στην ποίηση 

(με εξαιρετικές συμμετοχές και στα δύο Συμπόσια Ποίησης)

όλα αυτά την κάνουν για μένα 

πρότυπο!

Κι έτσι θέλω να μεγαλώσω κι εγώ:

να μη σταματώ να εξελίσσομαι και να μαθαίνω!

Αυτό όμως που με έκανε να την αγαπήσω ακόμα περισσότερο

είναι το γάργαρο γέλιο της!
Ένα γέλιο γεμάτο ζωή!

Ένα γέλιο που σου διώχνει κάθε πίκρα στη στιγμή!

Ρούλα μου

είσαι πράγματι ένα ανεκτίμητο σμαράγδι!

Καλή σας μέρα
@ριστέα

Ψιλά γράμματα: Άντε να ψήσω και τη μανούλα
μου να αποκτήσει λαπιτόπι και μπλογκ! ☺

______________________________

Προστέθηκαν δύο εικόνες που μου έστειλε η Βαρβάρα 
ειδικά για τη Ρούλα της!
Η δεύτερη είναι το σημείο από την πρώτη που ήθελε να της αφιερώσει!

Ακούω, βλέπω, συλλογίζομαι # 11

Η στήλη αυτή είναι ιδέα 

της Ελευθερίας από το Diary of a beauty addict.

ακούω

....το τραγούδι που άκουσα από την Paloma

και έγινε αμέσως εθισμός!

Το έλιωσα δυο μέρες τώρα...

Με βοήθησε κιόλας χτες στη ζωγραφική μου!

Ακούγεται καλύτερα με τον ήχο στο τέρμα!

 βλέπω

Μια δική μου φωτογραφία από πέρυσι, 

που της πρόσθεσα το εφέ της σταγόνας.

Ταιριαστή με τη διάθεση μου....

συλλογίζομαι

Με θυμώνουν τα λόγια-λεπίδες.

Τα λόγια σαν τα λεπτά χαρτιά.

Τα τόσο αθώα, τα τόσο αγνά....

Υποψία καμιά δεν κινούν αρχικά.

Κι αν κάνεις το λάθος και απροετοίμαστος φανείς,

συμβαίνει εκεί που δεν το περιμένεις να σε κόψουν.

Λεπτό, μικρό, ανεπαίσθητο οπτικά το τραύμα.

Μα δεν ορίζεται από την όψη ο πόνος.

Με θυμώνουν οι άνθρωποι που επιλέγουν τους άλλους να πονούν.

Οι άνθρωποι-έντομα, με δηλητήριο πάντα πρόχειρο στην τσέπη

των σάρκινων υπάρξεων τους.

Οι άνθρωποι που με το μέσα τους δεν φίλιωσαν ποτέ.

Ίσως να'ναι ο τρόπος τους κι αυτοί να νιώσουν....

Δεν έχω απάντηση άλλη καμιά....

......................................

Μεταμεσονύκτιοι συλλογισμοί...

Καλή σας μέρα.

Καλή εβδομάδα να έχουμε

@ριστέα

Μαζί με τον καφέ #3 : Περί Συμποσίου

 

Νομίζω πως θα το καθιερώσω.

Κάθε Κυριακή, μαζί με τον ελληνικό, που απολαμβάνω απίστευτα,

να γράφω τις σκέψεις μου.

Δεν το κάνω συχνά.

Κι ας φαίνομαι λαλίστατη μερικές φορές.

Οι προηγούμενες μέρες μου έδωσαν πολύ δυνατές στιγμές, 

καλές και καλές.

Κρατώ μόνο τις καλές και συνεχίζω.

Για όσο αντέχει το στομάχι....

Το Συμπόσιο δημιουργήθηκε από μια μεγάλη μου επιθυμία

να γεμίσουμε από Ποίηση.

Τα βιβλία με ποιήματα είναι λιγάκι παρεξηγημένα.

Κοίταξε στη βιβλιοθήκη σου 

τα λογοτεχνικά σου ή άλλα βιβλία 
κι αυτά με ποίηση.

Σκέψου για λίγο πόση ποίηση έχεις διαβάσει στη ζωή σου.

Και τι σημαίνει για σένα.

Φυσικά και δεν αρέσει σε όλους.

Ούτε είναι εύκολη.

Χτες σε ένα από τα λίγα μπλογκ που πέρασα ήταν της Έλλης μας.

Ανάμεσα σε σχόλια έγραφε:

Η ποίηση δεν είναι τόσο εύκολη στην κατανόηση, όσο ο πεζός λόγος.

Η ποίηση κρύβει λόγια, ο πεζός τα αναλύει.

Έλλη μου , το ίδιο πιστεύω κι εγώ!

Η ποίηση είναι μια υγρασία που την έχουμε ανάγκη, γιατί διώχνει την ξηρότητα της καθημερινότητας. 
Ποίηση δεν αρκεί να υπάρχει μόνο στο σινεμά, αλλά και στη ζωή. 
Είναι ένα μονοπάτι που σε κάνει να αισθάνεσαι κάτι παραπάνω από αυτό που είσαι. 
Σε πάει κάπου αλλού, όπου όλα παίρνουν μια μαγική διάσταση. Άρα σε βοηθάει να ζήσεις.
Θ. Αγγελόπουλος

Εδώ θα βρείτε κι άλλα κείμενα και σκέψεις για την ποίηση.

Κι ερχόμαστε στο δια ταύτα.

Παρά τις όποιες δυσκολίες στην κατανόηση της Ποίησης

24 ποιήματα συγκεντρώθηκαν σε 10 μόλις μέρες και στα δύο Συμπόσια.

42 φίλοι διάβασαν και ψήφισαν και στα δύο επίσης,

(απίστευτες συμπτώσεις αν αναλογιστεί κανείς 

ότι δεν συμμετείχαν κάποιοι και στα δύο είτε ως δημιουργοί 

είτε ως κριτές)

Αγκαλιάσατε με αγάπη το εγχείρημα και το ευχαριστηθήκατε.

Τα μηνύματα σας προς εμένα καταλήγουν σε ένα κυρίως:

"Πότε θα έρθει το επόμενο".

Αφού τα ζύγισα και ενώ ήμουν έτοιμη να πω 

"εντάξει, το σκοπό μου τον πέτυχα, είπα για λίγο...."

σκέφτηκα το πώς λειτουργώ...

Όταν περάσει ένα διάστημα, ξεχνώ πάντα την κούραση (ή τα άσχημα)

κι αναπολώ τα καλά. 

Τι ίδιο θα πράξω κι εδώ...

Θα αφήσω ένα μήνα να ξεκουραστώ,

αλλά και σε σας να προετοιμάζεστε και να αδημονείτε.

Και θα επανέλθω..

Με όρους πιο σαφείς αυτή τη φορά.

Το Συμπόσιο δεν είναι επίσημος διαγωνισμός.

Είναι ένα διαδικτυακό μας δρώμενο.

Δημιουργήθηκε για τα μπλογκ με τα οποία έρχομαι σε αλληλεπίδραση. 

Οι περισσότεροι μεταξύ μας πια γνωριζόμαστε

και αρκετοί γνωριστήκαμε μέσα από το Παιχνίδι των λέξεων

του TEXNIS STORIES, πάνω στο οποίο κι αρχικά πάτησα.

Καθώς πλέον σας γνωρίζω όλους μπορώ να διασφαλίζω 

και τη διαφάνεια.

Κι έτσι θα συνεχίσουμε.

Θα συμμετέχουν είτε στη δημιουργία είτε στη βαθμολόγηση μόνον

φίλοι αναγνώστες.

Το δώρο του νικητή θα εξακολουθήσει να είναι 

ένα δικό μου έργο.

Κάτι που αλλάζει από δω και μπρος είναι 

αντί για δώρο δεύτερου και τρίτου νικητή 

να έχω ένα προς κλήρωση, για όλους όσοι διαβάζουν και ψηφίζουν.

Ακόμα και οι δημιουργοί.

Υπάρχουν τόσοι πολλοί που συμμετέχουν μόνο σε αυτό το μέρος 

της διαδικασίας και νιώθω την ανάγκη της επιβράβευσης,

πέρα από όσα παίρνουν από την ανάγνωση και μόνο.

Ελπίζω έτσι όλοι να είναι ευχαριστημένοι.

Όχι τίποτα άλλο, σκέφτηκα κι εκείνον τον δόλιο

τον Ακυβέρνητο φίλο μας!

Να έχει κι αυτός ελπίδα ότι θα κερδίσει κάτι μια φορά :)))

Ο δικός μου καφές τελείωσε.
Πάω να ζωγραφίσω.
Κάποιες φίλες περιμένουν να με ...κρεμάσουν! 

Καλή Κυριακή σας εύχομαι!
@ριστέα

___________________________

Οι φωτογραφίες της σημερινής ανάρτησης
είναι από το παρακάτω διαδικτυακό τόπο:
http://favim.com/