Τρίτη 21 Μαρτίου 2023

30ο Συμπόσιο Ποίησης

Αγαπημένοι φίλοι και φίλες.

Το 30ο Συμπόσιο είναι εδώ!
Ούτε εγώ το πιστεύω!

Αυτή η μέρα, η 21η Μαρτίου, η αφιερωμένη στον Ποίηση,
ήρθε άξαφνα και με τσίγκλησε με το πρώτο φως της μέρας: 
"Μπρος, κουνήσου, κάνε κάτι!
Όλο ντεκουπάζ, σαπουνάκια, ντισπένσερ, λαμπάδες και σουβεράκια...
Κάπου, όπα! Σε βαρέθηκε το μέσα μου!
Εσύ; Δεν κουράστηκες όλο τα ίδια; Κάνε κάτι!
Τώρα!"

Και να 'μαι φίλοι μου, να ακούω την εσωτερική μου φωνή 
και να ακολουθώ τη μόνη διαδρομή που ξέρω καλά,
να πηγαίνω με το ένστικτό μου και να μην του φέρνω αντίρρηση καμία!


Δεν είμαι σίγουρη βέβαια ότι θα σας ταρακουνήσω κι εσάς το ίδιο
και πόσοι θα ανταποκριθούν, αλλά δεν ανησυχώ διόλου.
Έχω λίγους πιστούς στην ποίηση και στο Συμπόσιο 
και πάντα στο δρόμο έρχονται και άλλοι 
και κάπως έτσι φθάσαμε αισίως στο 30ο Συμπόσιο 
και τι ωραία τα έχουμε πάει so far!
(Γιατί αν δεν παινέψουμε το σπίτι μας θα πέσει και θα μας πλακώσει!)


Καιρός όμως να κόψω την πάρλα και να δώσω το σύνθημα, 
που δεν είναι άλλο από τη λέξη/λέξεις που θα αποτελέσουν 
το κλειδί τούτης της γιορτής της Ποίησης:

Βγείτε στο δρόμο,
πάρτε μια πορεία,
ακολουθήστε μια διαδρομή!

Στον ενικό ή στον πληθυντικό, σε όποια πτώση σας βγει, 
μία από αυτές τις λέξεις, 
δεν είναι ανάγκη και τις τρεις, καλοί μου άνθρωποι, 
επιλέγετε κατά βούληση, όπως πάντα,

σε έμμετρο ή ελεύθερο στίχο ή χαϊκού.

Κάντε πορείες, μιλήστε για το δρόμο σας, ή τους δρόμους των άλλων, 
στρωμένους με λουλούδια ή αιματοβαμμένους δρόμους, 
(η επικαιρότητα δίνει συνήθως το καλύτερο κίνητρο!)
σε όλη τη ζωή μας κάνουμε μια διαδρομή,
η ίδια η ζωή είναι ένας δρόμος, στην τελική!


Από σήμερα λοιπόν 21 Μαρτίου
έως και την Τετάρτη 12 Απριλίου τα μεσάνυχτα
θα περιμένω τη συμμετοχή σας στο mail μου

tea_airis@yahoo.gr

μέσα στο mail κι όχι με επισύναψη,
χωρίς διαστήματα ή άλλες μορφοποιήσεις.
Δυσκολεύομαι πολύ μετά στις τροποποιήσεις και δεν έχω 
πια την πολυτέλεια, λόγω έλλειψης χρόνου, να τις κάνω.

Μην ξεχάσετε να έχετε τίτλο 
και φυσικά μια εικόνα δικής σας επιλογής.

👇
Έως και δύο συμμετοχές ο καθένας.
👆

Την Πέμπτη 13 Απριλίου εγώ θα βάλω όλους τους τίτλους
σε Random list και έτσι θα βγει η λίστα ανάρτησης των συμμετοχών
σε τυχαία σειρά.
Την ημέρα αυτή θα φτιάξω τις αναρτήσεις μου 
και Παρασκευή πουρνό θα βγάλω το Συμπόσιο στον αέρα.

Από Παρασκευή 14/04 έως και Πέμπτη /20
τα ποιήματα θα τεθούν σε ψηφοφορία
με το γνωστό τρόπο, όπως πάντα
και τα σχόλια με βαθμολογίες κλειστά ☺.

Παρασκευή 21/04 
θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα.
Ο νικητής παίρνει ένα δωράκι από τα χεράκια μου.

Το Συμπόσιο δεν είναι επίσημος διαγωνισμός.
Είναι ένα διαδικτυακό μας δρώμενο.

Δημιουργήθηκε για τα blogs με τα οποία 
έρχομαι σε αλληλεπίδραση. 
Οι περισσότεροι μεταξύ μας πια γνωριζόμαστε
(αρκετοί γνωριστήκαμε μέσα από το Παιχνίδι των λέξεων
του TEXNIS STORIES, πάνω στο οποίο κι αρχικά πάτησα).
Καθώς πλέον σας γνωρίζω όλους 
μπορώ να διασφαλίζω και τη διαφάνεια.

Θα συμμετέχουν είτε στη δημιουργία είτε στη βαθμολόγηση, 
μόνον φίλοι αναγνώστες.
Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.


Αναγκαία σημείωση: 
Επειδή το ξεκινάω χωρίς να γνωρίζω τη διαθεσιμότητά μου,
καθώς συχνά πυκνά έχω απρόοπτα που με βγάζουν εκτός από κάθε
προγραμματισμό μου, αφήνω ανοιχτό το ενδεχόμενο παράτασης,
και πριν και μετά του διαγωνιστικού μέρους,
όπως επίσης ζητώ εκ των προτέρων την κατανόησή σας 
σε τυχόν καθυστερημένες απαντήσεις μου στα μέιλ σας.
Ενοχλήστε με, αν περάσουν 2 μέρες χωρίς απάντηση πάντως...
Σε κάθε περίπτωση θα σας κρατάω ενήμερους.

Πάμε και ας μη μου βγει σε κακό....☺

Τετάρτη 1 Μαρτίου 2023

#Φλεβάρης

Η ανάρτηση ήταν προγραμματισμένη για σήμερα, 
λυπάμαι που αναρτώ σε μια ημέρα πένθους για ολόκληρη τη χώρα.
Όταν συμβαίνουν σοκαριστικά γεγονότα, σαν το σημερινό πολύνεκρο δυστύχημα
καταλαβαίνουμε πόσο τυχεροί ήμαστε που ζούμε
και πόσο ασήμαντα είναι τα μικρά καθημερινά που μπορεί να μας ταλαιπωρούν.
Αξίζει η γκρίνια; 
Αξίζει να μαυρίζουμε τις ψυχές τις δικές μας και των άλλων
σχολιάζοντας άσχημα τα πάντα όλα;
Σήμερα επιλέγω τη σιωπή και την περισυλλογή.


Συνεχίζοντας το περσινό δρώμενο της Μαρίνας
(αφού τελειώσει ο μήνας τη φετινή χρονιά)
περνάω στον Φλεβάρη, πού και Φλέβισε και ήλιο είχε 
και κούραση αλλά και ικανοποίηση!

Η λέξη που χαρακτήρισε τον Φλεβάρη μου: Αλκυονίδες μέρες

Γιατί: Παρ' όλη την εξάντληση, τις καθημερινές δυσκολίες μου
την Barbara και το κρύο, επιλέγω να σταθώ
.... στον ήλιο!
Στις καλές μέρες!
Που ναι μεν ήταν λίγες, αλλά ήταν θεραπευτικές και άκρως 
αναζωογονητικές.
Μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, βέβαια, 
αλλά δώρο είναι και αυτό το λίγο!

Μάλιστα, ήταν μία Τρίτη πρωί που βρέθηκα με πολύ ελεύθερο χρόνο!
Ελεύθερος χρόνος; Υπάρχει και αυτός στα αλήθεια; 
Μην τα πολυλογώ: Κατέληξα να μην μπορώ να διαχειριστώ 
αυτή την ανέλπιστη χαρά! 
Πήγα αμέσως κι έβαλα δύο πλυντήρια και έκανα όσα παράθυρα 
βρήκα μπροστά μου με θολά τα τζάμια!  Έπεφτε, βλέπετε, 
αυτός ο καλός/κακούργος ήλιος και μου έτριβε στη μούρη 
πώς τα τζάμια μου είχαν από τα Χριστούγεννα να καθαριστούν!
Έκανα πάρτι, σας λέω! 
😁

Ένιωσα ευγνώμων τον Φεβρουάριο:
✔ Για τη μούρλια που με δέρνει. Που εκεί που πάνε να μου τσακίσουν 
τα νεύρα, διάφορα αναπάντεχα αλλά και συνηθισμένα για μένα πια,
αρχίζω από μέσα μου να τραγουδάω. Τραγουδάω και δεν ακούω,
δεν δίνω σημασία στις γκρίνιες και στα παράπονα!
Κι έτσι παραβλέπω τα όσα εκνευριστικά μου συμβαίνουν ώρες-ώρες!
✔ Για το γεγονός ότι έδωσα χρόνο και χρήματα κάποτε, 
μέσα στα δύσκολα χρόνια της κρίσης μάλιστα, που δεν είχα κανένα από τα δύο περίσσια
και έσυρα τα πόδια μου σε ένα Επαγγελματικό εργαστήρι και διδάχθηκα 
πλείστες τεχνοτροπίες, κυρίως όμως έστησα ένα εργαστήρι 
δικό μου στο σπίτι με όλα τα καλούδια και από τότε το 
συντηρώ με νύχια και με δόντια και με έχει σώσει...από πολλές 
αρρώστιες! 
😉
✔ Για την αντιβιβλιοθήκη μου! Ο όρος παραπέμπει στον Έκο και την 
πλούσια βιβλιοθήκη που διέθετε ο συγχωρεμένος:
Τα αδιάβαστα να είναι περισσότερα από τα διαβασμένα.
Κάτι τέτοιο επιδιώκω κι εγώ. Όχι τους πάνω από 30.000 τίτλους του Έκο,
γιατί πού να βρεθεί και τόσο χρήμα, μανούλα μου,
αλλά να, ας είναι γεμάτη η βιβλιοθήκη μου με αδιάβαστα,
πολλά αδιάβαστα και βλέπουμε!

Κι έτσι έχω πάντα να διαβάσω, την ευκαιρία να μάθω κάτι καινούργιο,
να επιλέγω ανάλογα 
πάντα με την όρεξη και την εκάστοτε ψυχική κατάσταση!
Χρόνο μόνο θέλω!
Κάποιος να μου δώσει χρόνο ρε παιδιά!
🤥

Το τραγούδι που άκουσα περισσότερο αυτό τον μήνα :
Δεν σας το λέω, γιατί θα με κράξετε! 
😁
Ο μήνας προστάζει Γιουροβίζον (σκάνε μύτη οι περισσότερες συμμετοχές)
κι εγώ έχω ήδη επιλέξει το αγαπημένο μου τραγούδι και το έχω λιώσει!
Είμαι δηλωμένη φαν, έχω κάνει χρόνια τώρα το "γιουροβιζιονικό κάμινγκ άουτ" μου
 και καθόλου δεν ντρέπομαι.
Σιγά μην με νοιάζει πώς θα με χαρακτηρίσει κάποιος (μόνο) από το γεγονός
ότι είμαι φαν της γιουροβίζιον!

Το quote του μήνα:



🔰

Λίγες τελευταίες σκέψεις:

Ο Φλεβάρης μου αποδείχτηκε προς το τέλος του πολύτιμος:
Ξεκαθάρισα μέσα μου πως δεν έχω ανάγκη να με καταλάβει κανείς.
Δεν μου άρεσε ποτέ έτσι κι αλλιώς η αυτολύπηση.
Άργησα να εκθέσω δημόσια τις δυσκολίες μου 
και δεν θα το είχα κάνει μάλλον ποτέ, αν με αφορμή ένα δρώμενο,
έγραψα για τη μαμά μου και
διαπίστωσα ότι μου έκανε καλό εκείνο το μικρό μοίρασμα.

Όταν με ρωτούν πια πώς είμαι 
και πώς είναι η κατάσταση με τους γονείς μου, 
λέω μόνο ένα "προσπαθώ" και χαμογελώ.
Τι μου φταίνε εξάλλου οι άλλοι να ακούν περιττές, για αυτούς, πληροφορίες;
Ο κόσμος περνάει δύσκολα, δεν έχει όρεξη να ακούει βάσανα 
και θλιβερά περιστατικά. 

🔰

Μου αρέσουν οι άνθρωποι που ακούν. Σε ακούν πραγματικά!
Ενδιαφέρονται!
Είναι τόσο σπάνιο πια!
Και αυτοί που πραγματικά ξέρουν, δεν συμβουλεύουν!
Αυτοί που έχουν ζήσει με την άνοια, έχουν υπάρξει φροντιστές, 
είναι αυτοί που δεν σου λένε τίποτα!
Μόνο δύναμη σου εύχονται, από τα βάθη της ψυχής τους.

Και είναι κι εκείνοι οι λίγοι, 
που δεν έχουν παρόμοια εμπειρία και όμως είναι εκεί για σένα,
με πλήρη στήριξη και κατανόηση.
Αυτοί είναι οι πραγματικοί φίλοι.

Κι έτσι έκλεισα τον Φλεβάρη μου.
Γεμάτη αγάπη και ικανοποίηση!

υγ: Τον Μάρτη τον ξεκίνησα με σοκ και θλίψη.
Αλλά εκείνο που έχω διδαχτεί και έχω διαπιστώσει και μέσω αυτού του 
απολογισμού, είναι ότι ποτέ ο μήνας σου δεν κρίνεται από την πρώτη μέρα!