Άκουσε το φόβο σου....

"Το μεγαλύτερο δώρο σου βρίσκεται πίσω από την πόρτα που ονομάζεται φόβος" (από τη σοφία των Σούφι) 

Πάρε το δώρο σου , άνοιξέ το! Εκτίμησε το!
Άκουσε τον! Έχει τόσα πολλά να σου πει!
Παρατήρησε τον! Χρησιμοποίησε την εσωτερική σου επίγνωση !
Και τότε θα δεις ο φόβος να γίνεται κομματάκια χαρτοπόλεμος!

@iris

Ήταν ενα κορίτσι με μακριά μαλλιά

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα κορίτσι με μακριά μαλλιά
που φορούσε λευκά και αγαπούσε τις παπαρούνες .
Που πίστευε στα παραμύθια και στον όμορφο πρίγκιπα!
Που είδε τα όνειρά της να γκρεμοτσακίζονται και τον πρίγκιπα να γίνεται βάτραχος.
Που μάζεψε τα κομμάτια της ένα ένα και τα φύλαξε στο κουτί των αναμνήσεων !
Που κλείδωσε τις αναμνήσεις στη σκοτεινή ντουλάπα κι ορκίστηκε να φτιάξει νέες!

Κάποτε ήταν ένα κορίτσι με μακριά μαλλιά που μετρούσε τις μέρες στο χαρτί και έσβηνε για πάντα αυτές που πονούσαν.
Που ζωγράφιζε τις νύχτες μέχρι να την πάρει ο ύπνος 
και να ονειρευτεί το αύριο.....
Που ένιωθε κάθε πρωί σαν να ήταν η πρώτη μέρα από τη ζωή της!

Κάποτε ήταν ένα κορίτσι που έχασε τον κόσμο της, αλλά δεν σταμάτησε να οραματίζεται
έναν καινούργιο.
Χωρίς πρίγκιπες, χωρίς μάγισσες, χωρίς ξωτικά.

Κάποτε ήταν ένα κορίτσι που μεγάλωσε.
Που από κορίτσι έγινε κοπέλα.
Που από κοπέλα έγινε γυναίκα,
αλλά δεν θέλησε να γίνει ηρωίδα, ούτε μάρτυρας....

Ήθελε μόνο να φοράει λευκά και να αγαπάει τις παπαρούνες......

@iris

Είσαι το ταξίδι που περίμενα

Είσαι το ταξίδι που ποτέ δεν έκανα 
Το γλυκό που ποτέ δεν δοκίμασα
Το κρασί που δεν άγγιξε τα χείλη μου
Το ρούχο που ποτέ δεν δοκίμασα κι έμεινε 
στη βιτρίνα να με κοιτάζει με δυσπιστία....
η με παράπονο μήπως;

Είσαι το ταξίδι που ποτέ δε τόλμησα
γιατί φοβόμουν την πολυκοσμία
Το όνειρο που δεν θυμάμαι το πρωί σαν ξυπνήσω
Είσαι η σκέψη που έδιωξα για να συγκεντρωθώ
στις προσθαφαιρέσεις μου
( κ πόσο τρέμω αν θα με καταδιώκει)

Είσαι το ταξίδι που περίμενα καιρό
κ αιώνια αν χρειαστεί θα προσμένω
Ακόμα κι αν χρειαστεί
να βουτηξω στο πλήθος στο τέλος
ακόμα κι αν χρειαστεί να βουτήξω
στο κενό!

@iris 16/03/2012

Μοναξιά μου...

φωτό: Julie De Waroquier

Η μουσική είναι φίλη μου...
Τα βιβλία μου ... 
κι αυτά, 
δική μου παρέα είναι!
Καλή παρέα,όμορφη!
Έχουμε περάσει μερόνυχτα αϋπνίας
μαζί.
Μετρώντας τις σελίδες
μετρώντας τις μέρες
ίσαμε το επόμενο....
Ποτέ πιο πέρα!

Και το λιγοστό φως -που επίτηδες χαμηλώνω τις νύχτες!
Σύντροφος κι αυτός
πιστός

Σιωπηρός
Μυστήριος
Επιβλητικός

Κάνει σκιές στους τοίχους μου
(Χορεύει άραγε ή πνίγεται;)

Μα πιότερο απ' όλα
Εσένα
αγάπησα
Μοναξιά

Παγερή
Απρόσκλητη
Απροσπέλαστη

Σε μίσησα

Ναι σε μίσησα!
Και σε μίσησα τόσο
που στο τέλος
(δεν μου έμενε άλλο)
Σ' αγάπησα!

@iris

07/03/12

Θα είμαι εκεί...

Θα είμαι εκεί
στις πιο κρυφές διαδρομές σου...θα είμαι εκεί
Θα είμαι εκεί
μικρές ρωγμές απ'τις στιγμές σου,θα είμαι εκεί
Στην καθημερινότητα σου σκόνη απ'τα αστέρια στα μαλλιά σου...θα είμαι εκεί
Και ας λες πως θες να μ'αποφύγεις
στα αδιέξοδα που καταλήγεις...θα είμαι εκεί
Στα τόσα έξοδα του μήνα
λιμάνι μέσα στην Αθήνα...θα είμαι εκεί

Θα είμαι εκεί..
Aόρατος δεν θα με βλέπεις...θα είμαι εκεί..
Θα είμαι εκεί..
Στα ασήμαντα που παραβλέπεις...θα είμαι εκεί..
Θα σ'αγκαλιάζω δίχως χέρια
φεγγάρι μεσ΄τα μεσημέρια...θα είμαι εκεί..
Όταν θα βγαίνεις μ'άλλους τύπους
μεσ'της καρδούλας σου τους χτύπους...θα είμαι εκεί..
Στα τόσα έξοδα του μήνα
λιμάνι μέσα στην Αθήνα...θα είμαι εκεί..


Στιχοι:Γιάννης Μαύρος
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Μοναξιάς το ανάγνωσμα!

Σε όλες τις δημιουργικές τους στιγμές ποιητές, ζωγράφοι, συνθέτες και τόσο άλλοι δημιουργοί  είναι πάντα μόνοι τους. Σπάνια συνεργάζονται δυο και τρεις μαζί για να φτιάξουν κάτι ομαδικά...! Οι μοναχικές στιγμές λοιπόν είναι ολοφάνερο ότι είναι ευλογία ... Δεν το είχες δει ποτέ έτσι;Να μη σε τρομάζει λοιπόν η μοναξιά.... Να την εκμεταλλεύεσαι όταν υπάρχει...Να την απολαμβάνεις ... 


@iris

Εκλογικεύσεις!

Εκλογικεύσεις! Πολλές .... χαζές ..... ηλίθιες!
Καταβάθος το ξέρεις : 
Δικαιολογίες ...
Αυταπάτες...
Ποιον κοροϊδεύεις;Ποιον ξεγελάς;
Το βράδυ, σαν κοιμηθείς- κάποια ευλογημένη στιγμή- θα δεις στον ύπνο σου
έναν δράκο, κακό ...ίσως σε κυνηγά...ίσως σε αγγίξει η πύρινη γλώσσα του!
Και το πρωί όταν ξυπνήσεις, μια άσχημη αίσθηση θα σε τυλίγει...
Ω μα ναι! Τι όνειρο κι αυτό!
Αργότερα πίνεις κι δέναν καφέ- της παρηγοριάς!
Το βράδυ θα φωνάξεις σε κάποιον .. κάποιος θα βρεθεί ...δε μπορεί
έναν σάκο του μποξ, δε ζητάς και πολλά!
Και θα κυλήσουν οι μέρες..
Και θα ξεθωριάζουν οι θύμησες....
Και θα νιώθεις όλο και καλύτερα....
Και ο δράκος πφ! δεν ήρθε πάλι να σε κάψει..
Και ο καφές δεν θα είναι της παρηγοριάς!
Και θα κυλήσουν όλα !
Κάνεις δεν πήρε είδηση !
Αχα χα ! Ξεγέλασες μέχρι κι εσένα!
Εκλογικεύσεις ...Πολλές, χαζές, ηλίθιες!


@iris 02/04/2012

Όσοι ζουν αληθινά.....

Εσύ που ξέρεις τι θα πει να είσαι μόνος
Κι ακούς τη νύχτα να μιλούν αερικά
Για πες μου πού μας οδηγεί αυτός ο δρόμος
Πού δραπετεύουν όσοι ζουν αληθινά.

Οι πιο πολλοί δεν αγαπάνε αυτά που έχουν
Γκρινιάζουνε πως τάχα δεν αρκούν
Μα είναι τα όνειρα γι`αυτούς
που ξέρουν να τα βλέπουν
Και τα τραγούδια γι`αυτούς
που ξέρουν να τ`ακούν.

Είσαι μια θάλασσα μπροστά μου που απλώνεται
Πέφτουν οι νύχτες σαν αστέρια στο βυθό
Τα καλοκαίρια πριν ν`αρχίσουνε τελειώνουνε
Δεν έχεις κάτι να μου πεις κι ας είσαι εδώ

δεν μπορεις να εχεις αυτο που Αγαπας.....Αγαπα αυτο που εχεις


Στιχοι: Ολγα Βλαχοπουλου και Ντεπη Χατζηκαμπανη!!
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Αργοπεθαίνει όποιος....

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον  δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο  " ι " αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα   για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.
Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.
Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.
Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.

Pablo Neruda

Aπό το έδαφος βαθιά

paintιng by @iris

Ποίησις εκ του φύω
ποιώ-πόησις-ποώ
ποίησις-ποιώ
Ποιώ από τη ρίζα,
από το έδαφος της ψυχής μου.Από κει βγαίνουν οι ψίθυροι
που ακούς
για μένα γράφω
για σένα γράφω
για όλα όσα καιρό
στοιβάχτηκαν
(σχεδόν μούχλιασαν)
και ( ευτυχώς )
ξεχείλισαν!
Και τώρα ένα ποτάμι
κυλάει ασυγκράτητα
και βγάζει κραυγές.
Τις ακούς;
Ναι, τις ακούς!
Είναι οι ιαχές μου
αυτές που σκίζουν τη σιωπή
και σου παίρνουν ασταμάτητα,σα βουητό, τα αυτιά!
Τι καλά που τις αντέχεις.....
Από το έδαφος βαθιά
ποιώ εμένα ξανά!

@iris 16/03/11

Ήταν καποτε....

Ήταν κάποτε ένα κορίτσι.
Και ήταν και ένα αγόρι.
Η μοίρα το' θελε να σμίξουν
αχόρταγα!
Μοίρασαν στα δυο 
αγάπη, κορμιά , χρόνο, κουβέντες
κι ενώθηκαν ....
Με έναν έρωτα βαθιά ηδονικό,
με έναν Έρωτα λυτρωτικό!
Με τη νιότη
να τρέχει σε όλο το κορμί..
Με τα όνειρα παραμάσχαλα..
και τη λαχτάρα να χορτάσουν!
Και πέρασαν χρόνοι πολλοί '
εξακολουθητικοί, παρελθοντικοί, στιγμιαίοι!
Και ήρθαν κάποτε κι οι τετελεσμένοι!
Και το  κορίτσι πήρε το δρόμο του
και το αγόρι, τον δικό του....
Ήταν κάποτε ένα κορίτσι
που μεγάλωσε!
Που μάζεψε τελειωμένες ιστορίες κ έπλεξε παλτό!
Και δε κρυώνει τις νύχτες του χειμώνα !
Γιατί έτρεξε με τη νιότη και την ξεπέρασε
Γιατί αγάπησε !

@iris

εκεί στον ήλιο...

Μπορεί να τρως πολλά χαστούκια
σε μιαν ημέρα μπορεί να μαζέψεις κι ένα τσουβάλι από δαύτα!
αν θέλεις κλάψε, αν θέλεις γέλασε - μακάρι πάντα να γελάς!
μόνο κρατήσου όρθιος, δυνατός και βγες στον ήλιο 
να τρέξεις η να καθίσεις 
ο,τι θελήσει η ψυχή σου τέλος πάντων.
.............................
και εκεί στον ήλιο, καθώς η κεφαλή σου θα' χει ψηθεί για τα καλά
και ο νους σου στο γρασίδι και στην πλάση θα αγναντεύει
εκεί, στον ήλιο θα νιώσεις αλήθεια τι θα πει ζωή
και τι αξία έχουν στο φινάλε τα χαστούκια !

@iris 22/02/1995

αν ο μικρός πρίγκιπας ήταν αληθινός....

αν ο μικρός πρίγκιπας ήταν αληθινός.......
αν ο μικρός πρίγκιπας σταματούσε για λίγο τα ταξίδια του...... 
αν ο μικρός πρίγκιπας κατέβαινε στη χώρα μας σήμερα .......
όλο απορία θα ρωτούσε :
που πήγανε άραγε τα ηλιοβασιλέματα μας;;;;;;;; 
γιατί σταματήσαμε να εξημερώνουμε ανθρώπους;;;;
ποιος ξέρει να ζωγραφίζει βόες που έχουν καταπιεί ελέφαντες;;;;

@iris 30/10/11

Interlude

Time, is like a dream,
Now, for a time,
you are mine.
Let's hold fast,
to the dream,
that tastes and sparkles like wine.

Who knows if it's real,
or just something we're both dreaming of.
What seems like an interlude now,
Could be the beginning of love.

Loving you, is the world that's strange,
So much more than my heart can hold,
Loving you makes the whole world change.
Loving you, I could not grow old.

No-nobody knows,
When love will end,
so 'til then, sweet fiend.
Time, is like a dream
and, now, for a time,
You are mine.
Let's hold fast to the dream
that tastes and sparkles like

Στίχοι: Hap Shaper
Μουσική: George De La Rue
Πρώτη εκτέλεση: Timi Yuro

ερωτικο καλεσμα

Eλα κοντά μου, δεν είμαι η φωτιά.
Τις φωτιές τις σβήνουν τα ποτάμια.
Τις πνίγουν οι νεροποντές.
Τις κυνηγούν οι βοριάδες.
Δεν είμαι, δεν είμαι η φωτιά.
Ελα κοντά μου, δεν είμαι άνεμος.
Τους άνεμους τους κόβουν τα βουνά.
Τους βουβαίνουν τὰ λιοπύρια.
Τους σαρώνουν οι καταυλισμοί.
Δεν είμαι, δεν είμαι ο άνεμος.
Εγώ δεν είμαι παρὰ ένας στρατολάτης
ένας αποσταμένος περπατητής
που ακούμπησε στη ρίζα μιας ελιάς
ν᾿ ακούσει το τραγούδι των γρύλων.
Κι αν θέλεις, ελα,  να τ᾿ ακούσουμε μαζί.

μεναλαος λουντεμης

Βαθιά άγρια θάλασσα

Βαθιά άγρια θάλασσα, πνιγμένες μου ελπίδες
αλμύρα μου μάγισσα, χαμένες πατρίδες...

Στην άβυσσο δίψασες, στα αστέρια μεθούσες
βαθιά άγρια θάλασσα, βαθιά μου μιλούσες

Στο μπλε σου ταξίδεψα, σε άναρχους τόπους
το χρόνο λησμόνησα, ιδέες κι ανθρώπους...
Τα χείλη μου δίψασες το νου μου μεθούσες
βαθιά άγρια θάλασσα, βαθιά μου μιλούσε
Τα χείλη μου δίψασες, το νου μου μεθούσες
βαθιά άγρια θάλασσα, βαθιά μου μιλούσες...
Θηβαίος Χρήστος-Βαθιά Άγρια Θάλασσα
Μουσική/Στίχοι: AnimaCorda ..............

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΔΥΟ

Θα συννεφιάζει πιο συχνά το πρωί
Στο παράθυρο η ζωή μια σταλιά.
Από Σεπτέμβρη τα μονά κι οι Ζυγοί
κι όλα γύρω -γύρω γη
Αγκαλιά
Στο φεγγαράκι χορηγοί

Εμείς οι δυο πιο δυνατοί
Εμείς οι δυο- ρώτα με τι
Εμείς οι δυο - τόσο κουτοί
σταθερά
Θα ευχαριστιόμαστε που γινόμαστε
κάτι αντίθετο απ' την απάτη
κι αυτό είναι κάτι

Μετά θα βάλω το καλό μου παλτό
κι ό,τι γύρω είναι βαλτό
Έτσι απλά,μες τα σκουπίδια θα πετώ


Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Μίλα μου

Κι αν σιωπώ
οι λέξεις υπάρχουν
αν τις ζητήσεις....
Κι αν χάνομαι 
κάπου πίσω από τις γρίλιες
ανασαίνω....
Κι αν λείπω
(αν φαίνεται πως λείπω)
μίλα μου!
Και μια διαδήλωση
συναισθημάτων
θα ξεσπάσει!

@iris 14/03/12

Εγώ δεν είμαι μόνο αυτός που βλέπεις

Εγώ δεν είμαι μόνο αυτός που βλέπεις, αυτός που ξέρεις
δεν είμαι μόνο αυτός που θα’ πρεπε να μάθεις.
Κάθε επιφάνεια της σάρκας μου κάπου τη χρωστάω
αν σ’ αγγίξω με την άκρη του δαχτύλου μου
σ’ αγγίζουν εκατομμύρια άνθρωποι,
αν σου μιλήσει μια λέξη μου
σου μιλάνε εκατομμύρια άνθρωποι -
Θ’ αναγνωρίσεις τ’ άλλα κορμιά που πλάθουν το δικό μου;
Θα βρείς τις πατημασιές μου μες σε μυριάδες χνάρια;
Θα ξεχωρίσεις την κίνησή μου μες τη ροή του πλήθους;
Είμαι κι ότι έχω υπάρξει και πια δεν είμαι -
τα πεθαμένα μου κύτταρα, οι πεθαμένες
πράξεις, οι πεθαμένες σκέψεις
γυρνάν τα βράδια να ξεδιψάσουν στο αίμα μου.
Είμαι ο,τι δεν έχω γίνει ακόμα -
μέσα μου σφυροκοπάει η σκαλωσιά του μέλλοντος.
Είμαι ό,τι πρέπει να γίνω-
γύρω μου οι φίλοι απαιτούν οι εχθροί απαγορεύουν.
Μη με γυρέψεις αλλού
μονάχα εδώ να με γυρέψεις
μόνο σε μένα

Τίτος Πατρίκιος

Μαθαίνεις

Μετά από λίγο μαθαίνεις
την ανεπαίσθητη διαφορά
ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι
και να αλυσοδένεις μια ψυχή.
Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι
Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια
Και αρχίζεις να μαθαίνεις
πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια
Και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις

Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου
με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα
Με τη χάρη μιας γυναίκας
και όχι με τη θλίψη ενός παιδιού
Και μαθαίνεις να φτιάχνεις
όλους τους δρόμους σου στο Σήμερα,
γιατί το έδαφος του Αύριο
είναι πολύ ανασφαλές για σχέδια
…και τα όνειρα πάντα βρίσκουν τον τρόπο
να γκρεμίζονται στη μέση της διαδρομής.

Μετά από λίγο καιρό μαθαίνεις…
Πως ακόμα κι η ζέστη του ήλιου
μπορεί να σου κάνει κακό.

Έτσι φτιάχνεις τον κήπο σου εσύ
Αντί να περιμένεις κάποιον
να σου φέρει λουλούδια

Και μαθαίνεις ότι, αλήθεια, μπορείς να αντέξεις

Και ότι, αλήθεια, έχεις δύναμη
Και ότι, αλήθεια, αξίζεις
Και μαθαίνεις… μαθαίνεις
…με κάθε αντίο μαθαίνεις

Jorge Luis Borges

Να περιφέρεσαι στην τρέλα

Καθώς συνεχίζεται το παιχνίδι
ας επιδιώκεις να λες όλο και πιο ξεκάθαρα 
αυτό που πιστεύεις πραγματικά 
ακόμα κι αν αυτό που πραγματικά πιστεύεις 
αποδεικνύεται λανθασμένο

ίσως αποδειχτεί επικίνδυνο
και δύσκολο εγχείρημα

αλλά αν δεν μπορείς να γελάσεις
με τα απίστευτα θλιβερά ενδεχόμενα
που μας απειλούν
ενω προσπαθούμε
να καταλάβουμε
και να μάθουμε

τότε σίγουρα θα κάνεις ύπνο
ταραγμένο
μέσα
στο
φέρετρο

charles bukowski

Αυταπατες σε θολα νερα

Στις σκυφτές σου πλάτες πράγματα πολλά,
φουντώνουν οι αυταπάτες σε θολά νερά.
έρχονται οι χειμώνες όταν δεν τους θες,
άγριες ανεμώνες, κρύες θύελλες. 

Τι να πω για όσα είχα ονειρευτεί,
ήταν όλα ξένα πριν να ρθείς εσύ.
Τι να πω για όσα είναι ανείπωτα,
πόσα χρόνια φύγαν για ένα τίποτα.

Ίσως να με βγάλεις απ' τη συννεφιά,
ίδια η απορία που θα σε κυνηγά.
'Ο,τι και ν' αγγίξεις ό,τι και να δεις,
μια θα σε προδώσει τρεις θα τ' αρνηθείς.

Τι να πω για όσα είχα ονειρευτεί,
ήταν όλα ξένα πριν να ρθεις εσύ.
Τι να πω για όσα είναι ανείπωτα,
πόσα χρόνια φύγαν για ένα τίποτα.
Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Φίλιππος Πλιάτσικας

το ροδο της ανατολης

Πορφυρό βαθύ κι η σιωπή βυθός,
φως από ηλιοτρόπια κι αργός χορός 
στα χέρια.

Φτερουγάει καθώς πάει να λυτρωθεί
η ζωή απ' το θάνατο
κι αρπάζεται απ' τ' αστέρια

Για τ' όνειρο και ποιος ζωή δε δίνει
μα μόνο ό,τι σε σκλάβωσε σε λύνει.
Σε κάποιο υπόγειο της Pigalle
τ' αστέρι αυτό κι αν έπεσε χορεύει.
Το ρόδο της ανατολής
την τύχη του, που θ' άλλαζε, γυρεύει.

Και ποιος ζωή, για τ' όνειρο, δε δίνει-
αφέντης της ανάσας του να γίνει
Την πιο κρυμμένη σου πλευρά
γυρεύει σαν πλαγιάζει ο έρωτάς σου,
μα για να πάει ψηλά η φωτιά
να μάθεις να λυγάς τα γόνατά σου.

Για τ' όνειρο, και ποιος ζωή δε δίνει
για μια στιγμή είσαι αθάνατος και σβήνει...

"Το ρόδο της Ανατολής"

(πρωτότυπος τίτλος: "La flor de Estambul")

Μουσική: Eric Satie
Ελληνικοί στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Ερμηνεύει η Δήμητρα Γαλάνη

Ο παλιός στρατιώτης

Οι φόβοι σου κι οι φόβοι μου στο ίδιο το τραπέζι
στη μέση το φαρμάκι μας γλυκό σαν πετιμέζι
και μέσα του σαν ζάχαρη να λιώνει αυτό τ' αστέρι
αυτό που πρώτη η αγάπη μας μας έβαλε στο χέρι

Δε μου υπόσχεσαι ζωή και θαύματα δεν κάνω
μα αν μου ζητάς λατρεία μου για σένα να πεθάνω
και μία δεύτερη φορά σαν τον παλιό στρατιώτη
θα πέθαινα αγάπη μου καλύτερα απ' την πρώτη

Κι αν μένει ακόμα νόημα και μισοερειπωμένο
μεσ' στα ερείπια αυτά μαζί σου εγώ θα μένω
μέχρι να 'ρθει η άνοιξη και να μας ξεκουνήσει
και μέσ' από το θάνατο ζωή να μας χαρίσει

Δε μου υπόσχεσαι ζωή και θαύματα δεν κάνω
μα αν μου ζητάς λατρεία μου για σένα να πεθάνω
και μία δεύτερη φορά σαν τον παλιό στρατιώτη
θα πέθαινα αγάπη μου καλύτερα απ' την πρώτη


Χρήστης Θηβαίος ... 
Στίχοι : Ισαάκ Σούσης 
Μουσική : Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

sail away, Madrugada

All I see is my newfound friend
And all the things she grants me
Freedom is not among those things
And freedom is by no means free

Well, this is where it all begins
Begins to stretch and part
If we were to be changing things
I wouldn't know where to start

I just want to sail away
From it all
Freedom is impossible
This I know

I can't find it in no bedroom
Or wherever it is I run and hide
And I never did find it
By anyone's side

Well this is where it all begins
The night pulled tight around me
Now that I have found this big love
I'm sometimes dwarfed in its company
I become aware of all the air that I displace
I was just the smallest of nations
The next day I go on lightly
And limitless within my limitations

I just want to sail away
From it all
Freedom is impossible
This I know

I can't find it in no bedroom
Or wherever it is I run and hide
No, I never did find it
By anyone's side

I just want to sail away
From it all
Freedom is impossible
This I
This I know

I can't find it in no bedroom
Or wherever it is I run and hide
And I never did find it
By anyone's side
Anyone's side

Honey bee, Madrugada

Honey bee
Come buzzing me
I ain't seen you for so long
I need to feel you
I mean to reel you
Like the one described to me in song
Out in the woods
Tall pine tree woods
She gave sweet loving to me
Her woodland grace
Her soft embrace
My face in shadow
Honey bee
Won't you come see me in the morning?
Won't you come see me late at night?
For it ain't right, no it just ain't right
You're meant to turn away from the light
Night, all my lights are on
I need a little one on one
This useless, helpless feeling
A young man should be blessed with love
There's just flesh and fire below
This drunken, senseless reeling
Hands on my face
Some silk and lace
Sweet perfume kisses
For me
Wherever you burn
I have returned
You lucky lady
Honey bee
I have to leave you in the morning
You always wanted to be free
Stay with me
Sweet lucky lady
Don't ever leave me
Honey bee
Awake in cold places
Cool ice and icy faces
Some dead and some living
Most of them doing something in between
My lady in waiting
Must have turned to hating me
Some bitter awakening this has been
The next time she calls I'm gonna let her in
The next time she calls I'm gonna let her in
And if she leaves me in the morning
At least we both have been relieved
Now stay with me
Stay with me
Sweet lucky lady
Don't you ever leave me
Honey bee

Madrugda

Να ονειρεύεσαι.....

Να ονειρεύεσαι, μου 'λεγε ένας φίλος που μ' αγαπούσε και με ήξερε καλά.Τα όνειρα, συνήθως, προδίδουν. Παραπλανούν. Καμιά φορά και σκοτώνουν.Όμως, δε γίνεται να ζεις χωρίς να ονειρεύεσαι. Δεν έχει νόημα. Δεν έχει ουσία.
Να ονειρεύεσαι! Κοίτα μόνο να 'χεις σταμπάρει καλά την έξοδο κινδύνου από τα όνειρά σου. Τότε σώζεσαι.
Και ποιά είναι η έξοδος κινδύνου; Τίποτα δεν είναι στη ζωή το παν!  Έχει και παρακάτω... Έχει κι άλλο...
Προχώρα, λοιπόν, ξεκόλλα! Αυτή είναι η έξοδος κινδύνου!  Όταν ένας άνθρωπος έχει ενδώσει εντελώς στο πάθος του, είναι μάταιο να προσπαθείς να του αλλάξεις τακτική. Είναι όπως ακριβώς ο τζόγος.  Όσο χάνεις, τόσο κολλάς. Έχει μια περίεργη γλύκα η  αυτοκαταστροφή.Από το βιβλίο «Βαρκάρισσα της χίμαιρας» Εκδόσεις: ΚΑΛΕΝΤΗΣ

φωτο: Julie De Waroquier

Όταν είσαι αληθινός....

Εσωτερική πληρότητα....
Να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου.....
Να ξέρεις ότι είσαι αληθινός, ότι προξένησες τη λιγότερη δυνατή ζημιά.....
Τι να τα κάνεις τα πλούτη και τα μεγαλεία... αν δεν έχεις την ηρεμία της ψυχής, αν δεν έχεις εσωτερική ισορροπία!
Και το βράδυ γλυκά θα αποκοιμηθείς!

αφιερωμένο σε αυτούς που κάνουν ανήσυχο ύπνο! 


@ιρις

Η ζωή ειναι ...αλλού!

Βλέπουμε, ακούμε, μυρίζουμε, γευόμαστε, αγγίζουμε  & νιώθουμε....
Έτσι ρουφάμε τη ζωή.....
Πόσο τοις εκατό από τις αισθήσεις σου χρησιμοποιείς; και κυρίως ... παρατηρείς;;;
Αν παρατηρούσαμε πιο προσεκτικά , αν σταματούσαμε να είμαστε διαρκώς σε ένα απίστευτο κυνήγι με το χρόνο, θα βλέπαμε ότι η Ζωή είναι ...αλλού!


@iris

Για να απολαύσεις.... πρέπει να κουραστείς!

Όργωμα, φύτεμα, σκάλισμα, ξεχορτάριασμα, πότισμα κι άλλες γεωργικές εργασίες ...
Έτσι καλλιεργείται η γη και παράγει καρπούς!
Έτσι κ εσύ... έχε το σπόρο, αλλά αν δεν τον φροντίσεις, αν δεν κοπιάσεις .... αν δεν δουλέψεις σκληρά, μη περιμένεις να δρέψεις καρπούς...καμιά τσουκνίδα ...καμιά αγριάδα .... μα δεν θα θρέψεις τη ψυχή σου ! Ποτέ δεν θα απολαύσεις τα όνειρά σου........


@iris

Μείνε....

Κράτησέ με σα να με γεννούσες
σαν ωκεανός που αναζητούσες
όπως ο ουρανός τον άσωτό του γιο.

Κράτα με κι αρχίζει ο κόσμος τώρα.
Κράτα με που πέθανα σαν χώρα.
Κράτησέ με σα να ζήλευες ξανά.

Μείνε για ν`αντέξω το χρόνο
πριν με γκρεμίσει.
Μόνο εσένα θέλω
ένα δρόμο να μου χαρίσεις.
Είναι ριζωμένος ο φόβος μου
σαν νύχτα βαθιά
Γίνε γύρω απ`το πρόσωπό μου
ζεστή αμμουδιά.

Κράτα με λες κι ήρθα από τ`αστέρια
κράτα με κι ας έχω αίμα στα χέρια
αγάπησε τα λάθη που θα κάνω πριν χαθώ.

Κι από την αρχή ζωγράφισέ με
σαν τις τύψεις σου αγκάλιασέ με
όσο το κορμί ρίχνει σκιά θα σου δοθώ.

Κράτα με σαν όρκο ξεχασμένο
σαν ένα τριαντάφυλλο σπασμένο
θέλω μόνο στο φιλί σου να πλυθώ.
Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος
Μουσική: Χρήστος Θηβαίος
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος

Τα πιο όμορφα πράγματα σε αυτή τη ζωή .... δεν είναι πράγματα!

                             

Σκέψου μικρές καθημερινές στιγμές που μπορείς να απολαμβάνεις.... όπως το να φας ένα νόστιμο πιάτο  μαγειρεμένο, σπιτικό φαΐ, να πιεις ένα παγωμένο ποτήρι ωραίο, φρουτώδες κρασί, να βυθιστείς σε ένα  ζεστό, γλυκά αρωματισμένο αφρόλουτρο , να συμμετέχεις σε μια υπέροχη, φιλική συζήτηση, να μοιραστείς μιαν  τρυφερή, όμορφη αγκαλιά... να κάνεις ένα παθιασμένο  και τρελό  Έρωτα!
Δεν είναι πράγματα καλοί μου  ... είναι στιγμές .. είναι Ζωή!

Ξεχώρισε απο το σωρό.....

Μέσα μας υπάρχει και το καλό και το κακό ... δεν υπάρχει αμιγώς καλός άνθρωπος ...
Πολλές φορές είμαστε ο,τι μας βοηθάνε οι άλλοι να βγάλουμε προς τα έξω ...
Κάτι τέτοιες στιγμές, θέλει μεγάλο απόθεμα ψυχής, ώστε να μπορείς να είσαι θετικός κι ευγενής, όταν συναντάς παντού υποκρισία και κακεντρέχεια...
Σε μια εποχή όμως που όλα μυρίζουν σαπίλα και αποσύνθεση, το να είσαι ξεχωριστός μπορεί να φαντάζει ουτοπικό αλλά συνάμα είναι μια τεράστια ... πρόκληση!

Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος για να γεννηθείτε

Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος

για να γεννηθείτε
αν δεν σας νοιάζει που η ευτυχία
δεν είναι πάντα
και τόσο διασκεδαστική
αν δεν σας νοιάζει μια δόση κόλασης
που και που
όταν όλα πάνε καλά
γιατί ακόμα και στον παράδεισο
δεν τραγουδούν
όλη την ώρα

Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος 
για να γεννηθείτε
αν δεν σας νοιάζει που μερικοί άνθρωποι πεθαίνουν
όλη την ώρα
ή έστω απλώς λιμοκτονούν
κάποιες ώρες
στο κάτω κάτω δεν πειράζει
αφού δεν είστε εσείς

Α, ο κόσμος είναι ωραίο μέρος 
για να γεννηθείτε
αν δεν σας πολυνοιάζουν
λίγα ψόφια μυαλά
στις ψηλότερες θέσεις
ή μια δυο βόμβες
που και που
στα ανεστραμμένα σας πρόσωπα
ή άλλες τέτοιες απρέπειες
απ' τις οποίες μαστίζεται η κοινωνία μας
με τους διακεκριμένους άνδρες της
και τους κληρικούς της
και τους λοιπούς αστυφύλακες
και τις διάφορες φυλετικές διακρίσεις της
και τις κοινοβουλευτικές ανακρίσεις της
και τις άλλες δυσκοιλιότητες
που η τρελή μας σάρκα
θα κληρονομήσει

Ναι ο κόσμος είναι το καλύτερο μέρος 
για ένα σωρό πράγματα όπως το να κάνεις κουταμάρες
και να κάνεις έρωτα
και να είσαι λυπημένος
και να τραγουδάς φτηνά τραγούδια και να έχεις εμπνεύσεις

Λορενς Φερλινγκετι