Photo a Day February # Feed back #

Άλλος ένας μήνας από το Photo a Day τελείωσε.

Ένας μήνας που μου έδωσε τη δυνατότητα να πάω σε όμορφα ή και ανεξερεύνητα μονοπάτια, αλλά που με κούρασε πολύ! Αυτό το καταλάβατε όλοι φαντάζομαι με την τόση γκρίνια μου! Παρ' όλα αυτά κρατάω μόνο τα καλά! 

Για αυτό μου άρεσε εξαρχής το photoday (που εγώ, όπως έχουμε πει,το κατάντησα photodayalbum)! Γιατί μου δίνεται ένα άγνωστο θέμα κι εγώ πρέπει να το αποδώσω! Κι όλο αυτό με εξιτάρει. Και κάθε φορά λέω δεν θα κάνω άλλο, και κάθε φορά προχωράω. Τώρα σαν καρκινάκι που είμαι γίνεται να μην γκρινιάξω όταν πρωτοβλέπω το θέμα; Δεν γίνεται!

Αλλά εδώ θέλω να μιλήσω για το Φλεβάρη. Αλήθεια, εσένα ποια μέρα σου άρεσε περισσότερο; Ή καλύτερα ποια φωτογραφία;

Μέρα 1η: Μαχαίρι
Μέρα 2η: Μοτίβο
Μέρα 3η: Κάτι που να αρχίζει από το αγγλικό"e"
Μέρα 4η: Ελπίδα
Μέρα 5η: Κάτι που μύρισα
Μέρα 6η: Απαλό
Μέρα 7η: Το όνομά μου
Μέρα 8η: Κάτι πορτοκαλί
Μέρα 9η: Ένοχη απόλαυση
Μέρα 10η: Στις 3!
Μέρα 11η: Είσοδος
Μέρα 12η: Πού έφαγα μεσημεριανό
Μέρα 13η: Περπατώντας
Μέρα 14η: Αγάπη είναι....
Μέρα 15η: Μέσα στο ψυγείο σου
Μέρα 16η: Τέλειο!
Μέρα 17η: Μέσα στο χέρι σου!
Μέρα 18η: Κάτι που δεν μου αρέσει.
Μέρα 19η: Εγώ είμαι...
Μέρα 20η: Πού στάθηκα!
Μέρα 21η: Γεμάτος
Μέρα 22η: Τι με κάνει να χαμογελώ.
Μέρα 23η: Μια λέξη!
Μέρα 24η: Σύννεφα....
Μέρα 25η: Στο κομοδίνο μου...
Μέρα 26η: Ησυχία!
Μέρα 27η: Παίζοντας!
Μέρα 28η: Ανάποδα


Εγώ να πω ότι λάτρεψα την ελπίδα ( στο πρόσωπο του πατέρα μου), το πορτοκαλί που είναι πηγή χαράς και ζωής για μένα, το "γεμάτος"! Αλλά κι η ησυχία νομίζω ότι άξιζε τον κόπο!

Όσο για το Μάρτη να σας πω ότι συσκέφτηκα εγώ με μένα (ευτυχώς δεν είχαμε δράματα...κάτι διαφωνίες μόνο) κι αποφάσισα να αλλάξω τη συνηθισμένη μου ροή.
Μάλλον θα το πάω ανάλογα με τον χρόνο μου, το κέφι μου και την αξία του θέματος!
Μόνο αν αξίζει τον κόπο θα το δουλεύω λίγο παραπάνω! Έτσι ίσως αποκτήσω χρόνο να ασχοληθώ με άλλα θέματα που έχουν μείνει πίσω! 

Μου αρέσει να διαβάζω την άποψη σου!
Φιλιά!
@ριστέα

Photo a Day Μέρα 28η

Photo a Day 27 February:  upside down

Ανάποδα!

Τα πάνω κάτω! Πόσες φορές δεν μας έρχονται έτσι καταστάσεις και γεγονότα στη ζωή μας;
Συνήθως μας πιάνει απροετοίμαστους ! Στον ύπνο. Κι ο αιφνιδιασμός μόνο στον πόλεμο είναι καλός. Για αυτόν που τον κάνει!
Τα πάνω κάτω ήρθαν και στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια! Κι αναθεματίζουμε τη γκαντεμιά μας! Κλωτσάμε τα πετραδάκια στο δρόμο κι αναθεματίζουμε....Αυτό. Μόνο αυτό.
"Αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει στραβά", λέει ο νόμος του Μέρφυ. Και πώς προέκυψε αυτός;

"Ο Νόμος του Μέρφυ", κοινώς ως "νόμος της γκαντεμιάς",  "γεννήθηκε" το 1949 σε μια Αεροπορική Βάση στην Καλιφόρνια, όταν κάποιοι αξιωματικοί έκαναν κατ' επανάληψη (ανεπιτυχώς) μια δοκιμή σ' έναν τύπο αεροπλάνου, μέχρι που κάποια στιγμή ο Έντουαρντ Μέρφυ, ως μέλος της ομάδας, ανακάλυψε πως ένας τεχνικός συνέδεε ένα καλώδιο λάθος, με αποτέλεσμα να προκαλείται βραχυκύκλωμα. Η αυθόρμητη φράση του "αν κάτι είναι να πάει στραβά, θα πάει στραβά" πέρασε στην Ιστορία, αν και ο ίδιος μάλλον δεν πρόλαβε να το μάθει ποτέ, αφού...σκοτώθηκε ως πεζός σε τροχαίο, όταν ένας οδηγός στο δρόμο, οδηγούσε σε λάθος λωρίδα... Προφανώς δεν πρόλαβε καν να αντιληφθεί πόσο είχε δικαιωθεί, όταν ξεστόμιζε την περιβόητη πλέον φράση του...  

(πηγή: Ο πιστός φίλος του σκύλου: http://pistos-petra.blogspot.gr/2013/01/blog-post_7954.html )

Και τι κάνουμε εμείς στις αναποδιές; Δεν ξέρω για σένα αλλά εγώ συνήθως χαμογελώ! Έτσι ξορκίζω το κακό.Ίσως γιατί συνήθισα με τον καιρό. Ίσως γιατί ξέρω ότι είναι μέσα στο πρόγραμμα! Και τα ανάποδα και τα στραβά και τα άσχημα και τα μπουμπουνητά. 
Δεν είναι παραίτηση. Είναι στάση ζωής! 

Στα ανάποδα εγώ θα στήνω την αισιοδοξία μου. 
Στα άνω-κάτω θα κάνω υπομονή και θα βάζω τάξη. 
Στα πάνω κάτω θα γυρίζω ανάποδα το πλαίσιο και θα κοιτάζω από τη σωστή τους πλευρά!

Πάνω σε αυτές τις σκέψεις στηρίχτηκε και η χθεσινή μου φωτογράφιση.

 Μια κλεψύδρα.

Εύκολα γυρίζεις το πάνω κάτω και η άμμος τσουλάει....
( Η ιδέα ήταν του μεγάλου ανιψιού- Η κλεψύδρα δελφίνι δική μου )

 Ανάποδο τοπίο.

Είμαι τόσο ανάποδη, που δεν σκέφτηκα ότι θα γύριζα τούμπα

τη φωτογραφία στην επεξεργασία της.

Γύρισα ανάποδα εγώ και φωτογράφιζα.

Ελπίζω μόνο να μην με έβλεπε κανείς από μακριά.

Χθες για 1.666η φορά  μέσα σε τούτο το χειμώνα

ένα ουράνιο τόξο με συντρόφευε στη φωτογράφιση μου.

Νομίζω ότι το μήνυμα ήταν σαφές!

 Όταν όλα μου φαντάζουν ανάποδα γυρίζω κι εγώ ανάποδα!

Δύο αρνήσεις δεν κάνουν μία κατάφαση;

Λες να κρεμάστηκα από το ταβάνι ανάποδα;

Τέλος Φεβρουαρίου !

Να βγάλω ένα ουφ;

Αλλά κι έναν όμορφο αναστεναγμό.
Κοιτάζοντας πίσω βλέπω μόνο όμορφες στιγμές... 

Καλή σας μέρα

@ριστέα

Photo a Day Μέρα 27η

Photo a Day 27 February :  playing

Παίζοντας!
Ας μιλήσουμε για το παιχνίδι λοιπόν σήμερα.

Ο αληθινός άνθρωπος φέρεται σαν παιδί.

Έχει ανάγκη να παίζει, να είναι ανάγωγος, να λέει ανοησίες,

να κάνει απρεπείς και ανώριμες ερωτήσεις.

Paulo Coehlo

Έγραφα κάποια στιγμή σε αυτό εδώ το μπλογκ:

"Παίζω, για μένα σημαίνει μπορώ να ονειρεύομαι ξανά όπως τότε που ήμουν μικρούλα και με έβλεπα πριγκίπισσα, με έβλεπα σύζυγο δίπλα σε σύζυγο , με παιδιά,με  μεγάλο κήπο με ξύλινο λευκό φράχτη και σκύλο!  

Σημαίνει γελάω και δεν με νοιάζει τι θα πουν για τα χωρατά μου! 

Σημαίνει διαζύγιο από το κοστούμι της σοβαρότητας που στενεύει και πνίγει στο τέλος.... 

Σημαίνει παίρνω το ρόλλερ κόστερ καθημερινά και δεν νιώθω υψοφοβία ή κόψιμο των ηπάτων αλλά κρατάω μόνο το γιούπι και τη χαρά της ελευθερίας........ 

Πολλά σημαίνει για μένα το παιχνίδι. Και παρά την ηλικία μου και τις υποδείξεις των δικών μου να σοβαρευτώ , τι θα πει ο κόσμος, εγώ είμαι ανεπίδεκτη ....... 

Το πιο εύκολο είναι να σε κατηγοριοποιούν, να σε χλευάζουν, να σε κρίνουν!Το πιο όμορφο είναι να ζεις ελεύθερα, πέρα από συμβάσεις και πρέπει!"

Για μένα όποιος στερείται το παιχνίδι, καθ' οποιαδήποτε μορφή, είναι πολύ δυστυχισμένος μέσα του βαθιά. Η σοβαρότητα βλάπτει σοβαρά την υγεία! Πήξαμε στους σοβαρούς και στους δήθεν ! Αφεθείτε! Γίνετε παιδιά ξανά! Ίσως ο κόσμος μας να ήταν πιο όμορφος αν δεν μεγαλώναμε τόσο πολύ, τόσο γρήγορα μέσα μας!

Μου αρέσει να παίζω. Δεν μπορώ να φανταστώ διαφορετικά τη ζωή μου, χωρίς παιχνίδι, διασκέδαση και γέλιο! Θα μαράζωνα νομίζω!
Στη δουλειά διασκεδάζουμε διαρκώς και πολύ! Εκεί χρησιμοποιούμε πολύ το role playing!
Στο σπίτι πάλι θα παίξω με τα σκυλιά μου, ή τα αγαπημένα μου bubbles στον υπολογιστή. Χαλαρώνω  απίστευτα και ξεχνιέμαι! Όταν βρω συμπαίκτη, μου αρέσει η τράπουλα και το σκάκι! Αλλά και τα παιχνίδια στη θάλασσα μια χαρά είναι για το καλοκαίρι!

Πάμε να ταξιδέψουμε και στις φωτογραφίες μου;

Λούη ακούγατε τόσο καιρό και.... Λούης είχε γίνει. 

Τον έχω ήδη 3,5 χρόνια.

Με χαλαρώνει πάντα με τα παιχνίδια του και την αγάπη του!
Με υπακούει απίστευτα, με συναισθάνεται.

Με τη Λίλα πλέον δεν τα πάνε και πολύ καλά.... 

Προσπαθεί να παίξει αλλά τον βάζει κάτω πια!

Η Λίλα πάλι τρελαίνεται να παίζει με τα δάχτυλά μου!

Μια χαρά πέρασα χτες παίζοντας!
Και σχεδόν φτάνουμε στο τέλος του Φεβρουαρίου...
Άλλη μια μέρα...

Την καλημέρα μου και την αγάπη μου !
@ριστέα

Μάρτιος Photo A Day!

Αυτή  είναι η λίστα του Μαρτίου!

Σοβαρά τώρα ! Κοίταξέ την!

Ημέρες 2,5,8,14,17,21,22,23,24,26,27 έχουν ξαναπαιχτεί!
Η 16 απλά είναι γελοία!
Οι 3, 6  & 18 παντελώς αδιάφορες....

Ξεχωρίζω τις λέξεις:
lucky, fear, I want, important, in the distance,sound,
explore, a sing

Λες πως έχω κάτι καινούργιο να παρουσιάσω;

Σε ευχαριστώ!
@ριστέα

_____________________________________________________________

Σκέφτομαι ίσως να τραβώ μια φωτογραφία κάθε μέρα στα άσχετα θέματα και να ασχοληθώ πιο εκτεταμένα μονάχα αν τραβάει το θέμα. Δεν θέλω να σας κουράζω, μα ούτε να κουραστώ κι εγώ !
Σας φιλώ!

_____________________________________________________________

Μέρα 1η: L for Lies
Μέρα 2η: Εγώ το έφτιαξα αυτό
Μέρα 3η: Κλειδί
Μέρα 4η: Τύχη
Μέρες 5η & 6η: Από κάτω / καρέκλα
Μέρα 7η: Φόβος
Μέρα 8η: Αγαπημένος
Μέρα 9η: Πορτραίτο χωρίς πρόσωπο
Μέρες 10η &11η : θέλω / είναι σημαντικό
Μέρα 12η: Από απόσταση
Μέρα 13η: Ήχος
Μέρες 14η & 15η : Γευστικό / Εξερεύνηση 
Μέρες 16η, 17η. 18η: 9:00/ πράσινο/ παπούτσια
Μέρες 19η, 20η,21η,22η,23η: πινακίδα/ καθαρός/ εν ώρα εργασίας / για μένα
Μέρα 24η: Πάνω
Μέρα 25η: Μέσα στο συρτάρι μου
Μέρα 26η: Κάτι που έκανα
Μέρα 27η: Ζευγάρι
Μέρα 28η: Μέσα στον καθρέφτη
Μέρα 29η: Καληνύχτα
Μέρες 30η & 31η : Ξεκούραση / πράγματα

Photo a Day Μέρα 26η

Photo a Day 26 February : quiet !

Ησυχία!

σσσ! Μην μιλάς! Κάνε λίγη ησυχία κι άκουσε τον ήχο της για λίγο.

Σήμερα θα μιλήσουμε για την ησυχία! 
"Είναι η σιωπή ανάγκη της ψυχής" έγραφα κάπου σε ένα ποίημα μου, τον περασμένο Σεπτέμβρη σε αυτό το μπλογκ. Ενώ τον Αύγουστο μιλούσα για τον ήχο της σιωπής. Και πηγαίνοντας πιο πίσω ακόμα κάπου στο Δεκέμβρη του 2010 έγραφα τα εξής....

"Μου αρέσει  να διηγούμαι μια ιστορία , όχι δική μου αλλά που την έχω  μέσα μου κ πολλές φορές την χρησιμοποίησα ως τώρα  στη ζωή μου. Κάποτε ο αγαπημένος μου συγγραφέας –εκπαιδευτικός-ταξιδευτής-και πολλά πολλά άλλα-  Λεό Μπουσκάλια  σε ένα από τα ταξίδια του στην Ασία, έζησε για ένα διάστημα σε ένα μοναστήρι Ζεν. Εκεί γνώρισε έναν καταπληκτικό γιαπωνέζο δάσκαλο. Κάποια μέρα που περιδιάβαιναν στον κήπο, ο Μπουσκάλια, με τον ενθουσιασμό κ την παιδική αφέλεια που τον διέκριναν πάντα, μιλούσε ακατάπαυστα προσπαθώντας να εντυπωσιάσει το δάσκαλο του , όταν ξαφνικά αυτός ο εντελώς πράος άνθρωπος γύρισε και τον χτύπησε στο πρόσωπο λέγοντας του με σφοδρότητα : "μην περπατάς μέσα στο κεφάλι μου με τα βρώμικα πόδια σου!"

Η φράση αυτή έχει γίνει μια από τις αγαπημένες μου και  την έχω χρησιμοποιήσει απίστευτες φορές, τόσες που οι άνθρωποι που με ξέρουν και με αγαπούν όταν νιώθουν την ανάγκη της αυτοαπομόνωσης να με κυριεύει μονολογούν…. "ξέρω να σταματήσω το περπάτημα μέσα στο κεφάλι σου!"

 Η σιωπή ώρες ώρες δεν είναι απλά ανάγκη. Είναι ευλογία! Τα μεγαλύτερα πράγματα συμβαίνουν όταν μένουμε σιωπηλοί. Όταν τα βλέμματα μας και μόνο μπορούν να κοινωνήσουν την αγάπη μας, τον πόνο μας , τη χαρά μας , την ελπίδα μας, τα όνειρά μας!  Όταν μένουμε μόνοι μας,  μακριά από τη πολλή συνάφεια του κόσμου που λέει και ο Καβάφης  και αφουγκραζόμαστε τη φωνή μας , τις ανάγκες μας, τις επιθυμίες μας τότε έχουμε την ευκαιρία της προσωπικής ανάπτυξης, της εξέλιξης, της αυτοπραγμάτωσης!

Ας χαμηλώσουμε τους ήχους για μια στιγμή! Ας ακούσουμε τον ήχο του νερού της βρύσης που τρέχει,  το κρασί καθώς αισθησιακά αφήνεται να ριχτεί μέσα στο διάφανο ποτήρι, το τριζόνι του μεσημεριού, τους ήχους θάλασσας, τους χτύπους της καρδιάς μας!
Ας μην περπατάμε με τα βρώμικα πόδια μας μέσα στα κεφάλια και στις μοναξιές των άλλων ...απρόσκλητοι! "

Το κείμενο μου αυτό εκφράζει ακόμα την ίδια πίστη. Δεν αλλάζω ούτε σειρούλα!

Ακολουθούν μερικά μοναχικά τοπία! Η έλλειψη ανθρώπινης παρουσίας είναι το κοινό τους σημείο. Ακούγεται μόνο ο άνεμος, ίσως κι ο ήχος  κάποιου πουλιού! Μα αυτή δεν είναι η ησυχία; 

Με αμούτσι* κείμενο αλλά με χθεσινές φωτογραφίες την έβγαλα και τη σημερινή! 

Καλημέρα στις ομορφιές !
@ριστέα

________________________________________________________
αμούτσι : τοπικό ιδίωμα ( κατευθείαν από την πόλη μου) = τσάμπα, κερασμένο
( http://www.multiforums.gr/fun/viewthread.php?tid=7309&page=10 )

Photo a Day Μέρα 25η

Photo a Day 25 February : on your  bedside table

Καθυστερημένη σήμερα η ανάρτηση για το Photoday! Και για αυτό φταίει το θέμα! 

Και ναι κυρίες και κύριοι, θα δείτε ένα ακόμα στιγμιότυπο σήμερα από τα άδυτα του υπνοδωματίου μου! Η Chantelle  από το Fut Mum Slim ζητάει στο νούμερο 25 της περιβόητης λίστας της, να δείξουμε το κομοδίνο μας! Τι να πω; Τρομακτικό ενδιαφέρον! 

Χμ! Το κομοδινάκι μου λοιπόν !

Να πω αρχικά ότι μου είναι πολύτιμο και το έχω σε μεγάλη εκτίμηση. Φιλοξενεί πάνω του τα πάντα κατά διαστήματα. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει κερί (τελευταία έχει ένα κεράκι σε στυλ λαμπίτσας), έχει κάποιες πέτρες με συναισθηματική αξία, κάποια προϊόντα που θυμάμαι να τα χρησιμοποιήσω πριν κοιμηθώ, για παράδειγμα γαλάκτωμα, κρέμα νυκτός, ψαλίδι, λίμα, τσιμπιδάκι, καθρεφτάκι κλπ κλπ 
Τώρα που τελείωσε η απογραφή τα βιβλιαράκια μου, τι καλά, ξαναπήραν τη θέση τους (ήταν στο μπάνιο το τελευταίο διάστημα αφού εκεί προλάβαινα να διαβάσω!)  κι εγώ απολαμβάνω και πάλι στιγμές απίστευτου χουζουριού (αφού συνέπεσαν οι πρώτες μέρες ξεκούρασης με το Σαββατοκύριακο)!

Κρεβάτι και κομοδίνα έχουν μια ιστορία 40 χρόνων! Μπορεί και λίγο περισσότερο. Είναι η κρεβατοκάμαρα των γονιών μου (την οποία έφεραν από την Αμερική) και μ' αυτό το κρεβάτι έχω συνδέσει τις νύχτες μου πάνω από είκοσι χρόνια..... Ω! Ναι!.
Κι ενώ έχω κι άλλη πιο μοντέρνα επιλογή( την οποία σας έχω συστήσει στο παρελθόν ως ξενώνα)  συναισθηματικά και μόνο επιλέγω αυτό το ζεστό χώρο!

Ουφ! Πάει,  κι η σημερινή μέρα του Photoday!

Βγήκε χτες και η λίστα του Μαρτίου. Να πω ότι σε πρώτη ανάγνωση δεν μου άρεσε! Θα τη δούμε μαζί, πιθανόν αύριο, για να μου πείτε αν υπάρχει λόγος να συνεχίσω ή όχι.

Καλό απόγευμα ( και βράδυ)!
@ριστέα

Diary of Bliss 13 : Εβδομάδα 5η

Αγαπημένο μου ημερολόγιο....Τι υπέροχη αίσθηση έχει κάποιος όταν βγαίνει ξανά στην ελευθερία! Είναι τρεις μέρες τώρα που νιώθω ότι η ζωή μου χαρίστηκε ξανά! 
Ήταν Πέμπτη βράδυ, 11:07 όταν έγραψα το τελευταίο ψηφίο κι έκλεισα το μεγάλο βιβλίο της απογραφής.
Ασυναίσθητα έβγαλα ένα μικρό λυγμό και δάκρυσα!  Ήταν χαρά, λύτρωση, ανακούφιση, κούραση κι ανάσα μαζί, όλα ανάκατα!  Το πρώτο πράγμα που έκανα; Έγραψα της κολλητής μου ΤΕΛΟΣ! Ήταν μαζί μου στα τελευταία μέτρα που έγραφα λίγο κι έπαιρνα ανάσες.. 
Αμέσως μετά έγραψα το Χρονικό μιας προαναγγελθείσας λύτρωσης. Ήταν τόσοι πολλοί αυτοί που περίμεναν μαζί μου το πολυπόθητο τέλος! Τους το όφειλα! Με είχαν στηρίξει με τόση αγάπη! Είχα πάρει απίστευτο κουράγιο αμέτρητες φορές....
Το πρωινό με βρήκε άλλον άνθρωπο! Το τεράστιο χαμόγελο δεν έφευγε στιγμή από το πρόσωπό μου όλη μέρα. Ένιωθα να πετάω! Είχα μια τεράστια όρεξη κι ενεργητικότητα για τα πάντα! Φυσικά ξεκίνησα να τακτοποιώ εκκρεμότητες! Μου είναι πολύ πιο σημαντικό για την ηρεμία μου να τακτοποιήσω από το να ξεκουραστώ! Περιττό να σας πω ότι έπεσα με τα μούτρα στην καθαριότητα, αρχή γενομένης από το γραφειάκι μου στη δουλειά.
Όταν επέστρεψα σπίτι πέταξα αμέσως τα πράγματά μου και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν αυτό που είχα υποσχεθεί: μάζεψα ζουμπούλια από τον κήπο μου, για να στολίσω το βάζο μου κι έπαιξα με τα σκυλιά μου. Νομίζω πως ένιωθαν τη χαρά μου, γάβγιζαν τόσο χαρούμενα κι αυτά!
Φυσικά από την Παρασκευή κιόλας ξεκίνησα το πρόγραμμα ανάπλασης που τόσο ανάγκη έχω. Μου το όφειλα προ πολλού!
Απλά πράγματα λοιπόν, όπως το να κόψεις λουλούδια,να περπατήσεις αργόσχολα, να ξαπλώσεις και να κοιτάς το ταβάνι χωρίς άλλες σκέψεις κι άγχος, πόσο μου είχαν λείψει όλα αυτά; Να γεμίζω την μπανιέρα και να μπαίνω χωρίς το ρολόι να με κυνηγά. Να ανάβω τα κεράκια μου, τα φωτάκια μου και να τριγυρνώ ανέμελη μέσα στο σπίτι μου! Να βγαίνω έξω για καφέ σαν άνθρωπος κι όχι σαν κυνηγημένη! Να τελειώνει το βράδυ και να πέφτω για ύπνο χωρίς να μετράω και να σημειώνω ...Να ξυπνάω Κυριακή πρωί και να μην βιάζομαι να σηκωθώ, να παίρνω το πρωινό στο κρεβάτι, να διαβάζω ξανά  χορταστικά το βιβλίο που διάβαζα στα πεταχτά τα πρωινά στο μπάνιο....

Πόσο ανεκτίμητες είναι μικρές καθημερινές πράξεις μας που δεν τους δίνουμε στη βιασύνη μας καμία σημασία...Πρέπει να χάσεις για να εκτιμήσεις λοιπόν; Πρέπει να στερηθείς για να νιώσεις ευλογημένος έπειτα και τυχερός για τα δώρα που σου χαρίζονται;
Για αυτό και δεν παραπονιέμαι για τα δύσκολα που μου τυχαίνουν! Όλα έχουν το σκοπό τους! Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Από όλα μπορούμε να βγούμε στο τέλος κερδισμένοι. Να μάθουμε, να σκληραγωγηθούμε, να εκτιμήσουμε!

Αγαπημένο μου ημερολόγιο....  Γράφω και δεν κοιτάζω την ώρα.. δεν βιάζομαι.... Είμαι χαρούμενη...

@ριστέα

Το ημερολόγιο αυτό είναι μια ιδέα της Κατερίνας.

Ιστολόγια που συμμετέχουν μέχρι στιγμής είναι :

http://positive-thinking-greece.blogspot.gr/

http://mystickland.blogspot.gr 

http://princess-airis.blogspot.gr  

http://gynaikiesypotheseis.blogspot.gr 
http://confusedmindblog.blogspot.gr 
http://vasiaakarepi.blogspot.gr
http://beloved-ideas.blogspot.gr
http://armoniaart.blogspot.gr 
http://miaanapnoi.blogspot.gr 
http://syllegw-stigmes.blogspot.gr

Στιγμές δημοσιότητας Νο 1.111 !

Descover new bolg λέει!
αχαχα! Ναι ! Τώρα κάνω τα πρώτα μου βηματάκια!

Μα ποια είμαι που διαρκώς συνεντευξιάζομαι;

Χρωστούσα στη Funkey Monkey μια  δημοσίευση, που μου έδωσε το ίδιο βραβείο, το οποίο το έχει πάρει πλέον όλη η μπλογκογειτονιά και συνοδεύεται με προσωπικές αποκαλύψεις, ήρθε και η Δημητρούλα να μου το ξανά δώσει, ε; τέλειωσε κι η απογραφή και δεν έχω και δικαιολογία πρόχειρη.... πάμε λοιπόν;

Στιγμές δημοσιότητας και πάλι για μένα, Νο 1.111 ! 
Πώς μετράω; Γιατί πού το πάτε το photoday ε; Λίγα έχω αποκαλύψει εκεί; Ξέρεις τι πίνω, τι δεν τρώω,ποια είναι τα αγαπημένα μου βιβλία, ποιο χρώμα είναι το Νο 1 ένα στις προτιμήσεις μου,πόσα και ποια μέλη έχει η οικογένειά μου, συμπεριλαμβανομένων και των σκυλιών μου(!), τι ώρα φεύγω για τη δουλειά και πότε επιστρέφω, ποια είναι η θέα μου και ποιος ο αγαπημένος μου καφές, τι τρώω για μεσημεριανό, τι με κάνει να χαμογελώ, ποιο είναι το όνομά μου και τι το συνοδεύει.... ξέρεις πώς χαλαρώνω...ξέρεις τόσα πολλά για μένα!
Τι έχει μείνει;

Πρέπει λέει σύμφωνα με το βραβείο να αποκαλύψω 11 πραγματάκια που δεν ξέρεις για μένα!
Άρα αποφεύγω ότι ξέρεις μέχρι στιγμής και πιάνω το κουβάρι από πολύ παλιά ....μπας και μάθεις κάτι καινούργιο.
Παίρνω το σοβαρό μου ύφος ( όχι για πολύ ...σύντομα θα το χάσω στο δρόμο) και πάμε :
(Τα φώτα πάνω μου ε;)

1. Γεννήθηκα στην Αμερική την ένδοξη εποχή των 70'ς τότε που φορούσαν καμπάνες στα παντελόνια και κάτι πέτα στο γιακά σαν αεροδρόμια! Τι όμορφη εποχή!  Από Έλληνες γονείς,  μετανάστες, για αυτό και είμαι υπέρ του δέοντος ευαισθητοποιημένη στα δικαιώματα των μεταναστών στην πατρίδα μας. Είμαι ικανή να υπερασπιστώ και τον άγνωστο νέγρο από το Τσιμπουτί αν χρειαστεί. 
Για τα ανίψια μου να πω ότι είμαι πράγματι "η θεία από το Σικάγο"! 

2. Όποιος πιστεύει ότι είμαι μια σοβαρή, ώριμη μεγαλοκοπέλα, τον προειδοποιώ να μην πάρει ποτέ όρκο για αυτό! Ας ορκιστεί μονάχα για το μεγαλοκοπέλα!
Και τώρα που ξεκαθαρίσαμε ότι είμαι χαζό παιδί χαρά γεμάτο, να προχωρήσουμε;

3. Πρώτος Έρωτας. Στην Αμερική.Πήγαινα νηπιαγωγείο. Πήγαινε προνήπιο ( πάντα στη ζωή μου απέφευγα τους "μεγάλους"). Θανασάκης! Είχαμε διαλέξει τις βέρες μας στη βιτρίνα ενός κοσμηματοπωλείου αλλά και ταξίδι του μέλιτος στη Χαβάη! Πώς να είναι άραγε σήμερα ο Θανασάκης που κοντεύει τα 42;

4.Με τον πρώτο μεγάλο και πραγματικό Έρωτα της ζωής μου ( από το σχολείο) χρειαστήκαμε 15 ολόκληρα χρόνια για να πάρουμε την απόφαση να παντρευτούμε αλλά μόλις ενάμιση χρόνο για να το διαλύσουμε!Εξακολουθώ να τον εκτιμώ αφάνταστα! Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, σταθμός μεγάλος στη ζωή μου!

5.Λάτρευα από μικρή τα παιδιά κι όλοι μου έλεγαν ότι θα γίνω μια καταπληκτική μαμά! Το όνειρό μου ήταν να γίνω μια καταπληκτική νηπιαγωγός. Τελικά έγινα μια θεία που λατρεύει τα καταπληκτικά ανίψια της!

6.Το πιο δυνατό μου σημείο στο σχολείο ήταν τα κείμενα Νεοελληνικής λογοτεχνίας. Το μοναδικό 20αρι που έγραφα στο τέλος των εξετάσεων αν και πήγαινα παντελώς αδιάβαστη!
Αγαπημένος ποιητής; Ο Καβάφης. Έχω διαβάσει τα Άπαντα του ( καθώς και τα ανέκδοτα ποιήματά του) αλλά κι όλη την αρθρογραφία, γύρω από την ποίησή του. 

7.Όταν βάλω κάτι στο μυαλό μου στρώνω κ@λ@, όσος κόπος κι αν χρειαστεί μέχρι να το πετύχω! Στα 35 μου διάβασα μόλις τρεις μήνες μόνη μου αγγλικά και πήγα και πήρα το πτυχίο που μου έλειπε και το είχα απωθημένο.

8.Έχω πολλά χρόνια να κάνω τα κάτωθι:
Να φάω σοκολάτα,φέτα- που τη λατρεύω -παγωτό, να πιω οποιοδήποτε αναψυκτικό, να ταξιδέψω κάπου μακριά, να πάω μπουζούκια, να βουτήξω το κεφάλι μου μέσα στη θάλασσα, να δω ειδήσεις στην τηλεόραση, να πάω σε κομμωτήριο ( μόνη μου κορίτσια ....όλα μόνη μου ό,τι κάνω στο κεφάλι μου!) και σχεδόν 2 χρόνια που δεν έχω βάλει στο στόμα μου junk food και γλυκά!
Είμαι η @ριστέα και νιώθω καλά!

9. Γελάω πολύ, γελάω δυνατά, γελάω συχνά!
Δεν με πειράζει να χαρακτηριστώ χαζοχαρούμενο κι ό,τι άλλο παραπέμπει σε αλαφροΐσκιωτο, δεν με πειράζει καθόλου τι γνώμη θα σχηματίσεις για μένα ιδίως με την πρώτη εντύπωση! Αν μείνεις και με γνωρίσεις μπορεί να αλλάξεις γνώμη! 
Με ενδιαφέρει βασικά η γνώμη όσων αγαπώ και με αγαπούν και κυρίως όσων έχω εγώ σε εκτίμηση! Αυτούς θα ακούσω και θα λάβω υπόψη μου στην προσπάθεια μου  να γίνομαι καλύτερη αλλά πάνω από όλα θέλω να κρατιέμαι σε γαλήνια κατάσταση, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό!

10.Ενώ θεωρούμαι κοινωνική και ζεστή, κατά βάση είμαι μοναχικό άτομο. Λατρεύω τη μοναξιά, δεν τη φοβάμαι καθόλου, και δεν με πειράζει να περνώ ώρες ολόκληρες εγώ με μένα.Δεν έχω ανάγκη κάποιον άλλον για να νιώσω ολόκληρη!  Αλλά κάποιες στιγμές μου αρέσει να μοιράζομαι τη ζωή μου και με άλλους! 

11.Η ιστορία μου βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Με διαβάζουν φίλοι, γνωστοί, οικογένεια.  Δεν προσπαθώ να ξεγελάσω κανέναν, ούτε να παρουσιάσω κάτι που δεν ισχύει! 

Πωπω ! Δεν ήθελα , δεν ήθελα πάλι για μένα μίλησα! Σας αφήνω! Πάω να βρω τη Δημητρούλα που με ξεσήκωσε να την κυνηγήσω...........

( Σιγά μη με πίστεψες! Για ύπνο πάω!Γίνεται Κυριακή μεσημέρι να μην κάνω τη σιέστα μου; ε; Πάνω από όλα αγαπώ το κρεβάτι μου και το χουζούρι!)

Εις το επανιδείν!
@ριστέα

Photo a Day Μέρα 24η

Photo a Day 24 February : clouds

Σύννεφα....

Λευκά, σαν το αλάτι της θάλασσας.
Απαλά, σαν το βαμπάκι, σαν το μαλλί της γριας.
Πόσο θα'θελα να σκαρφαλώσω πάνω τους, 
να χωθώ μέσα τους,
να τυλιχτώ στο εξαίσιο πέπλο τους,
να ταξιδέψω πάνω τους, πηγαίνοντας ανέμελα από τόπο σε τόπο,
χωρίς μπαγκάζια και λοιπά αξεσουάρ.

Άλλοτε γκριζάρουν, 
μολυβένιο χρώμα παίρνουν,
θαρρείς πως θύμωσαν, 
θαρρείς πως θέλουν να σε τιμωρήσουν.... 
Και τότε ρίχνουν κατακλυσμούς στη γη.
Κρύβουν τον ήλιο μας, διώχνουν τη χαρά μας,
μας καταθλίβουν βαθιά κι άγρια!

Τα συγχωρώ!
Κάνω υπομονή και περιμένω την άνοιξη......

Ποια είναι η γλώσσα που μιλάς θάλασσα εσύ;

Η γλώσσα των αιώνιων ερωτήσεων.

Και σε ποια γλώσσα απαντάς ουρανέ;

Στη γλώσσα της ατέλειωτης σιγής.

Tagore, Rabindranath, Ινδός λογοτέχνης και στοχαστής,

ο οποίος τιμήθηκε το 1913 με το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας.

Αναρωτιέμαι ποια είναι χειρότερα; Τα σύννεφα στον ουρανό που σκοτεινιάζουν τη μέρα μας ή τα σύννεφα της καρδιάς; Για τα πρώτα δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, για τα δεύτερα όμως; 
Χαμογέλασε... ναι, μπορείς να τα διώξεις

Αν δεν είχα καβάντζα σύννεφα, σήμερα θα είχα πρόβλημα! Ξύπνησα κι είδα τον πιο ανέφελο ουρανό! Ούτε για δείγμα! Εύχομαι έτσι να είναι η καρδιά σας! 

Καλημέρα αγάπες μου!
Χαρούμενη Κυριακή!
@ριστέα