Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Ήταν καποτε....

Ήταν κάποτε ένα κορίτσι.
Και ήταν και ένα αγόρι.
Η μοίρα το' θελε να σμίξουν
αχόρταγα!
Μοίρασαν στα δυο 

αγάπη, κορμιά , χρόνο, κουβέντες
κι ενώθηκαν ....
Με έναν έρωτα βαθιά ηδονικό,
με έναν Έρωτα λυτρωτικό!
Με τη νιότη

να τρέχει σε όλο το κορμί..
Με τα όνειρα παραμάσχαλα..
και τη λαχτάρα να χορτάσουν!
Και πέρασαν χρόνοι πολλοί '
εξακολουθητικοί, παρελθοντικοί, στιγμιαίοι!
Και ήρθαν κάποτε κι οι τετελεσμένοι!
Και το  κορίτσι πήρε το δρόμο του

και το αγόρι, τον δικό του....
Ήταν κάποτε ένα κορίτσι
που μεγάλωσε!

Που μάζεψε τελειωμένες ιστορίες κ έπλεξε παλτό!
Και δε κρυώνει τις νύχτες του χειμώνα !
Γιατί έτρεξε με τη νιότη και την ξεπέρασε
Γιατί αγάπησε !

@iris




7 σχόλια:

  1. δεν υπαρχει τιποτα πιο αβασταχτο απο το να ξοδευεσαι μονος..υπεροχο γραφεις ομορφα Αιρις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...ποιητρια μου!!!!!!!....Τελειο......!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Ευακι μου .... σε ευχαριστω πολυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Ηχω & Ναρκισσε ..... καποιες φορες μαθαινεις να εισαι μονος απο το να ξοδευεσαι με παρεες που δεν αξιζουν!
    σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. αχαχα! δεν το ειχα καν υποψη μου! καλο!!!! :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή