Τα καλοκαίρια που αγάπησα
είχαν το χρώμα της γης κι αέρα νοτισμένο με αρμύρα..
Είχαν βράχους σκαμμένους από της θάλασσας
τα άγρια βίτσια
και εξερευνήσεις
σε μέρη απάτητα του νησιού και του κορμιού μου
Τα καλοκαίρια που αγάπησα
ήταν γεμάτα ανεμελιά,
γεμάτα ήλιους και φεγγάρια
και βόλτες καθημερινές.
Χωρίς χάρτες και προορισμό
Όλοι οι δρόμοι ήταν δικοί μας
Όλοι οι χρόνοι ήταν δικοί μας
Καμία έννοια
κανένας φόβος
κανένας φόνος
Μονάχα ζωή
Μονάχα το λιμάνι μας
Κι ο έρωτας!
Τα καλοκαίρια που αγάπησα
ήταν γεμάτα από αντρική κολόνια
ιδρώτα και ανάσες
στη γυμνή μου σάρκα
Ηδονικές στιγμές στο πανδοχείο "τα αστέρια"
Και τρέξιμο με χαχανητά και λιγώματα
σαν νιώθαμε τα ξένα βλέμματα πάνω μας!
Τα καλοκαίρια που αγάπησα
στης ψυχής τα βράχια έσκαψαν εσοχές
και εκεί φυλάχτηκε
ο θησαυρός των πειρατικών μου ταξιδιών
Στο τελείωμα της ζωής
θα έχω το σεντούκι μου να ανοίγω,
πλούσια εγώ,
να νοσταλγώ
της Χαλιμάς τα παραμύθια...
Τα καλοκαίρια που αγάπησα
@ριστέα
Με αυτή την ανάρτηση συμμετέχω στην ιδέα της Κατερίνας
Summer memories
Καλή σας μέρα
και καλή εβδομάδα
@