Ένα λουλούδι ξαποσταίνει εδώ....

...κι αυτό είναι το Γιουλάκι μου!

Με μόνιμη στήλη στο μπλογκ, 

μέχρι να αποκτήσει κάποτε τη δική του στέγη,

το Γιουλάκι θα έχει πάντα τη ζεστή γωνιά του εδώ... 

Από το 18ο Συμπόσιο Ποίησης

φιλοξενείται η εξαιρετική συμμετοχή της

.........

Το λευκό τριαντάφυλλο

Στις σκουριασμένες ράγες σταματημένων τρένων περπατήσαμε

Εμείς οι ρομαντικοί

Κάποιο γλυκό βράδυ μακρινού Νοέμβρη.

Πώς άνθισε το λευκό τριαντάφυλλο στον γκρεμισμένο πύργο,

όπου ζούμε;

Παλεύουμε και ζούμε με σχετική αξιοπρέπεια

πατώντας πάνω σε ετοιμόρροπα θέλω.

Αφ'ότου οι χυμοί το παράτησαν γυμνό

στραγγισμένο, κιτρινισμένο

το φύλαξα σε πουγκί

Σαν χρυσάφι.

Γιούλη

Ευχαριστώ ολόψυχα όλους όσοι περνάτε 

πάντα από τις φιλοξενίες μου,

παρά τη δική μου απόσταση από το μπλόκινγκ.

Σκεφτόμουν πρόσφατα ότι από την άνοιξη έχω σταματήσει ουσιαστικά

να γράφω όπως παλιά, ή να ανεβάζω τα έργα μου.

Ίσως το κάνω στην πορεία.

Όπως και να'χει, πραγματικά δεν ξεχνώ ποτέ όσους αποτελούν 

το σταθερό κομμάτι επικοινωνίας μας!

Σας φιλώ

@ριστέα