Ζόρικα

Σκάβουν.

Όλοι σκάβουν
Άλλος για να θάψει
Άλλος για να βρει
Ο στόχος είναι το θέμα
Το κίνητρο που διαλέγει κανείς

Και κάνει ευαγγέλιο

Η φωνή που ακολουθεί

Για να αποφύγει την άβυσσο

Ή για να περάσει μέσα από αυτήν

Προκειμένου στην απέναντι όχθη να ελπίζει 

Πως θα βγει

Φοβούνται

Οι περισσότεροι λακίζουν

Την μάχη δίχως άλλο αποφεύγουν

Ποιος γίνεται μάρτυρας οικειοθελώς 

Στις μέρες αυτές τις δύσκολες

Τις άνυδρες μέρες

Τις μέρες της αδιαφορίας, της βολής και του ωχαδερφισμού

Ποιος πέφτει στα ζόρικα με τη θέλησή του

Ποιος τρέχει προς στη φωτιά για να τη σβήσει

Αφού μπορεί να τρέξει αντίθετα και το τομάρι του να σώσει

Προσδοκούν 
Με φρούδες ελπίδες χτίζουν τη ζωή τους
Κι όλα όσα ενοχλούν, στο χαλάκι από κάτω τα κρύβουν
Καθώς πρεσβεύουν πως ό,τι δεν φαίνεται, δεν υπάρχει.
Τι τα σκαλίζεις, σε ρωτούν 
Και για χαζό σε λογαριάζουν 
Εσέ που ψάχνεις! 
Μα έτσι που τα κατάφεραν
Και σε κονσερβοκούτια μέσα στοίβαξαν τα όνειρά τους
Από μικρούς φωταγωγούς παλεύουν να ανασάνουν

Φυτοζωούν! 

@ριστέα

Ήταν η μία από τις δυο συμμετοχές μου στο 

15ο Παίζοντας με τις λέξεις,

που έδωσε πολλές εξαιρετικές συμμετοχές,

καθώς και οι λέξεις (οι επισημασμένες με κόκκινο στο ποίημα)

ήταν αρκετά δυνατές, αλλά κι εμείς πιστεύω με τον καιρό...

εξελισσόμαστε!

Η ακούραστη Memaria συνεχίζει επάξια ένα διαδικτυακό, λογοτεχνικό 

δρώμενο που κρατάει από το 2012,

και μας δίνει ευκαιρίες έκφρασης, διασκέδασης και δημιουργίας!
Την ευχαριστούμε! 

ps: Ο σχολιασμός... στην επόμενη ανάρτηση 
και συμμετοχή μου! ☺