Ξεθωριασμένες πεποιθήσεις σε σέπια απόχρωση
Ακόμα διχάζουν και κυβερνούν
Μια ακόμη από Μας
Νεκρή
Τ' αδηφάγα, καμένα μυαλά από κάτω
Ζητωκραυγάζουν:
Τα 'θελε κι αυτή!
Αριστέα
Ο δολοφόνος πάντα επιστρέφει...
.... όταν έχει λόγο!
και η καρασεπιασμένη φωτογραφία που μας έδωσε
με προκάλεσαν. Δεν φταίω εγώ!
[Μα τι φωτογραφία για να εμπνευστεί κάποιος!
Και πόσες γυναικοκτονίες μπορούμε να
χωνέψουμε άραγε ακόμα;]
@
Ω ναι ήσουν και το δικό μου τριάρι.. Η πρώτη συμμετοχή που ξεχώρισα από την πρώτη λέξη μέχρι την τελευταία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ που είσαι ακόμα εδώ με τον ξεχωριστό σου τρόπο. Ξέχασα να σου πω ότι εντυπωσιάστηκα με το σχόλιο που έκανες για το ολιγόλεκτο μου, πέτυχες διάνα σε τι αναφερόμουν ακριβώς.
Αναμένουμε την συμποσιάρα μας ε το νου σου! Έχουμε κι ένα χρέος, έναν νικητή που εκκρεμεί μη ξεχνιόμαστε 😊😍
Σε φιλώ με αγάπη ❤️
Αυτή ταύτιση αυτή τη φορά πολύ μου άρεσε, πιτσιρίκα μου! Ήταν πολύ δυνατό το μήνυμά σου! Μου άρεσαν όλα τα ολιγόλεκτα αυτή τη φορά. Δεν μου έχει ξανασυμβεί να μου αρέσουν ΟΛΑ!
ΔιαγραφήΟπότε, η επιλογή ήταν δύσκολη, μα στάθηκα σε αυτά που μίλησαν λίγο περισσότερο μέσα μου!
Ξέρεις πως είναι δύσκολα πλέον τα πράγματα για μένα, αλλά θα κάμω τα αδύνατα να σας δώκω το επετειακό Συμπόσιο! Υπάρχουν μέρες που δεν προλαβαίνω να καθίσω στο πισί, παρά μόνο το μεσημέρι για λίγο. Αλλά για το παλικάρι μας ☺ θα προσπαθήσω!
Πολλά φιλιά, Κατερίνα μου! ♥
Μου αρέσει πολύ Αριστέα! Βρίσκω ιδιαίτερα δύσκολο, έτσι κι αλλιώς, να γράψει κανείς ένα τόσο περιεκτικό σε νοήματα αν και περιορισμένο σε λέξεις κείμενο, και μάλιστα για μια φωτογραφία με μεγάλες "απαιτήσεις". Συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου απόγευμα.
Μαρία μου, σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο. Η παρουσία σου με τιμά. Ναι, οι λίγες λέξεις σε περιορίζουν. Όντας στην πραγματική μου ζωή πολυλογού, κατά έναν περίεργο λόγο, αγαπώ τη μικρή φόρμα και το λακωνίζειν! Έχουν τόση δύναμη οι λέξεις, εξάλλου....
ΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά!
Μια δυνατή κραυγή το ολιγόλεκτό σου, Αριστέα μου. Για τις γυναικοκτονίες, που μοιραία όλοι εκεί πήγαμε συνειρμικά, και για το αδηφάγο κοινό που κατασπαράσσει το θύμα, αντί για τον θύτη. Εκτός αν είναι αλλοδαπός, βέβαια. Μπράβο για τη συμμετοχή σου και τα εύσημα και στην Μαρία που έδωσε το έναυσμα με τη φωτογραφία αυτή. Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ, Κανελλένια μου!
ΔιαγραφήΝαι, οι μικρές φόρμες θέλουν και μπορούν να δώσουν δυναμικά μηνύματα! Είναι και οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες της Μαρίας τόσο σοφά επιλεγμένες... Θα μας βάλει καμιά ώρα καμιά έγχρωμη και δεν θα μπορούμε να το διαχειριστούμε!
Και η δική σου συμμετοχή ήταν δυνατή!
Πολλά γλυκά φιλιά!♥
Ναι Αριστέα μου, μού άρεσε καλή μου φίλη, το αγάπησα, με άγγιξε και ήταν στις επιλογές μου. Κραυγή η έκφρασή σου απέναντι στα μαρτύρια που βιώνει η γυναίκα μέσα στο σημερινό γκρίζο. Χάρηκα τη συμμετοχή και παρουσία σου, το ξέρεις, όπως το νιώθω κάθε φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά και την αγάπη μου.
Γνωρίζω Γιάννη την εκτίμησή σου και την επιθυμία σου να είμαι ενεργή. Επιζητάς τη συμμετοχή μου στο χώρο και σε ευχαριστώ πραγματικά για την ψήφο εμπιστοσύνης. Δύσκολοι οι καιροί για δημιουργία. Τουλάχιστον έτσι νιώθω εγώ. Ναι μεν υπάρχει η επιθυμία, αλλά η σάρκα αδυνατεί να πραγματοποιήσει... Ας ελπίσουμε ότι θα είμαι εδώ με το επετειακό μας Συμπόσιο, να το χαρούμε, όπως κάθε φορά!
ΔιαγραφήΠολύ χάρηκα με τη συμμετοχή σου και στο έγραψα. Μερικές φορές αρκεί μια λέξη να δώσει τα πάντα!
Σε φιλώ καλέ μου φίλε!
Κάθε φορά που έρχομαι στο blog σου συγκινούμαι. Ίσως γιατί από τα συμπόσια και τα λοιπά δρώμενα μου είναι ιδιαίτερα οικείο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο το ολιγόλεκτο σου. Αντικατοπτρίζει μια πραγματικότητα που πρέπει πια να πάψει να υπάρχει.
Ας το ελπίσουμε και ας το προσπαθήσουμε.
Σε φιλώ γλυκά Αριστάκι μου :)
Ω, δεν ήμουν έτοιμη για ένα τέτοιο σχόλιο, Μαρινάκι μου! Σε ευχαριστώ πολύ! Έτσι, με ψήνεις και με ζεσταίνεις για το Συμπόσιο που θα κάμω τα αδύνατα να σας δώσω! ♥
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά ομορφιά μου!
Προφανής αναφορά στην κακοποιημένη γυναίκα με άμεσο λόγο που χαράζει σαν γυαλί σπασμένο. Με ευαισθησία και ανθρωπιά, μέσα απ’ τις δικές της ουλές μετράει την ετυμηγορία του κόσμου. ¨τα ‘θελε κι αυτή¨ Τρυφερή η έμπνευσή σου Αριστέα μου σε ένα τόσο επίκαιρο θέμα όσο ποτέ. Συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα!
Άννα μου, σε ευχαριστώ για το ζεστό σου σχόλιο. Πραγματικά δεν μπορώ να διαχειριστώ στο μυαλό μου την ύπαρξη τόσων πολλών περιστατικών κακοποίησης και βίας. Πρέπει πολλά να αλλάξουν ...χτες! Υπάρχει πολλή παθογένεια, εκεί έξω!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά!
Υπέροχο το ολιγόλεκτο σου Αριστέα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είχα δει την πρόσκληση της Μαρίας και τα διαβάζω τώρα.
Όλα είναι συγκλονιστικά και δύσκολο να διαλέξει κάποιος το καλύτερο.
Όχι άλλη κακοποιημένη γυναίκα.
Σε φιλώ.
Σε ευχαριστώ πολύ Ρένα μου. Κι εγώ τυχαία είδα τη δημοσίευση στο φέις, αλλιώς δεν θα είχα πάρει είδηση. Δεν έμπαινα στο μπλογκ σχεδόν καθόλου!
ΔιαγραφήΤο νου σου λοιπόν, στις αρχές Δεκέμβρη, όπως πάντα για το επετειακό μας Συμπόσιο.
Σε φιλώ!
Έκπληξη πολύ ευχάριστη η συμμετοχή σου Αριστάκι μου στο δρώμενο της Μαρίας...χάρηκα που σε "είδα" μέσα στις αποκαλύψεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ολιγόλεκτό σου δυνατό στοχεύει εκεί που πρέπει!
Μπράβο κορίτσι μου. Να είσαι καλά την αγάπη μου πάντα φιλιααα!!
Κι εγώ χάρηκα που είδα τη Ρούλα μας εκεί, πάντα μάχιμη και δημιουργική! Εύγε Σμαραγδένια μας!!!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά ♥
Χαίρομαι που αυτό το κλίκ μου βγήκε αυτό το διαμαντάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα να ανταμώνουμε και να εμπνεόμαστε ο ένας από τον άλλον.
Ευχαριστώ Αριστέα μου!
Μαρία μου, σε ευχαριστώ πολύ για τις ευκαιρίες που μας δίνεις! Να 'σαι πάντα καλά!
ΔιαγραφήΜα τί φωτογραφία.. Πραγματικά, μιά εικόνα χίλιες σκέψεις, με την γραφή σου που μας έλειψε και που σκίζει τον αέρα, μα και τις καρδιές μας.. Αλήθεια, γιατί τόσο θανατικό και μίσος μέσα στις ανθρώπινες ψυχές; Πόσες γυναικοκτονίες ακόμα, πόσο άδικο αίμα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο οι άνθρωποι δεν κάνουν κάτι να μεγαλώσουν με πραγματική αγάπη τα απιδιά τους αυτά θα βλέπουμε...
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά, Πετρούλα μου! ♥
Το τέλος σου πραγματικά συνοψίζει αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια και έχουν επίκεντρο τις γυναίκες και την γυναικεία φύση. Αυτό το "τα θέλει και αυτή" έχει πολλές αναγνώσεις, μα όλες οδηγούν σε ένα σημείο. Η θέση της γυναίκας, ο σεβασμός προς αυτην, στην σημερινή κοινωνία χρειάζεται να αναθεωρηθεί επί του πρακτεου και όχι στα λόγια . Η κατάσταση είναι πλέον άρρωστη και χρειάζονται δραστικά μέτρα για να αλλάξει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι, Μάκη μου!
ΔιαγραφήΤαυτιζόμαστε μέχρι κεραίας.
Σε φιλώ!
Εγω πάντως ακόμα ψάχνω ιδέες για το "τραπέζι" Όχι το Χριστουγεννιάτικο καλέ, το τραπέζι που μας "έστρωσες" να δω με τι θα το γεμίσω. Μια σαλάτα (από λέξεις) σίγουρα θα έχει....για τα υπόλοιπα ...(είδες που έφτασε η γαλοπούλα;)
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως και να έχει υπέροχο θέμα Αριστέα μου! Σ' ευχαριστούμε που μας βγάζεις αυτό το κάτι ...(ας είναι και άνθρακες)
Φιλιά πολλά και μια όμορφη μέρα!
Το "άνθρακες" για μένα το λέω..ε...να μην παρεξηγηθώ.
Διαγραφή