Δημιουργίες.... καρδιάς!

Ένα ντοσιέ χαλασμένο.

Τα αλουμινένια περιβλήματα του είχαν ξεφτύσει...και τσουπ!

Το κακό δεν αργεί να γίνει!

Πιάνεται η μπλουζίτσα μου και σκίζεται!

Εν μέσω πνιγμένων αναθεμάτων -γιατί ήμουν και στη δουλειά-

τα βγάζω εντελώς! 

Μα δεν τα πετώ. Τα κρατώ και τα κοιτάζω! 

Τα στριφογυρίζω στο χέρι μου και αυτά

γυρίζουν γύρω από τον εαυτό τους και ...

Μου αρέσουν όπως γίνονται!

Σαν μίσχοι ... ασημένιοι!

Κι η ιδέα δεν άργησε να μου καρφωθεί!

Θα τα.... κρεμάσω!

Να μάθουν να μου σκίζουν εμένα τα ρούχα μου!

Και να γιατί η Αριστέα τίποτα δεν πετά!

Στο σπίτι,  ευθύς αμέσως παίρνω δύο δίδυμα τελάρα!

Και τα υλικά μου...

Ξέρετε...

Πινέλα, λάδια, νέφτια .. απλά πράγματα.

Αποφασισμένη να τους δείξω!

Οργασμός!

Και για πρώτη φορά στη ζωγραφική μου χρησιμοποιώ μοβ και ροζ

σε τέτοια έκταση.

Γιατί τα προορίζω τελικά για ένα φρέσκο κοριτσόπουλο!

Ένα αξιαγάπητο πλάσμα

(που μου θυμίζει εμένα στα νιάτα μου).

Στις Πανελλήνιες πέρασε Νοσηλευτική 

κι από Φθινόπωρο θα ανοίξει το δικό του σπιτικό.

Νομίζω ότι θα βρουν μια ζεστή φωλιά τα δυο μου μικρά πινακάκια!

Εσείς τι λέτε;

Εμένα θα μου μείνουν αυτές οι φωτογραφίες μα κι όλη χαρά!

Γιατί όταν δημιουργείς για κάποιον άλλον ,

η χαρά είναι διπλή!

Πιστέψτε με!

Πλώρη τώρα για τα επόμενα!

Με έμαθες πια , έτσι δεν είναι;

Καλή σας μέρα

@ριστέα

ΥΓ: Και νομίζω σήμερα πλημμύρισε άνοιξη την οθόνη μου 

Στη Νικούλα, με αγάπη