Η ζωή μου όλη μία θάλασσα.

Η ζωή μου όλη μία θάλασσα.

Έχει τις απανεμιές της, έχει τα αγριέματα της.

Εναλλάσσονται οι εποχές.

Χειμώνες, θαλασσοταραχές.

Φθινοπώρια, άνοιξες, καλοκαίρια.

 Νηνεμίες και εναλλαγές.

Γαλήνη, ραστώνη, παιχνίδια, κορμιά.

Σκουπίδια, εγκατάλειψη και ερημιά.

Εικόνες ενός μουσαμά με λάδια,

στον τοίχο της καρδιάς μου κρεμιούνται.

Και υπάρχουν και οι νύχτες.

Αθέατες. Μοναχικές.

Κανείς δεν αναρωτιέται για τη θάλασσα τη νύχτα.

Τις νύχτες σκέφτονται πως η θάλασσα αναπαύεται.

Μόνο κάτι ζευγαράκια που κοιτάζουν 

την άσπρη γραμμή του φεγγαριού να γράφεται πάνωθέ της,

φιλιούνται και γράφουν ποίηση.

@ριστέα

Αυτή ήταν η εκτός συναγωνισμού συμμετοχή μου, ως είθισται,
στο 8ο Συμπόσιο ποίησης
με υποχρεωτική λέξη τη θάλασσα (ή θαλασσινός).
Γνωρίζοντας τα διαμάντια που συγκεντρώνω, 
σας λέω ότι χαίρομαι που είμαι εκτός συναγωνισμού!☺

Καλή σας μέρα
@


ΥΓ1: Φυσικά άνοιξα τα σχόλια γιατί και η δική μου συμμετοχή τίθεται
γυμνή στα μάτια σας.☺

ΥΓ2: Μέχρι την άλλη Πέμπτη στις 8 το βράδυ
περιμένω και τις δικές σας συμμετοχές ☺