Μια διαφορετική επέτειος !

Ήταν πέρυσι τέτοια μέρα που έλαβα ένα μέιλ.
Άγνωστη κοπέλα μου έστελνε τα πρώτα της βήματα στην ποίηση 
και μου ζητούσε να λάβει μέρος στο Συμπόσιο ποίησης.
Το σπάνιο όνομά της με κέντρισε αμέσως.
Ινώ.

Ψευδώνυμο σκέφτηκα αρχικά, αλλά τελικά δεν ήταν!

Τόλμησε να μου στείλει μήνυμα και αυτό αποτέλεσε τη γνωριμίας μας!

Η αγαπημένη μου Ινώ, που ζει στην όμορφη Σκιάθο,

έχει αποκτήσει  μόνιμη στέγη στο μπλογκ, 
ως ότου αποφασίσει να κάνει τον δικό της χώρο☺

Μία φιλία λοιπόν ξεκίνησε δειλά δειλά και πλέον εδραιώθηκε!

Μπορεί να μην έχουμε βρεθεί από κοντά ακόμα,

αλλά έχω ακούσει τη μελιστάλαχτη φωνή της,

έχουμε μοιραστεί προβληματισμούς, ανησυχίες, όνειρα, 

αλλά και σχέδια, χαρές και ικανοποιήσεις πάνω στη δουλειά της.

Έχω ακούσει το γέλιο της.

Πολύ σημαντικό για μένα να έχεις μοιραστεί το γέλιο σου με τον άλλον!

Σήμερα εκτός από το το επετειακό αφιέρωμα στην ινώ

παρουσιάζω εδώ και τις δύο συμμετοχές της 

στα Ολιγόλεκτα #1 της Μαρίας Νι
με αφορμή την εικόνα που επέλεξε η ίδια 
και η οποία ήταν κοινή για όλους!

φωτογραφία της Μαρία Νι

Ολιγόλεκτο Νο12

Εμπόδια μπαίνουν στη διαδρομή,
κόβουν την αναπνοή…
Βουλιάζω…
Κάτι με σπρώχνει στον βυθό.
Πρέπει να αναπνεύσω…
Τραβήξτε το μαύρο δίχτυ…
Θέλω στον ουρανό ν’ανέβω…


Ολιγόλεκτο Νο14 

Λίγο φως!
Παρακάλεσε το κοριτσάκι…
Και τα ξερά κλαδιά υπακούοντας στην παιδική αγνότητα,
άνθισαν και παραμέρισαν, 
αφήνοντας τον  ζωογόνο ήλιο
να ζεστάνει τις κρύες καρδιές!

Ινώ-Σκιάθος

Καλή σας μέρα από μένα!

@ριστέα