Μέσα στο μισοσκόταδο, με ένα ποτήρι κόκκινο κρασί μοναδική της παρέα, γράφει. Είναι τόση η έξαψη, που έχει χάσει την αίσθηση του χρόνου. Γράφει και έχει αναψοκοκκινίσει ολόκληρη. Έτσι γίνεται πάντα όταν γράφει και το απολαμβάνει. Όταν οι λέξεις τρέχουν στο χαρτί της, ή στο πληκτρολόγιο της για την ακρίβεια. Η ψυχή έχει ανοίξει διάπλατα κι ακουμπάει πάνω στο χέρι της. Αυτή νιώθει - το χέρι γράφει.
Οι ήρωες της, στραβοπατημένες ψυχές που ταλαιπωρήθηκαν σε δόσεις, μετά από έναν μακρύ κατάλογο χαμένων ευκαιριών, θα βρεθούν στο δικό τους μισοσκόταδο, στην ύστατη στιγμή της ιερής ένωσης. Θα υπερβούν τις αντιστάσεις και τα πρέπει που τους χώριζαν. Ήρθε για αυτούς επιτέλους η στιγμή που τα δυο κορμιά θα ενωθούν στην ιεροτελεστία των κορμιών που διψούν για τη θέωση. Όχι απλά για μια (ακόμα) νύχτα πάθους.
Πυρετική έξαψη την έχει διαπεράσει και ζει στο έπακρο όλα τα συναισθήματα, προτού τα βάλει σε λέξεις στην οθόνη της. Κλείνει τα μάτια κι απολαμβάνει...
Θυμάται εκείνον. Τα χέρια του αγγίζουν το κορμί της που διψά για κατάβαση στους μύχιους κόσμους της ηδονής. Πάλλεται ολόκληρη μέχρι την ολοκλήρωση και αναστενάζει....
Γλιστράει σε εικόνες, τρέχει η σκέψη ανυπόταχτη και νιώθει να μην την ορίζει.
Αναστενάζει. Ξανά και ξανά. Τρέμει... Χάνει τον έλεγχο...
Νιώθει την ανάγκη τότε να δροσιστεί. Το κόκκινο υγρό κατεβαίνει αχόρταγα στο λαρύγγι της.
Η νύχτα αυτή είναι απρόβλεπτη τελικά..
Σπρώχνει μακριά της το ποτήρι και πληκτρολογεί. Πρέπει να συνέλθει άμεσα! Πρέπει να συνεχίσει...
Επαναφέρει όπως όπως τη σκέψη στους ήρωες της. Είναι η Μάρθα. Και ο Κώστας. Όχι, δεν είναι αυτή. Κλείνει τα μάτια ίσα να μαυρίσει το πλάνο, να διώξει τις λάθος εικόνες και παίρνει βαθιές ανάσες. Ψάχνει τρόπους να βρει την αυτοκυριαρχία της.
Αύριο πρέπει να παραδώσει το κεφάλαιο. Έχει dead line. Αρκετά έπαιξε. Αρκετά ονειροπόλησε...
Ανάβει το φως. Όλη η μαγεία χάνεται βίαια. Πάει το ποτήρι με το κρασί στην κουζίνα και το αντικαθιστά μ' ένα παγωμένο ποτήρι νερό. Μια στάση στο μπάνιο για να βρέξει με κρύο νερό το πρόσωπο και μετά επιστροφή στη βάση της. Οι ήρωες της πρέπει να ντυθούν και να γυρίσουν στην πραγματικότητα. Το ίδιο κι αυτή.
Δυστυχώς η ζωή δεν είναι μόνο Έρωτας και Πάθος.
Η ζωή είναι γεμάτη dead lines.
Μισεί τις προθεσμίες, Μισεί τον έρωτα με προθεσμία.
Όταν τελειώσει θα βάλει μπροστά μια νέα ιστορία.....
@ριστέα
@ριστέα
Αριστέα μου καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ιστορίες της Νύχτας μιας και που τις παρακολουθώ όλες με μεγάλο ενδιαφέρον και σύντομα θα προσθέσω σε όλον αυτόν τον κύκλο και τη δική μου, ομολογώ πως είναι καταπληκτικές. Δε ξέρω αν ειναι το θέμα που γεννά απο μέσα μας ιδέες και συναισθήματα, χαίρομαι όμως πολύ που έχω λάβει τόσα εγκάρδια πράγματα μέσα απο όλο αυτό που κάνουμε οι μπλοκερς.
Διαβαζαντας και αυτη σου τη συμμετοχή και οχι σε παρακαλω μη σταματησεις, γιατι καθε φορα μας δινεις και κατι πιο εντονο, ομολγω πως επιασα τον εαυτο μου αναμεσα στις λεξεις να λεω Να η Αριστεα, να η Αριστέα.
Κάθε λέξη ήσουν ταυτόχρονα εσύ!
Συγχαρητήρια!!!
Φιλια πολλα
Κικίτσα μου, σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
ΔιαγραφήΠεριμένω με ανυπομονησία και τη δική σου συμμετοχή!:)
Φιλάκια πολλά :)))
Φυσικά και να μη σταματήσεις!!... Λάτρεψα την ιστορία και την ηρωίδα σου. Ταυτίστηκα μαζί της, κυρίως γιατί μισώ κι εγώ τις dead line και δυστυχώς ή ευτυχώς είχα πολλές στη ζωή μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνιωσα τα συναισθήματά της ένα προς ένα κι αν τη διάβαζα νύχτα, θα κατέληγα στο πληκτρολόγιο κι εγώ!
Πολλά γλυκά φιλιά, αγαπάκι μου
Μαρίνα
Να'σαι καλά Μαρίνα μου!
ΔιαγραφήΑν μου έρθει ξανά έμπνευση θα πάω και στην τρίτη, να'σαι σίγουρη!
Φιλάκια πολλά :))
μπρρρ, ανατρίχιασα και εγώ με τη καλή έννοια ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπήκα στη θέση της και ένιωσα όλο το κείμενο. Για άλλη μια φορά μας έκανες την ιστορία έντονη εικόνα!
Καλημέρα Αριστούλι μου!
Σε ευχαριστώ πολύ Κατερίνα μου!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά :)
Καλημέρα Αριστάκι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι βέβαια να μην σταματήσεις
αφού η καρδιά σου κι η ψυχή σου
έχει τόση δυναμική!!!
Δυνατά συναισθήματα και το κλείσιμο
μια αρχή καινούργια:
"Μισεί τις προθεσμίες, Μισεί τον έρωτα με προθεσμία.
Όταν τελειώσει θα βάλει μπροστά μια νέα ιστορία....."
Μαζί σου!!
Σε γλυκοφιλώ ♥♥
Σου έχω μια 2η συμμετοχή για την αγαπημένη μου
Διαγραφήσκοτεινή νύχτα
http://gialeni.blogspot.gr/2015/11/blog-post_10.html
φιλάκι ♥
στο τσακ με πρόλαβες! ;-)
ΔιαγραφήΈρχομαι!
Ελένη μου, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια . Με συγκινείς!
ΔιαγραφήΠάντα στο κλείσιμο κρατώ το βασικότερο για μένα κομμάτι. Εκεί λέω όσα είχα εξαρχής στο νου!
Φιλάκια πολλά :)))
Έχοντας θέμα μεγάλο με τις προθεσμίες, κι επειδή πάντα αυτές κονταροχτυπιούνται με τα "θέλω" μου... ένοιωσα σε κάθε λέξη σου την αγωνία και τον πυρετό μέχρι το "νήμα".
ΑπάντησηΔιαγραφήKeep going, Αριστέα μου!
Σε φιλώ πολύ ♥ και αναχωρώ, προς το παρόν, από την ανάγνωση των blogs γιατί με κυνηγά (άλλη μία) προθεσμία! :(
Σε ευχαριστώ πολύ για την παρότρυνση και τα καλά σου λόγια γατούλα μου!
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου και την αγάπη μου :)))
Μισώ τα dead lines... τάσσομαι υπέρ των νέων αρχών, όπως η ηρωίδα σου. Κι όπου βγουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά και συγχαρητήρια για το κείμενό σου! (μη σταματήσεις...)
Κι εγώ χαιρετίζω τις νέες αρχές αν και άνθρωπος σταθερός σε πολλά.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Έλλη μου!
Φιλάκια πολλά ! :)
Με έκανες και ένιωσα μαζί με την ηρωίδα σου όλα τα συναισθήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά Αριστέα μου!
Να'σαι καλά Ελένη μου!
ΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά! :)))
Να μην σταματήσεις Αριστέα....! όχι...! οι εκφράσεις πρέπει να βγαίνουν, να λούζονται στο φως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖήσαμε τον πυρετό της Μάρθας, μας συνεπήρε, την νιώσαμε, την καταλάβαμε. Και μετά η προσγείωση. Η ...DEAD LINE.
Πολύ όμορφη ιστορία καλή μου, πολύ.
Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε Γιάννη!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ και για την παρακίνηση !
Τα φιλιά μου :)))
Πολύ σύγχρονη η σημερινή νύχτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆραγε ποιος είναι αυτός που έχει γλιτώσει από dead line;
Αυτές οι τραγικές προθεσμίες που σαν μαστίγια βρίσκονται πάνω μας κάθε μέρα και μας τρέχουν.
Φιλάκια
Πάντως εγώ δεν αγχώνομαι ιδιαίτερα Φλώρα μου! Προσπάθησα πολύ αλλά πιστεύω ότι έχω αποβάλλει το άγχος από τη ζωή μου!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά :)))
Μην κλαις επειδή τελείωσε. Χαμογέλα επειδή συνέβη.
ΑπάντησηΔιαγραφήDr. Seuss, Αμερικανός συγγραφέας (1904-1991).
Αντιγράφω κυρία γιατί κολλάει γάντι.
Πόσο κολλάει γάντι εσύ νομίζεις ότι το ξέρεις ή το κατάλαβες. Εγώ που το έγραψα να σου πω, ότι η ηρωίδα συγγραφέας βιάζεται να βάλει μπροστά την επόμενη νέα ιστορία της ( το νέα με bold παρακαλώ!)
ΔιαγραφήΦιλιά ...κύριε Πέτρε μας!
Συμφωνώ με τον Πέτρο που συμφωνεί με τον Seuss!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ συμφωνείς;
Συνεχίζουμε, Αριστέα μου, και μετουσιώνουμε σε όμορφες δημιουργίες οποιοδήποτε θετικό ή αρνητικό συναίσθημα νιώθουμε κατά καιρούς... ;-)
Φιλιά πολλά και καλό σου βράδυ!
Διαφωνώ μαζί σου που συμφωνείς με τον Πέτρο, αν και η ρήση του Seuss μα βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Εννοώντας ότι η ηρωίδα δεν είναι καθόλου χολοσκασμένη για το στόρι που τελείωσε. ίσα ίσα προσβλέπει στις νέες ιστορίες!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά Γλαύκη μου :)))
Να γράφεις όσες ιστορίες της νύχτας θέλεις! Έτσι κι αλλιώς ότι γράφεις, ωραίο είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει, δεν είμαι και κριτικός λογοτεχνίας, αλλά εμένα, με το φτωχό μου το μυαλό, μου αρέσουν αυτά που γράφεις και το λέω.
Επίσης θέλω να πω ότι είναι άδικο άλλοι να πίνουν κόκκινα κρασιά τις νύχτες και άλλοι σουμάδες και νερά με φυσαλίδες, αλλά δεν είναι της παρούσης αυτό και δεν θα το κάνω θέμα.
Φιλί.
Αν έχω έμπνευση πάλι θα το κάνω Άννα ! :)))
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου αρέσει η γραφή μου!
Γράφεις την προσωπική σου άποψη και το εκτιμώ. Σε άλλους μπορεί να μην αρέσουμε! Δεν χάθηκε και ο κόσμος!
Σε φιλώ γλυκά ! :)))
Dead lines...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ λειτουργώ καλύτερα όταν υπάρχει dead line.
Ερωτας όμως με προθεσμία...
Αλλο πράγμα.
Αυτό δεν το αντέχω!!
Φιλάκια πολλά Αριστέα μου:))
Έτσι λένε για τον Έρωτα!
ΔιαγραφήΚι εμένα με χαλάει όμως!
Φιλάκια πολλά Σερενάτα μου :)))
καθε dead line και μια καινουργια αρχη..
ΑπάντησηΔιαγραφήποσο ευκολο ή δυσκολο ειναι να διαχειριζεται τους ηρωες του αραγε ενας συγγραφεας; να τους δημιουργει και μετα να τους βαζει να κανουν πραγματα.. πω πω.. μαγικο μοιαζει :)
καλο βραδυ ευχομαι
Δεν το ξέρω Στέλλα μου. Δεν είμαι κι ούτε θα γίνω συγγραφέας. Έχω γράψει μόνο ένα παιδικό διήγημα, το οποίο και θα μένει στο συρτάρι. Οι ήρωες εκεί ήταν ζώα. Δεν με δυσκόλεψαν :))
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά !
Deadline, λοιπόν. Μία λέξη που μπορούμε να την χορέψουμε εμείς στο ταψί κι όχι, κατ' ανάγκη, αυτή εμάς, σωστά; Γιατί όπως μπορεί να σημαίνει τον κύκλο που έκλεισε, έτσι μπορεί και ν' αναβοσβήνει σαν λαμπάκι και να μας θυμίζει πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και να μας κάνει να μην επαναπαυόμαστε, να βάζουμε μπροστά μια νέα "ιστορία", δίνοντας χώρο στην γραμμή του κύκλου να γράφει και να γράφει χιλιόμετρα, καθυστερώντας τις δύο άκρες να ενωθούν και να σημάνουν την ολοκλήρωση, το τέλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν αυτό είχες στον νου σου κι ήθελες να περάσεις ή σου γράφω μπαρμπουτσαλάκια, αλλά αυτό μου βγήκε.
Ps. Λατρεύω τα ποικίλματά σου, είτε είναι χιουμοριστικά, είτε αισθησιακά, είτε σοβαρά, είτε..., είτε... ♥♥
Πολύ μου άρεσε το σχόλιο σου Λυσιππάκι μου!
Διαγραφήοου γιες: κάθε τέλος μια καινούργια αρχή!
Αυτό είχα στο νου περιστέρα μου.
Με έχεις μάθει πια!
Φιλάκια πολλά♥
Μια βδομάδα dead line για την επόμενη ιστορία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε παγωμένο νερό θα τη βγάλεις νομίζεις;
αχαχαχαχαχα!
Διαγραφήκαι το λέω της μανούλας: δεν πίνω γιατί με αρέσει , πίνω για να γράφω! αχαχαχα!
Φιλάκια πολλά κανελλάκι μου μυρωδάτο! :))
τους ρυθμούς της εποχής μας η ηρωϊδα σου......πίεση, άγχος... διαρκές .κυνηγητό με το χρόνο , υπέρπροσπάθεια να είναι κανείς συνεπής.....Συνέχισε να γράφεις Αριστέα μου για να έχουμε τη χαρά να σε διαβάζουμε... !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά Κλαυδία μου!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά :)))
Με τρόμαξες!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα δεν έγραψα ιστορία της νύχτας και μια που είχα αρχίσει εξελίσσεται μάλλον σε μυθιστόρημα, οπότε δεν κάνει!
Ουφ είπα δε θα προλάβω...ησύχασα τώρα!
Εσύ δεν υπόσχεσαι πως θα σταματήσεις, εγώ υπόσχομαι πως θα αρχίσω..μια χαρά είμαστε!!
Πάντα πρέπει να βάζουμε μπροστά μια νέα ιστορία!!
Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!
αχαχαχαχα! Να σου πω το σκέφτηκα κάποια στιγμή ...λέω θα τρομάξουν ότι τους βάζω το μαχαίρι στο λαιμό!
Διαγραφήέχεις χρόνο! Μην ανησυχείς!
Φιλάκια πολλά Μαρία μου!
Ετσι είναι οι περισσοτερες ιστοριες
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλες τελειωνουν στο τελευταιο κεφαλαιο
Κι άλλες ξεκινουν όταν αρχιζουμε το επομενο
Στο χερι μας είναι
Ναι , έτσι είναι V!
ΔιαγραφήΣτο χέρι μας!
Καλά να περνάς :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ δολοφόνος της αγάπης του έρωτα, του πόθου είναι η Dead line.
Έτσι , αγαπημένε μου Γαβρίλη!
ΔιαγραφήΣε φιλώ :))
Μισώ τα χαλινάρια που θέλουν να φορεθούν στην αίσθηση ενός έρωτα, ενός πόθου, μιάς ανάμνησης, μιάς έξαψης. Με το γραμμένο σου χαίρομαι να τα μισώ ακόμα περισσότερο όταν μου χαλάνε την εικόνα της αφημένης στις εικόνες με τα κλειστά μάτια, μιάς παρουσίας, που δεν ζητά αυτά που είναι γύρω της, αλλά αυτά που πέρασαν από δίπλα της πριν κάποιες στιγμές πρι κάποιο χρόνο, αόριστο για άλλους, αλλά ορισμένο μόνο για κείνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα Dead Line προσπάθησε για λίγες στιγμές να τα κάνει dead αλλά το Line τις ζωντάνεψε.
Αριστέα μου με τη γραφή σου, γλιστάω στις εικόνες σου, πέφτω κατάχαμα και το έδαφος δεν θέλει να με κρατήσει όρθιο. Δεν μπορώ να σταθώ στα πόδια μου, το έδαφος γλιστρά αλλά γλιστρά ευχάριστα. Μοιάζει σαν να είναι γεμάτο με μια ουσία που σίγουρα τη γεννά κάποια ηδονή, κάποιο σκίρτημα, κάποιος φθόγγος. Υπέροχο γλίστρημα μέναι κάτω και σβήνεις το Line από το dead Line, κρατάς το dead και το ανασταίνεις.
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Χαίρομαι που σου άρεσε Δημήτρη μου!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ για το όμορφο σχόλιο!
Σε φιλώ γλυκά :))
Εννοείται ότι δεν πρέπει να σταματήσεις! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν δεν ζωγραφίζεις τα φύλλα, γράφε ιστορίες της νύχτας
και της μέρας, μη σου πω! Φιλιά και καλημέρες και εν αναμονή ♥
αχαχαχαχα Καλό αυτό!
ΔιαγραφήΑλλά η έμπνευση πάει μόνη της. έρχεται και φεύγει...
Φιλάκια πολλά :)))
Οι ιστορίες της νύχτας έχουν κατακλήσει τις γειτονιές του μπλογκ.Μπορεί να μην σχολιάζω συνέχεια λόγο χρόνου μα περιδιαβαίνω σε φίλους και γνωστούς και πραγματικά διαβάζω υπέροχα πράγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να κάνω τη διαφορά,και όχι επειδή το εννοώ,εγώ θα σου προτείνω να σταματήσεις!χαχαχαχα
Εννοείται πως κάνω χιούμορ αλλά όλοι τα ίδια θα λέμε?!
Δεν είναι και βράδυ να πιω κι εγώ ένα ποτήρι κόκκινο κρασί στην υγειά της πρωταγωνίστριας,θα το φροντίσω πάντως!
Τα φιλιά μου όμορφη!
Να'σαι καλά Νικολέτα μου!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά :)))
Υπέροχη ιστορία, ζωντανή τη νοιώθεις διαβάζοντας!!! Σιγά μη σ'αφήσουμε να σταματήσεις!!! χαχαχαχα Για δοκίμασε........
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά
ΥΓ Ήθελα να ήξερα αυτά τα υπέροχα φύλλα που ζωγραφίζεις διατηρούνται ή σπάνε, τρίβονται όταν ξεραθούν; Γιατί μ'αρέσουν πολύ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Να σαι καλά!
Οι απορίες σου λύνονται σήμερα Αννούλα μου!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία μου!
Φιλάκια πολλά :))
Άλλη μια υπέροχη ιστορία προστίθεται στα τόσα όμορφα κείμενα που έχουν ήδη καταφθάσει. Σύντομη και τόσο περιεκτική! Ασφαλώς και δεν θα σταματήσεις, Αριστέα. Τόχεις κι' εγώ ανήκω στους fun σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣσσσσμμμμουτς που λέει κι' η συμπατριώτισσα
Να'σαι καλά Φιλία μου.
ΔιαγραφήΘα προσπαθήσω για μία ακόμα γιατί έχω 2-3 στόρια μέσα μου που παίζουν!
Φιλάκια πολλά :)))
Dead line pour toujours! Ce est la vie! Αν και τα ντεντ λάινς είναι για τους ντεντ! Ζωντανός είναι όποιος τα υπερβαίνει...
ΑπάντησηΔιαγραφήαχαχαχα!
ΔιαγραφήΣωστός Σταμάτη!
Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο :)))
Μου θύμισες ένα τραγούδι που άκουσα το πρωί "όχι και στον έρωτα ρολόι"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρουσα η ιστορία σου, αν και χάθηκα λιγάκι στην πορεία της ;)
Καλό σου βράδυ!
Να'σαι καλά Ωραιοζήλη μου!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!
Φιλάκια πολλά! :))
Αχ! Αυτές οι dead line, κάνουν τη ζωή μας τόσο δύσκολη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματική και τόσο αληθινή η ιστορία σου Αριστέα μου!
Ωραία ιδέα! Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο βραδάκι!
Φιλιά πολλά με μια αγκαλιά! :))❤️
Σε ευχαριστώ πολύ Κατερίνα μου!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε !
Φιλάκια πολλά :))
Τη ζούσα την ιστορία σου Αριστεάκι τόσο έντονα...έχεις μοναδικό τρόπο να αφηγείσαι.. θα διαβάσω σιγά σιγά κ τις υπόλοιπες! Αυτό με τα deadline είναι κ λυτρωτικό και ψυχωτικό.. τα φιλιά μου...Η ιστορία μου είναι έτοιμη κ θα την αναρτήσω σύντομα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά Ευάκι μου γλυκό!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά :))
Κι όμως τα λεγε κάποτε κι η Ριτάρα!! Δεν πάω μέγαρο θα μείνω με τον παίδαρο!! Αστε τα ντεντ λάινς και πιάστε τα κοκκινέλια!!! ;)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όποιος αντέξει μπουκλί μου υπερπαραγωγικό και πολυγραφότατο!!!
Φιλάκια πολλά πολλά!!
αχαχαχαχα! Θα το κάνω τραγούδι το σχόλιο σου Μαρλέν μου ;-)
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά :)