14ο Συμπόσιο Ποίησης - Οι συμμετοχές, Μέρος 1ο

Τρία χρόνια Συμπόσιο και το γιορτάζουμε με τον καλύτερο τρόπο.
Μες στην καρδιά των Χριστουγέννων!
Εσείς, στέλνοντάς μου πολύ δυνατές συμμετοχές.
Εγώ, κάνοντας δώρα πολλά...

Με μεγάλο ενθουσιασμό σήμερα

σας δίνω τους θησαυρούς που με ευλάβεια και προσοχή

συγκέντρωνα για 22 μέρες 
και μοιράζομαι επιτέλους μαζί σας τη χαρά μου!

Σας έδωσα τις λέξεις

γεννάω 
γέννα - γέννηση - γέννημα 

ή Χριστούγεννα

(όποια από αυτές, σε όποια μορφή, κυριολεκτικά ή μεταφορικά,
σε έμμετρο ή ελεύθερο στίχο, ή χαϊκού,
η επιλογή ήταν και πάλι δική σας)

κι εσείς "γεννήσατε"
τους πιο ωραίους στίχους!
Με έχετε συγκινήσει όσο δεν φαντάζεστε!

Λόγω της επετείου λοιπόν των 3 χρόνων
οι νικητές θα είναι, όπως και στο πρώτο Συμπόσιο, 3.
Δώρο όμως θα πάρει κι ένας από όσους συμμετέχουν
στο δρώμενο μας, με οποιοδήποτε τρόπο, 
όπως πάντα, έπειτα από κλήρωση.

Σας θερμοπαρακαλώ: 

Δώστε χρόνο...

Διαβάστε με τη ψυχή σας.

Αφήστε την να τρέξει ανάμεσα στις λέξεις...

Μπείτε μέσα στο κάθε ποίημα.
Νιώστε τον πόνο του ποιητή 
καθώς αγωνιζόταν να ταιριάξει τις λέξεις του...

Φτάστε ως το τέλος.
Ξαναγυρίστε.
Απολαύστε.
Συγκινηθείτε.
Ταξιδέψτε.
Αυτό είναι το Συμπόσιο!

Στο τέλος, τυπικά και μόνο, δώστε τις ψήφους σας.
Γνωρίζω τις δυσκολίες και σας νιώθω
Η αξιολόγηση γίνεται για τη χαρά της διαδικασίας και σύμφωνα με την 
υποκειμενική άποψη των φίλων που βαθμολογούν.

Ευχαριστώ ΘΕΡΜΟΤΑΤΑ τους φίλους 
που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα, αλλά και όλους όσοι 
θα διαβάσετε και θα μπείτε στη διαδικασία να ψηφίσετε.
Ιδιαίτερα θέλω να ευχαριστήσω όσους αποτελούν
τον κορμό αυτού του Συμποσίου
που είναι εδώ πάντα και το στηρίζουν.
Γιατί το Συμπόσιο είστε εσείς!
Είναι δικό σας!

◙

25 ποιήματα, από 25 αγαπημένους φίλους
συγκεντρώθηκαν κι εγώ τα μοίρασα, όπως πάντα, σε 3 αναρτήσεις
για να διευκολύνουν την ανάγνωση.

Η μετάβαση σε κάθε μία γίνεται και μέσω των συνδέσμων που σας δίνω.
Κι αυτή τη φορά μια φωτογραφία συνοδεύει κάθε ποίημα.

Οι όροι της βαθμολόγησης:

Αν είσαι φίλος του μπλογκ μπορείς να ψηφίσεις.

Άγνωστοι και πρωτοεμφανιζόμενοι δεν θα γίνουν δεκτοί!

ΠΡΟΣΟΧΗ!

Κι αυτή τη φορά, κρατάμε την ίδια βαθμολόγηση:

Έχετε λοιπόν τους βαθμούς 3,2,1,1,1 στα χέρια σας.

Χρησιμοποιήστε τους με σύνεση.

Υποχρεωτικά και τις 5 βαθμολογίες.

Το 3 στο ποίημα που σας γοήτευσε περισσότερο 

το 2 στο επόμενο ποίημα που σας άρεσε και τους τρεις άσους 

στις επόμενες αγαπημένες σας επιλογές.

Από αυτή τη στιγμή, έως και την 
Πέμπτη, 29 Δεκεμβρίου, 
στις 8 το βράδυ, 

διαβάζουμε, σχολιάζουμε, βαθμολογούμε.

Παρασκευή 30/12
θα έχουμε τη γιορτή λήξης 
και την ανακοίνωση του μεγάλου νικητή, 
καθώς και τον νικητή της κλήρωσης

Αφήνετε το σχόλιο σας με τη βαθμολογία σας σε αυτή την ανάρτηση.
Όλοι όσοι συμμετέχουν μπορούν (και είναι επιθυμητό) να βαθμολογήσουν,
χωρίς όμως να μπορούν να ψηφίσουν τη δική τους συμμετοχή.

Οι δημιουργοί χαίρονται με κάθε μικρό ή μεγάλο σχόλιο,
ακόμα κι αν δεν πάρουν βαθμολογία. Ο βαθμός δεν είναι ο στόχος.
(θέλω να πιστεύω). 

Ελπίζω να μην έχασα καμία συμμετοχή 
αλλά και να μην μετέφερα κάτι λάθος.
Αν δείτε εγκαίρως κάποιο λάθος, σας παρακαλώ, 
ειδοποιήστε με, να το διορθώσουμε.

Σας θυμίζω:
Το Συμπόσιο δεν είναι επίσημος διαγωνισμός.

Είναι ένα διαδικτυακό μας δρώμενο.

Δημιουργήθηκε για τα blogs (ή τους άστεγους φίλους) με τα οποία/ους

έρχομαι σε αλληλεπίδραση. 

Οι περισσότεροι μεταξύ μας πια γνωριζόμαστε

(αρκετοί γνωριστήκαμε μέσα από το Παιχνίδι των λέξεων

του TEXNIS STORIES, πάνω στο οποίο κι αρχικά πάτησα).

Καθώς πλέον σας γνωρίζω όλους,

μπορώ να διασφαλίζω και τη διαφάνεια.

Θα συμμετέχουν είτε στη δημιουργία είτε στη βαθμολόγηση, 

μόνο φίλοι αναγνώστες.

Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.

🎅 
Τις καλύτερες ευχές μου 
για τις φετινές γιορτές!
Καλά να περάσετε !

☆⛄★🎅 
Merry Christmas
☆⛄★🎅 
@ριστέα

1.Μητέρα...

Πέρασε

με γλυκά και μαρμελάδες με ξεγέλασε

μια κουβέρτα που στη ζέστη της με έκλεισε

και με έφτασε

στα δεκάξι μου

σα σκουλήκι να βουλιάζω στο μετάξι μου

με συνθήματα φτηνά

και θαμμένη τη μαγκιά

στα «εντάξει» μου.

Να φύγω από κοντά σου μητέρα

χρυσαλλίδα να πετάξω μια μέρα

ο ήλιος τα φτερά μου να λειώσει

ν’ αντέξω πρέπει τούτη την πτώση

μητέρα δε μπορώ

σε φοβάμαι, σ’ αγαπώ

δε σε θέλω...

Γέρασα

στο χρυσό σου το κουκούλι πώς ενέδωσα

απ’ τα χάδια σου το τραίνο μου το έχασα

και δεν έφτασα

στο φεγγάρι μου

να φυσήξει να το σκάσω απ’ το συρτάρι μου

σα χαρτάκι να χωθώ

σε μπουκάλι να σωθώ

απ’ το λυτάρι μου.

Να φύγω από κοντά σου μητέρα

απόδραση στου νου μου τη σφαίρα

που όπου κι αν πήγα μακριά σου

χτικιό και ανάγκη η σκιά σου

μητέρα δε μπορώ

μες στη μήτρα σου να ζω

Γέννησέ με!

2.Ελπίδας χάραμα

Τέλος εποχής χαράζει,

γέλια παιδιών λάμπουν στο σκοτάδι.

Γέννα ελπίδας κυοφορείται...

3.Το δώρο μου

Κάποτε υπήρξα κι εγώ αγνή, όμοια η Χιονάτη

και αγάπησα πολύ ένα στρατιωτάκι.

Το περίμενα να'ρθεί σε κόσμο μαγικό, παραμυθένιο

μα ήτανε πλάσμα ψυχρό με βλέμμα μολυβένιο.

Φαρμακωμένο μήλο.

Φαρμακωμένο μήλο γεύτηκα από εκείνο.

Ήταν Χριστούγεννα!

Πού να πήγαινα;

Άναβα το ένα μετά το άλλο σπίρτο,

όπως το κοριτσάκι το πασίγνωστο.

Φαρμακωμένο μήλο.

Φαρμακωμένο μήλο,το δώρο μου από εκείνο!

Ταράζει τις μικρές κυρίες

αλλοπαρμένη γριά από μεγάλες προσδοκίες.

4.Να μη χαθώ...

Έχω μιαν έγνοια μοναχά. 

Μη φοβηθώ.

Μην επιτρέψω στο μυαλό δρόμους μονόδρομους

να ακολουθήσει.

Μην του επιτρέψω και σε σκοτεινά δωμάτια κλειστεί.

Κι αφού κλειδώσει ερμητικά,

σ’ ωκεανούς να ρίξει τα κλειδιά που τη δική μου ελευθερία 

φυλακίζουν.

Και αντιμάχομαι την έγνοια μου αυτήν.

Με πράξεις άκαιρες κι ανούσιες για τους κοινούς θνητούς 

όπου κι εγώ ανήκω.

Αμύνομαι με γέννες και διαρκώς εγκυμονώ,

έμβρυα που με το φως τους όλα του κόσμου μου 

διαλύουν τα σκοτάδια.

Κι έτσι γεννώ καθημερνά, ελπίδες, όνειρα και ευτυχίες

Τα κανακεύω σαν παιδιά μικρά 

και τρυφερά τα μεγαλώνω.

Άλλα μου χάνονται μωρά κι άλλα τα φτάνω ως την εφηβεία

Ύστερα, κι αυτά τα χάνω.

Σβήνουν μέσα στα χέρια μου όσο στα μάτια τα κοιτώ 

και προσπαθώ λίγο απ’ το φως τους να ρουφήξω.

Και κλαίω. Θρηνώ σπαραχτικά με κάθε τους χαμό. 

Είναι παιδιά μου όμως όλα λατρεμένα, ποτέ δεν τα ξεχνάω.

Όμως…

Την ίδια εκείνη τη στιγμή που η οιμωγή ξεσπάει, 

Μιαν άλλη γέννα με ανυπόφορες οδύνες και θυσίες προσπαθώ.

Άλλα παιδιά στου κόσμου τούτου το χαμό 

απ’ την αρχή να φέρω.

Απ’ το δικό τους κόσμο να πιαστώ…

Να μη χαθώ!

Κι ας ξέρω πως κι αυτά,

ίσως και πάλι να τα χάσω. 

5.Ωδή στην αντισύλληψη

Απελπισίας γέννημα

και Σφίγγας τρύπιο αίνιγμα

στίλβοντος θρόνου Λάιος

και διάβολος και άγιος

Ρήτορος φάλτσου εγκώμιο,

πόρνη στο πεζοδρόμιο.

Ζωή, για σένα βάφομαι,

στα παίρνω και σου κάθομαι

Με μια πλαστή ταυτότητα

γυρνώ στην αιωνιότητα

βουλιάζω στην αγκάλη σας

γαμώ το καρναβάλι σας

Έρωτας σε περίληψη,

ωδή στην αντισύλληψη.

Χριστός γεννάται σήμερον

κι αργία το τριήμερον...

6.Παράξενη Πόλη

Παράξενη πόλη

δεν ηρεμείς ποτέ.

Ακόμα και στην σιωπή σου

κάνεις θόρυβο εκκωφαντικό.

Πάνω σου πατούν

κουρασμένοι άνθρωποι.

Πάνω σου τρέχουν

αθώα παιδιά και

ερωτευμένοι

που θέλουν να ξεφύγουν

από τον κυνισμό 

της εποχής.

Παράξενη πόλη.

Μέσα σου γεννιούνται

ιδέες.

Μέσα σου σκοτώνονται

ελπίδες.

Σε καίνε, σε βάφουν

και πάλι απ'την αρχή.

Ακούς το καρδιοχτύπι.

Αφουγκράζεσαι τους φόβους μας.

Παράξενη πόλη

εσύ είσαι τόσο όμορφη!

Μα η απληστία βίαια

σε καταστρέφει.

Κάποιοι αγωνίζονται όμως.

Κάποιοι είναι πιο παράξενοι

από σενα.

Θα γεννηθούν μαζί σου

ξανά και ξανά

όσες φορές 

κι αν χρειαστεί.

Τους λες και Ονειροπόλους!

Είναι οι δικοί σου Ποιητές! 

Εδώ τελείωσαν οι πρώτες 

6 συμμετοχές.

Για τις συμμετοχές 7-16 πάτησε ►εδώ.

Για τις συμμετοχές 17-25 πάτησε ►εδώ.