Αμάν, θα σκάσω!

Καλέ θα σκάσω!
Σαν βόμπα, σου λέω!
Κανονικά!
Και μπαμ θα κάμω!
Στο λέω!
Σαν μανιτάρι τρομακτικό!

Να το κάνω λιανά; 
Πήρα βραβείο.
Κουφό.
Σιωπηρό, πως το λένε!
Ούτε ερωτήσεις ούτε εξομολογήσεις τίποτα!
Μα είναι δυνατόν;
Να μη θέλετε τίποτα να μάθετε;
Τι κι αν έχω κάνει 1.666 εξομολογήσεις ως τώρα
σε αυτό το μπλογκ!
Θα κουραζόμουν νομίζετε για μια ακόμα;
Μα ούτε μια μικρή ερωτησούλα;
Τόσο δα;

Ας είναι!
Κι ας μην είναι γαϊδουρίτσα ...
Θα ευχαριστήσω θερμά τα κορίτσια μου

Rylie και Δελφινάκι,

(και χάσατε να ξέρετε που δεν με υποβάλατε σε μαρτύρια)

Εγώ θα το χαρίσω σε όλους τους αναγνώστες μου, με αγάπη!

Μεταξύ μας...
δεν ξέρω τι λέει και γιατί το πήρα!
Εγώ κάνω ό,τι κάνω γιατί μου αρέσει.
Γιατί όλο λέω "σήμερα θα μου δώσω ρεπό 
-δεν θα γράψω τίποτα!
Και μετά όλο και κάτι έχω να μοιραστώ μαζί σας!

Όταν είμαι χαρούμενη γράφω και μοιράζομαι τη χαρά μου.
Όταν είμαι θλιμμένη εκφράζομαι εδώ
και νιώθω τη λύπη μου να στεγάζεται
για λίγο και να μαλακώνει.
Όταν είμαι σε αναμμένα κάρβουνα φωνάζω και ξεθυμένω,
σαν χύτρα ταχύτητας που της άνοιξαν τη βαλβίδα.
Κι όταν είμαι στα τρελά μου...
Α, όταν είμαι στα τρελά μου κέφια απλά....
το παίρνετε αμέσως είδηση!
(Όχι που δεν θα έγραφα το κάτι τις μου!)
Καλή σας μέρα!
@ριστέα