Ψυχαναλύσου!

Καράβι τρελό κι ακυβέρνητο

είναι η ζωή σου.

Κι η τόλμη που απαιτούν οι συνθήκες

μεταμφιέστηκε

σε μόνιμη κριτική των πάντων.

Κι ύστερα;

Ύστερα βάζεις μια ταινία να δεις.

«Ψήσε και λίγο ποκ-κορν ρε γυναίκααα»

Στον μπλε τον καναπέ σου άπλωσες όλο τον κόσμο σου.

Σε ένα κλουβί στενό έκλεισες τα όνειρά σου

και τα ταΐζεις

καναβόσπορο.

Με το μέτρο!

Ίσα για να τα έχεις καλά

με τη συνείδηση.

Μια λέξη δεν τόλμησες να πεις.

Το ΟΧΙ σου να υποστηρίξεις όταν έπρεπε.

Κι ύστερα;

Ύστερα αγωνιάς για το παιδί σου.

Για το αύριο.

Που ποτέ δεν είναι αυτό που επιθυμείς.

Και πάντα θα κρίνεις τους άλλους.

Ποτέ εσένα!

Πότε θα καταλάβεις επιτέλους

Πως οι μεγάλες αλλαγές ξεκινούν

από μέσα μας;

Κι ότι ένα μεγάλο ταξίδι αρχίζει πάντα

με ένα μικρό πρώτο βήμα;

Αγαπητέ μου….

Ψυχαναλύσου!

Μην ψάχνεις εκεί έξω κι ας έχει φως.

Ψάξε μέσα στο απόλυτο σκοτάδι σου!

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο 2ο Παιχνίδι με τις Λέξεις,του δεύτερου κύκλου, στο μπλογκ TEXNIS STORIES της αγαπημένης μας Φλώρας.

Το στοίχημα για μένα, να αλλάζω από παιχνίδι σε παιχνίδι δοκιμάζοντας διαφορετικές μορφές έκφρασης, (βασικά για να σας μπερδεύω το κάνω, χεχε) πιστεύω επιτεύχθηκε και πάλι.

Οι συμμετοχές αυτή τη φορά έφθασαν τις 31. Μεγάλος ο όγκος. Δύσκολο να διακριθείς χωρίς ένα πολύ δυνατό κείμενο.Παρ' όλα αυτά είμαι πολύ υπερήφανη για τη δική μου συμμετοχή. Ξέρω ότι δεν πέρασε απαρατήρητο.

Ευχαριστώ πολύ όσες φίλες-αναγνώστριες τίμησαν το ποίημα μου με τη ψήφο τους, αλλά και όσους είπαν την καλή τους την κουβέντα! (Με σκλαβώσατε! Ακόμα χοροπηδάω!)

Ελπίζω, έπειτα από την αλλαγή των όρων του παιχνιδιού, να προλαβαίνω να συμμετέχω κι εγώ σε μια γωνίτσα! Κι ως το 12ο παιχνίδι, πού θα πάει ρε παιδιά; Θα το πάρουμε το μετάλλιο σε χρώμα χρυσό, ασημί ή χάλκινο!

Προς το παρόν πήρα το κυπελλάκι  

της συμμετοχής!

Καλή σας μέρα

Καλό τριήμερο να έχουμε!

@ριστέα