Πανελλήνιες προ των πυλών.
Από διατροφικά προγράμματα και συμβουλές, έως ψυχολογικά άρθρα.
Δεν θέλω εδώ να γράψω ένα (ακόμα) επιστημονικό άρθρο.
Θέλω να καθίσω πλάι σου, πίνοντας το καφεδάκι μας,(προαιρετικό αυτό)
κοιτώντας σε στα μάτια και να σου μιλήσω.
Σ' εσένα που το παιδί σου ρίχνεται στην αρένα, σε 6 μέρες.
Και για 2-3 βδομάδες έχει να περάσει μία από τις πιο αγχογόνες
καταστάσεις που περνάει ένας άνθρωπος.
Δεν είναι απλά κάποιες εξετάσεις.
Και ταυτόχρονα είναι!
Πολλοί γονείς τις έχουν αναγάγει σε θέμα ζωής και θανάτου.
Κάθε τι όμως στη ζωή μας αποκτάει υπόσταση στα μάτια μας
ανάλογα με τη σκέψη μας.
Το μυαλό είναι που δημιουργεί ή διαλύει τους φόβους μας.
Αν τις βλέπουμε ως κάτι τρομακτικό, τότε, ναι, είναι τρομακτικές.
Αν μια πιθανή αποτυχία τη θεωρούμε δεινό,
τότε είναι κομματάκι πιθανό επίσης, να προκαλέσουμε ζημιά
στο παιδί μας, το οποίο μπορεί μεν να επιτύχει,
αλλά με τι κόστος στη ψυχούλα του!
Το παιδί σου δεν σου οφείλει να επιτύχει.
Το παιδί σου οφείλει στον εαυτό του να δώσει μία μάχη.
Και μια μάχη θέλει ηρεμία, αυτοσυγκέντρωση, προετοιμασία,
καλή ψυχολογία, αισιοδοξία και πίστη!
Θέλει γαλήνη και χαρά!
Γονείς, το δικό σας sos κεφάλαιο στις εξετάσεις είναι η συμπεριφορά σας.
Το μεγαλύτερο δώρο που μπορείτε να προσφέρετε στο παιδί σας είναι
να έχετε φυσική συμπεριφορά αυτό το (μικρό) διάστημα:
σαν να είναι μία ακόμα μέρα από τη ζωή σας!
Μην αλλάζετε τη ζωή σας και τις συνήθειες σας, πέρα από τη σιωπηλή
παρουσία σας δίπλα του (αλλά όχι από πάνω του!)
και προς θεού:
Δίνει εξετάσεις. Δεν δίνετε παρέα.
Δεν έχετε εξετάσεις. Έχει.
Μαγειρέψτε "μεσογειακά", εφοδιάστε ράφια και ψυγείο
με φρούτα, (πορτοκάλια κυρίως,) λαχανικά, ξηρούς καρπούς,
και σοκολάτα υγείας.
Και όχι, τα κρουασάν, τα γλυκά και το πολύ φαΐ δεν βοηθούν,
αντίθετα φέρνουν μη επιθυμητά αποτελέσματα!
Το μυαλό αποκοιμίζεται, ο οργανισμός βαραίνει.
το παιδί σας δεν συγκεντρώνεται!
Αποχαιρετίστε το τρυφερά και χαρούμενα το πρωί!
"'Όλα θα πάνε καλά" είναι η κουβέντα που χρειάζεται να ακούσει από σας!
Όχι κλάματα, τάματα, αγωνία και πανικός!
Κι όταν με το καλό επιστρέψει ανοίξτε μια αγκαλιά να το υποδεχτείτε!
Ρωτήστε το πρώτα πώς νιώθει, όχι πώς έγραψε.
Αφήστε το να σας πει από μόνο του.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη μανούλα μου πώς με ξεπροβόδιζε,
όταν έδινα Πανελλήνιες εγώ .
Απέναντι μας που λέτε είναι ο Άγιος Παντελεήμονας...
Με έβγαζε ως την πόρτα λοιπόν, με σταύρωνε, έκλαιγε, έτρεμε,
έκανε και την ανάλογη προσευχή στον γείτονα ( τον Άγιο ντε!)
και περιττό να σας πω ότι ακόμα δεν ξέρω πώς δεν έφαγα τα μούτρα μου
στη σκάλα καθώς κατέβαινα, σχεδόν τρομοκρατημένη.
Όμως, σαν έβγαινα στο δρόμο έκανα αυτό που κάνω πάντα στα δύσκολα:
παίρνω βαθιές ανάσες, κλείνω για λίγο τα μάτια, ονειρεύομαι κάτι όμορφο
και μετά τραγουδάω!
Κι έτσι περπατούσα το μισαωράκι μου, εκείνα τα πρωινά, των Πανελληνίων:
τραγουδώντας!
Το κακό είναι ότι πολλά παιδιά δεν ξέρουν πώς να ηρεμούν
και να βρίσκουν τρόπους να ξεπεράσουν το άγχος των γονιών τους
περισσότερο και μετά το δικό τους!...
Το χιούμορ βοηθάει πολύ πάντως!
Και σε τελευταία ανάλυση...
Τι είναι επιτυχία σε αυτή τη ζωή;
Το έχεις σκεφτεί;
Έλα... προλαβαίνεις...
Έξι μέρες έμειναν.
Σε γλυκοφιλώ
κι εύχομαι να θυμάσαι να χαμογελάς!
Το χαμόγελο είναι το καλύτερο φυλαχτό!
@ριστέα
Και μην ξεχνάτε:
Το νέο μας δρώμενο
Κοινωνία Ώρα Αγάπης
περιμένει τις συμμετοχές σας.
Είδες χτες τη συμμετοχή του αγαπητού μας
Δημήτρη Ασλάνογλου
Το νέο μας δρώμενο
Κοινωνία Ώρα Αγάπης
περιμένει τις συμμετοχές σας.
Είδες χτες τη συμμετοχή του αγαπητού μας
Δημήτρη Ασλάνογλου
ενώ
σήμερα διαβάστε
από τη Μαρίνα, στο e-periodiko mas
&
από τον Γαβριήλ Παναγιωσούλη, στον Πύλαρο