Σκέψου να μην πρόφταινα κι αυτό το καλοκαίρι
να δω το φως ξανά εκτυφλωτικό
να νιώσω την αφή του ήλιου στο κορμί μου
να οσμιστώ δροσερές και χαλασμένες μυρωδιές
να γευτώ γλυκόξινες και πιπεράτες γεύσεις
να ακούω τα τζιτζίκια ως τα κατάβαθα της νύχτας
να καταλαβαίνω τους δικούς μου που αγαπώ
να μην αδημονώ μ’ αυτούς που με στηρίζουν
Τίτος Πατρίκιος
Να μην αφήνω κι άλλες ζωές να μπαίνουν στη δική μου.. Τι όμορφος στίχος.. Λατρεύω την ποίηση του Πατρίκιου. Και η φωτογραφία που επέλεξες εναρμονίζεται τέλεια με το ποίημα. Σε φιλώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα δεν είναι υπέροχος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά έχουμε πολύ κοινά αναγνώσματα !!!!! Καλό Σαββατόβραδο γλυκιά μου !
πραγματικό
ΑπάντησηΔιαγραφή:)))
ΑπάντησηΔιαγραφή