Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Αν γινόμουν για λίγο αόρατη


Αν γινόμουν αόρατη για λίγο
θα μπορούσα πολλά να αντέξω....
πι χι θα μπορούσα να κυκλοφορήσω χωρίς το μέικαπ
που επιβάλλεται για να μπορώ να κρύβω πίσω από αυτό
χρόνια, θλίψεις, παράπονα.
Θα μπορούσα να κυκλοφορήσω για λίγο
χωρίς το χαμόγελο που κρύβει την αγωνία μου
για το αύριο
Θα μπορούσα να κάνω όλες αυτές τις γκριμάτσες που μαζεύτηκαν μέρες
χωρίς να τρομάξει κανένας,
χωρίς να φοβάμαι να αντικρίσω το είδωλο μου.
Αν γινόμουν αόρατη για λίγο
θα ερχόμουν δίπλα σου
και θα σε παρατηρούσα..
Να δω πίσω από τα μάτια σου θέλω,
να νιώσω τις θύελλες σου!
Αν γινόμουν αόρατη για λίγο
πολύ φοβάμαι πως θα ήθελα να μείνω για πάντα
Αόρατη!!

@iris

10/02/12

4 σχόλια:

  1. κι ενώ τούτος είναι μύχιος πόθος, πολλοί αναρωτιούνται γιατί περνάει η ζωή τους και αισθάνονται... αόρατοι... ανύπαρκτοι...
    με κέντρισε η ανάρτησή σου φίλη μου.. την καλησπέρα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όχι ...δεν θα ήθελα η ζωή μου να είναι ανύπαρκτη .... απλά είναι στιγμές.......
    Καλό βράδυ!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αν γινόμουν αόρατος για λίγο
    θα ερχόμουν δίπλα σου
    και θα σε παρατηρούσα..θα κοίταζα μες στα μάτια της θα έψαχνα να δω στα βαθύ της καρδιάς της ...θα έψαχνα να βρω ένα κομμάτι απ μένα ένα μικρο κομμάτι γιατί δεν μπορεί θα υπαρχή ένα κομμάτι...και θα κουρνιαζα εκεί κοντά να τις κρατάω συντροφιά... έμεινα σ αυτή την φράση της ανάρτησης σου και την έκανα δικιά μου..... καλό απόγευμα να έχεις....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ω χαίρομαι αν σε άγγιξε! καλό απόγευμα και σε σένα!!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή