Αιώνες πριν κι άλλοι πολλοί το'χαν φωνάξει
Τίποτα δε δένεται σε τούτη τη ζωή, ούτε ασφαλίζεται για πάντα
Κι όσοι νομίζουν ότι άραξαν κι έδεσαν
πικρά πλανώνται..........
Αργά η γρήγορα ξεσπάει η μπόρα
Και στα καράβια που οι ναύτες των κοιμούνται
γιατί σφιχτά έδεσαν τα σχοινιά, τα παλαμάρια
η ταραχή κουνάει πιότερο. Και σαν ξυπνήσει ο καπετάνιος,
τι να προλάβει
Ούτε κουπί, ούτε πανί....
όλα, τρικυμιασμένα!
Μονάχα ο ξάγρυπνος, ο ανήσυχος εκείνος καραβοκύρης,
που ανοιχτά κρατούσε τα μάτια της ψυχής του
και το κουπί δεν άφηνε απ' το χέρι,
Μονάχα εκείνος θα κάτσει ήσυχα και σταθερά να σώσει το σκαρί του.
Γιατί περίμενε, πως κάποτε
στη θάλασσα
θα ξέσπαγε και η τρικυμία!
@iris
7.4.1995
Μπορει να φαινεται οτι ξεγνοιαζουμε, μα στης ζωης μας το καραβι πρεπει να ειμαστε αγρυπνοι πανω στη γεφυρα,! Οι τρικυμιες δεν αργουν να ερθουν και δεν πρεπει να μας βρουν στον υπνο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμορφα που τα λες, μικρακι μου....
Καλη σου μερα!
Σε ευχαριστώ πολύ! Μκράκι τώρα πια δε με λες στα 42 μου ...αλλά όταν το έγραψα στα 25, ναι μικράκι ήμουν ! ;-)Καλό υπόλοιπο και σε σένα!
ΑπάντησηΔιαγραφή