Photo a Day 15 December : outdoors
Φωτογραφία υπαίθρου και φύσης ζητάει σήμερα κι εγώ από ύπαιθρο άλλο τίποτα! Εξάλλου έχω δώσει ήδη αρκετά δείγματα ως τώρα, εδώ στο μπλογκ. ( Έχω μιλήσει ξανά για το θέμα αυτό ... μου ήρθε αμέσως μια μέρα από το Photo A Day του Νοεμβρίου: Η θέα από το παράθυρό μου ).
Είμαι τυχερή γιατί μεγάλωσα σε εξοχή με πολύ πράσινο, καθαρό αέρα και χωρίς ενοχλητικούς θορύβους -εκτός κι αν κάποιος βρίσκει ενοχλητικά τα κοκόρια, τα βελάσματα και το θρόισμα των δέντρων τον χειμώνα.
Ουδέν καλόν αμιγές κακού όμως δεν λένε; Η εξοχή είχε και τα αρνητικά της : Στη σχολική ηλικία δεν υπήρχε μέσο μεταφοράς κι έπρεπε να περπατάμε εγώ και η αδερφή μου μισή ώρα για να φτάσουμε στο σχολείο κι άλλη τόση για την επιστροφή.Ανεξάρτητα από τον καιρό, με ήλιο δυνατό, με βροχές, καταιγίδες ή τσουχτερό κρύο έπρεπε με τα ποδαράκια μας να πάμε να μάθουμε γράμματα! Αλλά σαν παιδιά ποτέ δεν παραπονεθήκαμε ... θυμάμαι τις φορές που με βρεγμένα μπατζάκια, πόδια και παπούτσια και χωρίς θέρμανση στην τάξη, περίμενα υπομονετικά να περάσει το 6ωρο για να γυρίσω σπίτι και να ζεσταθώ! Αμ το κουβάλημα των τσαντών με τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ; Αυτό κι αν ήταν βάσανο.
Χαλάλι του όμως!
Τόσο πράσινο σε αποζημιώνει για όλες τις ταλαιπωρίες!
Κι ακόμα και όταν βρέχει μπορείς πάντα να τα δεις όλα από την καλή τους την πλευρά.
Αφήνω τις φωτογραφίες να μιλήσουν.
Φωτογραφία υπαίθρου και φύσης ζητάει σήμερα κι εγώ από ύπαιθρο άλλο τίποτα! Εξάλλου έχω δώσει ήδη αρκετά δείγματα ως τώρα, εδώ στο μπλογκ. ( Έχω μιλήσει ξανά για το θέμα αυτό ... μου ήρθε αμέσως μια μέρα από το Photo A Day του Νοεμβρίου: Η θέα από το παράθυρό μου ).
Είμαι τυχερή γιατί μεγάλωσα σε εξοχή με πολύ πράσινο, καθαρό αέρα και χωρίς ενοχλητικούς θορύβους -εκτός κι αν κάποιος βρίσκει ενοχλητικά τα κοκόρια, τα βελάσματα και το θρόισμα των δέντρων τον χειμώνα.
Ουδέν καλόν αμιγές κακού όμως δεν λένε; Η εξοχή είχε και τα αρνητικά της : Στη σχολική ηλικία δεν υπήρχε μέσο μεταφοράς κι έπρεπε να περπατάμε εγώ και η αδερφή μου μισή ώρα για να φτάσουμε στο σχολείο κι άλλη τόση για την επιστροφή.Ανεξάρτητα από τον καιρό, με ήλιο δυνατό, με βροχές, καταιγίδες ή τσουχτερό κρύο έπρεπε με τα ποδαράκια μας να πάμε να μάθουμε γράμματα! Αλλά σαν παιδιά ποτέ δεν παραπονεθήκαμε ... θυμάμαι τις φορές που με βρεγμένα μπατζάκια, πόδια και παπούτσια και χωρίς θέρμανση στην τάξη, περίμενα υπομονετικά να περάσει το 6ωρο για να γυρίσω σπίτι και να ζεσταθώ! Αμ το κουβάλημα των τσαντών με τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ; Αυτό κι αν ήταν βάσανο.
Χαλάλι του όμως!
Τόσο πράσινο σε αποζημιώνει για όλες τις ταλαιπωρίες!
Κι ακόμα και όταν βρέχει μπορείς πάντα να τα δεις όλα από την καλή τους την πλευρά.
Αφήνω τις φωτογραφίες να μιλήσουν.
Καλό Σαββατόβραδο να έχετε!
Καληνύχτα σας!
@ριστέα
Καλό βράδυ και σε σένα Αϊρις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα! :))
ΔιαγραφήΦιλιά!
τέλειες!!!!!!!!!είσαι πολύ τυχερή:)
ΑπάντησηΔιαγραφή:) Σε ευχαριστώ Γεωργία μου!
ΔιαγραφήΦιλάκια!
Παγάκια φτάναμε στο σχολείο τότε..χαχα...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφες φωτογραφίες..μιλάνε και τα λένε όλα!!!
Φιλιά...καλό βράδυ!!!
χεχε! Το έχουμε συζητήσει ξανά! Την ίδια ώρα σχεδόν κάναμε και οι δύο για να φτάσουμε σχολείο! Το θυμάμαι!
ΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα Μαρία μου! :)
Αριστέα μου εάν δεν διευκρίνιζες ότι ΄ναι φωτογραφίες, θα νόμιζα ότι ΄ναι πίνακες ζωγραφικής!Τέλειες!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπόλυτη αίσθηση εξοχής!Σαν παιδί της εξοχής ευτυχώς δε μου ΄λειψε!Κι από μικρή στα κτήματα!Δεν την αλλάζω με τίποτα!χαχαχα!
Πράγματι ήταν δύσκολα τα χρόνια εκείνα!Έμαθα τελικά να συμβιβάζομαι κι οπουδήποτε.
Έκανες όμως μια υπέροχη δημοσίευση που μου ξύπνησες όμορφες αναμνήσεις!
Να ΄σαι πάντα καλά, χαρούμενη κι ευτυχισμένη γλυκιά μου!
Χαρούμενη βραδιά να περάσεις!:)))
Καλημέρα! Μα κι εγώ που τις τράβηξα δεν το πιστεύω ότι τις έβγαλα εγώ! Το μόνο που κάνω είναι : αφαιρώ το πολύ φως και προσθέτω γύρω μια απαλή θολούρα ....σαν σύννεφο!
ΔιαγραφήΚι εσύ να είσαι καλά Σοφία μου!
Φιλάκια!
Εύχομαι μια χαρούμενη Κυριακή!
Όλες τους είναι όμορφες, αλλά η τελευταία.. Όνειρο !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
ΔιαγραφήΗ τελευταία είναι η μόνη που δεν είναι έξω από το σπίτι ...αλλά από τη διαδρομή για τη δουλειά! Τραβηγμένη μέσα από το αυτοκίνητο!
Λες και το σύννεφο τυλίγεται γύρω από το δέντρο!
Πραγματικά και εγώ τη βρήκα ονειρική!
Φιλάκια!
Τι τυχεροί όσοι έζησαν και μεγάλωσαν στην εξοχή!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθαρός αέρας,δέντρα και ήχοι της φύσης!
Και εσυ τυχερούλα συνεχίζεις να ζεις εκεί!
Υπέροχα..
καλό ξημέρωμα και πολλά φιλιά!
Καλημέρα! Κι τυχερή νιώθω και τεράστια ευγνωμοσύνη για όλα!
ΔιαγραφήΚαλή Κυριακή σου εύχομαι!
Φιλάκια!
Οι εικόνες σου μίλησαν Αριστέα μου. Τι να σχολιάσεις; Δε βρίσκω κανένα λάθος στη φύση. Είναι εξαιρετικά όμορφη. Φιλί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφο αυτό που είπες: Δεν βρίσκω κανέναν λάθος στη φύση! Τεράστια κουβέντα!
ΔιαγραφήΦιλάκια!
Καλησπέρα Αριστέα μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να μπορούσα να επιστρέψω στην εξοχή και θα είχα δικά μου κοκόρια και προβατάκια :))
Έχει χάρη που ήθελα απόψε να βάλω επίτηδες στην ανάρτηση μου ,τις συγκεκριμένες εικόνες!
Την επόμενη εβδομάδα όμως θα βάλω τον δικό μου κήπο και την νέα συκιά που μεγαλώνει στην θέση της παλιάς! :))
Καλό ξημέρωμα! Φιλάκια!
Το έχω καταλάβει ότι αισθάνεσαι κλεισμένη σε κουτί και σου λείπει η εξοχή! Περιμένω να δω τις φωτογραφίες σου Παρασκευή μου!
ΔιαγραφήΣε φιλώ! ♥
υπέροχες είναι οι φωτογραφίες με την εξοχή!!! κι εγώ σε εξοχή μένω και δεν την αλλάζω!! :) φιλάκια πολλά @iris μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχεχε! Άλλη μια τυχερή! Τα καλά της επαρχίας!
ΔιαγραφήΦιλάκια Ευάκι μου! :))
Ωωω! Είσαι πολύ τυχερή @iris!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα
:)
Το ξέρω κι νιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη!
ΔιαγραφήΣε φιλώ!
Αυτά τα βαριά γκρίζα του ουρανού είναι τόσο εντυπωσιακά, που πάντα νοιώθω δέος μπροστά τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦανερώνουν ότι κάτι σοβαρό γίνεται εκεί πάνω,
ένας θυμός γιγαντώνεται, κάτι βαρύ και ζόρικο πάντως,
που μπορεί να ξεσπάσει βίαια.
Καλή σου μέρα.
Καλημέρα Φλώρα μου!
ΔιαγραφήΈτσι αισθάνομαι κι εγώ ! Δέος!
Αλλά ακόμα και μέσα στο γκρίζο κρύβεται ομορφιά!
Κι ας είναι τρομακτική κάποιες φορές!
Φιλάκια!
Το μερος που ζειτε ειναι ευλογημενο. Ποσο τυχεροι ειστε που γεννηθηκατε και μεγαλωσατε εκει. Τι ομορφες αναμνησεις. Αυτο με το περπατημα μισαωρο στο σχολειο, το καναμε και με την αδελφη μου αλλα σε τσιμεντο! Τωρα τα παιδια τα πηγαινοφερνουν στα σχολεια με αμαξια! Ο κοσμος βαριεται να περπαταει, ολοι βιαζονται! Ας αφησουμε τα αμαξια και ας περπατησουμε λιγακι. Καλο μας κανει και στο σωμα και στην τσεπη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως τα λες Δήμητρα! Σήμερα δεν πάνε πουθενά με τα πόδια τους...
ΔιαγραφήΦιλιά!
Ναι για αυτό λέω, πα-νέ-μο-ρφη!! αλλά γενικά τραβάς πολύ όμορφες κι ατμοσφαιρικές φωτογραφίες κι από την αρχή που ξεκίνησες όλο αυτό με τις φωτογραφίες έχεις βελτιωθεί κατά πολύ κιόλας, όσο πάει και καλύτερες!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή:)) Σε ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΤελικά με ό,τι καταπιάνεσαι με μεράκι βγαίνει και προς τα έξω!
Ελπίζω να συνεχιστεί το παιχνίδι γιατί αλλιώς θα μου λείψει!